Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1971, Side 34

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1971, Side 34
það ekki bregðast. Til viðbótar höfum við svo reynsluna á tilraunabúi Ræktunarfélags Norðurlands á Akureyri á árun- um 1913—1937 og á Hólum í Hjaltadal 1939. Við þurfum svo sem enga útlenda reynslu við að styðjast á þessu sviði, en það sakar ekki að líta til hennar, að aðrir eiga samleið með okkur í umbótum á túnræktinni. Innlend reynsla góð og gild er fyrir hendi. Við tökum til þar sem frá var horfið við tilraunirnar á Hólum 1939, að plœgja mykj- una niður og fella hana undir grasrótar-plógstrengi á tún- inu. Nú ráðum við yfir tækni og kunnáttu sem gerir þetta auðvelt og ódýrt. Við þurfum aðeins að hugsa okkur um og álykta rétt, þá getur þetta allt komið í liendi. Athugum málið. Á Akureyri og Hólum plægðu þeir túnið til hóflegrar dýptar, snyrtilega og vel. Síðan báru þeir áburð- inn í flagið yfir strengina, kappbáru á. Síðan hvoldu þeir strengjunum við aftur í sitt fyrra far. Áburðurinn lenti und- ir strengjunum. Þetta gaf ágæta raun. Aðferðin var arftaki þaksléttunnar, þegar vel var borið undir þökurnar. Nú end- urbætum við þessa aðferð enn á ný. Með nýrri plógtækni gerum við hana auðveldari, fljótvirkari, og ódýrari en engu síður fullkomna. Við berum mykjuna á völlinn óhreyfðan, mikið magn, á túnið sem við viljum bæta og endurrækta, samtímis því að við losnum við mykjuna á fljótvirkan hátt. Það er sama hvort hér er um kaltún að ræða, eða sem oftast aðeins tún í miður góðri rækt, sem þarnast ræktunarbóta. Svo er plægt vel og vandlega með nýtízku traktorplóg, án pess að hafa ristil á plógnum. Áburðurinn lendir tindir strengjunum og á milli þeirra, niður í moldinni allt frá plógdýpt og upp undir ytirborð plægjunnar. Þannig er unnið síðla sumars eða að hausti til. Næsta vor er plægjan herfuð grunnt og gætilega, forðast að rífa upp grasrót og strengi. Það er sáð grasfræi og ef til vill byggi sem skjólsæði, valtað og borið á, ábætir af tilbúnum áburði. Þetta verður fyrsta flokks sáð- slétta, mismunandi hrein, allt eftir ástandi og gróðurmagni túnsins sem tekið var til endurræktunar á þennan hátt. Urval gamla gróðursins lætur sem sé ekki á sér standa, en 36
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.