Morgunblaðið - 24.04.2001, Side 46

MINNINGAR
46 ÞRIÐJUDAGUR 24. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigríður Stefáns-dóttir fæddist á
Auðnum á Vatns-
leysuströnd 22. des-
ember 1918. Hún lést
á Landspítalanum á
Vífilsstöðum mið-
vikudaginn 11. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Stef-
án Sigurfinnsson, út-
vegsbóndi og smiður
á Auðnum á Vatns-
leysuströnd, ættaður
frá Stóru-Vatns-
leysu, f. 1. mars
1888, d. 20. ágúst
1970, og Jóhanna Sigurðardóttir
frá Litla-Hólmi í Leiru, f. 23. des-
ember 1895, d. 17. október 1977.
Systkini Sigríðar eru: Anna, f. 4.
ágúst 1917, d. 10. október 1985;
Rósa, f. 30. ágúst 1920; Sigurður, f.
28. júlí 1923; Margrét Arngerður,
f. 22. desember 1926, d. 19. sept-
ember 1948, og Guðrún, f. 24.
janúar 1930.
Sigríður giftist 6. júní 1941
Bjarna Einarssyni skipasmíða-
inmanni hennar, Eiríki Torfasyni
frá Bakkakoti í Leiru, síðar á
Bárugötu 32 í Reykjavík. Föður-
systkini Sigríðar eru: Guðrún Jón-
ína Eiríksdóttir, f. 6. september
1900, d 26. júlí 1980; Jón Eiríksson,
f. 3. apríl 1904, d. 2. apríl 2001, og
Guðbjörg Eiríksdóttir, f. 29. sept-
ember 1909, d. 6. júlí 1996.
Guðbjörg var 12 ára þegar Sig-
ríður kom að Bakkakoti. Sigríður
gekk í Landakotsskóla í Reykja-
vík. 14 ára gömul fór hún til Guð-
rúnar Jónínu föðursystur sinnar,
sem var gift og búsett í Hull á Eng-
landi, til að læra ensku. Sigríður
dvaldi á Englandi til 19 ára aldurs
en kom þá aftur til Íslands. Hún
fór í Húsmæðraskólann á Ísafirði
einn vetur. Vann síðan á sauma-
stofu í Reykjavík þar til hún kynn-
ist eiginmanni sínum. Fyrstu bú-
skaparárin bjuggu Sigríður og
Bjarni í Innri-Njarðvík en fluttust
síðan til Ytri-Njarðvíkur þar sem
Bjarni stofnaði Skipasmíðastöð
Njarðvíkur hf. ásamt föður Sigríð-
ar og fleirum. Þau bjuggu í Ytri-
Njarðvík til ársins 1974 er þau
fluttust í Espigerði 4 í Reykjavík.
Sigríður og Bjarni ólu upp Sigmar
dótturson sinn til 11 ára aldurs.
Útför Sigríðar Stefánsdóttur fer
fram frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
meistara, f. 12. janúar
1916, d. 24. janúar
2001. Foreldrar hans
voru Einar Bjarnason
járnsmiður, ættaður
frá Túni í Flóa, f. 31.
júlí 1885, d. 2. febrúar
1942, og Guðrún Ás-
geirsdóttir frá Mið-
húsum á Mýrum, f. 1.
júlí 1887, d. 29. júní
1957. Börn Sigríðar
og Bjarna: Stefán Sig-
urfinnur, f. 29. sept-
ember 1941, maki Sig-
ríður Geirsdóttir;
Guðrún, f. 11. desem-
ber 1942, maki Bastiano Bergese,
látinn, og Margrét Rósa, f. 26. nóv-
ember 1947. Barnabörn Sigríðar
eru: Bjarni Stefánsson, f. 25. sept-
ember 1969, maki Inger Hauge;
Halldór Ásgrímur Stefánsson, f.
12. febrúar 1972, og Sigmar Mass-
oubre, f. 15. september 1970.
Sigríður bjó hjá foreldrum sín-
um til þriggja ára aldurs, en síðan
bjó hún hjá föðurömmu sinni, Sig-
ríði Stefánsdóttur, og seinni eig-
Þegar ég leyst verð þrautunum frá,
þegar ég sólfagra landinu á
lifi og verð mínum lausnara hjá
þá verður dásamleg dýrð handa mér.
Ástvini sé ég, sem unni ég hér,
árstraumar fagnaðar berast að mér.
Blessaði frelsari, brosið frá þér
það verður dásamleg dýrð handa mér.
(L.H.)
Nokkur kveðjuorð um móður-
systur okkar sem andaðist aðfara-
nótt 11. apríl á Vífilsstaðaspítala.
Sigga, eins og hún var alltaf kölluð
