Helgarpósturinn - 24.04.1996, Blaðsíða 23

MfÐVIKUDAGUR 24. APRÍL1996
23
■i
Þóra Kristín Ásgeirsdóttir brá sér í heimsókn í
Fjölbrautaskólann í Breiðholti og hitti fyrir þrjá kraft-
mikla stráka, sem eru að fást við listsköpun. Tveir
þeirra eru á listasviði skólans, en Hilmar Örn Óskarsson,
Ijóðskáldið í hópnum, stundar nám á félagsfræðibraut.
mannshugans
Það fer meiri tími í að
þjálfa málbeinið en
myndlistina,“ sögðu þeir
Baldur og Ómar og fullyrða
að þrátt fyrir að tugir manna
nemi á listasviði þá séu fæstir
að gera nokkuð af viti. „Mik-
ið af þessu liði er bara lamað
þó að fjöldi fólks af öðrum
brautum sé að gera eitthvað
af viti. Annars erum við í
okkar bekk algjör klíka. Við
erum búin að leggja undir
okkur borð í matsalnum þar
sem við höfum fóðrað vegg-
ina í kring með núðlupökk-
um og EIvis fær að vera í
miðjunni.“ HP ákvað að
ganga úr skugga um hvort
þessir ungu menn geri eitt-
hvað fleira skemmtilegt en að
rusla út í matsalnum og þjálfa
á sér málbeinið. í Ijós kom að
skuggahliðar mannseðlisins
eru sem fyrr ofarlega í huga
menningarsinnaðra ung-
menna.
Hilmar Öm Óskarsson
er efnilegt Ijóðskáld:
Niðurdrepandi
myrkur
„Ætli skólaskáld séu ekki bara ein-
farar með sítt hár og skegg,“segir
Hilmar Öm Óskarsson og bætir þvi
við, að hann sé nýbúinn að raka sig.
Hann er mjög efnilegt ljóðskáld sem
stundar nám við Fjölbrautaskólann í
Breiðholti, en segist hafa byrjað að
yrkja fyrir slysni fyrir þremur árum
síðan. Hann hefur aldrei birt neitt eða
Hilmar öm Óskarsson:
Mín drengilega framkoma
Tunga min erlengri
en timinn sjálfur
Tinnusvartar lygamar
ryðjast uppúr mér svo
áreynslulaust að það
veröur að kallast
fagurfrœðilegt fyrirbæri
Vitaskuld er valið ekki
þitt þegar ég býð þér að
hverfa til mín og dreg
sfðan glottandi um
barkann á þér
Einhvern tímann skal ég auðmjúkur
leggja sólina að fótum þér
Saga af meðalmennsku
Þama situr hún við slaghörpuna
og leikur fyrirguðina sem
slá taktinn með eldingum
Englar tárfella af fögnuði og
Hinn fallni gerir sér grein fyrir
villu síns vegar
Hann fer i sitt fínasta púss og
klökkur biður Itann
heimsbyggðina afsökunar
Ég stend hinsvegar kindarlegur
álengdar og reyni að biístra með
Hilmar Orn Oskarsson, Baldur Oskars-
son og Ómar Örn Hauksson: „Ætli
skólaskáld séu ekki bara einfarar með
sítt hár og skegg.“ Hann segist sjálfur
vera nýbúinn að raka sig. - „Depurð
er myndrænni en gleði. Þetta er de-
pressívur þankagangur en ég hef
heldur aldrei fengið neina brilljant
hugmynd upp úr hamingjukasti." -
„Uppáhalds teiknimyndasögurnar
mínar fjalla annars vegar um geðveik-
ar súperhetjur og hins vegar eru þetta
dramatískar ævisögur."
lesið upp.
