Morgunblaðið - 01.04.2001, Side 16

Morgunblaðið - 01.04.2001, Side 16
ÍÞRÓTTIR 16 SUNNUDAGUR 1. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ Svörin eru mörg og ekki allir sam-mála hvað valdi. Sérstaklega þar sem fremur góður fótbolti hefur verið leikinn í deildinni í vetur, opin sóknark- nattspyrna einkennt leik Roma, Lazio og Juventus auk þess sem minni spámenn eins og Atalanta og Perugia hafa átt góða spretti. Er deildin lélegri en fyrr eða er dáðleys- ið í Evrópu tímabundið fyrirbrigði? Flestir eru á því að um hvort tveggja sé að ræða, árangurinn í Evrópu sé sannarlega ömurlegur, svo reyndar að óheppni og tilviljanir hljóti að hafa eitthvað með málin að gera. Var tap Roma gegn Liverpool á dögunum tekið sem dæmi um það. „Það að besta lið Ítalíu skuli tapa á móti liði sem hefur verið fremur ósannfærandi í ensku deildinni í vet- ur og hefur verið með marga lykil- menn í langvarandi meiðslum er hreinn skandall. Capello talaði af lít- ilsvirðingu um Liverpool fyrir leikina og sagði þá ekki beinlínis „Il Manc- hester“ (eins og Ítalir kalla Man. Utd ævinlega). Honum hefði verið nær að vinna heimavinnuna sína, Liverpool- menn mættu agaðir til leiks á Ólymp- íuleikvanginum og slógu sofandi sauði út af laginu,“ sagði blaðið Corr- iere della Sera en bætti við að vissu- lega hefði vantað lykilmenn hjá Roma og liðið alls ekki sýnt eðlilegan leik. Juventus og Lazio byrjuðu leik- tíðina illa og voru afar lengi í gang en eru vissulega komin á betra ról nú og myndu sjálfsagt spjara sig meðal hinna bestu ef þau væru enn með í baráttunni. Mílanóliðin eru í móki, Inter nánast í dauðadái eftir háðug- lega útreið í forkeppni Meistaradeild- arinnar og þjálfaraskipti í kjölfarið. Milan höktir áfram með þungt og ímyndunarsnautt lið sem væri full- komið miðlungslið ef framherjinn kraftmikli Andry Schevcenko héldi því ekki gangandi. Eftir jafnteflið gegn Deportivo á heimavelli lét síðan Silvio Berlusconi, eigandi félagsins, þjálfarann Alberto Zaccheroni fara og fékk Cesare Maldini og Mauro Tassotti til að taka við. Markmiðið ekki síst að koma í veg fyrir frekari háðung Milan sem gæti spillt fyrir Berlusconi í þingkosningunum í vor. En slæm byrjun sem kann að orsak- ast af því að deildarkeppnin byrjaði mánuði síðar en í flestum öðrum lönd- um og meiðsli og breytingar hjá stór- liðunum skýra ekki alla hörmungina. Kostulegar afsakanir Byrjum á bröndurunum: Ítalir eru sérfræðingar í að tína til undarleg- ustu afsakanir fyrir eigin mistökum og misgjörðum. Ein vinsælasta kenn- ingin meðal knattspyrnuáhuga- manna er sú að ítölsk lið njóti ekki sannmælis hjá evrópskum dómurum vegna þess að Ítalir eigi enga hátt- setta fulltrúa hjá Knattspyrnusam- bandi Evrópu og því líðist stórmóðg- andi dómgæsla eins og hjá Spánverjanum Garcia Aranca í leik Roma og Liverpool á Anfield á dög- unum! Önnur er sú að vegna hinna miklu peninga sem fengist hafi fyrir sjónvarpsrétti skipti árangurinn á vellinum á einni leiktíð minna máli en áður en nafn liðsins og árangur yfir lengra tímabil meira máli. Zaccher- oni sagðist til dæmis ævinlega hafa stefnt að einu að fjórum efstu sæt- unum í deildinni, það væri það sem krafist væri af honum („Haldið þið að þjálfari Man. Utd sé beðinn um að tryggja Meistaradeildarsæti?