Frjáls verslun - 01.04.1977, Blaðsíða 52

sem kemur frá útlöndum, nokk-
urs staðar jafnmikið og hér á
Iandi?
Tollstjóri: — Það er sjálfsagt
rétt að engin vestræn þjóð
byggir eins mikið á tollum til
tekjuöflunar og við. Þetta 'hef-
ur þó farið stórum minnkandi
undanfarin ár og við erum ékki
lengur innan tollmúra að því ei
iðnvarning áhrærir. Eftirlit með
farangri ferðamanna er naum-
ast nokkuð meira hér en ann-
arsstaðar. Það sem skilur er
það, að fátítt er að fólk fari í
eins ríkum mæli frá öðrum
löndum til innkaupa erlendis.
Það sem veldur svo til óhindr-
aðri umferð fólks frá einu landi
til annars, er að gert er ráð
fyrir að ferðamenn hafi ekki
annan varnig meðferðis en
venjulegar ferðanauðsynjar.
Það er sem sagt hvergi gert ráð
fyrir því að fól'k noti utan-
landsferðir sínar til innkaupa
í neinum mæli. Yið erum síst
íhaldssamari en aðrar þjóðir í
þessu efni, sem yfirleitt leyfa
ekki tollfrjálst nýjan varnig
yfir 50 dollara að verðmæti.
Ofckar mark samsvarar þó sem
næst 73 dollurum. Það er líka
rétt að hafa í huga, að erlendis
er hart tekið á brotum sem upp
komast.
F.V.: — Hversu verðmætt
var það smyglgóss, sem gert
var upDtækt hér á landi í fyrra
og hvað er það, sem íslending-
ar reyna að smygla inn í landið
fyrir utan áfengi og tóbak?
Tollstjóri: — Ekki er unnt að
verðleggja þennan smyglvarn-
ing. Með verðmæti varningsins
er væntanlega átt við kaupverð
hans erlendis. Mikill munur er
á kaupverðinu og hugsanlegu
söluverði hérlendis, einkum
þegar um áfengi og tóbafc er að
ræða. Upplýsingum um kaup-
verð varningsins hefur ekki
verið haldið saman. Magnið er
talið gefa réttari mynd af því,
sem er að gerast í þessum mál-
um. Margskonar varningi er
smyglað til landsins utan áfeng-
is og tóbaks. Rétt er að minnast
fyrst á eiturlyfin sem eru
greinilega vaxandi vandamál
hér á landi. Þá má nefna ósoðn-
ar matvörur, einkum kjúklinga,
niðursoðið svínakjöt, heimil-
istæki, hljómflutningstæki, hús-
búnað o.fl.
F.V.: — Á hve mikið magn
af smyglvarningi lagði tollgæsl-
an hald í fyrra?
Tollstjóri: — Árið 1976 lagði
tollgæslan hald á ólöglegan inn-
flutning til Reykjavikur, sem
hér segir: 1774 flöskur af
áfengi (2186 árið 1975), 141020
vindlinga (112789 árið 1975)
7094 flöskur/dósir af áfengum
bjór (12360 árið 1975) og 5.5
kg hassi (4.0 kg árið 1975).
Auk þess var lagt hald á ýmsan
annan varning, svo sem mat-
vörur, sjónvarpstæki, heimilis-
tæki, hljómflutningstæki, út-
vörn, sælgæti o.fl.
Utan Reykjavikur (Kefla-
víkurflugvöllur er þá ekki með-
talinn í þessu yfirliti) var lagt
hald á 451 flöskur af áfengi,
41800 vindlinga og 4387 flösk-
ur af áfengum bjór.
Með rannsókn aftur í tímann,
sem tollgæslan vann að á árinu
1976, komst upp um ólöglegan
innflutning til landsins, sem
náði aftur til ársins 1974. Með
bessum hætti upolýstist smygl
á 815 fiöskum af áfengi. 16200
vindlingum og 2904 flöskum af
áfengum bjór, auk annars varn-
ings. f þennan varning náðist
ekki.
Samkvæmt framansögðu
kom til meðferðar á árinu 1976
ólöglegur innflutningur á 3040
flöskum af áfengi, 199020 vind-
lingurn, 14385 flöskum/dósum
af áfengum bjór og 5.5 kg af
hassi. auk annars varnings.
F.V.: — Hvað voru mörg mál
af þessu tagi kærð í fyrra?
Tollstjóri: — Kærur fyrir
meint tollalagabrot voru ná-
lægt 270 á árinu 1976. Toll-
gæslan sektaði og gerði upp-
tækan óiöglegan innflutning í
192 málum á árinu 1976 og nam
sektarfiárhæð 1.182.400. Toll-
gæslan hefur einungis heimild
til að beita sektum og upptöku
eigna í minni háttar málum.
Stærri málum verður því ekki
lokið hjá tollgæslunni og eru
þau send viðkomandi sakadómi
eða ríkissaksóknara til með-
ferðar.
F.V.: — Er það mjög mis-
munandi hvernig vinnuveit-
endur farmanna bregðast við
tollalagabrotum starfsmanna
sinna?
Tollstjóri: — Það er hags-
munamál farmflytjanda, að at-
vinnutæki þeirra séu ekki not-
uð til flutninga á smygli. Finn-
ist smygl í flutningsfari skal
eigandi þess greiða allan kostn-
að við leit á því. Slíkur leitar-
kostnaður hefur verið inn-
heimtur hjá eigendum farar-
tækjanna svo skiptir hundruð-
um þúsunda. Þá er farartæki,
sem flutt hefur smyglvarning
til landsins, að veði fyrir sekt-
um og öllum öðrum kostnaði,
sem áhöfn þess kann að verða
gert að greiða vegna smygltil-
rauna. Atvinnurekendunum er
því mikið í mun að sporna gegn
notkun farkosta sinna til ólög-
legra flutninga. Af þeim sök-
um m.a. taka þeir orðið hart á
svona brotum.
F.V.: — Það vakti athygli er
tollvörður skýrði frá því að
einhvers konar hefð væri kom-
in á að tollverðir tækju á móti
áfengi sem gjöf frá farmönn-
um. Þessi mál ájtti að rannsaka
nánar. Hva.ð hefu'r athugun leitt
í ljós og hafa siðareglur toll-
varða verið endurskoðaðar af
þessu tilefni?
Tollstjóri: — Til eru starfs
reglur fyrir tollverði, settar af
fjármálaráðherra í nóvember
1960. Starfsreglur þessar voru
þá frumsmíð, en þeim hefur
ekki verið breytt síðan. Þar er
að finna ákvæði um, að toll-
vörðum beri að forðast allt
óþarft samneyti við þá, sem
þeir þurfa að skipta við eða
eiga að hafa eftirlit með. Mér
sýnist að ákvæði þetta feli í
sér bann við móttöku gjafa af
þessu tagi. Tollmenn hafa al-
mennt neitað því að hafa tekið
við gjöfum í tengslum við starf
sitt.
F.V.: — Hvaða stéttir manna
eru það hér á landi, sem njóta
fríðinda varðandi innflutning á
vörum, sem öðrum er meinað-
ur, eða Iægri tolla eða tollfrels-
is, ef því er að skipta? f hverju
eru hlunnindi fólgin?
Tollstjóri: — Farmenn og
flugliðar njóta við komu sína
frá útlöndum fríðinda varðandi
innflutning á áfengum bjór.
Magnið er mismunandi og er
52
FV 4 1977