Vísir - 29.12.1978, Blaðsíða 10

Vísir - 29.12.1978, Blaðsíða 10
10 Útgefandi: Reykjaprent h/f Framkvæmdastjdri: Davið Guðmundsson Ritstjórar: Þorsteinn Pálsson ábm. ólafur Ragnarsson Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjóri ertendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Umsjón með Helgarblaöi: Arni Þórarinsson. Blaðamenn: Berglind Asgeirsdóttir,Edda Andrésdóttir, Gisli Baldur Garðarsson, Jónína Michaelsdóttir, Jórunn Andreasdóttir, Katrín Páls- dóttir, Kjartan Stefánsson, Oli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Stefán Kristjáns- son, Sæmundur Guðvinsson. Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. útlit og hönnun: Jón Oskar Hafsteinsson, AAagnús ölafsson. Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson. Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson Auglýsingar og skrif stof ur: Sfðumúla 8. Simar 86611 og 82260. Afgreiðsla: Stakkholti 2-4 simi 86611. Ritstjórn: Slðumúla 14 slmi 86611 7 linur Askrift er kr. 2500 á mánuði innanlands.Verö I lausasölu kr. 125 eintakið. Prentun Blaðaprent h/f. „Það var þessi smófrétt7' Á annan dag jóla sá íslenska sjónvarpið ástæðu til að sýna eins konar Hollywood auglýsingamynd um daglegt lif í Moskvu. Þar var allt sýnt, nema raunveruleikinn. Ráðstjórnaryfirvöldin hafa einnig í langan tíma framleitt áróðursefni af þessu tagi í þeim tilgangi að draga f jöður yfir þá f jötra frjálsrar hugsunar, sem eru óhjákvæmilegir fylgifiskar sósíaliskra stjórnarhátta. Ráðstjórnarríkin hafa í hverju landi sérstakar áróðursskrifstofur, sem dreifa greinum í blöð og mynd- um til sjónvarpsstöðva. Efnið er einfalt. Dregin er upp mynd af börnum í leik, fólki í skóla og við vinnu, sýndir afreksmenn í íþróttum og þjóðhollir listamenn og inn á milli er skotið myndum frá ríkisskemmtunum fyrir börn. Stóri bróðir er semsagt góður. En hvar er Jurí Orlov? Nú er ekkert við því að segja, þó að ráðstjórnaryfir- völd og reyndar hverjir sem er f ramleiði áróðursefni af þessu tagi. Menn eru f rjálsir að því. Islensk blöð hafa á hinn bóginn tekið mannréttindabaráttuna of hátíðlega til þess að gerast þátttakendur í yfirhylmingarstarfsemi ráðstjórnarvaldsins. Jafnvel Þjóðviljinn birtir ekki svona greinar nema öðru hverju. En hvað rekur ráðamenn íslenska Ríkisútvarpsins til þess að taka þátt í þessum leik? Ekki eru þeir á móti mannréttindum. Sennilega hefur þefla verið afar ómerkileg ákvörðun. Og stjórnendur Ríkisútvarpsins hafa örugglega á reiðum höndum afsökunina úr Oljóði um 1. maí (eftir Matthías Johannessen): „Æjá, það var þessi smáfrétt um skáldið Búkovskí, ég var næstum búinn að gleyma henni eins og aðrir." Júrí Orlov og Búkovskí passa ekki inn í glansmyndir, og því þá ekki að gleyma þeim? Islensk stjórnvöld hafa nýlega tekið af skarið gagnvart fasistastjórninni í Chile með því að stöðva för sendiherrans til þess að afhenda f relsisböðlunum þar íslenskt trúnaðarbréf. En við erum svo smitaðir af tvöföldu siðgæðisviðhorfi, að á sama tíma þykir aðeins við hæfi að sýna glansmyndir frá stærstu fangabúðum veraldar, Ráðstjórnarríkjunum. Við erum