“ spurði Gazzetta dello Sport með fyrirlitning- artón yfir metnaðarleysinu). Þriðja kenningin er að þriggja stiga reglan hafi grafið undan gömlum og góðum gildum í ítalskri knattspyrnu, liðin séu orðin of sókndjörf og leggi ekki nægilega rækt við sterka vörn og skyndisóknir, hið fræga „catanaccio“- afbrigði. Sannarlega skemmtilegar kenn- ingar. En þungaviktarmenn eins og landsliðshetjan fyrrverandi og núver- andi ráðherra íþróttamála, Gianni Rivera líta í aðrar áttir. „Við erum hættir að byggja upp lið en röðum í staðinn saman hópum af andlausum erlendum leikmönnum.“ Það er kannski heldur ódýrt að benda á innrás útlendinganna í þessu sambandi en Rivera hefur vissulega mikið til síns máls, í haust voru yfir 80 erlendir leikmenn af misjöfnum gæð- um fengnir til ítalskra liða – færri en 30 þeirra hafa náð að skapa sér fast sæti í liðum sínum. Útlendingar að eyðileggja varnarhefð? Gengi ítalskra liða hefur farið mjög hnignandi eftir að Bosman-dómurinn féll fyrir nokkrum árum. Engin deildakeppni hefur fengið annað eins flóð af erlendum leikmönnum yfir sig og hvergi hafa verið eins gríðarlegar breytingar gerðar á leikmannahóp- um liðanna milli ára. Virðist sem Bosman hafi brugðið sér í líki njálgs hjá eigendum liðanna, slíkur hefur æðibunugangurinn verið. „Bosman- dómurinn hefur haft þær afleiðingar að lið geta leitað að leikmönnum í all- ar stöður alls staðar í heiminum og iðulega verður þetta auma púsluspil án allra karaktereinkenna,“ segir Ar- rigo Sacchi, fyrrverandi landsliðs- þjálfari, og Claudio Ranieri, þjálfari Chelsea, tekur í svipaðan streng: „Vandræðin á Ítalíu byrjuðu með hol- skeflu erlendra varnarmanna. Ein- beiting þeirra er ekki eins góð og Ítalanna. Fyrir Bosman-dóminn voru erlendu leikmennirnir næstum alltaf miðvallar- eða sóknarleikmenn og öll lið höfðu traustan hóp Ítala í öftustu varnarlínu,“ segir Ranieri og bendir á AC Milan undir stjórn Sacchi og Cap- ello sem besta dæmið. Og víst er að erlendir varnarleikmenn áttu löngum erfitt með að komast að á Ítalíu, Þjóð- verjarnir Hans-Peter Briegel og Andreas Brehme eru einir örfárra dæma um varnarmenn sem slógu í gegn, Englendingurinn Des Walker besta dæmið um hið gagnstæða. Í dag streyma alls kyns skussar suður eftir með fáeina landsleiki jafnvel að baki. Eitt kostulegasta dæmið var þegar AC Milan keypti danska ofur- bakvörðinn Steinar Nilssen! Þeir seldu hann að vísu fljótlega en svona fuglar hefðu verið stoppaðir í tollin- um hér áður fyrr. Milljónaeigendur í Bosman-þoku „Þið hafið eyðilagt knattspyrnuna okkar,“ sagði með stríðsletri á forsíðu La Gazzetta dello Sport á dögunum eftir að Lazio, Juve og Roma höfðu öll gert í buxurnar í Evrópu og var orð- unum beint að eigendum liðanna. „Rekstur ítalskra stórliða hefur verið í miklu ójafnvægi undanfarin ár,“ segir Gazzettan, „forríkir eigendurn- ir eru eins og litlir krakkar í risastórri dótabúð og eru alsælir yfir því að geta keypt allt dótið í búðinni. Hömluleysinu á hreyfingum leik- manna milli landa fylgir að menn kaupa og selja leikmenn eins og þeir séu á flóamarkaði. Krafan hefur auð- vitað alltaf verið um skjótan árangur hjá eigendunum en nú er svo komið að menn kaupa bara og kaupa leik- menn daginn út og inn þegar illa gengur. Þrátt fyrir að nauðsynlegt sé fyrir lið að eiga sterkan hóp leik- manna í því mikla leikjaálagi sem er í dag getur varla vísað á gott að menn séu með 30–40 manna hóp landsliðs- manna innanborðs.