Frjáls verslun - 01.04.1950, Side 16

ílluti af miðbœnum í Reykjavík kríngum aldamótin 1900.
svo íallegur maður, tígulegur og vel vaxinri aö
ég hef fáa unga menn séð svo föngulega og fyrir-
nrannlega stm hann. Að skilnaði og áður en hann
fór utan, hað hann mig að koina heim til sín >>g
dvelja hjá sér meðan ég væri í Danmörku e‘. ég
kæmi þangað síðar.
Þetta „síðar“ varð svo eigi fyrri en árið 192H,
að ég var bilaður orðinn á heilsu eftii „meðfeið-
ina“ alla í Lamdsbankanum og varð að fara utan
t il þess að leita mér lækninga hjá prófessor
Viggo Christiansen við Lille Strandvej 18 í Helle-
rup. Varð ég samferða Páli ísólfssvni, er ætlaði
til Þýzkalands og ég með honum þangað, en þá
var ég svo illa haldinn, að ég hvorki treysti
mér að fara lengra, né fékk leyfi læknisins t:l
þess; hann dreif mig strax í rúmið, þegar hann
hafði athugað ásigkomulag mitt.
En áður >en ég færi þangað, reyndi ég að na í
Knud Hansen, vin minn. Það gekk illa mjög,
því Hansenar voru í liundraða tali þarna í Kaup-
mannahöfn og nágrenni; margir þeirra hétu
meira að segja Knud Hansen. Loksins náði ég þó
í hann og kom hanin á Ráðhústorgið daginn eft-
ir, leitaði mín þar, en þekkti mig ekki. Samstund-
is sem ég sá honum bregða fyrir innan um allan
mannfjöldann, þekkti ég hann og sagði: „Hejl
Hainsen! Er du der? God Dag, min kære Ven!“
Varð hann þá eigi síður glaður og undrandi og
sagði: „God Dag, Herr Paulson! Hvor du er
forandret i Udseende! Er du syg?“ — Tók han
síðan bíl og ók með mig „um allar trissur", sýndi
mér höfnina og helztu staði borgarinnar o. s. frv.
og að lokutn bað hann mig að heimsækja sig til
Hörsholm. Af því varð þó eigi, því þegar ég losn-
aðii frá Viggo Christiansen nál. 3. maí, var Han-
sen farinn til Ítalíu í verzlunarerindum fyrir
verzlun þá, >er hann stýrði í Hörsholm. Skrifaði
ég honum því nokkrar línur, og síðan gengu bréf-
in milli okkar hvert af öðru um mörg ár. Minnt-
umst við þá, og einnig dagstund þá er við vorum
60
FRJÁLSVERZLUN