af hennar nánasta fólki, var búin
að eiga við veikindi að stríða í
nokkur ár, en þeir sem til hennar
þekktu trúðu því varla, vegna þess
að hún leyndi veikindum sínum
fyrir öðrum.
Sigga giftist Bjarna Einarssyni
skipasmíðameistara og eignuðust
þau einn dreng og tvær dætur.
Barnabörnin eru þrír drengir en
Sigga og Bjarni ólu upp son Guð-
rúnar, Sigmar, til tíu ára aldurs.
Hann heimsótti þau reglulega og
reyndist þeim sannur sólargeisli.
Sigmar er búsettur í Frakklandi.
Synir Stefáns eru Bjarni sem bú-
settur er í Noregi og Halldór sem
er vistmaður á Skálatúni. Allir þrír
voru kærir ömmu og afa.
Hjónaband Siggu og Bjarna var
einkar fallegt og byggt á gagn-
kvæmu trausti og virðingu. Þau
áttu saman 60 ár, þau voru afar
glæsileg og vinsæl og gott var að
koma til þeirra því alltaf fann mað-
ur hlýjuna sem geislaði frá þeim.
Það var stutt á milli þeirra, en
Bjarni andaðist 24. janúar sl. eftir
erfið veikindi, 85 ára að aldri.
Við viljum þakka elskulegri
frænku okkar samveruna. Blessuð
sé minning þeirra hjóna.
Einlægar samúðarkveðjur til
barna þeirra, tengdabarns og
barnabarna.
Jóhanna Þórmarsdóttir og
Hanna S. Friðriksdóttir.
Stundum skynjar maður seint
hve vinir eru mikilvægir í lífinu.
Oft er það vegna þess að sönn vin-
átta birtist ekki í öllu sínu veldi
fyrr en á reynir. Hvað getur verið
þyngri prófraun á sanna vináttu en
þegar einhver er dæmdur úr leik í
því sem nefna má eðlilegt líf?
Þegar móðir okkar, Anna Stef-
ánsdóttir, varð fyrir því mikla
áfalli að lamast og verða bundin
hjólastól það sem eftir var ævinn-
ar, þá reyndi svo sannarlega á þol-
gæði og góðvild vina og vanda-
manna. Auk föður okkar, var systir
hennar, Sigríður Stefánsdóttir,
eins og klettur í hafinu. Siggu
fannst það nú ekki mikið að sinna
henni Önnu sinni, bara sjálfsagt.
Hafðu eilíflega þökk fyrir það allt,
Sigga mín.
Sigga frænka, sem hefur nú yf-
irgefið þennan heim, skilur eftir
endurminningar í hugum okkar
sem munu örugglega stuðla að
auknum þroska og skila framtíð-
inni og þeim sem eftir lifa mann-
eskjulegra lífi. Það eru slíkar end-
urminningar sem gefa lífinu aukið
gildi og eru hafnar yfir allan vafa
um æskilega eftirbreytni.
Við samhryggjumst innilega
frænkum okkar og frændum, sem
mega bera höfuðið hátt þrátt fyrir
missinn.
Anna Lára og Friðrik.
SIGRÍÐUR
STEFÁNSDÓTTIR
✝ Ólafur Ólafssonhúsasmíðameist-
ari fæddist á Eyr-
arbakka 26. febrúar
1922. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 16. apríl
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
Ólafur Bjarnason, f.
13.1. 1893, d. 2.10.
1983, verkstjóri,
Þorvaldseyri á Eyr-
arbakka, og kona
hans Jenný Jens-
dóttir, f. 12. 5.1897,
d. 2.12. 1964, hús-
móðir. Áttu þau 12 börn og lifa
sjö þeirra bróður sinn.
Ólafur var tvíkvæntur. Fyrri
kona Ólafs var Guðbjörg Magn-
ea Þórarinsdóttir og áttu þau
tvær dætur, Margréti, f. 1943, d.
1995, maki Jón Sigurjónsson; og
Guðrúnu, f. 1944, maki Ásbjörn
Vigfússon. Þeirra börn eru Guð-
björg, Guðlaugur, Ásdís og Dag-
björt. Ólafur og Guðbjörg slitu
samvistum.
Seinni kona Ólafs var Arndís
Þórðardóttir, hún lést 1991.
Þeim varð ekki
barna auðið, en
Arndís átti sjö börn
af fyrra hjóna-
bandi.
Einnig átti Ólaf-
ur son, Þorgrím f.
1941, maki Anna
