Vísir - 01.04.1978, Side 13

m
vism Laugardagur 1. april 1978
13
Ég reyndi eins og ég gat að mótmæla þessu....'
sett léttar auglýsingar i blööin:
„Erum farnir að dreifa skit um
borgina” og aðrar i þessum dúr,
en fólk tekur ekki nægilega mik-
ið mark á þeim. Við verðum að
hafa þær alvarlegri. En það má
með sanni segja um mig að ég
sé kominn i skitinn. Ég hef
hingað til skriðið fyrir fé og er
nú kominn i skitinn.
(dúklagningar og dreifing hús-
dýraáburðs). Það er ekki úr há-
um söðli að detta.”
„Heimsins stærstu
fangabúðir"
Jóhann Visir hefur fengist við
hitt og þetta um ævina. „Ég vil
vinna við hvað sem er” segir
hann og hefur svo eitthvað sé
nefnt, reist ljósastaura. grafið
skurði með skóflu unnið i bygg-
ingarvinnu i frystihúsi og siglt á
millilandaskipi.
„Þá kom ég meðal annars til
Rússlands. Ég var frekar
vinstri sinnaður þegar ég kom
þangað en var fljótur að snúast.
Sá sem ekki snýst þegar hann
kemur þangað hann hlýtur aö
skorta skynsemi. Jafnvel blind-
ur köttur mundi snúast. Þetta
eru i rauninni ekkert annað en
stærstu fangabúðir i heimi.”
„Annars likar mér ekki þetta
ófrelsi sem við búum við hér.
Svo eitthvað sé nefnt þá er haft
eftirlit með þvi hvaða kvik-
myndir við fáum að sjá, hvað við
drekkum og á ég þá viö bjórinn,
og fleira mætti nefna. Eina út-
varpsstöð eigum við og þar er
dagskráin ekki miklu merki-
legri en svo að maður lætur sér
nægja að kveikja á fréttum.”
„Frelsi númer eitt"
Þegar Jóhann Visir er
spurður að þvi hvort hann gæti
hugsað sér að vinna á skrifstofu
gefur hann frá sér torkennilegt
hljóð sem greinilega á að tákna
nei. „Frelsi er númer eitt”,
segir hann. „Það er mér heilag-
ast i lifinu. Ég er laus við að
vera giftur, já en ég á sex ára
gamlan son. Ég var einmitt að
striða honum svolitið um dag-
inn. Ég spurði hvernig honum
myndi lika að heita Dagblaðið
þar sem faðir hans héti nú Visir.
Hann hafði talsvert á móti þvi
og fannst hann faðir sinn greini-
lega hálf-kjánalegur að vera að
nefna þetta.”
En svo minnst sé aftur á
hjónabandið: „Það getur svo^
sem vel verið að ég eigi eín-
hvern tima eftir að láta akkerið
falla i friðarhöfninni. Ef friðar-
höfn skyldi þá kalla! En ég þyk-
ist hafa allt sem giftur máður
hefur og frelsið framyfir...”
Börnin og gamla fólkið
Það var eitt umræðuefnið. „1
þessu þjóðfélagi er ekkert gert
fyrir gamalmenni og börn af þvi
að það er fólk sem gefur ekkert
af sér. En það sem við eigum að
gera er að hafa börnin með
gamla fólkinu. Við reisum
barnaheimili og elliheimili og
gamla fólkið fær varla að koma
nálægt börnunum. En þessum
stofnunum ætti að slá saman.
Börnin myndu læra mikið af þvi
að vera innan um gamla fólkið.
Það er lika eina fólkið sem má
vera að þvi að sinna börnum i
þjóðfélaginu.”
Hann er lika á þvi að öll börn
ættu einhvern tima að vera i
sveit. „Það er geysilega gott —
það hafa allir mjög gott af þvi.
Sjálfur var ég i sveit á hverju
sumri þar til ég var 15 ára. Það
er kannski skritið en mér finnst
að þeir sem hafa verið i sveit fái
betra málfar — meiri orða-
forða.”.
Áhugamál?
Þau segir hann mörg. Meðal
annars að fara á snjósleða og
eitt markmiðið nú er að ná i
flugdreka svo hann geti flogið.
