Helgarpósturinn - 24.04.1996, Blaðsíða 11

MIÐVIKUDAGUR 24. APRÍL1996
11
11-viðtalið
Á undanfönum misserum hefur ungt
fólk innan gömlu stjórnmálaflokkanna
mikið látið að sér kveða. Sigrún Elsa
Smáradóttir, varaformaður Drífandi (félags
ungs Alþýðubandalagsfólks í Reykjavík) tilheyr-
ir þessum hópi og Eiríkur Bergmann Einars-
son ræddi við hana um drauma, vonir og
væntingar ungs fólks í pólitík...
Vinstrikonan
vill ekki gutla
í miðjuflokki
Mikið hefur verið rætt um að
í stjórnmálaflokkunum sé kom-
in upp sterk kynslóð ungs
fólks sem ætli sér stóra hluti í
pólitík. Hin tuttugu og þriggja
ára Sigrún Elsa Smáradóttir er
varaformaður Drífandi, félags
ungs Alþýðubandalagsfólks í
Reykjavík. Félagið var stofnað
fyrir um hálfu ári síðan og tók
þá við af gömlu Æskulýðsfylk-
ingunni. Sigrún, sem er sam-
býliskona Róberts Marshall
formanns Verðandi (landssam-
taka ungs alþýðubandalags-
fólks), var þá kjörinn fyrsti
varaformaður félagsins.
Segðu mér fyrst, Sigrún: Af
hverju fórstu út í pólitík?
„Ég hef alltaf haft mikinn
áhuga á stjórnmálum, en hafði
þó ekki tekið mikinn þátt fyrir
formannskosningarnar í Al-
þýðubandalaginu. Það má
segja að þær hafi ýtt mér af
stað, enda var mér mikið í mun
um að Margrét Frímannsdótt-
ir yrði formaður.“
Nú er sambýlismaður þinn
formaður Verðandi, lands-
samtaka ungs Alýðubanda-
lagsfólks. Ýtti sú nálœgð við
stjórnmálin þér ekkert af
stað?
„Nei, ekki get ég nú sagt það.
Það hefur frekar latt mig ef
eitthvað er. Við eigum tvö
börn, þaúnig að við höfum ekki
alltaf þann tíma sem þetta tek-
ur.“
Hvers vegna varð Alþýðu-
bandalagið fyrir valinu?
„Ég er bara skynsöm stelpa."
Hvaða skynsemi er fólgin í
því að ganga í Alþýðubanda-
lagið?
„Ég er vinstrimanneska að
lífsskoðun og stefna flokksins
passaði best við þær skoðanir.
Og það að gutla í einhverjum
miðjuflokki er einfaldlega ekki
nægjanlegt mótvægi við þessa
ráðandi hægristjórn í landinu.
Alþýðubandalagið er eini
flokkurinn sem hefur barist
fyrir þeim málum sem ég hef
haft hvað mestan áhuga á.“
Hvernig eru ungir Alþýðu-
bandalagsmenn frábrugðnir
þeim eldri í flokknum?
„Eins og ungliðahreyfingar
annarra flokka erum við eins-
konar samviska flokksins. Við
getum leyft okkur að koma
með nýstárlegri hugmyndir en
almennt eru í gangi í flokknum.
Við hreyfum við mörgum við-
kvæmum málum eins og lág-
markslaunum og þess háttar. í
grófum dráttum höfum við til
dæmis verið sammála þessu
frumvarpi Gísla S. Einarsson-
Sigrún Elsa Smáradóttir. „Ungt fólk í dag er verr statt en jafnaldrar þeirra fyrir tuttugu til þrjátíu árum. Helsti
munurinn sem ég finn milli kynslóða innan flokksins er kannski sá, að ungt fólk vill ekki leysa öll vandamál
með bótum eins og það eldra vill gera. Krafa okkar er sú að fólk nái að lifa á launum sínum."
ar krata, um lögbundin lág-
markslaun. En þeir sem eldri
eru taka þessu frumvarpi með
mikilli varúð.“
Hvaða áhrifhafa ungirAl-
þýðubandalagsmenn á
flokkinn?
„Við sitjum í öllum helstu
nefndum og ráðum flokksins
og höfum áhrif gegnum það.
Stefna flokksins í málefnum
Lánasjóðs íslenskra náms-
manna er til dæmis frá okkur
komin. Einnig einbeitum við
okkur að málum ungs fólks og
reynum að finna þeim farveg í
flokknum.“
Er greinilegur áherslu-
munur milli kynslóðanna í
flokknum?
