Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Blaðsíða 63
Arsrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
67
um jarðvegi; í nýrotnaðri grasrótarmold vaxa þau mjög
vel, einnig í vel unnum leirjarðvegi. — Uppskeran getur
verið mikil í góðum árum. Hefir hún að meðaltali verið
9070 pd., með 1439 pd. þurefnis og 9,9 % mjölefni. —
Afbrigði þetta er gott til matar.
Jarðreplakyn þetta hefir um langan aldur verið ræktað
í Bodö í Noregi. — Liggur sá staður norðar en nyrstu
tangar íslands. — Þaðan er það fengið hingað.
Jeg Iæt nægja að lýsa þessum kynjum. — Að vísu
hafa allmörg önnur afbrigði reynst fremur vel. En með
sum þeirra hafa eigi verið gerðar tilraunir í eins mörg
ár og hin, og er því eigi rjett að bera þau saman að
svo stöddu. — Af þessum jarðeplum mætti t. d. nefna
Hebrons-jarðepli, Remarkable o. fl. — Að öðru leyti vísa jeg
til þess, sem sagt verður um tilraunirnar með jarðepla-
kynin.
Veðrátta. Til þess að jarðeplarækt geti orðið viss
og arðvænleg, má veðrátta eigi vera mjög umhleypinga-
söm. Einkum eru tíð næturfrost á sumrum mjög skaðleg.
í hitum spretta jarðepli bezt. — Hjer á landi er vart
hægt að búast við, að jarðeplarækt geti orðið arðvænleg
í harðindasveitum, til dæmis á útkjálkum, þar sem mjög
er næðingasamt, og upp til fjalla. — Að vísu geta þau
sprottið þar í sumum árum, en hætt er við, að uppskeru-
brestsárin verði of mörg á þessum stöðum. Þar ættu
menn alment að leggja stund á rófnarækt. Hún getur
heppnast um alt land. — í öllum veðursælli sveitum
ættu menn aftur á móti að leggja meiri rækt við jarð-
eplaræktina, því þar er enginn vafi á, að hún getur gefið
góðan arð. Það sýna ótal dæmi.
Veðráttan hefir mikil áhrif á gæði jarðeplanna. í köldu
og röku loftslagi verða þau fátæk af mjölefni, en auðugri
af því í hita og þurki. — í íslenzkum jarðeplum er vana-
lega minna af mjölefni en í útlendum. Mun það að
nokkru stafa af því, að vaxtartíminn er styttri hjer en
víðast hvar erlendis,
**