Morgunblaðið - 29.09.2001, Qupperneq 38

MINNINGAR
38 LAUGARDAGUR 29. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Bergþór Stein-þórsson fæddist í
Ólafsvík 26.11. 1921.
Hann lést á heimili
sínu laugardaginn
22. september s.l.
Foreldrar hans voru
Steinþór Bjarnason
frá Eyri í Eyrarsveit,
f. 22.1. 1894, d.
28.10. 1966 í Reykja-
vík, formanns og út-
vegsbónda í Ólafsvík
og síðar verkamanns
í Reykjavík og kona
hans Þorbjörg Guð-
mundsdóttir, f. 20.3.
1892 í Ytra-Skógarnesi í Mikla-
holtshreppi, d. 23.4. 1982 í Reykja-
vík, ljósmóðir í Ólafsvík og síðar
búsett í Reykjavík. Systkini Berg-
þórs voru Ingibjörg f. 17.1. 1919 í
Ólafsvík, d. 28.8. 1998, húsfreyja í
Ólafsvík; Bjarni, f. 22.11. 1920 í
Ólafsvík, d. 15.12. 1920; Sigurður
Guðmundur, f. 16.7. 1925 í Ólafs-
vík, d. 28.9. 1980 í Hafnarfirði, vél-
maki Helgi Kristján Gunnarsson,
f. 2.3. 1949, þau eiga 4 börn og 2
barnabörn; 5) Hrönn, f. 30.10.
1953, maki Björgvin Ármannsson,
f. 13.10. 1949, þau eiga 3 börn og 1
barnabarn og áttu eitt fósturbarn,
Sturlu Þorgeirsson sem lést 10.8.
1997; 6) Freyja, f. 16.2. 1955, d.
16.6. 1955; 7) Freyja Elín, f. 29.9.
1956, maki Þórarinn S. Hilmars-
son, f. 30.7. 1959, hún á 4 börn frá
fyrra sambandi og 1 barnabarn; 8)
Björk, f. 5.9. 1958, gift Guðna Sig-
urðssyni, f. 20.10. 1955, þau eiga 2
dætur og 2 barnabörn; 9) Aron
Karl, f. 10.12. 1959, giftur Kristínu
Björk Karlsdóttur, f. 20.9. 1968,
þau eiga 3 syni; 10) Andvana fætt
stúlkubarn 21.1. 1962; 11) Jóhanna
Bergþórsdóttir, f. 22.10. 1964.
Bergþór starfaði sem sjómaður
og sem vörubílstjóri til margra
ára. 1973 lærði hann til fiskmats-
manns og starfaði við það ásamt
verkstjórn í Stakkholti í Ólafsvík.
Hann var mikill söngunnandi og
söng með kirkjukór Ólafsvíkur-
kirkju í 54 ár. Síðustu æviárin
starfaði hann sem beitningamaður
og þótti afburðagóður sem slíkur.
Útför Bergþórs fer fram frá
Ólafsvíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
stjóri og sjómaður í
Ólafsvík; Oddgeir Há-
rekur, f. 13.4. 1931 í
Ólafsvík, trésmiður í
Reykjavík. Hálfbróðir
sammæðra var Guð-
mundur Ársælsson, f.
16.10. 1913 í Straum-
fjarðartungu, d. 1.11.
1992 í Ólafsvík, sjó-
maður í Ólafsvík.
Bergþór eignaðist
með Helgu Ólafsdótt-
ur frá Geirakoti 1)
Erlu, f. 16.6. 1941
maki Sigurður Þor-
björnsson, f. 30.11.
1945, þau eiga 4 börn og 10 barna-
börn. Bergþór giftist Dagmar
Guðmundsdóttur, f. 3.7. 1932 og
eignaðist með henni 10 börn. Þau
skildu. Börn þeirra eru: 2) Guð-
mundur, f. 9.2. 1950, maki Matt-
hildur Kristrún Friðjónsdóttir, f.
12.1. 1953, þau eiga 6 börn og 4
barnabörn; 3)Þorsteinn, f. 30.6.
1951; 4)Ásdís Unnur, f. 17.7. 1952
Elsku pabbi. Nú er þinni þrauta-
göngu lokið og þú umvafinn hlýju
og kærleika Guðs eins og þú þráðir
svo mjög.
Gangan var erfið en þú settir
allt þitt traust á Guð og að hann
mundi verða þér líknsamur.