Eitt það skemmtilegasta sem
hann gerir er þó að fara i ferða-
lög. „Helst eitthvað út i náttúr-
una og þar er Þórsmörk efst á
blaði. Þangað sem maður
losnar við og gleymir óeðlilegu
umhverfi. Ég veit fátt betra en
að komast út i náttúruna með
góðum félögum.”
„Taktu ekki lifinu of alvar-
lega. Þú kemst aldrei lifandi frá
þvi” er nokkuð sem ég hef i
huga”, segir hann. „Ef ég týni
tórunni ungur, vildi ég gjarnan
láta þetta standa á legsteinin-
um. Við megum ekki lita allt of
alvarlegum augum á tilveruna.
En það er nú einn okkar stærsti
galli. Menn gera sömu hlutina
aftur og aftur um árabil og
standa allt i einu frammi fyrir
þvi að lifiö hefur verið tóm
endurtekning og jafn gott að
setja „prógrammeraða” tölvu i
hlutverkið.”
Vísi gefin áskrift að Vísi
Svona i lokin var ákveðið að
gefa Visi áskrift að Visi. Minna
mátti þaö ekki vera, enda er
Visir án efa eina dagblaðið sem
á lifandi nafna. „Ég hef ekki
verið áskrifandi að neinu
blaði”, segir nafninn. „En ég les
þau öll. Jú. það er vist óhætt að
segja aö Visir hefur svona frek-
ar verið i uppáhaldi hjá mér.
Mér er vel til hans af þvi hann er
nú einu sinni nafni minn!”
—EA
mits sm■ os sanmúSTM
HÚSEÖEH
m im Mfi ■■ mm sam
Góð húsgögn ó góðu
FRÁ KR. 64 ÞÚS. Stólar, sófi og borð
eö\agertf-
Komið og */J
sjáið sýnishorn _
_æg_
Eyjagötu 7, Orfirisey
Reykjavik simar 14093—13320
$
RANXS
FiaOrir
Eigum ávallt
fyrirliggjandi fjaðrir i
flestar gerðir Volvo og
Scaniu vörubifreiða.
Utvegum fjaörir i
sænska flutninga-
vagna.
Hjalti Stefánsson
Sími 84720
Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 78., 79. og 80. tbl. Lögbirtingablaðs 1977 á
hluta i Asparfelli 4, þingl. eign Hildunnar Adoifsdóttur fer
fram eftir kröfu Kagnars Aðalsteinssonar hrl. á eigninni
sjálfri þriðjudag 4. april 1978 kl. 14.15.
Borgarfógetaembættið I Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 94. 97. og 100. tbl. Lögbirtingablaös 1977
á hluta I Asparfelli 8, talin eign Guðmundar J. Jónassonar
fer fram eftir kröfu Veðdeildar Landsbankans á eigninni
sjálfri þriðjudag 4. april 1978 kl. 14.30.
Borgarfógetaembættið I Reykjavik
Stimplagerö
Félagsprentsmiöjunnar hf.
Spítalastíg 10 — Sími 11640
artanir ó
cjavíkursvœði''
síma 86611
a daga til kl. 19.30
ard. kl. 10—15.
íver misbrestur er á
áskrifendur fái blaöið
skilum ætti að hafa
d við umboðsmanninn,
að málið leysist.
VÍSIR
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 98., 101. og 103. tbl. Lögbirtingablaös
1977 á Asgarði 7, þingl. eign Sveins Þormóðssonar fer
fram eftir kröfu Borgarsjóðs Reykjavikur og Gjaidheimt-
unnar I Reykjavik á eigninni sjálfri þriðjudag 4. april 1978
ki. 13.30.
Borgarfógetaembættið I Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 94., 97. og 100. tbl. Lögbirtingablaös 1977
á hluta I Asparfelli 12, taiin eign Gunnars Haraidssonar
fer fram eftir kröfu Veödeildar Landsbankans á eigninni
sjálfri þriðjudag 4. april 1978 ki. 15.00.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 94., 97. og 100. tbl. Lögbirtingablaös 1977
á hlutta I Eyjabakka 2. þingl. eign Sveins Fjeldsted fer
fram eftir kröfu Veðdeildar Landsbankans á eigninni
sjálfri þriðjudag 4. april 1978 kl. 15.45.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavik