Helgarpósturinn - 03.10.1994, Síða 7

MÁNUDAGUR 3. OKTÓBER 19§?
MORGUNPÓSTURINN FRÉTTIR
7
Landsbankinn
stórtapar aLind
Djúpstæður ágreiningur milli bankastjóra bankans um
hvemig bankinn muni í framtíðinni standa að eignaiieigu-
viðskiptum.
„Álit mitt á yfirtöku Landsbank-
ans á Lind? Þegar ég fór af landi
brott fyrir viku síðan átti að leggja
fyrirtækið af,“ sagði Sverrir Her-
mannsson, bankastjóri Lands-
bankans, þegar blaðamaður MORG-
UNPÓSTSINS náði tali af honum í
gærdag, þá nýkomnum til landsins,
og spurði um álit hans á yfirtöku
Lándsbankans á eignarleigufyrir-
tækinu Lind hf.
Þetta svar Sverris endurspeglar
djúpstæðan ágreining sem verið
hefur innan Landsbankans um
hvernig bankinn eigi í framtíðinni
að standa að eignarleiguviðskipt-
um. Landsbankinn er eini eigandi
Lindar hf. og á að auki 40 prósenta
hlut í eignarleigufyrirtækinu Lýs-
ingu hf. en aðrir eigendur í því fyr-
irtæki eru Búnaðarbankinn með
sama eignarhluta og tryggingafýrir-
tækin Sjóvá-Almennar og VÍS,
hvort með sinn 10 prósenta hlut.
Ágreiningurinn innan Landsbank-
ans hefur snúist um hvort sameina
ætti fyrirtækin, taka ætti starfsem-
ina alfarið inn í bankann eða leggja
Lind niður vegna tapreksturs fýrir-
tækisins og nýta eingöngu þjónustu
Lýsingar sem ávallt hefur verið rek-
in með hagnaði. Það hefur flækt
málin að Halldór Guðbjarnason,
sem einnig er bankastjóri hjá
Landsbankanum, er stjórnarfor-
maður Lindar en Sverrir hefur ver-
ið stjórnarformaður Lýsingar og er
núverandi varaformaður félagsins.
Sú staðreynd að ekki hefur verið
tekið af skarið í þessu máli hefur að
mati heimildarmanna blaðsins inn-
an eignarleigugeirans, kostað bank-
ann óþarfa fjárútlát og stórtap.
Halldór Guðbjarnarson „Við
ætlum að taka þessa starfsemi
inn í bankann og reka samhliða
annarri þjónustu okkar.“
Sverrir Hermannsson „Það er
ekki ætlunin að halda þessari
starfsemi áfram“.
Ólíkar skoðanir
bankastjóranna
Lind hf. var sfiofnað árið 1986 af
Samvinnubankanum, Samm-
vinnusjóðnum og franska bankan-
um Banque Indosuez. Með kaup-
um Landsbankans á Samvinnu-
bankanum árið 1990 eignaðist hann
hlutafé Samvinnubankans í Lind
hf. Síðar keypti Landsbankinn
franska bankann út og í árslok 1992
eignaðist Landsbankinn Lind að
fullu með kaupum á 30 prósenta
hluta Samvinnusjóðsins.
Öllum starfsmönnum Lindar hf.
hefur nú verið sagt upp störfum en
samkvæmt fréttatilkynningu bank-
ans mun fyrirtækið verða sameinað
Landsbankanum um næstu ára-
mót. Þá mun bankinn yfirtaka alla
starfsemi Lindar hf., eignir þess og
skuldir. En ljóst er að tap Lindar
hefur verið umtalsvert á síðustu ár-
um. I fréttatilkynningunni segir
enn frernur að ástæður sameining-
arinnar séu þær að bankinn sé með
þessu að nýta sér heimild í lögum
um viðskiptabanka og sparisjóði til
að annast eignarleigustarfsemi í
eigin nafni, en fram til síðustu ára-
móta var skylt að slík starfsemi væri
rekin í sérstökum félögum. Einnig
er bent á að hagræðingarsjónarmið
liggi þarna að baki. Halldór Guð-
bjarnason ítrekaði þessar ástæður
og lagði þunga áherslu á að engin
þörf sé á að reka eignarleigustarf-
semi utan bankans, það hafi þvert á
móti óþarfa kostnað í för með sér
fyrir bankann.
