Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Page 69

Ársrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
73
kassa, leggja hey eða háltn ofan á þau, láta annað lag
af jarðeplum ofan á heyið, svo heylag o. s. frv, — Nú er
sagt, að útlendar tilraunir hafi sýnt, að bezt sje að láta
jarðeplin spíra í birtu. Er þá aðeins lagt eitt lag í kass-
ann og hann síðan látinn standa í 8—12° hita (C.) í 2 —
5 vikur, áður en sett er niður. Á þennan hátt hefir
reynst, að sterkastar spírur myndist og þroskamestar jarð-
eplaplöntur. — Norðmenn hafa Iátið gera mjög ítarlegar
tilraunir með þetta. Er nákvæm skýrsla um þær í »Nor-
ges landbrukshöjskoles akervekstforsök« ved Bastian R.Lar-
sen. Skýrslan 1913 er rituð af aðstoðarmanni við tilraun-
irnar, Knut Vik. Tilraunirnar ná yfir 8 ár. Hafa verið
reynd um 20 jarðeplakyn. Aðalárangurinn af tilraununum
er þessi:
1. Jarðepli, sem hafa verið látin spíra, spretta venju-
lega betur.
2. Mismunandi er það fyrir hin ýmsu kyn, hve upp-
skeruaukinn verður mikill. Á seinvöxnum jarðeplum
munar þetta mestu, en litlu á bráðþroska jarðepl-
um. (Petta er miðað við það, að vaxtartíminn sje
svo langur, að jarðeplin verði fullþroska, hvort sem
þau eru sett niður spíruð eða óspíruð.) Við til-
raunastöðina í Ási reyndist þessi munur vera 15 —
24 tunnur af dagsláttustærð. Pessum mun varð upp
skeran meiri af spíruðum jarðeplum.
3. öppskeruaukinn er breytilegur, Stafar það aðallega
af árferðinu. í köldum árum verður hann meiri —
þá hefir hann orðið alt að 50 °/o —; f góðærum er
munurinn lítill.
4. Aðalástæðan til uppskeruaukans er sú, að vaxtar-
tíminn lengist við það, að jarðéplin eru látin spíra.
— Alt sem styttir vaxtartímann, svo sem of mikill
þurkur, frost eða sjúkdómar, minkar uppskeruna.
Með því að láta jarðeplin spíra, er hægt að vega
á móti því að nokkru.