Helgarpósturinn - 24.04.1996, Blaðsíða 18

Helgarpósturinn - 24.04.1996, Blaðsíða 18
IVHÐVIKUDAGUR 24. APRÍL1996 1. fslenska þjóðin. Stærilát, heimóttarleg, uppbelgd af full- vissu um eigiö ágæti og hroka- full gagnvart framandi fólki og áhrifum. Hverjir eru bestir? „íslaaaaaaaaanndl" 2. fslenska veðráttan. Þessir landnemar hafa augljóslega veriö frávita af geöveiki, aö ætia afkomendum sínum að hafa búsetu í veöravíti þar sem hitastigiö er -25 til +8 ”C. 3. fslenskar íþróttir. Það er hrikalegt aö bjóöa erlendum gesti á tradisjónelt glímumót og uppgötva í fjóröu glímu aö hann er ekki meö magaverk heldur nær dauða en lífi af hlátri. 4. fslenskir stjómmálamenn. Það hefur aldrei gerst aö stjórnmálamaður viðurkenni villu sfns vegar og segi af sér. Ástæöan er fremur siöleysi og hroki heldur en hið gagn- stæöa. 5. fsienskir þjónar. Það er merkilegt hversu margir ófag- lærðir þjónar eru á markaðnum og þjálfun náttúrlega stórlega ábótavant: seinir, klaufskir, fá- vfsir og dónalegir. 6. fslensk tíska. Þaö er sama hvort viö lítum til myndlistar, bókmennta, tónlistar eöa klæöaburöar: landinn apar allt sitt upp eftir öörum þjóöum og er alveg laus viö frumleika. 7. íslenski hestuiinn. Rmm gangtegundir og skemmtilegur persónuleiki ná ekki aö bæta upp fyrir dvergvöxtinn, búralegt útlitiö, skortinn á hraöa — og sjálfa hestamennina. 8. fslensk sérstaða. Viö stálum stjómarskrá frá Dönum, velferö (umferöarlög og mengi) frá Svíum, uppruna frá Norömönn- um, menningaráhrifum frá Eng- ilsöxum og peningum frá Kön- um. 9. íslenskar matvörur. Þaö er sama hvaö hver segir: íslensk- ar matvörur eru fáránlega dýrar á heildina litið og sú dapra staöreynd er gjörsamlega að ríöa heimilunum aö fullu. 10. fsland og fslendlngar. Að skrifa sig á náttbor1 Paö er illa duliö leyndarmál, aö ýmislegt farvitnilegt sem illa þollr teprulegt dagsljðsið eöahofmóö- ugar umræöur f kökuboöum, á sér staö bakviö gluggatjöld svefnher- bergja drjúgs hluta þjóöarlnnar. Frú Barbra Love (vlöeigandl nafn) hefur nú skrifaö bókina Encydopedia ofUnusual Sex Practices, sem útleggla má sem AlfrœOioriíabðk óvenjulegra kyniífsat- hafna, og Innifelur nákvaemar lýslngar á 750 slíkum. Forlagiö little-Brown gefur út. Lftum á nokkur athygllsverö dæml: Acrophilia: Kynferölsleg örvun af mikilli hæö. Anastccmaphilia: Kynferölsleg örvun viö þá staðreynd aö mótleikarinn er óllkur manni sjálfum á hæö. Arachnephilia: Kynferöisleg örvun af kynlífslelk sem kóngulær taka þátt f. Autogonistophilia: Kynferölsleg örvun viö aö vera á svlöi eöa performera fyr- ir framan myndavél. DendrophiUa: Kynferölsleg örvun af trjám. / Emetophilia: Kynferöisleg örvun við uppköst. Harmatophilia: Kynferöisleg örvun vlö mistök. Harpaxophilia: Kynferöisleg örvun vlð rán. Nasophilia: Kynferötsleg örvun vlö aö sjúga, sleikla eða snerta nef annarrar manneskju. Ochlophilia: Kynferöisleg örvun af fjölda. Odontophilia: Kynferöisleg örvun af tönnum. PliallophiUa: Kynferölsleg örvun af getnaöarlim sem er af óvenjulegri stærö