Dagblaðið - 29.10.1979, Blaðsíða 16

16
DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 29. OKTÓBER 1979.
----/-------------------
Vöru-og brauðpeningar- Vöruávísanir
Pertingaseðlar og mynt
Gömul umslög og póstkort
FRÍMERKI
Alltfyrirsafnarann
Hjá Magna S5
PRÓFKJÖR
SJÁ LFSTÆÐ/SFL OKKSHMS
Munið
Krístján
Guðbjartsson
Bílar og snjódekk
Til sölu nokkrir VW 1200 L árg. 74, einnig ný
og notuð snjódekk, stærð 560 x 15.
Uppl. í síma 22022.
Bústjóra vantar
við svínarækt í nágrenni Reykjavíkur. Húsnæði
& staðnum. Þeir sem áhuga hafa á þessu starfi
leggi nafn, heimilisfang og símanúmer inn á
auglýsingaþjónustu Dagblaðsins, sími 27022,
fyrir mánaðamót. H—100
Tilsöíu
BMW 528 automatic árg. '77
BMW 520 árg. '77
BMW 316 árg. '78
Renault 20 TL árg. '77
Renault 16 TL árg. '76
Renault 4 Van árg. '74 og '78
Renault 4 Van F6 árg. '78 og '79
Ford Fairmont Decor automatic árg. '78
Opið laugardaga kl. 1-6.
Kristinn Guðnason hf.
bifrcida- og varuhiutavcrziun,
Suðurlandsbraut 20, simi 86693.
Hverju breyta
kosningar?
Þá hefur þriðja „vinstri” —
ríkisstjórnin á íslandi runnið sitt
skeið og fæstum harmdauði, — úr
því sem komið var. En hún skilur
eftir sig langan slóða óleystra mála,
efnahagsleg og félagsleg, að
ógleymdum stóru loforðunum um
„samningana i gildi” sem Alþýðu-
flokkur og Alþýðubandalag lofuðu
óspart fyrir siðustu kosningar, ef
þeir fengju aðstöðu til að kosningum
loknum.
Báðir þessir flokkar juku þingstyrk
sinn verulega og gátu orðið virkt og
sterkt afl, ef allt hefði verið eðlilegt
og lýðræðislegt. En hængur þessa
sigurs var sá, að Alþýðubandalag gat
aldrei viðurkennt sigur Alþýðu-
llokksins og reyndi með öllum
tiltækum ráðum að gera hann sem
óvirkastan innan þings sem utan-
þings, þangað til í óefni var komið,
stjórn Verkamannasambands íslands
krafðist þess, að þessir flokkar stæðu
að stjórnarmyndun, sem væri bein
afleiðing kosningasigra þeirra. Þá
sömdu þessir flokkar, án heilinda,
um samstarf og sömdu við
Framsóknarflokkinn, sem að visu
voru slæmir kostir, og gerðu hann að
forystuflokki í „vinstri” — ríkis-
stjórn þrátt fyrir afhroð t kosningum.
Sannast mála tel ég þá ríkisstjórn
aldrei „vinstri-stjórn”, — sem Fram-
sóknarflokkur á áðild að, fremur en
Sjálfstæðisflokkur. Báðir þessir
flokkar eiga of margt sameiginlegt,
— fjársterk innanflokkaöfl, t.d.
olíufélög, tryggingafélög, skipa-
félög, sterk verslanasambönd og
Samb. ísl. Samvinnufélaga. í öllum
þessunt félögum gilda sömu sjónar-
mið, — gróðasjónarmið. Þessi
inrianflokkasjónarmið beggja gera
það fráleitt að kenna annan við
vinstrisjónarmið, en hinn við hægri-
sjónarmið,
Vinstri eða hægri er ekki til i
íslcnsku stjórnarfari. Hér hafa alltaf
verið samstcypustjórnir, sem hafa
orðið að taka mið af hvorutveggja og
orðið hrærigrautur og baktjalda-
Kjallarinn
GarðarViborg
makk, eins og alþjóð veit. Vinstri
ríkisstjórn hefur aldrei verið við völd á
íslandi. Þessvegna er fráleitt að fella
þann dóm, sem ýmsir stjórnmála-
menn leyfa sér að kveða upp, að
vinstriríkisstjórnir hafi alltaf reynst
illa. Tveggja flokka ríkisstjórnir hafa
oftast reynst slappar og tilþrifalitlar
og fengið á sig ýmis nöfn manna á
milli. En hinu er ckki að leyna, að
margt hefur á unnist í réttlætisátt og
margslags félagslegar réttarbætur
náðst fram fólki til handa. Túlkun
stjórnvalda á réttarbótum fólki til
handa hefur verið mismunandi eftir
þvi hver félagsþroski ráðamanna
hefur verið hverju sinni, eða hvaða
afl hefur mestu ráðið í rikisstjórnum
það og það sinnið. En sorgarsagan er
sú, — að hér hcfur aldrei frá
lýðveldisstofnum verið einn flokkur
við stjórn og verið kallaður til
ábyrgðar. Þess vegna hafa flokkarnir
aliir með tölu skcllt skuldinni hver á
annan og þvegið sig hreina og þá
getað sagt fólki það, sem þeim kemur
best, þegar trausts er leitað í
Alþingiskosningum.