„Það er mjög eintaklings-
bundið og erfitt að alhæfa um
slíkt. Innan flokksins er fólk
nokkuð samstiga. En almennt
má segja að það sé gífurlegur
kynslóðamunur í þjóðfélags-
umhverfinu. Við sem yngri er-
um búum jú við ákveðið öryggi
sem þeir eldri höfðu ekki, en
það er eins og þeir sem eldri
eru átti sig ekki á ástandi ungs
fólks í dag. Miklar breytingar
hafa orðið í þjóðfélaginu. Lána-
sjóðurinn er í rúst. Þjónustu-
gjöld hafa verið lögð á allt. Nú
þarf fólk að borga fyrir tan-
læknaþjónustu fyrir börnin sín
og ungt fólk fær ekki húsnæði
sitt nánast gefins eins og eldri
kynslóðir sem upplifðu það, að
verðbólgan át upp allar skuld-
ir. Eftir allar þessar breytingar
er ungt fólk í dag verr statt en
jafnaldrar þeirra fyrir tuttugu
til þrjátíu árum. Helsti munur-
inn sem ég finn milli kynslóða
innan flokksins er kannski sá,
að ungt fólk vill ekki leysa öll
vandamál með bótum eins og
það eldra vill gera. Krafa okkar
er sú að fólk nái að lifa á laun-
um sínum og að barnafólk fái
til að mynda að nýta skattaaf-
slátt barna sinna og þar fram
eftir götunum."
Finnurðu samhljóm milli
ungliðahreyfinga vinstri
flokkanna?
„Ungliðahreyfingar Reykja-
víkurlistans hafa verið að funda
saman og byggja upp samband
sín á milli og við höfum verið
nokkuð sammála um flesta
hluti. Til dæmis ætlum við að
halda saman upp á tveggja ára
afmæli Reykjavíkurlistans.11
annsefni
Ingólfur S.
Sveinsson
að vantar ekki lögfræðinga
Uog aðra fræðinga á Alþingi.
frar er mikið safn af slíkum, en
hins vegar er ekki að sjá eða
heyra að fræðin komi alltaf að
miklu gagni. Stundum vaknar
meira að segja sú spurning
hvort þingmenn og ráðherrar séu yfirhöfuð meö fulle fem.
Til dæmis þegar Ijðst er að eitt ráðuneytið hefur gefið út
reglugerð sem bannar fólki að reikna. Og taka mætti fjöl-
mörg önnur dæmi. Það sýnist því full á þörf á þingmanni
sem menntaöur er í geðlækningum. Hann gæti þá verið
kollegum sínum innan handar þegar þeir eru að ganga af
göflunum í einhverjum málum. Við leyfum okkur aö leggja
til að Ingólfur S. Sveinsson geðlæknir verði kjörinn á þing
við næstu kosningar. Fyrir utan það að vera geðlæknir er
Ingólfur flokksbundinn sjálfstæðismaður og hefur talsvert
starfað innan flokksins. Hann hefur því þegar nokkra
reynslu af pólitík. Það væri þjóðarhagur að fá geölækninn
inn á þing. Ingólfur hefur lagt sig fram um að hjálpa fólki
sem glímir við streitu, svefnleysi og ýmsa aðra kvilla sem
má búast við að hrjái þingmenn í einhverjum mæli eins og
aðrar stéttir í landinu. Að undanskildu því að fylgjast með
andlegri heilsu þingmanna og ráðherra gæti Ingólfur síðan
beitt sér fyrir ýmsum þeim málum sem kæmu heilbrigðis-
þjónustunni til góða — og þá ekki síst hvað varðar þjón-
ustu við geðsjúka. Þeir eiga nú mjög undir högg að sækja í
kerfinu eins og allir vita sem fylgst hafa meö þeim málum.
Þingmennska Ingólfs yröi því bæði í þágu þings og þjóðar
og hefur margur maöurinn verið kosinn á þing af minna til-.
efni, Sem sagt; Ingólf S. Sveinsson geðlækni á þing og
það viö fyrsta tækifæri...
taefni
Hannes
Hafstein
etta lítur ekki nógu vel út
með forsetakosningarnar.
Enn hefur enginn diplómat gef-
ið kost á sér I embættið. Það
er ekki þar meö sagt að þeir
sem hafa boðið sig fram séu ekki dipló, hver á sinn hátt.
En enginn þeirra er diplómat og það gerir gæfumuninn.
Hinn sanni diplómat er að sjálfsögðu Hannes Hafstein
sendiherra. Hann var aðalsamningamaður íslands viö gerð
EES-samningsins og lét sig ekki muna um að skáka fulltrú-
um stórþjóðanna f samningatækni og þrjósku. Erlendir full-
trúar við samningaborðið kvörtuðu stundum undan hóg-
værri stífni íslenska fulltrúans, sem lét sig aldrei fyrr en
hagsmunir íslands voru tryggðir. Hannes tottaði bara sina
pípu meðan menn voru að blása úr sér og hélt síöan
áfram þar sem frá var horfið. Maður sem svo vel heldur á
málstað Islands er auðvitað kjörinn til að gegna embætti
forseta. Ekki spillir nafnið fyrir. Enn leikur mikill Ijómi um
nafn Hannesar Hafstein, ekki síst í hugum eldra fólks.
Hannes Hafstein sendiherra hefur að vísu lítið lagt fyrir sig
Ijóðagerð svo vitað sé, en það hafa þeir ekki heldur gert
sem tilkynnt hafa um framboð til forseta. Ekki þarf að tí-
unda hæfileika sendiherrans til að umgangast erlenda
tignarmenn, en kunnugir segja að hann eigi jafn auövelt
með að ræða málin við innlenda almúgamenn — þá sjald-
an hann fær tækifæri til. Hannes hefur veriö krossaður í
bak og fyrir af þjóðhöfðingjum ýmissa landa og getur því
strax í upphafi ferils sfns sem forseti mætt orðum skrýdd-
ur í veislurnar. Þá er Hannes vel kvæntur og þau hjón eiga
fjögur uppkomin börn. Þar sem skammur tími er til stefnu
verður aö blása í lúðra í hvelli og fylkja liöi um Hannes Haf-
stein undir kjörorðinu: Ég berst á fáki fráum...
fvlEjtaskipti
Unni í
fréttimar
*
Aerlendum sjónvarpsstöðvum
tíðkast sú vinnuregla, að
huggulegasta og skýrmæltasta
fólkið sér um störf fréttaþula
meðan gáfnaljósin sem vinna
fréttirnar eru sjaldnast talin nægi-
lega aðlaöandi til að fá að birtast
á skjánum. Nú hefur það lengi
ioðað við íslenska sjónvarps-
fréttatíma að meirhluti fréttaþula
eru bæði óskýrmæltir og fremur ómyndarlegir; altént
ekki það augnayndi sem æskilegt er. (Meðal undan-
tekninga má nefna Áslaugu Dóru, Ólöfu Rún, Boga,
Loga og Svanhildi í Ríkissjónvarpinu og Elínu Hirst,
Sigurstein, Eddu og Sigmund Erni á Stöð 2.) Vita-
skuld á aö beita sömu þumalputtareglu við ráðningu
sjónvarpsfréttaþula og dagskrárþula — engin spurning
— og sem betur fer hefur þróunin eitthvað verið í þá
áttina undanfarin ár (líkt og sjá má af upptalningunni
hér á undan). Og þá laumum við okkur að uppástung-
unni um vistaskipti vikunnar. Unnur Steinsson hefur
gert landanum lífið léttara í vetur með því að stela sen-
unni af Hermanni nokkrum Gunnarssyni í hinum um-
deildu sjónvarpsþáttum Happ íhendi. Það varð eftir
nokkra þætti Ijóst, að Unnur er á heimavelli á skjánum:
enda Ijóngáfuð, gullfalleg og hefur afbragös talanda og
ágætis vald á málinu. Menn skulu síðan ekki rugla
saman kröfunni um fallegri og skýrmæltari fréttaþuli við
aukna ásókn í yfirborðsmennsku. Unnur Steinsson ætti
því að ræða viö Boga eöa Elínu sem fyrst og bjóða fram
krafta sína í fréttalesturinn. Án vafa verður henni tekiö
tveimur höndum fagnandi sem kærkominni bragarþót...
Þorsteinn Pálsson
Virðist ná yfirhöndinni í kritum
viö hvern sem er þessa dagana
og baöar sig glottandi í sviös-
Ijósinu. Fyrst negldi hann Davíð
og stakk síðan upp í kratana.
Næsta stopp: Bessastaðir.
Davíð Oddsson
Um leið og hann hætti við for-
setaframboð snarjukust vin-
sældir hans og Sjálfstæöis-
flokksins. Síðan fór hann í viötal
og tók alla framkomna frambjóð-
endur í bakaríið.
Pálmi Matthíasson
Popppresturinn vinsæli rústaöi
hverri skoðanakönnuninni á fæt-
ur annarri, en fraus eiginlega úti
meö framboð. Nú er hitinn tek-
inn aö aukast á ný og klerkurinn
spenntur.
ólafur Egilsson
Sendiherrann sem hálf þjóöin
vildi fyrir skemmstu í framboð
stökk skyndilega ffam og sagðist
alls ekki hættur við framboð.
Hætti síðan aftur við og sýndi
snilldartilþrif í aö fífla eina þjóð.
Steig þaö sem á hugsanlega eft-
ir að veröa afdrifaríkt fellspor
þegar hann fór að úttala sig
sem forsetaframbjóöandi. Ólafur
Þagnar er nefnilega griöarvin-
sæll en Ólafur Ragnar ekki.
Jón Baldvin Hannibalsson
Ætlaöi aö tjá sig í þingumræð-
um um meinta spillingu Þor-
steins Pálssonar, en dró sig í
skyndingu tilbaka eftir aö hafa
séö og heyrt aö um fullkomlega
vonlaust mál var aö ræöa.
Guðmundur Rafn Geirdal
Brillerar á fiölmiölasviöinu, er
vinsæll ræðumaöur og hefur
sannaö sig sem skemmtikraftur
par exellance, en kastar um leiö
rýrð á alla kosningabaráttuna og
virðingu embættisins.
Guðmundur Elríksson
Hætti viö forsetaframboö eftir
umhugsun, enda búinn aö fá
stuðningsleysiö staöfest og upp-
götvaöi eftir þaö — eins og aörir
— aö starfiö væri of kært.