eöa er óvenjulega þolgóöur. Spectrophilia: Kynferöisleg örvun viö samfarlr viö drauga, anda eða engla. Adögunum var mér boðið að skrifa undir lista til stuðnings einum af forseta- frambjóðendunum. Ég afþakk- aði á þeim forsendum, að ég skrifaði aldrei undir lista af nokkru tagi. En eftir á að hyggja er þetta ekki sannleik- anum samkvæmt. Þegar ég horfði á ágætan þátt Ómars Ragnarssonar á sunnudags- kvöldið um heimkomu handrit- anna rifjaðist upp fyrir mér, að á sínum tíma skrifaði ég undir lista til að fá handritin heim. Ég var þá unglingur í skóla og kennari kom með handritalista til undirskriftar. Ég tregðaðist við að skrifa undir. Ekki vegna þess að ég vildi ekki handritin heim heldur einkum vegna þess að ég skrifaði svo illa að ég leið önn fyrir (því miður hef- ur mér lítið farið fram síðan). Kennarinn tók þessa tregðu fremur óstinnt upp og minnti á að nú þyrfti öll þjóðin að standa saman. Svona listar væru lagðir fram í öllum fram- haldsskólum landsins og eng- inn mætti skorast úr leik. Og ég skrifaði undir ásamt öllum bekkjarfélögum mínum. Það þótti víst sjálfsagt að láta ósjálfráða unglinga krefjast handritanna úr greipum Dana og eftir á að hyggja er ég eilítið stoltur yfir því að hafa lagt þarna lóð á vogarskál, þótt ég efist um að mitt nafn hafi ráðið úrslitum við lausn handrita- málsins. Það rifjaðist síðan upp fyrir mér, að á sínum tíma skrifaði ég mig á undirskriftalista Var- ins lands. Það var þegar menn óttuðust að varnir Iandsins yrðu skertar og Rússinn kæmi og tæki okkur. Þá var ég komin til ára frá handritalistanum, hvort sem vitið hafði vaxið með árunum eða ekki. En ég var sammála forgöngumönn- um Varins lands um að ástand- ið byði ekki uppá það að varn- arliðið yrði rekið úr landi. Þessi undirskriftarsöfnun hleypti á stað því hatrammasta áróðursstríði sem ég man eftir. ísland úr NATÓ: Herinn burt! var þá kjörorð fjölda fólks. Margt af því Ieit á forsvars- menn undirskriftanna sem landráðamenn og þeim ekki vandaðar kveðjurnar. Satt best að segja var ráð- ist að þeim með slíkum svívirð- ingum og brigsl- um að til fádæma heyrir, sem betur fer. Auk þess að vilja leggja ísland undir Bandaríkin voru þessir lista- menn sakaðir um að koma á víð- tækum persónu- njósnum með því að skrá undir- skriftirnar í tölvu. Þá stóðu margir í þeirri meiningu að tölva væri ein- hver hræðileg vél sem læsi leyndustu hugsanir manna og gerðir um leið og hún kæmist yfir nöfn þeirra. Þjóðkunnir menningarpostular skrifuðu grein eftir grein í Þjóð- viljann og fleiri blöð þar sem þeir jusu úr andlegum hland- koppum sínum yfir forystu- menn Varins lands. Þá varð ég endanlega sannfærður um að ég hafði gert rétt í því að skrifa undir. Mönnum sem gripu til persónulegra svívirðinga af versta tagi, málstað sínum til framdráttar, var ekki treyst- andi fyrir fjöreggi þjóðarinnar. Svo fór að þessir aurpennar voru kærðir fyrir meiðyrði og dæmdir. Þá ærðust skítkastar- ar og sögðu vegið að málfrels- inu! Það var stofnaður sérstak- ur