Frjáls verslun - 01.11.1975, Blaðsíða 59

ey spáð mestum uppgangi i
þeim greinum, enda reiknað
með að verulegt átak verði
gert í vöruþróun og markaðs-
starfsemi, með útflutning í
huga. Þá er reiknað með að
framleiðsluhagræðing verði
veruleg og geti því framleiðsla
vaxið mun hraðar en starfs-
fólki fjölgar.
KEPPT VIÐ LÁGLAUNA-
LÖND.
Eins og fyrr segir er fata-
gerð fjölmennasta grein innan
þessarar iðngreinar. Fram-
leiðsla hennar er nær ein-
göngu fyrir heimamarkað, þó
að hafinn sé útflutningur á
karlmannafötum. Á flestum
sviðum fataiðnaðar eru ekki
möguleikar á útflutningi, þar
sem keppa þarf við fjöldafram-
leiðslu frá öðrum löndum. Oft
kemur hún frá láglaunalöndum
í Suður-Evrópu og Asíu. Telja
má líklegt að framleiðendur
karlmannafata geti haldið
velli, þar sem slík framleiðsla
krefst þjónustu við viðskipta-
menn og náinna tengsla við
tískuþróun á markaðnum. Þá
hafa sum fyrirtæki á því sviði
náð mjög miklum árangri í
framleiðsluhagræðingu á und-
anförnum árum.
Tízkuvörur kvenna, sem eru
stór hluti fataframleiðslu í
heiminum, hafa aldrei verið
framleiddar hér á landi að
neinu ráði. Þó er talsvert um
að verslanir láti sauma fyrir
sig flíkur, en minna um að
framleiðendur starfi sjálfstætt
að þeirri framleiðslu.
BARNAFATNAÐUR
REYNIST VEL.
Útifatnaður hefur lengi ver-
ið framleiddur í stórum stíl
hér á landi. Hann er fram-
leiddur fyrir fólk á öllum aldri
og miðast gjarnan við okkar
óstöðuga veðurlag, sem gerir
meiri kröfur til slíks fatnaðar,
en almennt er. Þá hefur ís-
lenskur barnafatnaður notið
trausts, því að hann hefur yfir-
leytt reynst endast vel, en er
stundum dýrari en innflutt
barnaföt.
Eitt af því sem einkennir
íslenzkan fataiðnað allan er
það, að hér eru hvorki fram-
leidd mjög ódýr né mjög dýr
föt. Nær undantekningalaust
eru notuð góð efni og hverf-
andi hætta á að lenda í að
kaupa ónýt föt, eins og kemur
fyrir, þegar fólk kaupir mjög
ódýr föt erlendis.
Ef til vill veldur það fram-
leiðendum á fötum mestum á-
hyggjum, hversu mikill inn-
fiutningur er orðinn frá lág-
iaunalöndum, sem geta undir-
boðið verð á Vesturiöndum.
Þá hefur einnig komið fyrir að
framleiðendur i Vestur-Evrópu
selji hingað undir verði, til að
losna við birgðir, en fleiri iðn-
greinar hafa orðið fyrir barð-
inu á þessu, á þeim samdrátt-
artímum, sem verið hafa að
undanförnu.
VEIÐAFÆRAIÐNAÐUR.
Innan þessarar iðngreinar er
veiðarfæ.raiðnaður, sem er að
flestu leyti óskyld atvinnu-
grein. Stærsti aðili í veiðafæra-
gerð er Hampiðjan, en auk
þess netaverkstæði, sem vinna
bæði úr erlendu og innlendu
hráefni. Reikna má með að
innlendur veiðafæraiðnaður
geti að minnsta kosti haldið
sínum markaðshluta hérlendis
og bætt við sig með útflutn-
ingi, sem þegar er nokkur.
Það kom fram í viðtali við
formann Félags íslenzkra iðn-
rekenda í Þjóðviljanum, 7.
desember síðastliðinn, að hann
væri mjög uggandi vegna á-
framhaldandi tollalækkana á
innfluttum iðnaðarvörum, þar
sem ekki hefði verið staðið við
þau loforð, sem iðnrekendum
voru gefin er ísland gekk í
EFTA, fyrir sex árum. Davíð
Scheving Thorsteinsson segir
þar að yfirleitt sé illa að fram-
leiðsluiðnaðinum búið og hann
búi við lakari kjör á sviði fjár-
festingarlána, rekstrarfjár og
tollamála en hinir framleiðslu-
atvinnuvegirnir, landbúnaður
og sjávarútvegur.
MAX HF.
SKÚLAGÖTU 51
SÍMI 14085
Framleiðum
kápur,
úlpur
og
jakka.
Hlýr
og hentugur
fatnaður
fyrir
íslenzkt
veðurfar.
FV 11 1975
57