Vísir - 04.12.1979, Blaðsíða 22

22
Frá jarðarför móður
Kvikmyndun Vandarhöggs langt komin:
VÍSIR
Þriðjudagur 4. desember 1979
Barátta tveggja kvenna
um einn karimann
Þessa dagana vinnur hátt í 20 manna gengi að gerð
sjónvarpskvikmyndarinnar „Vandarhögg" eftir Jök-
ul Jakobsson. Fer taka myndarinnar fram á
Akureyri: í Slippstöðinni, við smábátahöfnina, í
Kirkjunni og viðar. Stærsti hluti myndarinnar verður
tekinn upp i ,,Norðurpólnum", húsi KEA, sem stendur
við Kjötiðnaðarstöðina. Þetta hús átti að vera búið að
rifa, en úr því hefur ekki orðið. Kom það sér vel
vegna myndarinnar, því það er nánast eins og tilbuin
leikmynd, að sögn þeirra sjónvarpsmanna. Leikstjóri
er Hrafn Gunnlaugsson og hafði hann orð fyrir hópn-
um á blaðamannafundi i síðustu viku.
— Myndin gerist i fæðingarbæ
þeirra sem verkið fjallar um, en
sá bær þarf ekki endilega að
vera Akureyri, sagði Hrafn. —
Það komu ýmsir aðrir staðir til
greina, t.d. Húsavik og tsafjörð-
ur, en meginástðan fyrir þvi að
Akureyri varð fyrir valinu er
staðsetning kirkjunnar, sem
verður stór punktur i myndinni
og Jökull lagði mikla áherslu á.
— Myndin fjallar i stuttu máli
um baráttu tveggja kvenna um
einn karl, sagði Hrafn — og
karlmaðurinn sigraði, skaut þá
Benedikt Arnason, leikari, inn i
samtalið, en hann leikur einmitt
karlinn, Lárus ljósmyndara. 1
myndinni er kafaö djúpt i
mannlegar tilfinningar og á-
striður,, hélt Hrafn áfram. —
Hún hefst með þvi að Lárus
kemur heim i fæöingarbæ sinn
til að vera við jarðarför móður
sinnar. Hann er heimsbekktur
tiskuljósmyndari — og kona
hans, Rós, er fyrirsætan. Hún
er leikin af Björgu Jónsdóttur.
Rós er alþjóðlegur Islendingur
og þekkt andlit af forsiðum
tiskublaðanna, sem sýna þó
ekki hennar rétta andlit, heldur
„glansmynd” sem Lárus hefur
skapað. Þriðja megin-persónan
i myndinni er Emma, systir
Lárusar. Hún er leikin af Bryn-
disi Pétursdóttur. Emma hafði
eitt sinn farið utan, til að verða
besta alt-söngkona Evrópu. En
það tókst ekki, hún kom heim
aftur og gerðist „mæðumann-
eskja” i heimabæ sinum. Móöir
þeirra systkina hafði rekið
nokkurskonar heimili fyrir
kostgangara, likt og var á
„Norðurpólnum” á sinum tima.
Húsið er eins og tilbúin leik-
mynd. Efri hæðin með númer-
uðum herbergjum og niðri er
herbergjaskipan þannig, að vel
hentar fyrir ibúð gömlu konunn-
ar. Auðvitað þurfti ýmsar
endurbætur að gera á húsinu
eins og efni myndarinnar krafð-
ist, en það var ekki mikið
— Þegar Lárus kemur heim
til fæðingarbæjar sins á hann
erfitt með að gera upp hug
sinn. A hann aö setjast þar að og
lifa jarðbundnu lifi, eður á hann
að halda áfram á sömu braut og
njóta lystisemda frægðarinnar.
Systir hans vill það fyrrnefnda,
en konan það siðarnefnda. Inn i
þennan þráð fléttast siöan
smærri myndir og ýmsar per-
sónur koma við sögu, leigubil-
Jóhann ögmundsson og Bryndis
Prtursdóttir i hlutverkum sin-
um.
Benedikt Árnason leikur Lárus
ljósmyndara og Björg Jóns-
dóttir, sem leikur Rós konu
hans.
stjórar, verkamenn, fiskimenn,
fólk við jarðarför og annað sem
tilheyrir efninu, sagði Hrafn að
lokum.
Myndin verður væntanlega
sýnd um páskana og tekur hátt i
eina klukkustund i sýningu.
Björg Jónsdóttir er ekki alveg
ókunn af skerminum, þvi hún
hefur áður leikið i myndum
Hrafns, „Silfurtunglinu” og i
„Undir sama þaki” fór hún
með „Litlu andarungana” af
mikilli innlifun. Raunar er
Björg með akureyrskt blóð i
æðum, meira að segja Inn-
bæjarblóð, þvi hún er dóttir
Jóns heitins Sveinssonar, fyrr-
verandi bæjarstjóra.
