Vísir - 23.10.1979, Blaðsíða 16

16
rioiA Priojudagur 23. október 1979
Umsjón:
Katrin Páls-
dóttir
Ljóstæknifélag tslands er nú meb sýningu I Asmundarsal viö Freyju-
götu. A myndinni f.v. örlygur Þóröarson, framkvæmdastjóri, ólafur S.
Björnsson og Aöalsteinn Guöjohnsen, formaöur.
Vísismynd BG.
LjÚft, SVO IjÚft
Tónlistin (Tivoii
Eifred Eckart-Hansen
heldur erindi i Norræna
húsinu i kvöld klukkan
20.30.
Erindi Eckart-Hansen fjallar
um tónlistarlifiö i Tivoli I Kaup-
mannahöfn, en þar er hann tón-
listarstjóri. Þangaö var hann
ráðinn 1962. Hann kom fyrst fram
sem hljómsveitarstjóri 1949 og
stundaði eftir það nám viö Scala-
óperuna i Milanó og Mozarteum i
Salzburg.
Með fyrirlestri sinum leikur
Eckart-Hansen tóndæmi, bæði af
segulbandi og hljómplötum, þar
sem hlýða má á nokkra hinna
miklu listamanna, sem komiö
hafa fram i Tivoli.
Fimmtudaginn 25. október
stjórnar hann Sinfóniuhljómsveit
íslands og þá verður m.a. leikið
verk eftir Vagn Holmboe, 5.
synfónia hans, en hiln var frum-
flutt i Tivoll 1945.
Gamaldags komedia
eftir Aleksei Arbuzov
Þýöandi: Eyvindur Erlendsson
Lýsing: Kristinn Danielsson
Leikmynd: Jón Bendiktsson
Leikstjóri: Benedikt Arnason
1 seinustu leikhiisferö Þjóð-
leikhiíssins fengum við aö
skyggnast inn i undirheima Suð-
urrikjanna og uröum vitni að
niðurlægingu olnbogabarna
samfélagsins. í þetta sinn för-
um við i andstæða átt, til hinnar
fögru borgar Riga i Rússlandi
(les Lettlandi). Og nií gætir
meiri bjartsýni. Okkur ber nið-
ur á heilsuhæli. Við komumst
þar i kynni við afdankaðan en
notalegan sjúkrahúslækni um
sextugt og sjúkling hans, fyrr-
verandi „sirkusglyðru” á óræð-
um aldri. Þetta ókunna fólk lað-
ast hvort að öðru. Það kemur á
daginn, aö þrátt fyrir ólikan
uppruna ogllfsferil, þá eiga þau
svo ótalmargt sameiginlegt.
Þeim tekst þrátt fyrir mun á
stétt, menntun og ævistarfi að
finna samhljóm i tilverunni.
Þau verða ástfangin. Og til-
brigði ástarinnar eru margvis-
leg. Roskinn maður elskar á
annan hátt en æskumaöurinn.
Hann elskar eins og sá einn,
sem veit allt og skilur allt.
Eftirvæntingin er liöin tið, en i
stað þess er hann gagntekinn
kyrrlátum fögnuði, sem varp-
ar ljóma á umhverfið og hrífur
alla með.
Hins vegar er ekki laust við,
að manni finnist svona sakleys-
islegur boðskapur vera ögn á
skjönvið raunveruleikann, eftir
að vera nýbúinn að hlýöa á
Bukovski lýsa hinu óhugnanlega
ástandi i heimalandi si’nu, sem
er jafnframt heimaland höfund-
ar. En liklega eiga menn ekki
margra kosta völ, vilja þeir
halda friðinn. Annað hvorterað
gera, eins og Bukovski, að segja
skipulaginu striö á hendur, eða
að beygja sig undir það.
Arbuzov gætir þess vandlega að
rekasig hvergi á horn. Og hon-
um tekst að sigla hjá skerjum,
þó að stundum megi lesa tvi-
ræða merkingu úr athugasemd-
um hans (charleston var t.d.
bannaður i Sovét á valdati'ma
Stali'ns). En fyrir vikið hefur
maður ósjálfrátt á tilfinning-
unni, að Lidia Valilievna Rodion
Nikolaévits lifi i einangruðum
heimi, lifii' platveröld, sem ekki
stenst viö þessar aöstæöur. En
nóg um þaö.
Þaöer gamanaö sjá Rúrik og
Herdls Þorvaldsdóttir og Rdrik Haraldsson f hlutverkum sinum i
Gamaldags komediu.
Textinn er skáldlegur, minnir
frekar á prósaljóö, og hefði
kannski notið sin betur i meira
návigi við áhorfendur. Samspil
tveggja persóna um sin einka-
mál liggurá lágu tónunum, slik-
an texta er ekki hægt að æpa, og
bitnaði það á áhorfendum sem
aftar sátu.
Þýðingin er skemmtilega
skritin. Maður tekur eftir henni,
án þess að hún trufli. Þýðandinn
er djarfur að búa til orð, og mér
virtust leikararnir kunna aö
meta það.
