Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1919, Qupperneq 37

Ullarmatið og K. P.
K. Þ. hefir frá upphafi haft það ákvæði á stefnuskrá *
að auka og bæta framleiðslu íslenskra vara og afla þeii
og gengis á erlendum markaði.
Ullin var ein af fyrstu aðalvörunum, sem félagið sendi á
eigin ábyrgð á erlendan markað og var því eðlilegt að á
henni væri byrjað vöruvöndunarstarf K. Þ.
Þykir vel við eiga, að rifja nú upp þessa starfsemi; líta
yfir, hvað unnið var og unnist hefir, á þeim tímamótum, sem
nú eru, bæði í K. Þ. og annarstaðar.
Tilraunir K. Þ. í þessu efni munu vera hinar fyrstu tilraun-
ir hér á landi, sem nokkra þýðingu hafi haft, til þess að bæta
verkun og flokkun ullarinnar og laga hana eftir kröfum er-
lendra kaupenda, í samræmi við notkun hennar þar.
Norðlensk ull hafði lengi verið í betra áliti og hærra verði
erlendis en önnur íslensk ull og mun það upphaflega vera
að þakka betra ullar-fjárkyni og þurrari veðráttu hér norðan-
lands.
En hér voru líka nokkrir einstakir bændur, sem lagt höfðu
stund á, að verka ull sína vel og yfir höfuð að vanda sem
best alla sína framleiðslu, og hafa þeir eflaust haft áhrif á
aðra út í frá. Má þar sérstaklega nefna sem framúrskarandi,
bræðurna Jón á Þvérá og Hálfdan á Gríinsstöðum, feður
þeirra Jakobs Hálfdanarsonar og Benedikts frá Auðnum, sem
síðan létu ullarverkunina í K. Þ. all-mikið til sín taka. — Sést
það nú best eftir á, hvílíkt lán það var fyrir K. Þ,, að svo