Morgunblaðið - 08.02.2001, Side 64

FÓLK Í FRÉTTUM
64 FIMMTUDAGUR 8. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Tónleikar með
vox
í kvöld
Vesturgötu 2, sími 551 8900
Viltu alþjóðlega menntun?
Meiri víðsýni? Meira sjálfstraust?
Ertu á aldrinum 15 - 18 ára?
Erum að taka á móti umsóknum:
Í ársdvöl m.a. til Austurríkis, Bandaríkjanna,
Brasilíu, Ekvador, Gvatemala, Hong Kong,
Mexíkó, Nýja Sjálands, Portúgals, Sviss, Taílands,
Tékklands, Þýskalands og Venesúela.
Í hálfsársdvöl m.a. til Brasilíu og Mexíkó.
Í sumardvöl til Bretlands, Ítalíu, Kanada og Sviss.
Athugið að fjöldi plássa er takmarkaður.
Brottför júní-september 2001.
Ertu með
bein í nefinu?
Viltu kanna heiminn?
Viltu læra eitthvað nýtt?
Ingólfsstræti 3, 2. hæð sími 552 5450 www.afs.is
Alþjóðleg fræðsla
og samskipti
HVAÐ kemur fyrst upp í hugann
við lestur orðsins „hnefaleikar“?
Sumir telja upp ruddaskap, aðrir fá
sting í eyrun og hugsa um tannafar
Tysons. Flestir tengja íþróttina
örugglega einhvers konar líkams-
tjóni. Það eina sem meirihluti minn-
ar kynslóðar veit í raun og veru um
hnefaleika er það sem við kynnt-
umst í Rocky-myndunum eða þeir
hnefaleikar sem Ómar og Bubbi
krydda með tilheyrandi æsingi í
beinni á sjónvarpsskjánum. Eru það
ekki hnefaleikar? Jú vissulega, en
ekki sú tegund sem íslenskir áhuga-
menn um ólympíska hnefaleika
berjast fyrir að fá lögbanni lyft af.
Aðrar reglur
„Það er gríðarlegur munur á
ólympískum hnefaleikum og þeim
sem eru sýndir hér í sjónvarpinu,“
útskýrir Guðjón Vilhelm, baráttu-
maður fyrir afnámi lögbannsins og
einn þeirra sem situr í stjórn FÓL
(Félags áhugamanna um ólympíska
hnefaleika). „Fyrst og fremst er
munurinn sá að ólympískir bardag-
ar fara fram undir reglum áhuga-
manna. Þeir eru styttri, fjórar lotur
í stað tólf og hver lota er tvær mín-
útur í stað þriggja. Síðan er keppt
með höfuðhlífar og punghlífar.
Hanskarnir eru með þreföldu varn-
arlagi þannig að skaðsemi höggsins
á að vera sem allra minnst. Þessar
varnarhlífar eru nægilega góðar til
þess að draga íþróttina niður um
einhverja tugi sæta á listanum yfir
hættulegustu íþróttir heims. Þú
færð stig í ólympískum hnefaleikum
fyrir hittni þannig að í hvert skipti
sem þú hittir á ákveðið svæði færðu
stig. Þessi svæði eru bara á fram-
hlið keppendanna þannig að engin
stig eru gefin fyrir að slá menn bak
við eyrun eða í þau. Þannig að það
er letjandi frekar en hitt að setja
kraft í höggið. Þetta er frekar
spurning um hraða. Best er að rétt
snerta keppinautinn og forða sér
fljótt til baka í vörnina. Því ef þú
setur kraft í höggið hægir þú á þér
og safnar refsistigum þar sem
keppinauturinn fær svo gott tæki-
færi til þess að hitta þig. Tíðni rot-
högga er því innan við 1% í áhuga-
mannahnefaleikum.
Þannig að þessi
íþrótt sem við
erum að
kynna núna
er allt önnur
en sú sem var
bönnuð árið
1956.“
Hvernig er
æft á Íslandi?