málfrelsissjóður til að standa straum af sektum og þeir sem lengst höfðu gengið í aurkastinu kveinkuðu sér sár- an og vildu líta á sig sem píslar- votta. Enn þann dag í dag hef ég jafn mikla skömm á þessum skrifum. Auðvitað höfðu allir sem vildu rétt á að vera á móti undirskriftunum. Sumir vildu einfaldlega engan erlendan her á íslenskri grund og voru á móti öllu hernaðarbrölti. Aðrir voru sannfærðir kommúnistar sem sáu eldrautt í hvert sinn sem minnst var á NATO og „Á meðan stuðningsmenn forsetaframbjóðenda ganga um og bjóða fólki að skrifa nafn sitt þeim til meðmæla stendur maður í anddyri Kolaportsins og býður gest- um og gangandi að rita nafn sitt undir lista gegn spilavítis- vélum sem Háskólinn og mannúðarfélög reka. Þetta er Rögnvaldur Ólafsson sem einu sinni ætlaði að verða forseti en varð að hætta við framboð vegna þess að hann fékk ekki nógu marga með- mælendur á lista.“ Bandaríkin. En að þekkt- ir rithöfund- ar og menn- ingarpáfar gátu ekki r ö k r æ t t þetta mál án þess að leggjast í lágkúru per- sónuníðs sýndi mér að þarna fóru menn sem komnir voru í þrot. Og ísland var áfram í NATO og herinn fór hvergi. Síðan hef ég ekki séð ástæðu til að skrifa nafn mitt á lista sem af og til er verið að ota að mér, með eða móti einhverjum tittlingaskít. Og þó. Mig rámar í að hafa skrifað undir lista seint um kvöld á ónefndum bar fyrir mörgum árum. Ég hef ekki glóru hvað ég skrifaði undir en hugga mig við að undirskriftin hefur án efa verið ólæsileg. Ætli þetta hafi ekki verið listi á móti hundahaldi eða með bjórnum, en hvort tveggja var vinsælt deiluefni árum saman. Ellegar listi gegn einhverjum einræðisherra í Suður-Amer- íku. Það má einu gilda úr þessu. Enn er verið að safna undir- skriftum á lista. Á meðan stuðningsmenn forsetafram- bjóðenda ganga um og bjóða fólki að skrifa nafn sitt þeim til meðmæla stendur maður í anddyri Kolaportsins og býður gestum og gangandi að rita nafn sitt undir lista gegn spila- vítisvélum sem Háskólinn og mannúðarfélög reka. Þetta er Rögnvaldur Ólafsson sem einu sinni ætlaði að verða for- rkai~flh.úsið Ari í Ogri Skemmtilega misleit hjörð gesta Ubdirritaður hefur svo- sem ekki ýkja oft sótt kaffihúsið og barinn Ara í Ögri heim, en þessar heim- sóknir hafa þó undantekn- ingarlítið verið ánægjulegar; hvort sem með í för hafa ver- ið samstarfsfélagar, eigin- kona, börn, vinir eða viðtals- efni. Kaffiö er þarna með miklum ágætum og eins er lítt hægt að kvarta yfir fá- tæklegu bjórúrvali. Þvert á móti. Snakk var þegar síðast fréttist framreitt þarna að degi til og alúð við það lagt. Kunnugir telja Ara konung „hot shot‘‘-staðanna, en svo munu nefndir heitir og rammáfengir drykkir sem sörverað- ir eru í litlum glösum — gjarnan í Ijósum logum — og helst tæmdir í einum gúlsopa. Eitthvað til að ylja hjartarótunum á heimskautanóttu ef ekki vildi svo einkennilega til að tilbúningur heitskotanna atarna er mestmegnis framinn aö sumri til; heimskautasumri nota bene. Þá sjaldan sem þannig viðrar er