Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Síða 43

Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
47
yrða, að þessi starfsemi fjelagsins hefir haft mikilvæga
þýðingu fyrir Norðurland, og miklu almennari en tilrauna-
starfsemin útaf fyrir sig, enn sem komið er.
* *
*
Þá er ótalið það síðasta en ekki sízta og að mínu áliti
stærsta sporið, sem stigið hefir verið landbúnaðinum til
viðreisnar og varanlegrar eflingar, og það er:
6. Búnaðarfjelagasambandið,
sameining allra bænda á Norðurlandi, sem í nokkru bún-
aðarfjelagi eru, i eina fjelagsheild eða sambandsfjelag með
Ræktunarfjelagið í broddi fylkingar. Petta hefir vakað fyrir
mjer frá því fyrst að fjelagið var stofnað. Stjórnin hafði
gjört tilraunir til að koma þessu á, en þær mistókust,
því aðferðirnar voru ekki heppilegar. Jeg man meðan jeg
lifi, hve feginn eg varð nóttina fyrir aðalfund Ræktunar-
fjelagsins 1910 á Breið'umýri, þegar mjer hugkvæmdist
að reyna að koma sambandinu á með því móti, sem nú
er orðið. Mjer fanst eg sjá það í hendi minni, að þetta
mundi greiðasti og jafnvel einasti vegurinn til þess, að
sambandshugmyndin kæmist fljótt í verklega framkvæmd.
Rað hefir tekist að fá sveitastjórnarvöldin, sýslunefndir-
nar á öllu fjelagssvæðinu, til þess að veita sambandinu
fjárhagslegan styrk. Þetta gefur sambandinu festu og það
er trygging fyrir því, að sambandið verði varanlegt, og
hjer er fjárstyrkurinn ekki aðalatriðið, heldur hitt, að sýslu-
nefndirnar eru að jafnaði skipaðar beztu og vitrustu bænd-
um hjeraðsins, sem hafa traust sveitunga sinna og ráða
miklu. En þótt fylgi sýslunefndanna sje afar-mikilsvert í
þessu máli, þá nægir það samt ekki eitt út af fyrir sig.
Hvert búnaðarfjelag, hver einasti bóndi verður að gera
sjer ljóst, hvað verið er að fara, hvert allur þessi mikli
fjelagsskapur stefnir, hvað fyrir þeim vaki, sem að þessu
eru að vinna. Vjer viljum að allir bændur milli Langaness