„Við ætlum að taka þessa starf-
semi inn í bankann og reka sam-
hliða annarri þjónustu okkar. Við
viljum tengja þetta fyrirgreiðslu-
form öðrum lánsviðskiptum bank-
ans og hagræða þannig í rekstrin-
um. Einnig er þessi eignarleigu-
markaður sífellt að dragast saman
og sá samdráttur er svo mikill að
það er ekki hag-
kvæmt að reka þessa
starfsemi í sjálfstæð-
um félögum. Önnur
fyrirtæki á þessum
markaði hafa víkkað
út starfsemi sína yfir
á svið bankareksturs
til þess að halda
starfsemi sinni gang-
andi, við höfum hins
vegar haldið okkur
við tilgang félagsins,
sem er eignarleiga.
Nú þegar lögum
hefur verið breytt
þurfum við ekki á
Lind að halda. Við þurfum ekki
fleiri útstöðvar til að lána peninga,
það væri bara vitleysa að halda
slíku áfram. Við munum í framtíð-
inni bjóða okkar viðskiptavinum
þessa tegund þjónustu ef þeir telja
sig þurfa á henni að halda. Þannig
getur einhver starfsmaður sem
vinnur að lánveitingum með hægri
hendinni sinnt þessu með vinstri
hendinni. Þetta verður bara auka-
búkgrein hér inni í bankanum án
þess að þörf sé fyrir því að þetta
bæti við sig föstum kostnaði sem
neinu nemur," sagði Halldór.
Þessi orð Halldórs benda ein-
dregið til þess að Landsbankinn
hyggist í framtíðinni reka eignar-
leiguviðskipti innan bankans. Þá
vaknar sú spurning hvort bankinn
hyggist selja hlut sinn í Lýsingu?
Þeirri spurningunni svarar Sverrir
skorinort:
„Landsbankinn mun halda
óbreyttri eignaraðild sinni að Lýs-
ingu.“
Ætlar bankinn þá að standa í
samkeppni á eignarleigumarkaðnum
við eigið fyrirtœki?
„Það hefur ekkert verið ákveðið
með framhald á þeirri starfsemi
sem fram fer á rústum Lindar, ekki
neitt. Það er hins vegar ljóst að Lind
er með allmikla starfsemi, einhver
þarf að taka við henni, og það mun
einhver deildin gera hjá okkur.“
Aðspurður um hvort hugmynd-
in með þessari aðgerð væri þá fyrst
og fremst að ljúka þeim viðskiptum
Lindar, svaraði Sverrir:
„Það er rétt. “
Til að taka af öll tvímæli um álit
Sverris á eignarleigustarfsemi
Landsbankans spurði blaðamaður
hann hvort það yrði sem sagt ekki
hægt að koma til Landsbankans eft-
ir áramót og gera eignarleigusamn-
inga.
„Ég á ekki von á því. Það eru ótal
samningar í gangi hjá Lind sem
þarf auðvitað að viðhalda og þeir
viðskiptamenn þjónustaðir sem þar
eiga hlut að máli. En að öðru leyti
er ekki ætlunin að halda þessari
starfsemi áfram að öðru formi,“ var
svar hans.
Endursöluverð tækja
nær ekki að dekka
skuldir viðskiptaaðila
Eignarleigufyrirtæki hafa í gegn-
um tíðina fjármagnað kaup á
vinnuvélum, tækjum í sjávarútvegi
og tækjum til veitingareksturs, svo
eitthvað sé nefnt. Ekki hafa allir
kaupendur getað staðið í skilum og
sumir hafa gefist upp á kaupunum,
því liggur beint við að spyrja Hali-
dór hvort bankinn muni eftir sam-
eininguna sitja uppi með mikið af
lausafjármunum af þessu tagi?
„Þessar eignarleigur hafa verið að
fjármagna kaup á alls kyns dóti í
gegnum árin. í sumum tilfellum
hafa leigjendur ekki getað staðið í
skilum og eignarleigurnar hafa því
þurft að taka til baka og reyna að
koma í lóg. Ég held að það sé tölu-
vert um þetta hjá Lind en hins veg-
ar, þó ég sé stjórnarformaður, fylg-
ist ég ekki svo náið með þessu.“
Öllu betri yfirsýn yfir þessa hluti
hefur framkvæmdastjórinn, Þórður
Ingvi, en hann segir að greiðlega
hafi gengið að selja þau tæki sem
fyrirtækið hafi orðið að leysa til sín.