reiðubúnir að beita virkum mótmælaaðgerð- um gegn fasistastjórnum eins og í Chile. En sænska innrætingin er of sterk til þess að við getum verið samkvæmir sjálfum okkur. Við erum ævinlega næstum búnir að gleyma þessari smáfrétt um Búkovskí. Ráðstjórnarríkin hafa brugðist mjög ákveðið við þeirri mannréttindahreyfingu, sem risið hefur upp á allra síðustu árum á Vesturlöndum og innan þeirra eigin landamæra. Aðferðirnar eru dreifing glansmynda og áróðursgreina til þeirra, sem vilja gleyma Búkovskí. Og svo eru það viðskiptaþvinganir gagnvart þeim, sem af einhverjum ástæðum eiga erfitt með að gleyma. Stjórnvöld í Moskvu hafa nú þegar sýnt þá hlið gagn- vart fslendingum. Þau hafa atvinnumöguleika nokkur hundruð manna í prjónavöruiðnaði á Akureyri í hendi sér. Og líf lagmetisiðnaðararins er einnig í þeirra hönd- um. Að vísu getum við sjálfum okkur um kennt að hafa treyst á þennan pólitíska markað. En nú er það spurningin hvort viðskiptaþvinganir, eins og þær sem byrjað var að beita fyrr á þessu ári duga til þess að við horf um á glansmyndir f rá Moskvu í stað þess aðtaka virka afstöðu með Orlov. Að réttu lagi ættum við aðselja á viðskiptamörkuðum en ekki pólitískum mörk- uðum og hætta framkvæmd á menningar- og vísinda- sáttmálum þeim, sem I gildi eru á milli Islands og Ráðstjórnarrikjanna. Það er einfaldlega ekki nóg að stoppa sendiherra í því að fara til Chile. Föstudagur 29. desember 1978 VÍSIR Þessir fengu viður- kenn- ingu Við ákváðum að veita 15 manns af þeim sem sendu inn atkvæðaseðla sérstaka viðurkenningu fyrir þátttökuna. Nöfn þeirra voru dregin út i gærkvöldi og þeir fá hljómplötur frá Hljóm- plötuútgáfunni h.f. Nöfn eftirtalinna voru dregin út:Þóra Kr. Jónsdóttir, Krummahólar 6, Reykjavík. Björn K. Lárusson, Hringbraut ■86, Reykjavík. Siguróur Hannes- son, Grimsey. ErKngur Sverris- son, Hvammstanga. Sigriöur Siguróardóttir, Langahlíö 7, Reykjavik. Guörún Björgvins- dóttir, Skólaveg 12, Fáskrúös- firöi. Hildur Gisladóttir, Grisará II Akureyri. Jóhanna Jónsdóttir, Hólmgaröi 39, Reykjavik.. Bjarni Sigmarsson, Túngötu 5, ólafs- firöi. Ragnheiöur Gunnarsdóttir Hringbraut 73, Hafnarfiröi. Bene- dikt Benediktsson, Silfurgötu 13, Stykkishólmi. Halldór B. Daöa- son, Hliöastræti 12, Bolungarvik. Anna Kristfn Bjarnadóttir Faxa- túni 4, Garöabæ. Embla DIs Asgeirsdóttir Sæviöarsundi 86, Reykjavik. Asta Theódórsdóttir Fjólugötu 23, Vestmannaeyjum. Þeir sem búa i Reykjavik eru beönir aö vitja um plötu sina á ritstjórn Visis Siöumúla 14 en aörir fá hana senda. —SG. Sæmundur Guðvinsson blaðamaður dregur nöfn þeirra 15 sem hlutu viðurkenningu fyrir að taka þátt í atkvæða- greiðslunni. (Visism. JA)). ÁR ER UÐIÐ í ALDANNA SKAUT Sögulega séö skipta atburöir meira máli en árin, þótt viö séum alltaf aö fást viö ártöl, og skóla- börn séu ekki talin læra annaö betra 1 greininni en þau. Og nú er enn eitt áriö aö lotum komiö, mótt og járnalaust og litilla tiöinda, þótt eflaust veröi drifnar upp ein- hverjar tölulegar staöreyndir um árgæsku til lands og sjávar, heilsufar giftingar og barneignir. 