Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1973, Qupperneq 25

fái nógu f 1 jótt upplýsingar um störf þeirra, sem vinna að
skyldum verkefnum. Þetta gagnast ekki einungis rannsókn-
unum heldur bætir samstarf og vinnuanda milli sérgreina
og stofnana. Það er því ekki ómerkari rannsóknagrein en
aðrar að finna, hvernig kynna á og dreifa þekkingu þeirri,
sem verður til innan landbúnaðarrannsókna. Verkefninu
má deila í tvær höfuðgreinar:
a) Kennsla. Þar í er falið kennsluefni og kennsluaðferðir
á háskólastigi. Hlutverk menntunar í landbúnaði og
dreifbýli. Verkaskipting og samstarf búnaðarskóla við
aðra skóla í skólakerfinu, einkum með fjölbreytni í
námsleiðavali unglinga fyrir augum. Könnun á stefnu-
mörkun skólanna og þróun í kennslufyrirkomulagi,
könnun á námsefni og tilraunakennsla, könnun á við-
horfum (motivasjon) nemenda og stefnumiði og könn-
un á því, hvað hefur áhrif á aðsókn að búnaðarskólum.
b) Leiðbeiningastarfsemi. Leggja þarf áherzlu á, að vinna
aðgengilegar upplýsingar úr vísindalegum skýrslum og
ritgerðum og kanna, hvaða aðferðir við ráðunauta-
starfsemi gefa beztan árangur.
Aðstoð við þróunarlönd.
Ljóst er, að aðstoð við þróunarlönd þarf að gefa forgangs-
rétt í framtíðinni. Hér á landi hafa það einknm verið fiski-
fræðingar og jarðfræðingar, sem farið hafa til þessara starfa.
Á íslandi hefur náðst árangur í fiskveiðum og fiskirann-
sóknum, sem aðrar þjóðir geta margt lært af, en við hið
kalda veðurfar, sem hér ríkir eru vandamál í landbúnaði
ólík vandamálnm þróunarlandanna, sem flest búa við heitt
loftslag.
UMFANG RANNSÓKNA OG FJÁRVEITINGAR
í síðasta kafla álitsgerðarinnar er fjallað um umfang rann-
sókna og fjárveitingar. Eins og fram hefur komið eru land-
búnaðarrannsóknir í Noregi hinar fjiilbreytilegustu. Ymis
27