„Ég hef bara haldið mig úti í horni,
enda vil ég vera viss áður en ég fer að
reyna að setja mig í samband við ein-
hverja útgefendur," segir Hilmar. „Ég
var í rokkhljómsveit og sá um að
semja alla textana og svo kom ég
heim eina nóttina og var dálítið
kenndur og ætlaði að fara að gera
texta. Ég byrjaði að hripa eitthvað
niður og áður en ég vissi var komið
ljóð. Síðan komst ég að því að ég hef
bara frekar gaman af þessu.“ Að-
spurður segist Hilmar ekki hafa orðið
var við að margir séu að yrkja í skól-
anum. „En það er samt eitthvað í
skólablaðinu annað slagið þótt það
fari ekki óskaplega mikið fyrir Ijóða-
áhuga í skólanum. Ég hef líka verið að
fikta við þetta án þess að láta neinn
vita.“
Hvað kemur Ijóðskáldinu í þér af
stað?
„Ég veit það ekki... Tónlist hefur
mikil áhrif á mig, til dæmis klassísk
tónlist. Svo hef ég gaman af að lesa og
held af ljóðskáldum mest uppá Gyrði
Elíasson, en mér finnst Sjón líka góð-
ur og Þórarinn Eldjára — og Dagur
Sigurðarson. En yfirleitt þá gerist það
ekki fyrr en ég er búin að yrkja ljóðin,
að ég fer að setja þau í samhengi við
sjálfan mig og tilveruna. Það sem ég
yrki er oft myrkt og niðurdrepandi og
meira um dekkri hliðar mannshugans
og mér finnst líka áhugaverðast að
lesa þannig ljóð.“
Baldur Oskarsson
er upprennandi myndlistarmaður:
Andleysi í ham-
ingjuköstum
„Depurð er myndrænni en gleði,“
segir Baldur Óskarsson, sem stundar
nám á listasviði Fjölbrautaskólans í
Breiðholti. „Nöfnin á myndunum mín-
um lýsa þeim, til að mynda Niðurbrot-
inn maður og Einmanakennd. Þetta er
depressívur þankagangur, en ég hef
heldur aldrei fengið neina brilljant
hugmynd upp úr hamingjukasti.
Eg byrjaði að mála með olíulitum
þegar ég var sextán ára því ég hafði
ekki efni á því fyrr. En ég var alltaf að
teikna og hef verið á námskeiðum síð-
an ég var tíu ára gamall. Ég spurði
mömmU éinu sinni afhVerjú ég hefði
verið sendur á svöna námskeið og þá
„Herdís" er
hugarfóstur
Ómars Arnar
og félaga
hans.
sagði hún, að þar sem ég
hefði alltaf verið teikna
hefðu þau viljað ganga úr
skugga um hvort ég gæti
eitthvað.“
Og gastu eitthvað?
„Jájá.“
Óg þú hefur haldið
sýningar?
„Já, ég hélt sýningu í Ný-
listasafninu í fyrra sem
hét Myndir af tilfinningum,
og svo sé ég um að reka
galleríið í Hinu Húsinu
núna og hengdi myndirnar mínar þar
upp þegar við fórum af stað. Þetta
tekur eiginlega allan minn tíma núna,
en ég ætla líka að reyna vera með
sýningu næsta haust. Svo er ég að
gefa út tölvudisk með myndum, en ég
hef mjög mikinn áhuga á að færa
myndlistina út fyrir galleríið þannig
að hún nái til fleira fólks. Ég ætla svo
að selja diskinn í tölvu- og bókabúð-
um.“
Ertu þá ekki áhugamaður um
Internetið?
„Ég er frekar lítið á netinu, enda er
ég eigingjarn á minn tíma. Ég reyni að
nota hann sem best og sjónvarpið og
netið eru ekki hluti af dagskránni.