1 aldanna skauti skipta hin venju- legu tiöindi litlu eöa engu máli nema hjá þeim sem oforba alla almenna hluti er fylgja mannkyn- inu. 7978 nær sannleikanum Ariö 1978 er i rauninni röng tala nema frá sjónarmiöi kristinnar trúar. Hún er engu aö siöur jafn góö og gild, enda værum viö engu bættari þótt nú væri t.d. ártaliö 7978. Þaö væri þó broti nær sann- leikanum vegna þess aö jöröin er firna gömul samkvæmt okkar timaskyni og maöurinn raunar lika, þótt ekki virtist hann byrja aö þroskast almennt til nútima- horfe fyrr en seint á átjándu öld. Aftur á móti hafa alltaf veriö meöal þjóöa miklir meistarar sem heföu boriö höfuö og heröar yfir hvaöa samtib sem var, og máttu margir brennast eöa stegl- ast fyrir aö vera uppi á ljóslitlum timum, aö ekki sé talaö um þá sem voru krossfestir. Langt i friðinn Hiöeinkennilega viö þá ,,sigra” samtiöarmanna á meisturum er, aö þeir viröast hafa veriö unnir i góöri trú margir hverjir meira en af klækjum. Og enn er hin góöa trú á málstaöinn og nauösyn klækjanna höfö mjög I frammi þótt menn fuöri ekki lengur upp i ööru fremur en oröaflaumi, séö svona frá ári til árs. Þannig hafa öil þessi venjulegu ár i aldanna skautiliðiöuppásiökastiöog 1978 einnig. Fólk óttast að visu al- heimssprengjustriö og hefur gert siöan 1945, en á meðan steypa ein- stakar þjóöir sér I blóöug átök út af trúarbrögðum, pólitiskum eöa geistlegum meö misjöfnum árangri albúnar aö steypa stjórn- endum til aö fá sér nýja eöa til aö koma á nýjum siöum frekum i mannfórnum. Þannig er langt i þann frið, sem menn segjast kjósa sér. Jafnvel i sterkustu rikjum örlar alltaf á andófi vegna þess aö maöurinn er striöandi vera ogtreystir á framtiðarland- iö handan viö næsta fjallgarö. Þefur af Sturlungaöld Þótt viö íslendingar geymum nokkra sögu um striðandi fólk höfum viö lagt þann vana niöur fyrir löngu að beita vopnum. Snorri Sturhison lauk bardaga- skeiöi okkar meö þvi aö segja: Eigi skal höggva, svo munaði aö- eins fáum árum. Siöan tóku viö eignaátök kirkju og veraldlegs valds þegar lög voru ýmist sniöin fyrir eða beitt til aö ná eigum manna af minnsta tilefni eöa engu og fór ekki aö rofa til fyrr en á átjándu öld, sem var timi eins- konar morgunbirtu hér eins og annarsstaðar i álfunni. Dóttir hennar, nitjánda öldin varö siöan skeiö þegar menn liföu fyrir and- ann, fósturjöröina og frelsið: ein- hver fallegasti timi sem yfir þessa þjóö hefur gengiö þegar þjóöveldisöldin er undanskilin. En nú eru augu stórskálda patriunnar og barmahliðanna köld og komin i mold og nokkur þefur af Sturlungaöld i landi. Þjóðin biður Þegar horft er til ársins 1978 sérstaklega ber þaö svip þess ákafa oröavaöals sem hefur veriö einkenni timans eftir sföari heimsstyrjöld. Kannski veldur nokkru um þessa tilfinningu aö tvennar kosningar voru háöar á árinu og flokkastjórar og flokka- talsmenn viöruöu sjónarmiö sin meönokkrum gusti. 1 fyrsta sinn komst orðiö þjóöarsátt eöa kjara- samningur á siöur dagblaöa, fundiö upp i örvæntingu þegar bú- iö varaösegja i sundur lögum um efnahagsráöstafanir fyrri rikis- stjórnar. A móti stóöu mikil lof-

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.