Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1913, Blaðsíða 116

Arsrit Ræktunarfjelags Norðurlands.
121
ekki mun vera langt frá innkaupsverði útlendra kartafla,
að kostnaði viðlögðum, verða þetta 88,000 kr. Allálitleg
upphæð og góður búbætir, sem er vel þess verður, að
fyrir hann sje unnið.
Hjereftir mun Ræktunarfjelag Norðurlands leggja kapp
á að hafa sem mest til sölu af þeim afbrigðum, sem
bezt hafa reynst, og ættu þau á þann hátt smátt og
smátt að geta náð útbreiðslu, þótt hver einstakur fengi
ekki mikið.
En nú má spyrja: Er nú víst, að þessi beztu afbrigði
Ræktunarfjelagsins taki að sjálfsögðu fram þeim afbrigð-
um, er innlend eru kölluð og alment hafa verið notuð
til útsæðis manna á milli?
Spurningunni verður ekki svarað ákveðið, því til þess
væru ekki nægilegar heimildir, en af líkunum má dæma.
Það hafa nú, að úrvklsstofnunpm meðtöldum, verið reynd
svipuð tala útlendra og innlendra afbrigða. Innlendu af-
brigðin hafa verið misjöfn að gæðum, engin verið eins
Ijeleg og þau lægstu útlendu, og engin heldur stað-
ist samkepni við það hæsta. Sennilega hefir fjelagið
heldur ekki, hvorki náð í hinar beztu innlendar kartöflur
nje hinar verstu. Að líkum þó frekar fengið af hinum
betri, því aðeins hafa verið tekin til tilrauna þau afbrigði,
er reynd hafa verið að góðri uppskeru, svo sem Helgu-
hvamms- og Akureyrarkartöflur, enda standa þærjjfar-
lega. íslenzku afbrigðin munu því vera allmisjöfn að
gæðum og að meðaltall svipa nokkuð til meðaltalsaf-
brigðanna á töflunni. Meðal þess, sem ótvírætt bendir í
þessa átt, mætti nefna, að það eru mjög margir, sem
hafa fengið hin betri afbrigði frá Ræktunarfjelaginu, og
ber þeim flestum saman um, að þau hafi tekið sínum
heimöldu kartöflum fram.
Af þessu má draga þessar ályktanir:
1. Rað er rjett af bændum aiment, að leggja stund á að
eignafct beztu afbrigðin frá Ræktunarfjelaginu, en þó
skyldu einkum þeir, er góða kartöflurækt hafa, gjalda