síðan hægt að sóla sig útá verönd Ara, enda fyrirtaks sólpallur þar stadd- ur. Sá galli er þó á gjöf Njarðar að sólskinið prýðir pallinn ekki nægi- lega langt inní seinnipartinn sök- um óheppilegrar staösetningar húsanna í kring. Kúnnahópurinn er ansi skemmtileg og misleit hjörð og markast þannig um helgar helst af hópum fólks sem fóru að venju alltof seint af stað úr teiti og fengu hvergi borð á „inn‘‘- stöðunum Ast- ró, Sólon íslandus, Kofa Tómasar frænda, 22, Kaffi List eða Kaffi- barnum. Menntaskólanemar sem annarsstaðar er varnað inngöngu, einmanalegar nördaklíkur, hálfátta- villtir utanbæjarmenn, leppalegir háskólastúdentar og pör á flæk- ingi eru einnig algeng og viðkunn- anleg sjón þarna um slóðir. Fa- stakúnnar eru þó sjaldséðir hvítir hrafnar enn sem komið er og kannski er sú staðreynd helstur Ijóður á ráði staöarins. Að degi til má sitja á Ara í rólegheitum við kaffisötur, en þegar líða tekur yfir kvöldmat færist fjör í leikinn og fjölga tekur gestum. Eitt eiga kúnnarnir sameiginlegt: þeir eru tiltölulega lágværir til klukkan 22:00 og kurteisis- lega galgopalegir eftir það. Nokkur mötuneytisbragur er því miður á Ara í Ögri og helgast það einkum af stærð hans og berangurs- lega stílfærðri vegg- og gólf- klæðningu. Fullmikið rökkur ríkir sömuleiðis inni á nóttu jafnt sem degi og sýnist ein- falt mál úr að bæta með skynsamlegri lýsingu. Töluvert hef- ur veriö lagt uppúr innanhússhönn- un og smekklega dægilegir innan- stokksmunir létta manni lund. Jafnframt hefur veriö sitthvað gert I þá áttina, að halda úti listsýning- um á veggjunum og að öllu jöfnu gengið vel — vert er að veita eftir- tekt afar smekklega sniðnum römmum sem döguðu uppi á veggjunum eftir fyrstu mánuði list- sýninganna. Og eitt enn: vegna þess að Ari í Ögri stendur á fremur lítt áberandi stað við Ingólfsstræti og til að gera fásóttur að degi til — og árla kvölds — er hann sér- deilis heppilegur til leynilegra funda og rólyndislegs ástamakks. seti en varð að hætta við fram- boð vegna þess að hann fékk ekki nógu marga meðmælend- ur á lista. Hann hefur lengi safnað á listann gegn fjár- hættuspilum og sagði mér um daginn að nöfnin væru orðin vel yfir tuttugu þúsund. Mað- urinn hlýtur að fara að skila af sér öllum þessum undirskrift- um. Eða ætli hann sé að bíða eftir því að ég skrifi undir og telji málið þar með í höfn? Höfundur er blaðamaður á HP og hefur að mestu gefið forsetaframboð frá sér þrátt fyrir fjölda áskorana, enda er hann ekki á réttum aldri, yrði að byita Irfi sínu of mikið ef hann næði kjöri og hefur auk þess ekki 40 milljónir á lausu. -shh ■ Áhrif nethaussins Bjöms Bjamasonar eru aö sönnu víötæk I Sjálfstæöisflokkn- um og eitt dæmið um það er hin ágæta heimasíöa flokksins Þessi síöa er hinsvegar búin að vera ógnarlengi í smíðum og illskiljanlegt aö flokkur sem telur inn- an vébanda sinna drjúg- an hluta þjóöarinnar skuli ekki hafa tekið sig saman í andlitinu fyrr og nýtt sér óendan- lega möguleika Internetsins (les: hversvegna í