Óskarsdóttir.
Þeirra synir eru
Óskar Ingi og Vil-
hjálmur Helgi.
Barnabarnabörnin
eru átta.
Ólafur starfaði í
Lögreglunni í
Reykjavík, en hóf
síðar nám við Iðnskólann í
Reykjavík, lauk þaðan prófi í
húsasmíði 1958 og meistaraprófi
1961. Lengst af starfaði hann
hjá Áhaldahúsi Reykjavíkur eða
til starfsloka 1993.
Ólafur var virkur í safnaðar-
starfi Dómkirkjunnar og einnig
söng hann með Trésmiðakórn-
um um nokkurra ára skeið.
Útför Ólafs fer fram frá Dóm-
kirkjunni í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30. Jarðsett verð-
ur í Fossvogskirkjugarði.
Komið er að kveðjustund, en lát-
inn er Óli hennar ömmu Dísu, þessi
öðlingur. Óli var 79 ára þegar hann
lést, 16. apríl. Við andlát nánustu að-
standenda leita minningar á hugann.
Óli var fastur punktur í tilveru minni
alla tíð, en hann var maður ömmu
minnar.
Trú mín er sú að vandfundnir hafi
verið menn jafntraustir og góðir og
hann.
Alltaf hægur og rólegur, hvað sem
á dundi í fjölskyldunni, alltaf sá sem
hægt var að treysta á.
Fyrstu minningar mínar um
ömmu og Óla eru frá búsetu þeirra á
Ránargötunni og síðar á Laufásvegi
27, en þar bjuggu þau lengst af.
Margar minningar ylja manni um
hjartarætur þegar hugsað er til
baka. Heimsóknir til þeirra urðu
ansi margar. Ekki má gleyma þegar
þau fóru með Bubbu á „Grána“ í
sunnudagsbíltúrana og stefnan tekin
vestur á Nes að Melshúsum. Þetta
varð fastur liður til lengri tíma. Allt-
af var Óli tilbúinn að taka til hend-
inni ef eitthvað þurfti að laga hjá
okkur. Óli var snyrtimenni, vildi eins
og amma hafa allt í röð og reglu.
Hann var áhugasamur um gamla
hluti eins og sjá mátti á þeim fallegu
hlutum er hann hafði gert upp og
prýddu heimilið. Einnig var hann
mikill áhugamaður um bækur, átti
mikið safn fágætra bóka. Margar
þeirra hafði hann bundið inn sjálfur
en hann var í bókbandi til margra
ára.
Hjá okkur Melshúsafjölskyldunni
gekk hann alltaf undir nafninu Óli
hennar ömmu Dísu, en þau áttu sam-
leið í hálfa öld. Samhent hjón, með
stóra fjölskyldu og ekki síst stór
hjörtu. Ætíð var mikill gestagangur
á heimili þeirra enda tekið á móti öll-
um af virðingu.
Veikindin tóku sinn toll og voru
honum erfið.
Trú mín er sú að amma og Bubba
hafi beðið hans og tekið vel á móti
honum með öllum hinum sem á und-
an fóru.
Elsku Óli, þökk fyrir samfylgdina.
Guð blessi minningu þína og veri ást-
vinum þínum miskunnsamur í sorg-
inni.
Guðríður Guðbjartsdóttir.
Ég ætla hér með fáeinum orðum
að minnast hans afa Óla fyrir hönd
ÓLAFUR ÓLAFSSON
Legsteinar
Vönduð íslensk framleiðsla
Fáið sendan myndalista
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
MOSAIK
✝
Marmari
Granít
Blágrýti
Gabbró
Líparít



 

 




    
 
 !"# $



  
  %&  ''
( () * ()
+ 

,   $'- ''
!'

, '' 

,
.

, 
/ /#$
0  0 0  0  0

  ' %


 &.*%12 3"%"3 

4# 

5
 3


 


"$ ''%


 67!(8(%9(8



 




 
 !
     '': %

!"
#
!! 

# 




;*<.==*!
6#  




$%!   

! &'
  
&  +' 9 0,33:


>'+' ''
?

+' $&  ''
+' @-
 ''
-+'

+'  3$
3#

+' #$-
 ''
!  +' '' & +  

$+' ''
''( $ 
0  0
0  0  0%

!"
()   

!! 

 

=(<-+!(*!    AB0
 $


 

 #

!  &'
 

+   

 
 
, ! ! !$


-
 
! 
&.//

"
# -
,' ''
 
'3 '' C
+ 
,.'3 '' & !
 9'#
( $ 0''3 '' <0#
D!
 '3 '' 9? 9

" 3%&  
$
%

 ''
-
,'%& 

0  0%