“ Liam Brady sem lék með Juventus og Inter á árum áð- ur tekur undir þessi orð. „Á Ítalíu eru alltof margir leikmenn sem telja sig eiga rétt á sæti í liðunum. Við erum ekki að tala um 15 leikmenn með til- kall til sætis í aðalliði, eins og t.d. hjá Man. Utd, heldur 25. Það hlýtur að vera höfuðverkur að velja menn á bekkinn. Þegar ég spilaði með Juventus (og varð meistari 2 ár í röð) valdi liðið sig sjálft. Við vorum með 5–6 varamenn, mest unga leikmenn sem gerðu sér grein fyrir að þær ættu ýmislegt ólært og sættu sig við stöðu sína. Í dag skapa leikmenn, sem telja sig eiga að vera í liðinu en eru það ekki, óróa og því er ómögulegt fyrir þjálf- arana að skapa liðsanda,“ segir Brady. Virðast allnokkur sannindi í þess- um orðum. Flest sterkustu lið Evr- ópu í dag eru lið sem hafa byggt upp lið hægt og rólega og yfirleitt er kjarni liðsins heimamenn (upp aldir hjá liðunum eða allavega innlendir leikmenn). Þetta gildir um Manchest- er United og Arsenal í Englandi, Ba- yern München og Leverkusen í Þýskalandi, Real Madrid, Deportivo og Valencia á Spáni. Barcelona reyndi nýbreytni, að flytja nánast heilt landslið inn í einu en sú tilraun hefur reynst brokkgeng. Það er síðan kaldhæðni örlaganna að Claudio Ranieri skuli í ljósi ofan- greindra orða sinna stýra liði sem er dæmi um „ítölsku Bosman-veikina“, dæmalaust mistækum milljónaher „Il Chelsea di Londres“. Yfirburðirnir liðin tíð En þrátt fyrir hrakfarirnar síðustu 2 ár getur vart öll von verið úti fyrir land sem hefur átt 8 sigurvegara af síðustu 12 í Evrópukeppni félagsliða og 4 af 12 í Meistaradeildinni. Topp- baráttan í Serie A er geysiskemmti- leg og flestum ber saman um að fall Roma gegn Liverpool hafi verið slys; sigling þeirra í deildinni sýni það. „Ítalski fótboltinn á ekki beinlínis í krísu, hinir voru bara betri í Evrópu- keppninni í vetur,“ segir Dino Zoff, þjálfari Lazio. Landsliðsþjálfarinn Giovanni Trapattoni telur að ítölsku deildinni hafi ekki farið aftur. „Miklu frekar er að hinir hafi náð okkur, iðu- lega byggt leik sinn á ítalskri fyrir- mynd. Þar til nýlega léku allir bestu útlendingarnir á Ítalíu, nú eru þeir úti um allt. Til langs tíma höfðum við deild sem var með tæknilega yfir- burði, bjó yfir betri stíl og var takt- ískt betur skipulögð. Sú tíð er liðin.“ Hvaða deildakeppni þykir Ítölum sjálfum svo best í dag? Um það eru bæði blaðamenn og aðdáendur sam- mála, Primera Liga – spænska deild- in. Þangað líti menn í dag eftir glæstri og árangursríkri knatt- spyrnu. Enska og ítalska deildin fá svo tiltölulega jafnmörg atkvæði í öðru til þriðja sæti. Ítölsk félagslið hafa flest mætt svefndrukkin til leiks í Evrópumótunum Góða nótt, Evrópa! Reuters Argentínumaðurinn Diego Simeone, leikmaður Lazio, og aðrir leikmenn með ítölskum liðum, hafa þurft að játa sig sigraða í Evrópukeppninni. Hér verður Simeone undir í keppni við Eirik Bakke, leikmann Leeds, í Meistaradeild Evrópu í Róm á dögunum. ÍTÖLSK félagslið hafa átt afar slöku gengi að fagna í Evrópukeppn- um í vetur. AC Milan féll úr Meistaradeildinni fyrir skömmu og er þar með ekkert ítalskt lið eftir í Evrópukeppninni. Á sama tíma eru fjögur ensk lið eftir í keppninni og hvorki fleiri né færri en sjö spænsk lið. Fyrir 10 árum áttu Ítalir fimm lið í keppninni á sama tímapunkti, áðurnefnd lönd engin. Er þessi leiktíð ekki burðug byrj- un á nýjum áratug en á síðasta áratug réðu ítölsk félagslið lögum og lofum í Evrópu og unnu til hvorki fleiri né færri en 13 Evróputitla fyrir utan einhverjar „vináttudollur“ sem kenndar eru við HM félagsliða og meistara meistaranna í Evrópu. Ítalir taka þessum tíð- indum að vonum þunglega og spyrja hvað orðið hafi um yfirburði „il campionato piu bello del mondo“ – fallegustu og bestu deild- arkeppni í heimi. Einar Logi Vignisson skrifar

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.