Þrístirnið
Fráfarandi ríkisstjórn var þriggja
flokka stjórn, sem alþjóð veit, og
hún var i raun andvana fædd vegna
innbyrðis deilna og tortryggni. Þrátt
fyrir feyskna innviði átti hún sína
hveitibrauðsdaga, — og þá sýndi hún
ýms tilþrif til réttarbóta öryrkjum
verka- og launafólki og tókst á fyrstu
dögum sínum að afnema og lagfæra
mistök og réttarskerðingar fyrri
stjómar. En sú sæla tók skjótan endi,
eins og verðbólgan sannar. En svo er
hitt, hvað er orðið um margnefndan
félagsmálapakka verka- og launa-
fólks? Get ég litið greint frá. Það geta
forystumenn launþegasamtaka betur
upplýst. Þeir þræðir eru í þeirra
höndum.
Ríkisstjórn, sem þarf að bræða
saman í eina heild þrjú ólík sjónar-
mið, stjórnunarlega séð og til efna-
hagslegra aðgerða (samanber
„Olafslög”, sem svo allir biðjast
undan ábyrgð á) marka ekki spor til
frambúðar. Samstarf við slikar
aðstæður var tilgangslaust og full-
komið ábyrgðarleysi. En því niiður
má segja, með þó nokkrum sann-
indum, að landið hafi verið svo til
stjórnlaust, ósamlyndið og aðgerðar-
leysið slíkt, að það beinlinis hvetur og
neyðir fólk til að kjósa Sjálfstæðis-
flokkinn, — þrátt fyrir vantraust þess
á stefnumiðum hans og fyrri gerðum.
Slikur dómur er sár og í hæsta máta
bitur, — og þá vonandi til lærdóms
fyrir forystumenn stjórnmálaflokka,
óg jafnframt forystumenn ASÍ og
BSRB, sem hafa síðustu mánuði sýnt
slika þjónkun við flokksapparötin og
flokksræðið og sýnt dæmafáa und-
anlátssemi á kostnað þess fólks, sem
þeir eru í forsvari fyrir, og horft fram
hjá þeirri geysilegu kaupmáttarrýrn-
un sem orðin er í landinu.
Vi
HVER ÞARF EVRÓ-
ELDFLAUGARNAR?
Nató hefur i hyggju að koma
nýjutr, fullkomnum kjarnorkueld-
flaugum fvrir i Vestur-Evrópu, sem
næðu skotntörkum á yfirráðasvæði
Sovétríkjanna. Hér er um þær eld-
flaugar að ræða sem Pentagon hefur
mælt nteð, „Persing —2” (virkni-
svið — 1500 ntílna radíus) og
vængjaðar flaugar með meðalstórum
virkniradius. Lokaákvörðun um
þetta efni vcrður tekin á fundi Nató-
ráðsins í desentber þetta ár.
Hversu mikil nauðsyn er Evrópu á
nýjum vopnum og hvað kynni niður-
setning þeirra þar að leiða af sér?
Kjarnorku-
kjallari
Þessi hluti álfunnar er, samkvæmt
niðurstöðum Rannsóknarstofnunar
til friðarþarfa í Stokkhólmi, þéttrið-
inn kjarnavopnunt Bandaríkjantanna
sem nú orðið nemur 7350 ciningunt.
Samkvæmt sovéskum upplýsingum
cr einnig unt að ræða 3000 tæki til að
flytja slik vopn á staðinn. Bætist
jjinar 600 svokölluðu „Evroflaugar”
við hljóta þær að gera Evrópu að
samfelldum „kjarnorkukjallara”.
Leiðtogar Nató og Pentagons
skýra þessar áætlanir sínar, eins og
vcnjulega, með „sovésku hættunni”
og jafnframt með sögðum hcrnaðar-
yfirburðum Varsjárlandanna yfir
Nato í Mið-Evrópu. Það cr hinsvegar
Ijóst, ef málið er hlutlægt skoðað án
þess að athyglinni sé viljandi beint að
einhverri ákveðinni gerð hergagna án
tillits til annarra (skriðdrekum t.d.),
að samandreginn herslyrkur Nato og
Varsjárlandanna er um þessar
mundir nokkurn veginn jafn. Sam-
kvæmt skýrslutölum þeim sent
lagðar voru fram í sambandi við
Vinarfundinn, sem fjallaði uin gagn-
kvæma minnkun herafla og hergagna
i Mið-Evrópu, töldu herir Natólanda
981 þúsund en herir Varsjárland-
anna 987,3 þúsund manns. ,,Þaðer,
þegár öll kurl konia til grafar, stað-
reynd," — sagði I.conid Bréshnév
leiðtogi Sovétrikjanna, —” að í
Evrópu rikir nú hernaðarlegt jafn-
vægi, i það heila tekið, enda þótt
finna megi mismun á uppbyggingu
herja þessarra tveggja aðila.”
Sovétrikin hafa ekki aukið her-
styrk sinn í Mið-Evrópu nú um langa
lirið. Og meira en það: Sovétrikin
hafa nú fyrir ekki löngu tilkynnt, ef
verða mætti til þess að leysa Vinar-
samningana úr ógöngum, að þau
muni draga úr hcrstyrk sínum í Mið-
Evrópu sem ncmur 20000 hermönn-
um og 1000 skriðdrekum. Sovétrikin
eru jafnframt tilbúin til þess að
fækka meðalvirkum eldflaugum i
vesturhluta lands síns gegn því að
Vesturveldin fjölgi ekki slikum
vopnum á sínu svæði.
SSSR og bandamenn þeirra hala
margoft lýst þvi yfir að þeir líti á
áætlanirnar um að koma „Persing —
2” flaugum og vængflaugum fyrir i
Vestur-Evrópu sem viðleitni Nato til
þess að raska orðnu jafnvægi, breyta
^ „Samandreginn herstyrkur NATO og
Varsjárlandanna er um þessar mundir
nokkurn veginn jafn.”