Frjáls verslun - 01.12.1973, Qupperneq 55

Unt hcima og geima
— Mig dreymdi alveg ferlega í nótt. Jólin voru að koma og
ég var orðinn stór og þurflti að puða í leiðindavinnu til þess að
geta keypt svona drasl handa krökkunum mínum.
Síðhærður hippi hringdi í
símanúmer vinkonu sinnar.
— Halló. Er Kata heima?
— Já. Hún er í baði.
Þögn.
— Nú, fyrirgefið. Ég hlýt að
hafa fengið skakkt númer.
— Og nú er komið að há-
punkti sýningarinnar, hrópaði
sjónhverfingamaðurinn yfir
áhorfendaskarann og hóf undir-
búning að síðasta atriðinu.
— Nú ætla ég að láta lifandi
kvenmann hverfa fullkomlega.
Þá heyrðist karlmannsrödd
meðal áhorfenda:
— Flýttu þér, Bogga. Komdu
þér upp á sviðið.
Hún rétti úr sér, tók við
lyklunum og sagði svo með
bros á vör:
— Og hérna er þriggja mán-
aða fyrirframgreiðsla, elskan.
Og hún rétti honum annan lyk-
ilinn til baka.
— Hjá okkur er jafnréttið
fullkomið. Konan mín fer út
með vinkonum sínum á þriðju-
dögum og ég með mínum á
föstudögum.
Maggi var að leigja litla
íbúð, sem hann átti, og minnt-
ist þess ekki að hafa séð því-
líkan lcigjanda áður. Um leið
og hún liallaði sér fram á skrif-
borðið til að undirrita leigu-
samninginn, fann hann, að
hjartaslátturinn varð örari og
hann fékk suðu fyrir eyrun.
— Jæja, sagði hann. — Það
er nú það. Svo vona ég, að þér
líði vel í nýju íbúðinni og
hérna eru tveir lyklar, sem
ganga að henni.
..Æ___
— Þú vilt kannski opna þessa síðustu Iíka, ha?
FV 12 1973
47