Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1965, Síða 99

ÆVIÁGRIP SIGHVATS GRÍMSSONAR BORGFIRÐINGS
99
Hann ávallt, þegar tími fékkst; á seinni áruni var það mest viövíkjandi sögu íslands, og
hélt stöðugt áfram Prestaævum sínum, sem hann fékk hjálparmeðöl til frá ýmsum góð-
vinum sínum. I árslok 1892 var hókasafn hans orðið nokkuð yfir 1000 bindi í ýmsum
vísindagreinum, hæði á íslenzku og dönsku. Hann lagði út Grönlands Hist. Mindes-
mærker og doktorsrit Jóns Þorkelssonar yngri um skáldskapinn á íslandi, og gerði
hann það á einni vorvertíð í landlegum milli sjóróðra, þegar þeir gerðu ekkert nema
vóru við spil. Þegar Sighvatur hafði húið á Höfða fjórtán ár, þá kom Margrét dóttir
hans (og Solveigar) að sunnan og staðfestist hjá föður sínum og giftist ári síðar
bóndamanni í Dýrafirði, og reistu bú á nokkrum parti af Höfða móti Sighvati. Sumar-
ið 1892 var Sighvatur á ferðum með frakkneskum náttúrufræðing, Gaston Buchet, um
Vestfirði, því hann hafði lagt sig eftir frakkneskri tungu og gat talað hana, svo skiljan-
legt var. Hafði hann af því hagræði nokkuð, enda kunni Buchet ekkert orð í öðru en
frakknesku.
Þetta er hið allra stytzta ágrip af ævi Sighvats, en alveg rétt frá sagt, að því leyti
sem frá verður sagt í svona stuttu máli.
Þann 27. desbr. 1892.
Sighvatur Gr. Borgjirðingur