Ekki síðan X-Files hætti að minnsta
kosti. Ég nota tölvuna í tvennskonar
tilgangi: annars vegar eru myndirnar
mínar mjög nákvæmlega unnar og
með súrrealísku ívafi og í tölvunni get
ég sameinað ljósmyndaraunsæið og
frelsið sem felst í því að mála. Hins
vegar er listin orðin svo heilög, að
það er ekki fyrir hinn almenna mann
að kaupa verk og þetta er viðleitni til
að gera myndlist að alþýðulist. Það er
sem sagt ekkert frumeintak í gangi
heldur einungis fjölföldun. Ég vil
meira iðnaðarbragð: heiðarlega
myndlist. Það ér alltof sjaldan farið
óhefðbúndnar leiðir í að markáðs-
setja myndir."
Hefurðu kannski orðið fyrir
mestum áhrifum afsúrrealisma?
„Ég er kallaður Bali í skólanum og
það ætti að segja það sem segja þarf.
Annars hef ég jú mestan áhuga á
súrrealisma, expressjónisma og End-
urreisnartímabilinu.“
Ómar Órn Hauksson
er flinkur teiknimyndasmiöur:
Geðveikar
súperiietjur og
hrottaskapur
„Uppáhalds teiknimyndasögurnar
mínar fjalla annars vegar um geðveik-
ar súperhetjur og hins vegar eru
þetta dramatískar ævisögur," segir
Ómar Öm Hauksson er stundar nám
á listasviði Fjölbrautaskólans í Breið-
holti. Hann segist safna teiknimynda-
sögum og á um sjöhundruð slíkar í
fórum sínum. En Ómar Örn hyggur
einnig á frekara nám í gerð teikni-
myndasagna og þá í Bandaríkjunum.
„Þetta er mjög dýrt áhugamál og ég er
farinn að slaka á í inn-
kaupum, hvert blað kost-
ar um fjögur hundruð kall
og mikið af þessu er
drasl."
„Spawn er eiginlega í
mestu uppáhaldi hjá mér
núna en hann er sálar-
kvalinn maður sem er að
reyna að fá líf sitt aftur
eftir dauðann, en hann
var sendur af Djöflinum til
jarðarinnar. Einu vinir
hans eru rónar og þetta
eru ákaflega dimmar og
hrottalegar sögur þar sem
er tekið á allskyns málum
svo sem rasisma, barna-
níðingshætti og alkóhól-
isma. Þetta er allt ákaflega
niðurdrepandi. Af mínum
söguhetjum held ég mest
upp á Hugin sem dregur
nafn sitt af einum hrafna
Óðins. Hann er hálfgerð and-hetja.
Sjálf sagan gerist þegar Zhirinovskí
er búinn að gera alvöru úr því að
breyta íslandi í fanganýlendu. Við er-
um tveir sem skrifum söguna og
teiknum. Hinn heitir Pétur Yamagata
og við eigum eina gersónu saman:
Herdísi. Sagan heitir Útlagar 2027, eða
það er svona vinnuheiti sem við höld-
um okkur sjálfsagt bara við. Það er
vaxandi áhugi fyrir teiknimyndasög-
um hérna heima þó að Gisp og Band-
ormurinn, sem eru teiknimyndasögu-
blöð, hafi ekki selst vel enda hafa þeir
verið að höfða til þröngs hóps. Við er-
um núna að undirbúa útgáfu á nýju
teiknimyndasögublaði með hjálp frá
Hinu Húsinu en þar verður aðallega
afþreying. Svo gaf ég út Jólasögu fyrir
jólin, ljósritaði eintökin sjálfur og
seldi.“
En hvenœr ákvaðstu að einbeita
þér að þessu?
„Það eru tvö til þrjú ár síðan ég
byrjaði að einbeita mér alfarið að
teiknimyndunum og ég hef lært mest
um teiknimyndasögur á því að lesa
þær og fá teiknistíl lánaðan og þróa
minn eigin síðan út frá honum. Ég
ætla ekki að klára stúdentinn heldur
reyna fyrir mér um styrk til að kom-
ast út til Bandaríkjanna að læra meira
— enda vil ég verða góður í faginu.“
Dekkri hliðar