Benedikt Arnason er senni-
lega þekktari fyrir leikstjórn en
leik. Hann lék þó á sviði hér áð-
ur, en leiddist siðan að sögn út i
leikstjórnina. Þetta er frum-
raun hans fyrir kvikmynda-
vélarnar.
Bryndis Pétursdóttir, sem
leikur Emmu, þá sem ætlaði að
verða fræg aít-söngkona, lék i
kvikmyndum Lofts á sinum
tima. Má þar á meðal nefna
„Milli fjalls og fjöru” og
„Niðursetninginn”.
Eins og áður sagði er Hrafn
Gunnlaugsson leikstjórinn.
Leikmyndina gerði Einar Þor-
steinn Asgeirsson, Ragnheiður
Harwey sér um förðun, Hjördis
Sigurbjörnsdóttir um búninga
og Gunnlaugur Jónasson um
leikmuni. Sigurliði Guðmunds-
son og Sigmundur Arthúrsson
sjá um kvikmyndunina, en Jón
og Marinó Ölafssynir nema
hljóðið.ef eitthvert er. Smiður er
Sigvaldi Eggertsson, en fjár-
málavaldið er i höndum Helga
Gestssonar. Skrifta gengisins er
Sólveig Magnúsdóttir.
Þá höldum við að allt hafi
veriö tiundað, annað en það að
reiknað er með að kvikmyndun
ljúki 10. desember ef allt gengur
að óskum.
k
sandkorn
Sæmundur
Guðvinsson
skrifar
Ljósritin
prentuð
i Sunnudagsblaði Þjóðvilj-
ans hafa að undanförnu birst
langar greinar um erlenda
auðhringi og áhuga þeirra á
islandi. Eftir þvi sem ég
kemst næst hefur þó hvergi
verið flett ofan af neinu
hneyksli i þessu sambandi
enda liafa forsvarsmenn auð-
hringanna aðeins kynnt áhuga
sinn á landinu, en undirtektir
verið litlar.
Hins vegar hafa sumir verið
að velta þvi fyrir sér hvort
ekki hafi verið notað óvenju-
mikið af Ijósritunarpappir i
iðnaöarráðuneytinu siðustu
daga fráfarandi rikisstjórnar.
Bókanir
um KR
Sagt er að iþróttaþáttur
sjónvarpsins hafi verið til um-
ræðu á fundi útvarpsráðs fyrir
skömmu. Guðni Guðmundsson
rektor er varamaður i ráð-
inu og sat þennan fund. Var
hann óánægður með iþrótta-
þátt sjónvarpsins og sagði að
þar væri miklu meira sýnt af
körfuboltaleikjum en hand-
bolta. Ástæðan væri vafalaust
sú að Bjarni Fel. væri i KR og
KR-ingar væru miklu betri i
körfu en handbolta.
Ellert Schram brá þá við
hart og lét bóka að vist væru
KR-ingar lika góðir i hand-
bolta.
Föstudagur
Aipýðubiaðs
Af einhverjum ástæðum
hefur föstudagsútgáfa
Alþýðublaðsins, Helgarpóst-
urinn, sýnt mikinn áhuga á
öllum hræringum á ritstjórn
Visis. Hefur blaöið haft það
fyrir sið að birta frétt um það
nokkrum sinnum i hvert skipti
sein einhverjar breytingar
hafa orðið hér á mannahaldi.
Á þessu ári hafa þrir af
blaðamönnum Visis ráðið sig
sem ritstjóra að sérblöðum og
sýnir það best hvert er leitað
þegar hæfileika - fólk vantar.
Mannaskipti á öðrum blöðum
hafa ekki verið gerð að um-
talsefni i föstudagsútgáfu
Alþýðublaðsins. Af hverju
skyldi það nú vera látið
liggja milli hluta?
Hundurlnn og
meistarinn
Það er ekki ofsögum sagt af
þeim hættum sem fulltrúar
borgarfógetaembættisins
verða að mæta i störfum sin-
um. Gott dæmi um þetta
mátti lesa i frétt á baksiöu
Morgunblaðsins á sunnudag-
inn.
Það var sagt frá máii sem
reis vegna hundsbits. í frétt
Morgunblaðsins segir:
„Konan hefur alfarið neitað
að greiða skaöabæturnar.
Hinn 13. nóvember s.l. fór full-
trúi borgarfógetans, ólafur
Sigurgeirsson, á heimili kon-
unnar, en hann er margverð-
launaður lyftingameistari og
formaður Lyftingasambands
tslands”.
Frásögnin fór nú að verða
verulega spennandi eh botninn
datt jivi miður úr henni.
Lyftingakappinn varð nefni-
lega ekki var við hundinn
nema hvað hann heyrði i hon-
um geltið. Enn hefur þvi ekki
verið úr þvi skorið hvort
lyftingakappi fógetans eða
hundurinn hefði haft betur
hefðu þeir mæst.