Frjáls verslun - 01.02.1976, Síða 34

Til umræðu:
Byggingastarfsemi
*
a
Islandi
Grein eftir Leó l\l. Jónsson tæknifræfting
í september 1975 gaf Rannsóknaráð ríkisins út rit „Þróun byggingastarfsemi. Yfirlit yfir stöðu ís-
íslensks byggingaiðnaðar og spá 'um þróun hans fram til 1980“. Þetta rit hefur að geyma niðurstöð-
ur 6 verkfræðinga, arkitekts og framkvæmdastj óra, sem valdir voru af Rannsóknaráði til að kanna
þróun byggingastarfsemi á Islandi. Starfshópurinn mun hafa unnið að verkefninu frá því í janúar
1974. Um þetta rit urðu talsverðar umræður í fjölmiðlum, sem einkum beindust að tveimur atrið-
’um: hugmyndinni um stöðu byggingastjóra og um forsendur fyrir ræktun nytjaviðar, ásamt sam-
anburði á hagkvæmni skógræktar við sauðfjárræktun.
Þeir sem hafa lesið þetta rit
hafa tæplega komist ihjá því, að
taka eftir því, hve umræðurnar
í fjölmiðlum vcxru ómálefnaleg-
ar og snerust fyrst og fremst
um aukaatriði og karp í tengsl-
um við togstreitu milli stétta.
Af umræðum mátti einnig
ráða, að margir höfðu misskilið
framlag starfshópsins, enda má
segja að heitið á ritinu gefi
beinlínis tilefni til misskilnings.
§ Fyrirmynd
sótt til
IXÍoregs
Fyrirmyndin að þessu fram-
taki Rannsóknaráðs er sótt til
Noregs, en þar hafði sambæri-
leg stofnun kvatt til ýmsa sér-
fróða menn til þess að setjast
niður í hópum og rýna á á-
kveðna geira atvinnulífsins.
Starfshópunum var ætlað að
setja fram rökstuddar ályktan-
ir í ákveðnu samhengi, sem síð-
ar væru gefnar út á prenti. Til-
gangurinn var miklu fremur sá,
að grófplægja jarðveg fyrir um-
ræður og skoðanaskipti á á-
kveðnum sviðum, heldur en að
setja punkt aftan við vísinda-
lega úttekt á ákveðnum at-
vinnuvegi. Óhætt mun að full-
yrða að fyrir Rannsóknaráði
ríkisins hafi vakað, að skapa
grundvöll fyrir málefnaleg
skoðanaskipti um íslenskan
byggingaiðnað og ekki verður
betur séð við lestur ritsins en
að það hafi tekist. Grundvöllur-
inn er fyrir hendi, en hvar eru
umræðurnar?
Þegar undan er skilið smá
rykský, sem þyrlaðist upp við
það að örfáir menn stukku upp
á nef sér, hefur ekkert komið
fram í fjölmiðlum um málið
eftir það. Ekki verður Rann-
sóknaráði um kennt, því 12.
nóvember 1975 stóð það fyrir
mikilli ráðstefnu á Hótel Loft-
leiðum, þar sem fjallað var um
skýrslu starfshópsins. Á þeirri
ráðstefnu störfuðu umræðu-
hópar, sem fjölluðu um 8 af-
markaða hluta skýrslunnar og
skiluðu áliti í ráðstefnulok.
Á ráðstefnu þessari voru
fulltrúar flestra þeirra sem
starfa við eða í tengslum við
byggingaiðnað. Þessi ráðstefna
fór því miður fyrir ofan garð
og neðan í fjölmiðlum vegna
útkornu annarrar skýrslu, sem
fjallaði um sjávarútveg og var
vissulega all merkileg. Þegar
það er haft í huga hve stórt
hlutverk byggingariðnaðar er
í afkomu íslendinga, þar sem
nánast hvert heimili fæst ein-
hverju sinni við húsbyggingu,
verður það að teljast undarlegt
sinnuleysi af hálfu fjölmiðla,
að ekki skuli fjallað um málið
nokkuð frekar en orðið er. Sú
spurning hefur að visu komið
fram áður, en gerist nú enn á-
leitin: Hvort íslenskir fjölmiðl-
ar vanræki að verulegu leyti
hlutverk sitt sem upplýsendur
og sem vettvangur fyrir alvar-
leg skoðanaskipti um brýn
þjóðhagsleg málefni, en stundi
þess í stað tækifæris- og hasar-
blaða fréttamiðlun ásamt kynn-
ingu á pólitísku karpi- og lodd-
aramennsku?
# Ríkisfjölmiðlarnir
Að minnsta kosti
verður ekki betur séð en að
ríkisfjölmiðlar, sem ekki eiga
að vera hlekkjaðir við hið „lága
plan“ flokkspólitíkur, hafi ekki
þá víðsýni til að bera, sem nægi
að lyfta þeim skör hærra en
pólitískum dagblöðum. Enginn
vafi er á því að hér er við
vandamál að etja, sem er fyrst
og fremst stjórnunarlegs eðlis.
Lausn vandamálsins verður lík-
lega ekki fundin í Útvarpsráði,
þar sem allt virðist benda til
34
FV 2 1976