Vísir - 19.02.1979, Blaðsíða 2

Vísir - 19.02.1979, Blaðsíða 2
c í Reykjavik -----y------ J Hvað finnst þér um þetta barnaár? Skúli Skúlason, 9. bekk Hóla- brekkuskóla: — Égheld þaöverBi ekki notað á réttan hátt, þaö veröi bara eins og öll önnur ár. Kolbrún Haröardóttir, vinnur á leikskóla: — Þaö á rétt á sér að öllu leyti og sérstaklega ætti aö taka tillit til vangefinna. Þaö á aö auglýsa og halda skemmtanir. Geir ólafsson, 6. bekk Fella- skóla: — Mér sýnist ekkert ætla að veröa úr þvi. Þaö á aö bæta sjónvarpsefniö og hjálpa van- gefnum o.fl. Berglind Guömundsdóttir, fjöl- brautarskólanum: — Mér finnst þörf á þvi. Þaö á aö taka meira tillit til vangefinna og bæta yfir- leitt aðstööu fyrir börnin. Guölaug Birgisdóttir, afgreiöslu- stúlka:Það er sjálfsagt aö halda barnaár. Þaö á aö hugsa meira um börnin og gera meira fyrir þau. Mánudagur 19. febrúar 1979 VtStK Síðutogarínn Þormóður goði er nó Soðnuskipið Óli Óskars Nýtt loðnuskip bættist í flota (slendinga í síðustu viku. Það er loðnuskipið 01 i Óskars RE 175/ sem áður hét Þormóður goði og var í eigu Bæjarút- gerðar Reykjavíkur. Skipinu hefur nú verið breytt mikið, það lengt og byggt yfir það og er nú gjörólíkt gamla Þormóði. Eigandinn er ólafur Óskarsson, útgerðarmað- ur. Blaðamaður og Jens Ijósmyndari lögðu leið sína um borð i skipið, þar sem það lá við Granda- garð og fengu leyfi til að skoða það. —SS— Bakboröið á Óla Óskars BE 175 Mælitæki og stjórntæki f brúnni, Séðaftur eftir skipinu, en fjöldi manna voru þennan dag að vinna um borð. V Inniskór eðo sokkaleistar Aöaisteinn Jónsson býr á Eskifiröi og stundar stórútgerð þaðan. t viðtali i Morgunblaðinu i gær skýrir hann frá þvi hvern- ig hann, um fjórtán ára aldur, lagði meö vissum hætti grund- völlinn að hinni miklu drift, og tókst f byrjun að kaupa hlut i bát. Frá þeim tima var saga „Alla rfka” ein uppgangssaga, Byggöarlagi sfnu Eskifiröi hefur hann verið þrifamaður, og á nú þá helsta erfiðleika við að strfða aðútvega rekstrarlán, en lánsfjárþörf hans skilja þeir ekki, ,,þessir góðu menn sem stikla á inniskónum þarna fyrir sunnan.” Aðalsteinn dregur upp mynd af lánsfjárþörfinni i tölum, og má öUum vera a uöskiliö, að þeir sem þurfa aö greiöa tuttugu miUjónir f kaup á viku fyrir aflaföng, sem þurfa aö biða um- talsverðan tíma I geymslu eöa þá aö ekki kemur greiösla fyrir þau fyrr en sföar, geta varla verið svo sterkir hvað reiöufé snertir, að þeir geti fjármagnaö biöina milli afla og sölu. Viðtaliö við Aðalstein Jónsson er forvitnilegt fyrir margra hluta sakir. Hann er ekki borinn til auðs og velsældar, heldur vinnur aö þvf hörðum höndum á ungUngsárum að koma fótum undir sig efnalega. Vöxtur og viðgangur fyrirtækisins og út- gerðar helst i hendur viö stööugt vaxandi þýöingu sjávarplássa viösvegar um landiö meö auk- inni áherslu á sjávarútveg, út- færslu landhelginnar og meiri og betri skip. Samt sem áöur fylgir þessum umsvifum eins- konar skæruhernaöur vegna þess að þrátt fyrir það að mik- inn fisk beri á land í sjávar- plássunum hefur ekki að sama skapi verið séð fyrir lánsfjár- þörfinni Þannig fer um margt hér á landi. Dugnaöurinn og út- sjónarsemin er ekki einhlit.Svo hagar til i sumum þessum plássum að hver einstaklingur, lika börn og gamalmenni, framleiða fyrir milljónir króna á ári. En biötfminn, sem veröur milli þess að útflutningsvaran er unnin og þangaö til aö hún fæst greidd, fæst litt fjármagn- aður. Þannig vaöa uppi óleyst vandamál iinan þýðingarmik- illa þátta útflutningsatvinuveg- Aftur á móti viröist minna vanta af fjármagni til ýmis- konar geldra framkvæmda, sem skila litlu af sér fyrir þjóðarbúiö. Viöskiptavafstur ýmiskonar er leyst frá degi til dags án teljandi harmkvæla. Á þeim vettvangi er varla hægt að tala um aö einstaklingurinn skili af sér milljónum króna i gjaldeyri. Auðvitað þarf sá þáttur aö vera til lika, en spurningin er hvort ekki sé heppilegra aö láta lánsfjár- þrengslin bitna fremur á slfku vafstri en hreinni atvinnuupp- byggingu i kringum landiö. Aöalsteinn Jónsson er einn af fjölmörgum athafnamönnum i landinu, sem þurfa ekki stóra staöi til að hafa nægilegt oln- bogarými Hann stjórnar úr stofu sinni og er ekki einu sinni i inniskóm. Þessir sterku ein- staklingar eiga aflatæki og fisk- vinnslustöövar sem bera sig ár eftir ár án þess þaö veki stóra athygli. Það kemur m.a. fram að núverandi sjávarútvegsráö- herra hafði ekki haft spurnir af útgerðarmanninum Aöalsteini Jónssyni, þegar hann fór á fund hans hér á dögunum til aö kalsa um heimild til kaupa á skipi i Portúgal. Aftur á móti vita aII- ir um hörmungar úreltra frysti- húsa á Suöurnesjum — minna um þá þar um slóðir sem standa sig vel eins og Aöal- steinn. Hvernig væri nú að láta vanda hinna úreltu renna sitt skeið, og snúa sér meö aukna fyrirgreiöslu til þeirra sem bæöi kunnaoggeta stundaösjávarút- veg? Þá mundi fara minna fy rir skeytasendingum til þeirra, sem sagöir eru á inniskónum i Reykjavik. Annars ætti Aðal- steinn að athuga aö tala sem minnst um inniskó þegar hann er sjálfur á sokkaleistunum, eins og í viðtalinu i Morgunblaö- inu samanber mynd. . Svarthöföi

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.