Morgunblaðið - 01.02.2002, Síða 41

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. FEBRÚAR 2002 41
Hví var þessi beður búinn,
barnið kæra, þér svo skjótt?
Svar af himni heyrir trúin
hljóma gegnum dauðans nótt.
Það er kveðjan: „Kom til mín!“
Kristur tók þig heim til sín.
Þú ert blessuð í hans höndum
hólpin sál með ljóssins öndum.
(Björn Halldórsson frá Laufási.)
Sofðu vært, elsku litli engillinn
okkar.
Mamma og pabbi.
Embla Rut er besta frænka sem
ég hef átt og mér þótti svo vænt um
hana. Ég og hún lékum svo oft sam-
an og hún var svo glöð og alltaf bros-
andi. Það var svo gaman að passa
þig, elsku Embla, og vera stóri
frændi þinn. Þess vegna ætla ég að
skrifa smá bæn fyrir þig.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Þinn
Fannar Pétur.
Elsku ljósið mitt, ég á engin orð
yfir tilfinningar mínar eða yfir þann
tómleika sem býr í hjarta mínu. Ein-
hvern veginn verðum við öll að læra
að lifa áfram, læra að komast yfir
daginn – næstu mínútu. En það
verður erfiður lærdómur.
Ég vildi skila til þín kveðju frá
Köru Björk frænku. Þótt hún skilji
ekki muninn á lífi og dauða er missir
hennar svo óendanlega mikill. Þið
sem voruð eins og systur, elskuðuð
hvor aðra eins og systur og rifust
eins og systur. Þið kölluðuð látlaust
á hvor aðra ef þið voruð í sundur og
skiptuð ykkur endalaust af hvor
annarri þegar þið voruð saman.
Þessa tvo mánuði sem þú hafðir
fram yfir Köru í aldri notaðir þú til
að hlýja kúlunni minni og knúsa og
svo eftir að Kara fæddist voruð þið
óaðskiljanlegar.
Tengsl ykkar og vinátta er það
fallegasta sem ég veit um í lífinu og
þið færðuð okkur öllum svo mikla
gleði og lífsfyllingu. Það að horfa á
ykkur leika og vesenast saman
bægði burt öllum áhyggjum; þegar
þið sátuð í sandkassanum, voruð að
leika í búinu, lásuð uppáhaldsbók-
ina, fóruð í bað og skilduð ekki eftir
þurran blett á baðherberginu, feng-
uð ykkur kvöldmatinn saman og
skeggrædduð á ykkar eigin tungu-
máli um hvernig ætti nú að halda al-
mennilega á glasi, sem svo endaði
yfirleitt með óþekkjanlegu eldhús-
borði.
Fyrst og fremst pössuðuð þið svo
vel upp á hvor aðra. Þú hafðir þessa
yndislegu umhyggjuþörf sem kom
fram í alls kyns athugasemdum til
Köru um hvernig hún ætti að sitja,
EMBLA RUT
HRANNARSDÓTTIR
✝ Embla RutHrannarsdóttir
fæddist í Reykjavík
9. febrúar 2000. Hún
lést á gjörgæsludeild
Landspítalans í Foss-
vogi að kvöldi föstu-
dagsins 25. janúar
síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Linda Dröfn
Gunnarsdóttir og
Hrannar Már Sig-
rúnarson. Foreldrar
Lindu Drafnar eru
Eygló Bjarnþórs-
dóttir og Gunnar Ingólfsson, d. í
apríl 1988. Foreldrar Hrannars
Más eru Sigrún Pálsdóttir og Ás-
geir Gunnarsson.
Útför Emblu Rutar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
standa eða yfir höfuð
hegða sér og þú pass-
aðir alltaf upp á að
Kara fengi nú örugg-
lega jafn mörg Cheer-
ios í bollann sinn og þú
á meðan þið horfðuð á
Stubbana. Kara notaði
þá líkamlegu krafta