I flestum tilvikum er endursölu-
verðið aftur á móti svo lágt að það
nær ekki að dekka skuldir viðkom-
andi viðskiptaaðila við fýrirtækið.
„Við erum alltaf að leysa til okk-
ar vélar og tæki sem ekki hefur ver-
ið staðið í skilum af. Við seljum
þetta jafnharðan en höfum þurft að
bera ákveðið tap af þessu. Málið er
það að í þessari kreppu sem hefur
riðið yfir okkur hefur endursölu-
verðmæti þessara tækja lækkað
mjög mikið þannig að í langflestum
tilvikum stendur skuldin í hærri
Þórður Ingvi Guðmundsson „I
þessari kreppu sem hefur riðið
yfir okkur hefur endursöluverð-
mæti þessara tækja lækkað mjög
mikið þannig að í langflestum til-
vikum stendur skuldin í hærri tölu
en sem nemur endursöluverð-
inu.“
tölu en sem nemur endursöluverð-
inu.“
Neita aðjjefa upp
hve tapið er mikið
Sem fyrirtæki í eigu Samvinnu-
hreyfingarinnar lánaði Lind á árum
áður meðal annars mikið til fyrir-
tækja í eigu Sambandsins en Þórð-
ur Ingvi Guðmundsson, fram-
kvæmdastjóri Lindar, segir að
rekstrarörðugleika fýrirtækisins
megi meðal annars rekja til þeirra
viðskipta.
„Við höfum tapað stórum upp-
hæðum árlega á útlánum til sam-
bandsfyrirtækja en einnig hefur
orðið verulegt útlánatap á viðskipt-
um við fyrirtæki í sjávarútvegi,"
segir Þórður. Halldór neitar hins
vegar að endalok Lindar tengist falli
Sambandsfyrirtækja undanfarin ár
og ítrekar að það hafi fyrst og
fremst verið almenn kreppa á
markaðnum sem orsakaði slæma
rekstrarafkomu fyrirtækisins.
Sverrir tekur undir þau orð Hall-
dórs.
Hvorki framkvæmdastjórinn né
bankastjórarnir vilja gefa upp tap
Landsbankans af starfsemi Lindar
en Sverrir segir þó að um stórtap sé
að ræða.
„Lind hefur stórtapað, og bank-
inn á hundrað prósent i Lind svo
tap fyrirtækisins er tap bankans. Ég
get ekki sagt til urn hvað það er
mikið þar sem þetta er allt óupp-
gert dæmi. En tapið er verulegt, á
því leikur ekki nokkur vafi.“
-JK
Höfn
Maður
hrasaði í
göngum
Björgunarsveitin á Höfn í
Hornafirði var kvödd út kl. 01.30
aðfaranótt sunnudagsins til að
sækja mann í Kollumúla á Lónsör-
æfum. Maðurinn var í göngum og
hrasaði í klettabelti með þeim af-
leiðingum að hann skaddaðist á
ökkla auk minni meiðsla. Farið var
með hann á heilsugæslustöðina í
Höfn. ■
Vestmannaeyjar
Geimskip
áferð?
Tilkynningaskyldunni bárust
upplýsingar urn að sést hefði til
neyðarblyss í grennd við Vest-
mannaeyjar rétt fyrir kl 11.00 í gær-
morgun. Bátar svipuðust um á
svæðinu en urðu einskis vísari.