Leiktjöld eru öll i svart-hvitu
og hafa symbólska merkingu.
Þau eru greinilega sniðin fyrir
ferðaleikhóp, fábrotin en frum-
leg.
Vilji áhorfendur sjá góðan
leik, og eiga notalega kvöld-
stund I leikhúsi, er óhætt að
mæla með Gamaldags komedíu.
Þessi sýning minnig á gamalt,
höfugt vin. Það kemur þér ekki
á óvart, en skilur eftir sætkennd
áhrif.
leiklist
Herdisi leika saman á ný, fylgj-
ast meö þvi, hvernig þau undu
utan af persónum sinum, þar til
viðhöfðum af þeim heilssteypta
mynd og fundum til samúðar.
Þeim tókst aö draga upp sann-
færandi mynd af einmana fólki,
sem kunni svo að skemmta sér,
þegar á reyndi. Dansinn þeirra
var dillandi léttur og fjörið
smitandi. Hins vegar tókst
Herdisi ekki eins vel upp i' söng-
atriðinu. Mér fyndist, að þeir
heföu getað gert henni þetta
auðveldara með þvi að leika
lifandi tónlist undir.
Bryndis
Schram
skrifar
Þróunarsaga lampa
- Ljóstæknlféiagið með sýnlngu
,,A þessari sýningu er þróunarsaga lampa rakin frá elstu timum til
okkar daga. Við höfum m.a. fengið gömul ljósfæri að láni frá Þjóð-
minjasafni, en annars er nær allt sýningarefnið fengiö frá útiöndum,
sagði Aðalsteinn Guðjohnsen, formaður Ljóstækniféiags tslands, i
spjalii við VIsi um sýningu félagsins, sem nii stendur yfir I Asmundar-
sal við Freyjugötu.
Tilefni þessarar sýningar er að
um þessar mundir eru hundrað ár
liðin frá þvi að Edison tókst að
láta loga á fyrstu glóþráðsper-
unni i 45 stundir. Þá eru liðin 25 ár
frá þvi Ljóstæknifélagið var
stofnað. Frumkvööull þess var
þáverandi rafmagnsstjóri I
Reykjavik, Steingrimur Jónsson.
Félagið hefur á undanförnum
árum haldiö fjölda námskeiða og
funda i þviskyniað auka þekkingu
fólks á nauðsyn vandaðrar lýs-
ingar. Félagið átti sinn þátt i þvi
aö lýsing á gegnumlýsingarborð-
um i fiskvinnslustöðvum var bætt
til muna. Þá hafa bæði einstak-
lingar og fyrirtæki leitað til
félagsins um upplýsingar og leið-
beiningar.
Félagar i Ljóstæknifélaginu
geta allir orðið, bæði einstakling-
ar, fyrirtæki og stofnanir. Nú eru
félagsmenn um 200 talsins, þar af
um 30 stofnanir og fyrirtæki.
1 stjórn félagsins eru auk Aðal-
steins, Jakob Gislason, Skúli
Norðdal, Ólafur S. Björnsson,
Bergsveinn ólafsson, Karl Ei-
riksson og Guðjón Guðmundsson.
Framkvæmdastjóri félagsins er
örlygur Þóröarson.
— KP
Anna Júlíana Svelnsdótlir
;yngur á brlðju tónlelkunum
„Þessari nýbreytni
lefur verið mjög vel
ekið og við höfum
engið fullt hús i þau
vö skipti, sem
ládegistónleikar hafa
na Júliana syngur á þriðju
degistónleikum Söngskólans,
þessari nýbreytni skólans
fur veriö mjög vel tekið.
Visismynd JA
verið haldnir”, s^gði
Anna Júliana Sv^ins-
dóttir, söngkona ■ og
kennari i Söng-
skólanum, i spjalli við
Visi.
Anna Júliana syngur fyrir
gesti á þriöju hádegistónleikum
Söngskólans, sem verða á
miðvikudag og hefjast kiukkan
rúmlega tólf.
Hádegistónleikar eru hdldnir
á hverjum miövikudegi og
þegar hafa þau Rögnvaldur
Sigurjónsson og Manuela
Wiesler leikið fyrir gesti.
Tónleikarnir eru haldnir i sal,
sem Söngskólinn hefur tekiö á
leigu, og er beint á móti húsa-
kynnum skólans við Hverfis-
götu. Aður hafði Filadelfia
þennan sal til umráöa.
AnnaJúliana syngur fyrst
þrjú lög eftir Brahms,
Liebestreu, Dort in der Weiden
steht ein Haus og Mainacht. Þá
eru einnig þrjú lög eftir
Schubert, Mainacht, Ellens
erster Gesang og Ellens Zveiter
Gesang. Siðast á efnisskránni
eru verk eftir Rachmaninoff,
Flieder og Wenn Nacht mich
hullt und Schweigen.
Það er Lára Rafnsdóttir, sem
leikur undir á pianóið.
—KP.
Fullt hús á há-
deglstónleíkunum