Frjáls verslun - 01.10.1951, Blaðsíða 1

13. ARG. 9.—10. HEFTI — 1951.
ÞaS er óheillavœnlegt að mismuna starfsstéttum þjóðfélagsins, hvort heldur er í orði
eða athöín, og þó enn verra verk að sá öfund og sundrung meðal þeirra. Þvi miður
eru til heilir stjómmálaflokkar, sem reka þessa iðju. Um þau vinnbrögð skal þó ekki
rœtt hér, heldur aðeins farið fáum orðum um það, hvemig með nafngiftum er verið
að gera gœlur við ákveðna félagshópa á kostnað annarra.
Heitin „vinnandi stéttir" og „framleiðslustéttir" er oft að sjá í dálkum blaðanna, og
þau hljóma tíðum á mannafundum. Þeim er sérstaklega œtlað að kitla eyru ákveðinna fé-
lagshópa, t. d. fyrir kosningar. En þá eru svo sem kunnugt er oft hágengistímar þeirra,
sem endranœr eru gleymdir. Heiti þessi eru notuð í mismunandi víðtœkri merkingu,
eftir því sem hentar, og eru raunar mjög teygjanleg. En eitt er þó víst, að þau eru
aldrei látin ná til verzlunarstéttarinnar. Með því er gefið í skyn, að sú stétt VINNI EKKI
eða FRAMLEIÐI EKKI, eða að vinni a. m. k. ónauðsynlegri störf en aðrir. — Vinni blátt
áfram auðvirðileg störf og eigi því að skipa óœðra sess en aðrar stéttir. —
Þetta mun þó sem betur fer ekki enn vera almannatrú, en með svona nafngiftum er
verið að lauma lítilsvirðingu á verzlunarstéttinni inn í hugskot almennings og gera
hana að hornreku í þjóðfélaginu.
Verzlunarstéttin verður að vera á verði gagnvart þessu hugtakabrengli og vanmati
á hlutverki hennar. Verzlunarstéttin vinnur þjóðnýt störf, jafnt og aðrar stéttir. Hún
þarf ekki að biðjast afsökunar á tilveru sinni. Hún vinnur fyrir sínu brauði með
sama rétti og aðrir þegnar þjóðfélagsins. Það er vinna, vissulega jafnœrleg vinna, að
vigta grœnsápu og draga þorsk úr sjó eða slá engjar. Þjóðfélaginu er jafnnauðsyn-
legt að fœrðar séu verzlunarbœkur, og að haldnir séu búreikningar eða gerður upp
aflahluti í vertíðarlok. Og ekki myndu lífskjörin þykja góð, ef engir vœru til þess að
afla erlends vamings. — Verzlunarstéttin er og framleiðslustétt, því að framleiðslan
einskorðast ekki við að afla hráefnanna úr jörðinni eða hafinu, heldur er tilgangur
hennar að fullnœgja þörfum þegnanna, koma vörunum til neytandans, og í því er hlut-
ur verzlunarstéttarinnar ekki rýrari en annarra starfstétta.
Starfsstéttir þjóðfélagsins eru mismunandi fjölmennar, en þœr eru engin annarri
merkari. Þœr hafa skipt með sér verkum, og hver hefur sitt nauðsynjaverk að vinna.
Verzlunarstéttin vill frið við aðra stéttir, eix hún mun standa á rétti sínum og ekki
sœtta sig við hpmrekuhlutskiptið.