Virðist því að hér hafi verið um
missýn að ræða. ■
Höfn
Gullfiskur
tiHqjiinti
ekki um
ferðir sínar
Tilkynningaskyldan grennslaðist
fýrir um trilluna Gullfisk frá Höfn í
Hornafirði í alla fyrrinótt án árang-
urs. Trillan kom ekki fram fyrr en
kl. 7.30 í gærmorgun, en Gísli
Skúlason, skipstjóri hennar, gat
ekki gefið neinar skýringar á ferð-
um sínum og hvers vegna hann
hefði ekki Iátið vita af sér. Að sögn
Tilkynningaskyldunnar hefur þetta
oft komið fýrir áður hjá Gullfiski.B
Höfn
Mikiðslösuð
efHrveltu
I gærmorgun varð umferðarslys í
Arnarfirði þegar ökumaður fólks-
bíls missti stjórn á bíl sínum með
þeim afleiðingum að hann fór eina
eða tvær veltur á veginum. Ung
stúlka sem var farþegi í bílnum
kastaðist út úr honum og slasaðist
alvarlega. Ökumaðurinn slapp hins
vegar með skrámur. Siysið átti sér
stað á fimmta tímanum fjarri
byggð og rná telja það hina mestu
mildi að skömmu eftir að að bílinn
valt kom flutningabílstjóri að og
gat hann hringt úr farsíma sínurn
eftir lögreglu og sjúkrabíl. Stúlkan
var umsvifalaust flutt til ísafjarðar
og þaðan beina leið með sjúkraflugi
á Borgarspítalann. Álitið var að
hún væri mjaðmagrindarbrotin.
Ökumaðurinn er grunaður um
ölvun við akstur. ■
Starfslokasamningur Sveinbjörns Dagfinnssonar
Ráðinn í sétverkefni
Fjórirsóttu um ráðuneytisstjórastarfið.
Sveinbjörn Dagfinnsson lætur
af störfum sem ráðuneytisstjóri í
landbúnaðarráðuneytinu 1. nóv-
ember næstkomandi. Umsóknar-
frestur um starf ráðuneytisstjóra
rann út á föstudaginn en fjórir um-
sækjendur munu vera um ernbætt-
ið. Sigurgeir Þorgeirsson, að-
stoðarmaður landbúnaðarráð-
herra, vildi ekki segja hverjir um-
sækjendur væru en fullyrti í samtali
við MORGUNPÓSTINN að hann væri
ekki í þeirn hópi. Sveinbjörn Dag-
finnsson ráðuneytisstjóri segir að
ákveðið hafi verið að hann starfi
áffam fyrir ráðuneytið en gat ekki
sagt ffá í hverju þau verkefni væru
fólgin. Halldór Blöndal landbún-
aðarráðherra varðist einnig allra
frétta af væntanlegum verkefnum
Sveinbjörns. „Ég gef sjálfur út mín-
ar yfirlýsingar,“ segir hann.
„MORGUNPÓSTURINN fær bara
sömu afgreiðslu hjá mér og aðrir.
Þú hringir ekkert svona 1 mig um
helgar.“
Hvorki Sveinbjörn né Halldór
voru tilbúnir að láta uppi þá þókn-
un sem Sveinbjörn hlýtur fyrir
væntanleg sérverkefhi. -LAE
Sveinbjörn Dagfinnsson
ráðuneytisstjóri Veit ekki í
hverju væntanleg sérverkefni
eru fólgin og neitar að láta uppi
hvað hann fær borgað.
Þorgeir Þorgeirson rithöfundur
VIII s-ið burt
Allt frá árinu 1987 hefur Þorgeir
Þorgeirson rithöfundur glímt við
að fá nafn sitt fært inn í þjóðskrá
með þeim hætti sem hann hefur
kosið sér, nefnilega með einu s-i.
Hefur hann átt í bréfaskriftum við
Hagstofustjóra sem síðan hefur vís-
að málinu til Mannanafnanefndar.
Þorgeir telur reyndar að málið eigi
ekki að vera hjá nefndinni þar sem
hann hóf málaleitan sína löngu áð-
ur en lög um hana tóku gildi, eða
nánar tiltekið árið 1992.
Allt frá árinu 1988 hefur Þorgeir
skrifað nafn sitt með þessum hætti
og hefur þessi ritháttur birst á bók-
um hans, í símaskrá og jafnvel
vegabréfi. Það vekur því athygli að
málið virðist ætla að standa
í Mannanafnanefndinni.
En hverjar eru ástæður
þess að Þorgeir sækir það
svona fast að fá nafni sínu
breytt? Að sögn Þorgeirs þá
eru tvær ástæður fyrir því:
„Mér er illa við eignarfallið
og einnig er hitt að alnafni
minn og gamall bekkjar-
bróðir fór að yrkja á seinni
árum. Vildi ég gjarnan
greina okkur að með þess-
um hætti,“ sagði Þorgeir
sem segist þrátt fyrir allt
ekki vera búinn að gefa upp
alla von um að fá leiðrétt-
ingu sinna mála.