Við fengum að hafa þig heima
síðustu dagana og það gaf okkur
óskaplega mikið að geta verið með
þér hverja stund því þú hafðir svo
mikið að segja og mikið að gefa þó
þjáður væri.
Þú rifjaðir upp æsku okkar og
gleðina við hvert barn sem fæddist
þótt fátækt væri mikil. Um ferðir
okkar í vörubílnum þar sem við
vorum oftast fjögur með þér og
sungum hástöfum á meðan þú náð-
ir í möl út um allar sveitir og lagð-
ir í vegi.
Þú talaðir um það þrekvirki að
ráðast í að byggja hús undir ört
vaxandi fjölskyldu af litlum efnum.
Með góðri hjálp föður þíns og
bróður hafðist það og var gleðin
mikil þegar flutt var inn.
En í gegnum öll þín veikindi þá
skipti það þig mestu máli að okkur
liði vel, að allt væri í lagi hjá öll-
um, því þá varstu sáttur við að
fara, og að fá að hafa okkur öll hjá
þér síðustu daganna vitum við,
elsku pabbi, að skipti þig mjög
miklu máli. Gleðin var tregabland-
in en óskaplega gaf það okkur öll-
um samt mikið. Þú fylgdist með
hverju og einu okkar og spurðir
um þá sem voru fjarstaddir í það
og það skiptið.
Eftir stendur að við systkinin
erum ennþá nánari hvort öðru eftir
að hafa hjálpast að á þessum erf-
iða tíma og böndin okkar á milli
órjúfanleg.
Barnabörnin áttu stóran sess í
þínu hjarta og var stundum eins
og þau væru þín börn. Þú hafðir
svo mikið að gefa og nutu þau þess
mest sem voru búsett næst þér.
En kærleikur hinna var ekkert
minni og eiga þau góðar minningar
um afa sem gaf sér alltaf tíma til
þess að tala við þau.
Elsku pabbi, hafðu þakkir fyrir
allt það góða sem þú gafst okkur,
við eigum svo mikið af góðum
minningum sem við getum yljað
okkur við og því verður þú alltaf
hjá okkur.
Við vitum að vel var tekið á móti
þér og Guð mun umvefja þig og
gæta eins og þú baðst svo oft um.
Elsku pabbi, hvíl þú í friði.
Kveðjur frá börnum þínum.
Elsku afi.
Þá er lífi þínu lokið. Mikið finnst
mér það skrítið, en ég er þakklát
fyrir að hafa hitt þig í sumar og
kynnt þig fyrir syni mínum, sem
rétt náði að verða eins árs áður en
þú lést, og að geta kvatt þig. Það
er mér mikils virði. Ein af mínum
gleðilegu æskuminningum er ein-
mitt af okkur tveim, í Kletta-
kotinu, ég um það bil fjögurra ára
og þú að kenna mér að keyra trak-
torinn, og ég man ekki betur en að
ég hafi fengið að sitja ein í sætinu
og þú labbað með og hjálpað mér
að stýra.
Ég kveð þig elsku afi með einum
af uppáhaldssálmunum mínum, en
eitt af því sem við áttum sameig-
inlegt, var áhuginn á söng.
Heyr, himna smiður,
hvers skáldið biður,
komi mjúk til mín
miskunnin þín.
Því heit eg á þig,
þú hefur skaptan mig,
ég er þrællinn þinn,
þú ert Drottinn minn.
Guð, heit eg á þig,
að græðir mig,
minnst, mildingur, mín,
mest þurfum þín.
Ryð þú, röðla gramur,
ríklyndur og framur,
hölds hverri sorg
úr hjartaborg.
Gæt, mildingur, mín,
mest þurfum þín
helst hverja stund
á hölda grund.
Set, meyjar mögur,
máls efni fögur,
öll er hjálp af þér,
í hjarta mér.
(Kolbeinn Tumason.)
Bless á meðan,
Kristín.
Elsku Afi.
Þegar okkur barst sú frétt að þú
værir farinn frá okkur fylltumst við
sorg og söknuði,við fáum aldrei að
hitta afa aftur. Það var erfið til-
hugsun, en við hugguðum okkur við
það að nú eru þjáningar þínar á
enda og þú kominn á góðan stað.
En svona er víst lífið, við fæðumst
og við deyjum, þetta eru örlög okk-
ar allra.
Við kveðjum þig í síðasta sinn
elsku afi, en við munum hvað þú
sagðir við okkur um daginn, að þú
skyldir heimsækja okkur hér í Nor-
egi um leið og þú værir kominn yfir
því það væri svo auðvelt að ferðast
þegar yfir væri komið. Við sitjum
eftir með margar góðar minningar
um góðan afa. Bless elsku afi.