Öll sýning, kennsla
og keppni á hnefa-
leikum er bönnuð á
Íslandi. Þetta hefur
vissulega verið steinn
á vegi þeirra 12 pilta
sem eru á leið til
Minnesota í
Bandaríkjunum til
þess að keppa við
samsvarandi
áhugamannahóp
þar þann 23. mars
næstkomandi. Til að
aðstoða þá við und-
irbúninginn voru
fengnir hingað til
lands þrautreyndir
bandarískir þjálfarar,
þeir Chuck Horton og Bill
Plum. Horton er
m.a. fimmfaldur
Golden Glove-meist-
ari. Það hefur ekki
reynst auðvelt verk fyrir Banda-
ríkjamennina að undirbúa íslenska
liðið þar sem starfsgrein þeirra er
ólögleg hér á landi.
„Það er bara ein skilgreining yfir
allar tegundir hnefaleika á Íslandi.
Við höfum æft, menn hafa fengið
leiðbeiningar og kennslu upp frá
myndbandsspólum. Menn hafa ver-
ið að æfa sig og ég líka, ég er sjálfur
með þjálfunarréttindi og strákarnir
hafa hermt eftir og annað. Það eru
þær aðferðir sem við höfum þurft
að styðjast við. Við höfum ekki mátt
fara út í lögbrot.“
Kickbox er lögleg íþróttagrein
hér á landi. Munurinn á því og
ólympískum hnefaleikum er víst
ekki svo ýkja mikill, nema auðsýni-
lega að þar er ekki bara leikið með
hnefum heldur einnig fótum. Er þá í
lagi að æfa hnefaleika á Íslandi ef
keppendur sparka í hvor annan
annað slagið?
„Það er enginn sem getur skil-
greint hnefaleika út frá æfingum
með höndunum. Í kickboxi er t.d.
hægt að byrja á því að kenna mönn-
um tökin á efri skrokknum og fara
svo út í neðri skrokkinn eftir 2–3 ár.
Þjálfarar ráða því sjálfir hvaða að-
ferðir þeir nota.“
En hvernig er það með íslenska
hópinn, eru þetta efnilegir hnefa-
leikakappar?
„Chuck segir suma þessara
stráka vera með styrkleika á við
þá bestu sem hann hefur séð í
áhugamannahnefaleikunum úti,
þannig að ef það er ekki fram-
bærilegt þá veit ég ekki hvað.
Þeir eru tæknilega séð ekkert
verri. Þeir eru ekki með minna
hjarta, þeir eru ekki með veikari
skrokka né minni hug. Eina
sem skilur að er keppnis-
reynslan og það er ekkert
sem segir að við verðum
ekki búnir að krækja okk-
ur í hana ef við fáum bara
að byrja einhvern tím-
ann á því.“
Er stefnt á sigur
þarna úti?
„Við erum fyrst og
fremst að vonast eft-
ir sigri fyrir íslenska
áhugamannahnefa-
leika. Annað förum
við ekki fram á
núna. Við ætlum
bara að standa
okkur og koma
reistir til baka,“
segir Guðjón
Vilhelm,
ólöglegur
íþróttamaður
á þessu
landi, að lok-
um.
Morgunblaði/Þorkell
Jón Páll Leifsson, Salvar Halldór Björnsson, Jóhannes Óskar Sigurbjörnsson, Yevgen I. Stroginov, Barði Stef-
ánsson, Þórður Sævarsson, Bjarki Bragason, Þórir Fannar, Arnar Bjarnason, Gunnar Óli Guðjónsson, Skúli
Steinn Vilbergsson, Róbert Már Jóhannsson, Stefán Breiðfjörð Gunnlaugsson og Daði Ástþórsson.
1% rothögg
Það er erfitt að vera áhugamaður um hnefa-
leika á Íslandi. Birgir Örn Steinarsson hitti
Guðjón Vilhelm og rakst á ranghugmyndir
sínar varðandi þessa íþróttagrein.
Morgunblaði/Þorkell
Íslenskur áhugamaður í
loftæfingum.
12 íslenskir hnefaleikamenn halda til leika í Bandaríkjunum