Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Síða 50

54 Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
þar með, að þeir ekki fyrirlíta mitt dæmi. Mætti jeg enn
fremur verða svo lánsamur að sjá, að nokkurra ára fresti,
jarðeplaræktunina framast hjá kunningjum mínum hjer á
Norður- og Austurlandinu, og þar við knýjast til greini-
legar og nákvæmar að kynna þeim mínar tilraunir, er
jeg í þessu efni hjer í landi gert hefi, af hverjum blöð
þessi einungis innihalda lítið ágrip, þá væri ósk mín
uppfylt.« — Niðurlagsorð bæklingsins eru þessi: »Að
lyktum vil eg ráða sjerhverjum, er akuryrkju stundar, að
halda garði sinum hreinum frá arfa og öðru illgresi, og
að leggja alla alúð á, að hann sje í öllu' tilliti vel og
þriflega umgenginn, svo bæði aðkomandi og heimafólki
gefi á að líta, eigandanum til sannrar virðingar og æru,
auk þeirra nota, er hann uppsker fyrir kostgæfni sína
og erfiði. Þar á móti er trassaleg umgengni, arfi og ó-
gras í aldingörðum Ijóst merki eigandans hirðuleysis, leti
og óþrifnaðar, hverjir lestir oftast hafa í för með sjer
vanvirðu, armóð og skort.
Viljinn, sú mikla driffjöður allra vorra athafna, verkar
ítrekaða kostgæfni og atorkusemi, sem sigrar þær óblíðu
hindranir, er náttúran á stundum leggur í veginn.«*
Baldvin Einarsson sá garð Levers og segir um hann;
»Jeg hefi sjálfur sjeð þennan kálgarð í blóma sínum í
ágústmánuði, og er það sú fallegasta brekka, sem jeg
hefi sjeð á öllu íslandi. Jeg starði lengi á hana með
hrærðum huga; jeg hugsaði margt, og á meðal annars
þetta: »Góður Guð hefir þó gefið okkur margar brekkur
aðrar eins og þessi er, hamirtgjunni sje lof! En enginn
af oss hefir þó brúkað neina af þeim eins og þessi út-
lendingur! Að minsta kosti varð hann fyrstur til að sýna
oss, að guð hefir gefið oss frjósama jörð og hagsælar
árstíðir; og — það sýnist þó eins og vjer trúum honum
ekki. F*að er þó sem mjer sýnist? Ofrjósöm og óásjáleg
* Stafsetning er dálítið löguð eftir nútiðarrithætti, en orðalagi Levers
haldið óbreyttu. Sama er að segja að litlu leyti um ummæli Bald-
vins Einarssonar.