Kveðja
Dagmar Guðmundsdóttir
og fjölskylda,
Friðjón Ingi Guðmundson
og fjölskylda,
Víðir Reyr Björgvinsson
og fjölskylda.
„Hann er farinn“ var sagt við
mig á ljúfsárum laugardegi. Maður
telur sig vera undirbúinn fyrir
svona fréttir, en um leið og þær
berast falla allir varnarveggir lík-
ama og sálar. Beggi afi er nú far-
inn. Það sem mér er minnistæðast
eru veiðiferðirnar og sumarbústað-
urinn okkar þar sem við eyddum
mörgum stundum saman í spila-
mennsku og spjall. Þessar minn-
ingar deyja aldrei.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Bless elsku afi minn og takk fyr-
ir allar góðu stundirnar. Guð geymi
þig.
Þín,
Hafdís.
Það er svo margt sem hægt er að
minnast. Sérstaklega öll þau sumur
sem ég kom vestur frá því ég var
krakki til að vera sumarlangt og
kom oftar en ekki um helgar þegar
ég gat. Alltaf var vel tekið á móti
manni og alltaf var það eins og ég
væri að koma heim þegar ég kom
til afa og ömmu á Stekkjarholtið.
En elsku afi, nú ertu farinn. Við
vitum að þér líður betur núna og
gleðjumst yfir því þó sorgin sé
þung. Þakka þér elsku afi, fyrir að
hafa verið okkur svo góður. Englar
heimsins verndi þig. Vefji þig
vængjum sínum. Ylji fallegu sál
þinni og hjarta. Þú ert ávallt í huga
okkar.
Íris Ösp og Elísa Marín.
BERGÞÓR
STEINÞÓRSSON
✝ Arndís Sveins-dóttir fæddist á
Hofstöðum í Reyk-
hólasveit 11. nóvem-
ber 1924. Hún lést á
Sjúkrahúsinu í
Stykkishólmi sunnu-
daginn 23. septem-
ber síðastliðinn.
Foreldrar Arndísar
voru Sveinn Sæ-
mundsson og Sess-
elja Oddmundsdótt-
ir.
Arndís giftist 6.
mars 1948 Gísla
Pálssyni, f. í Beru-
firði í Reykhólasveit 7. október
1924. Þau bjuggu lengst af á
Álftavatni í Staðarsveit. Börn
þeirra eru: Björk, f. 23. ágúst
1948, maki Ingi Þór
Skúlason; Páll, f. 1.
júní 1951, maki
Þórunn Sigþórs-
dóttir; Guðbjörg, f.
9. febrúar 1957,
maki Jóhannes
Finnur Halldórs-
son; Sveinn, f. 11.
september 1959,
maki Helga María
Magnúsdóttir; og
Gunnur Elísabet, f.
24. janúar 1966,
maki Guðjón Ingi-
marsson. Barna-
börn eru 19 og
barnabarnabörn 6.
Útför Arndísar fer fram frá
Stykkishólmskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Tengdamóðir mín lést eftir erfið
veikindi á sjúkrahúsinu í Stykk-
ishólmi. Mér finnst þó gott til þess
að hugsa, hversu starfsfólk þar
stóð sig vel í allri umönnun og er
ég þakklátur fyrir það.
„Gesturinn sárbeiddi hana að
skera ekki nema af einni, helst
þessari með sykurskáninni, því
hún var ekki eins blaut og hinar og
vall ekki útúr henni eins mikið af
saft og dósaávöxtum. Síðan skar
hún mér geira sem var hæfilegur
skamtur handa sjö manns og lét á
kökudiskinn hjá mér.“ Þessi til-
vitnun í Kristnihald undir Jökli
getur að nokkru leyti vísað til
tengdamóður minnar. Fyrir þá
sem vilja taka þetta bókstaflega,
þá var alltaf veisla hjá henni, hvort
sem henni líkaði betur eða verr, en
hún tók hlutverk sitt alvarlega,
hvunndagshetja af sinni kynslóð,
íslensk og stundum þrjósk.
Fyrir þá sem vilja sjá aðra
merkingu í ofangreindum texta
Laxness, þá er hann glettinn og
þannig var tengdó. Við Árný á
Slítandastöðum, nágrannakona
hennar til margra ára, getum rifj-
að upp ýmislegt, ef þannig viðrar.