sem hún hafði fram yf-
ir þig til þess að ýta
þér á milli staða – jafn-
vel áður en hún gat
gengið sjálf, hún rétti
þér dót og gerði til-
raunir til að halda á
þér og að sjálfsögðu treystirðu
henni til þess, þótt enginn annar
gerði það.
Framtíðarplön ykkar, litlu stelpn-
anna okkar, voru ávallt samræmd af
okkur foreldrunum þar sem við lit-
um oft á okkur sem eina litla fjöl-
skyldu í stað tveggja. Við sáum fyrir
okkur að þú myndir nota skipulags-
hæfileikana og Kara kraftana til að
takast á við þennan skrýtna heim.
En elsku snúllan mín, við vissum
ekki að í stað þess að Kara ýti þér
áfram og lemji hrekkisvínin munir
þú leiða Köru í gegnum lífið og vera
sú sem ver hana fyrir öllum hætt-
unum. Öll þín umhyggja, gleði og
blíða mun fylgja okkur, það veit ég
vel. Ég veit líka að þú munt passa
mömmu og pabba og gefa þeim
,,stórt knús“ hvenær sem þau þurfa.
Það er eina huggunin sem ég get
fundið í þeim raunveruleika sem ég
upplifi nú.
Elsku Emblan mín, mikið á Kara
eftir að vera hissa og einmana þegar
hún kemur að leita að þér í Hólm-
garðinum og enginn kemur brun-
andi á móti henni á bílnum sínum.
En hún mun róast þegar hún veit að
þú ert að lúlla – það gerir hún alltaf.
Ég mun segja henni allar sögurnar
af ykkur tveimur, syngja með henni
lögin ykkar, fara í leikina ykkar og
þannig halda minningum hennar um
yndislega frænku og lítinn sálu-
félaga á lofti. Þannig mun þakklætið
fyrir yndislega samveru með svona
töfrandi veru ná að lokum að yf-
irbuga þá reiði og sorg sem ríkir nú í
hjarta okkar allra. Hinn erfiði lær-
dómur verður að læra að lifa með
söknuðinum. Þú kenndir okkur svo
miklu meira en við kenndum þér,
ástin mín, til dæmis það að gefast
aldrei upp því það sé til lausn á öll-
um vandamálum. Ég efast um að sá
lærdómur sem bíður okkar sé nokk-
ur undantekning og veit ég vel að þú
munt hjálpa til við að kenna okkur,
eins og þú varst vön. Guð geymi þig
ástargull,
Erla frænka.
Við sendum Emblu Rut okkar
hinstu kveðju með sárum söknuði.
Okkur finnst eins og það hafi verið í
gær að pabbi hennar hringdi í okkur
um nótt með þær fréttir að í heiminn
væri borin lítil prinssessa. Þótt tím-
inn sem okkur var gefinn með henni
hafi verið óviðunandi stuttur hefur
hún gert líf okkar svo miklu ríkara.
Það eina sem hún þurfti að gera var
að sýna sitt yndislega bros og segja
„hæ“ eins og henni einni var lagið og
hjörtu allra nærstaddra voru um-
svifalaust hennar.
Við munum ætíð varðveita í minn-
ingunni þær stundir sem við áttum
saman í sumarbústaðnum í fyrra-
sumar. Emblu Rut þótti svo gaman
að busla í heita pottinum úti á ver-
öndinni og hún bætti upp sólarleysið
með gleðinni sem skein úr svip
hennar. Einnig getum við rifjað upp
góðar stundir þegar hún og foreldr-
ar hennar voru hjá okkur á gamlárs-
kvöld fyrir rúmu ári. Hún sat á rúm-
inu okkar og horfði á flugeldana út
um gluggann og var yfir sig hrifin af
ljósadýrðinni. Þannig munum við
alltaf muna eftir henni, eitt spurn-
