Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1922, Side 53

55
í veðráttufarinu, því að þessi ár hafa vorin verið köld og
óhagstæð, svo féð hefir seint tekið vorbata, þótt það hafi
gengið vel undan vetri og fjárhöldin yfir höfuð verið góð.
Afréttir hafa gróið seint og illa, og það hefir árlega farið
vaxandi, að menn láta dilkær sínar ganga alt sumarið í
heimahögum, sem er tvöfalt skaðræði fyrir sauðfjárræktina
og búnaðinn í heild.
Önnur orsök til lækkunar á meðalvigt kindakroppanna
allra er sú, að eldra sláturfé hefir fækkað meira en lömb-
unum, eins og eftirfarandi yfirlit sýnir:
Ár Lömb tala Veturg. tala Ær tala Sauðir tala
1918 12582 694 3170 196
1919 11781 811 2610 208
1920 11693 499 2155 138
1921 11018 524 2083 90
Pað eru þannig margar orsakir til þessarar rýrnunar í
sláturfjárafurðunum síðan 1918; sumar orsakirnar eru bænd-
um ósjálfráðar og verður ekki um þær fengist, en sumar
eru þeim sjálfráðar, og þær ættu kaupfélagsmenn að íhuga
vandlega og athuga, hvort ekki sé ráðlegt að nema þær
orsakir alveg í burtu, ef þeim er alvara að efla félag sitt
og reisa við fjárhag þess. Fari sláturfjárafurðunum, sem
nú er l*ng-stærsti þátturinn í gjaldeyri félagsmanna, fram-
vegis svona hnignandi og ekkert komi í staðinn, þá er
lítillar viðreisnarvon,