Það var ekki liðinn langur tími frá
kynnum okkar Arndísar að þessi
gamansama hlið sneri upp og hún
gerði það ansi oft. Aðframkomin af
sjúkdómi sínum, nýtti hún sér
þennan eiginleika og umhverfið til
að gera að gamni sínu. Það var eitt
það síðasta sem ég vissi til að hún
lét frá sér heyra. Það var þessi
kímni og góðsemi, sem ég varð svo
áþreifanlega var við hjá fólkinu
hennar. Það er gott að hafa kynnst
slíku fólki. Henni þótti afskaplega
vænt um æskuslóðir sínar í Reyk-
hólasveitinni og nágrenni og þykir
mér eftirminnileg ferð með henni
og fjölskyldu þangað vestur fyrir
nokkrum árum. Vaðalfjöllin taldi
hún fegurst fjalla en því var ég
alltaf ósammála eins og vera ber.
Eftir margt brauðstritið sem var
að baki, þá fyrir nokkrum árum
fluttu tengdaforeldrar mínir í
mjög hlýlega íbúð í tengslum við
Dvalarheimilið í Stykkishólmi. Þar
naut hún sín í góðum félagsskap, í
nágrenni við ættinga og vini og leit
út fyrir að hún gæti eytt ævikvöldi
á friðarstóli, en sá tími varð
skemmri, en hún hefði kosið. Að
leiðarlokum vil ég þakka tengdó
fyrir allt. Guð blessi minningu
Arndísar Sveinsdóttur.
Jóhannes Finnur
Halldórsson.
Vaktu, minn Jesús, vaktu’ í mér,
vaka láttu mig eins í þér.
Sálin vaki þá sofnar líf,
sé hún ætíð í þinni hlíf.
(Hallgrímur Pétursson.)
Elsku amma, það er svo sárt að
kveðja þig en við vitum að þú
munt halda áfram að fylgjast með
okkur öllum. Það er margt sem
kemur upp í hugann þegar við lít-
um til baka. Fyrsta minningin sem
skýtur upp kollinum eru allar sam-
verustundirnar sem við áttum í
sveitinni, sauðburðurinn á vorin,
sumrin, réttirnar á haustin og jól-
in. Í sveitinni kenndirðu okkur svo
margt. Þú hafðir óþrjótandi þol-
inmæði þegar þú varst að kenna
okkur að prjóna og þá vorum við
bara smástelpur. Það sama má
segja um öll þau skipti sem þú
leyfðir okkur að baka, við bök-
uðum yfirleitt snúða og það var
sama hvernig þeir brögðuðust,
alltaf sagðirðu við okkur að þeir
væru alveg ljómandi góðir og við
vorum að sjálfsögðu fullar stolti.
Þegar við vorum yngri voru alltaf
allir saman í sveitinni á jólunum.
Það var alltaf svo gaman að koma,
af því að þú beiðst svo oft með að
skreyta jólatréð svo að við gætum
hjálpað til við það, okkur þótti það
nú ekki leiðinlegt. Þegar við
frænkurnar urðum eldri og fórum
sjálfar að eignast börn var það
sama langömmuhlýjan sem beið
þeirra í hvert skipti sem þau
komu, þú spjallaðir við þau og
hafðir svo gaman af þeim og þau
biðu alltaf spennt eftir nammiskál-
inni af því að ömmur mega allt.
Elsku amma, þú varst alltaf svo
góð við okkur og í hvert skipti sem
við komum tókstu fagnandi á móti
okkur og litlu krökkunum okkar.
Nú þegar komið er að kveðjustund
langar okkur frænkunum að þakka
fyrir hversu lánsamar við vorum
að eiga þig að.
Elsku afi, megi góður Guð
styrkja þig og fjölskylduna alla í
þessari miklu sorg.
Arndís Halla og Guðný.
Elsku amma, það er svo sárt að
kveðja þig og erfitt að sætta sig
við að þú sért farin frá okkur, en
ég veit að þú munt ávallt fylgjast
með okkur.
Það var alltaf svo gaman að
koma til ykkar afa í sveitina og
eins þegar þið fluttuð hingað í
Hólminn. Þú varst alltaf svo góð
við alla og áttir alltaf eitthvert
gotterí til að bjóða, því það mátti
enginn fara svangur frá þér. Mér
líður svo vel að hafa fengið að
kveðja þig og mun lifa með þá
minningu með mér.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér
(Hallgrímur Pétursson.)
Hjördís.
ARNDÍS
SVEINSDÓTTIR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.