ingarmerki með sín fallegu augu
galopin í undrun og hrifningu. Fjar-
vera Emblu Rutar skilur eftir sig
stórt sár í hjörtum margra og við
þökkum af alhug fyrir þann tíma
sem okkur var gefinn með henni.
Megi góður guð blessa minningu
Emblu Rutar og styrkja foreldra
hennar og alla þá sem stóðu henni
nærri í sorg þeirra.
Bára og Jón Margeir.
Að kveðja í hinsta sinn er aldrei
auðvelt og nú er hún Embla Rut litla
dáin.
Þessi óásættanlega og endanlega
staðreynd nístir í gegnum okkur.
Embla átti eftir að upplifa svo mikið.
Það var heill heimur er beið hennar
og svo augljóst, þrátt fyrir ungan
aldur að hún ætlaði sér að fara langt
og að sjá svo margt.
Tilveran hennar Emblu litlu var
flóknari en margra, en gleðin og
glettnin sem skein frá henni snart
okkur öll og hún kunni alveg að
koma vilja sínum í orð og gera okkur
ljóst á hvern hátt hún vildi hafa sitt
umhverfi. Þessir eiginleikar voru
hennar styrkur og við sem fylgd-
umst með og glöddumst yfir smá-
sigrum hennar hvern dag sáum fyrir
okkur stóra og mikla sigra í fyllingu
tímans.
En nú stöndum við hér eftir með
engin svör við allt of mörgum spurn-
ingum og erum þess einungis megn-
ug að votta alla okkar samúð elsku-
legum foreldrum hennar þeim
Lindu og Hrannari.
En minningin um þessa yndislegu
stúlku sem við vorum svo lánsöm að
fá að kynnast og njóta samvista við
um stund, verður þeim sem okkur
styrkur og gleði er frá líður.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Starfsfólk í leikskólanum
Múlaborg.
Stolt og geislandi kona kom á
skrifstofu mína föstudaginn 18. jan-
úar síðastliðinn. Þar var Linda móð-
ir Emblu Rutar komin til að skila
innbundnu eintaki af B.A. ritgerð
sinni í spænsku. Hún mátti svo
sannarlega vera stolt af verkum sín-
um því hún hafði riðið á vaðið í gerð
spænsk-íslenskrar orðabókar og
lagt fræðilegan grunn að orðabók-
inni með B.A. ritgerðinni.
Linda hafði skipulagt skrif sín
þannig að hún gæti verið óskipt með
Emblu Rut en hún átti að fara í
skurðaðgerð eftir helgina. Ekki virt-
ist neitt vera að óttast.
Kennarar og nemendur í spænsku
hafa fylgst með Emblu Rut frá því
hún var í móðurkviði og séð hana
vaxa og dafna við óendanlega ást
foreldra sinna.
Meðal okkar mun ávallt lifa minn-
ing um tindrandi augu og enn ynd-
islegra bros þar sem hún sat í fangi
móður sinnar og lék sér með lykla
og litaði á blað. Hún lét sig hafa
samræður um orðabókargerð og
lagði af og til orð í belg.
Enginn annar en sá sem hefur
upplifað barnsmissi skilur til fulls
tilfinningar foreldra sem ganga í
gegnum það kvalræði. Skáldkonan
Violeta Parra frá Chile þekkti það af
eigin raun og fjalla nokkur ljóða
hennar um barnsmissi. Í þessu
harmljóði má lesa í gegnum tárin
von og trú á eilíft líf. Parra segir:
Ya se va para los cielos
ese querido angelito
a rogar por sus abuelos
por sus padres y hermanitos.
Cuando se muere la carne
el alma busca su sitio
adentro de una amapola
o dentro de un pajarito
La tierra lo está esperando
