Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1965, Qupperneq 97

ÆVIÁGRIP SIGHVATS GRÍMSSONAR BORGFIRÐINGS
97
Sighvatur komst ofan á hana á þessum vetri af stakri hendingu, rétt í því hún var að
eyðileggjast, og gat þannig frelsað hana frá töpun. Um veturinn 1869 fékk hann bygg-
ingarbréf fyrir Klúku í Bjarnarfirði í Strandasýslu, hjá Stefáni sýslumanni Bjarnar-
syni á Isafirði, og flutti sig þangað um vorið með konu sinni og hörnum tveimur.
Bjó hann þar í fjögur ár við lítil efni og óhægð mikla í mesta harðindaplássi og lifði
mest af skriftum sínum fyrir ýmsa. Þar afritaði hann hina miklu Gyðingasögu Jóseph-
usar sagnaritara á 846 hls. í arkarbroti, mjög smátt skrifaða, fyrir Jón bónda Guð-
mundsson á Ilellu og fékk fyrir nær 60 dali. Þá afritaði hann og Gyðingasögu Bast-
hólms fyrir Einar smið Gíslason á Sandnesi, sem tók af honum barn heilan vetur,
Ferðasögu Jóns Indíafara og margt fleira fyrir ýmsa, ættartölur og ýmsar bækur, en
fyrir sjálfan sig lítið, en tók þó að safna ýmsu til Prestaævisagna um allt land, sem
hann jók jafnan síðan. Þegar Sighvatur var búinn að vera á Klúku þrjú ár, vildi annar
maður ná kotinu undan honum og fékk umráð þess hjá Stefáni sýslumanni. Gekk á
milli þeirra í stefnum og illdeilum, en með því Sighvatur vildi sjálfur komast þaðan
í burtu, fór hann um hávetur eftir nýár 1873 vestur í Dýrafjörð, sem er löng og tor-
sótt leið, en hann átti alls staðar á leið sinni vini og kunningja, sem greiddu ferð hans
vel og drengilega, og fékk þá lofun fyrir 6 hdr. í Höfða í Dýrafirði, en eftir það hann
kom heim aftur, þá samdist svo um fyrir sáttanefnd milli Sighvats og mótparts hans,
Árbók Landsbókasafns 1964 7