ósköpunum var Bjöm ekki fyrir margt löngu bú- inn að koma þessum málum í skikkanlegt horf?). Og það verður að segj- ast einsog er: vinstrimenn hafa náö feiknaforskoti á hægrimenn í þessum efnum. Jæja, mikiö var að beljan bar — og allt þaö. Heimasíöa Sjálfstæðisflokksins á Veraldarvefn- um var vitaskuld sett upp í þeim tiF gangi að auövelda aimenningi að- gang aö upplýsingum um stefnu og starfsemi flokksins. Á henni er að finna ýmsar upplýsingar um Sjálf- stæöisflokkinn og kjörna fulltrúa hans á Alþingi og í sveitarstjórnum. Jafnframt er ítarlega greint frá öllu því sem er á döfinni hjá flokknum — aukþess sem nethausum gefst kost- ur á að skrifa æðstuprestunum bréf (vita þingmenn annars nokkurn skap- aöan hlut um Internetið?) og koma þannig skoðunum sínum á framfæri. Heimasíöu Sjálfstæðisflokksins er aö finna undir vefþjónustu Miöheima, en veffangið er http://www. centrum.is /x-d — og skemmtiö ykkur kon- unglega... Samkvæmt þeim upplýsingum sem gefnar eru á heimasíð- unni „Rannsókn á sjálfsmorði Kurt Cobain“virðist þessi snjallasti tónlistarmað- ur síðari ára þráttfyrir allt ekki hafa framiö sjálfsmorö. Nokkru fyrir sviplegan dauðdaga (skot í höf- uðiö úr báð- um hlaup- um tví- hleyptrar haglabyssu) Kurt Cobain réöi hin óstýriláta spúsa hans (Courtney nokkur Love) einkaspæjara til aö hafa uppá týnd- um eiginmanni sínum. Samkvæmt rannsóknasíöunni fyrrnefndu fann hann jú Cobain, en ekki fyrren ein- hver annar hafði náð til hans fyrst. Eins reyndist hið svokallaða sjálfs- morösbréf einungis innihalda langa kveöju til aðdáenda því Cobain hafði ákveðiö aö yfirgefa tónlistarbrans- ann. Annaö undarlegt er aö kredit- kort hans voru notuð alveg fram aö deginum sem hann fannst, en þá hafði hann legiö ískaldur nár í fjóra daga. Ef þú ferö einu sinni í mánuði inná Veraldarvefinn er heimasíðan http://www.muohio.edu/ -car- mance/kurt.html ekki slæmur staður að sækja heim — eða þann- ig... hp@centrum.is tvlfarar. ‘is'ibíiví Hólmfríður Karlsdóttir & Fawn Hall Ariö 1987 kom upp hiö svokallaöa íran-Kontra-mál sem skók svo um munaöi stjóm Ronald Reagan Bandaríkjaforseta. Máliö snerist um aö afrakstri vopnasölu til írans var róteraö í hendur Kontra-skæruliöa í Nikar- agúa til að beijast viö stjórn Sandinista. Lykilpersónurnar voru þrjár: John Pointdexter aömíráll, Oliver North ofursti og Fawn Hall einkaritari hans. Sú hylmdi yfir með North og tók þátt I athöfnum hans frá upphafi til enda. Þaö eru ótrúleg líkindi meö Hall og hlnnl heilsteyptu Hólmfríði okkar KarLs- dóttur, sem virðist einnig vera kona er stendur meö sínum manni fram í rauöan dauöann. Hún sigraöi hug og hjörtu landans þegar hún var kjörin Ungfrú ísland, Ungfrú Heímur, spilaöl á steöja meö Sinfónfuhljómsveitinni og geröist svo bamfóstra. Þaö er sem sagt ekki bara hárgreiöslan og krúttlega fagurt andlitiö sem er eins, heldur líka innrætið. — Líkt og venjulega...

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/286

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.