con su corazón abierto
por eso es que el angelito
parece que está despierto.
Textinn segir í hrárri íslenskri
þýðingu:
Nú stígur hann upp til himna
þessi elskaði engill
að biðja fyrir afa og ömmu
foreldrum og systkinum.
Þegar holdið deyr
hreiðrar sálin um sig
inni í draumsóleyju
eða inni í smáfugli
Jörðin bíður hans
með hjarta sitt opið
þess vegna er sem litli engillinn
virðist vera vakandi.
Elsku Linda og Hrannar. Nem-
endur og kennarar í spænsku senda
ykkur innilegar samúðarkveðjur á
þessari erfiðu stundu. Fyrir hönd
nemenda og kennara í spænsku við
Háskóla Íslands,
Margrét Jónsdóttir,
skorarformaður í rómönsk-
um og slavneskum málum.
Elsku Linda og Hrannar, yndis-
leg minningin um Emblu Rut, bros-
andi með stóru fallegu augun sín, lif-
ir í hjörtum okkar allra.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Við biðjum góðan Guð um að gefa
ykkur styrk til að takast á við þenn-
an missi.
Stella og Fakhar.
Við höfum verið svo lánsöm að fá
að snerta líf þessarar litlu frænku
okkar sem stuðningsfjölskylda og
hefur það veitt okkur ómælda gleði
og fyllt okkur stolti. Hún er tekin frá
okkur svo skyndilega og við sitjum
skilningsvana eftir.
Minningin um hana lifir með okk-
ur.
Og skín ei ljúfast ævi þeirra yfir,
sem ung á morgni lífsins staðar nemur,
og eilíflega, óháð því, sem kemur,
í æsku sinnar tignu fegurð lifir?
Sem sjálfur Drottinn mildum lófa lyki
um lífsins perlu í gullnu augnabliki -
(Tómas Guðmundsson.)
Elsku Linda, Hrannar, Eygló,
Erla Björg og allir hinir sem syrgja
litlu Emblu Rut, við vottum ykkur
okkar dýpstu samúð.
Valgeir, Auður, Björg
og Valgeir.
Elsku afi minn. Nú
þegar þú ert farinn úr
þessum heimi er ekki
annað hægt en að
minnast þín með bros
á vör. Þú varst allt það sem hægt
var að óska sér, og ég er mjög
þakklát fyrir að hafa átt þig fyrir
afa. Þú varst svo góður, hlýr, klár
og skemmtilegur að ekki finnst mér
ÓLAFUR G.S.
KARVELSSON
✝ Ólafur Guðfinn-ur Sigurður
Karvelsson fæddist í
Hnífsdal 10. febrúar
1924. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 15. janúar
síðastliðinn og fór
útför hans fram í
kyrrþey frá Áskirkju
23. janúar.
skrítið að allir löðuðust
að þér, börn, fullorðnir
og dýr. Ef eitthvað
bjátaði á hjá einhverj-
um var hjálparhöndin
alltaf útrétt og þú viss-
ir réttu úrræðin og
gafst aldrei upp.
En elsku afi minn,
það sem ég er að
reyna að segja er að
ég verð þér ævinlega
þakklát fyrir það sem
þú hefur gert fyrir mig
og mína, og ég mun
alltaf geyma minning-
arnar sem ég á um þig,
ömmu og pabba.
Þetta verður þá hin hinsta
kveðja.
Hvíldu í friði.
Erla Arnbjarnardóttir.



 

9%(

%++  - .  ",9 "BE
#  
  # 2 *
( 3

%
#
 & 

 
  % 

 
 (# 2   3

% 


(*
+,--
  ! (!  
93#  !. 2"2 $



 (



( < *
++ 0" F(  
% 23 # 
% 
 
(#4*

 #) 
#
,(*
+,--
)
( %
(#3)1--
  
  "2 
34 #3 34 $
 
$$+++ #! 
   5
 6

5

 #
+

'(!  ((
 (

)


 (% 

((  5
 6

( (#*
! %  
 1 +  !""#  2   ""# 
<  8+  ! 2 
33 0
# " $9$  ""# 

! +  ! 2  ( 2"  "2 $