Morgunblaðið - 28.04.2002, Síða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. APRÍL 2002 39
✝ RagnheiðurGuðný Sigur-
geirsdóttir fæddist á
Sigurðarstöðum á
Melrakkasléttu 27.
apríl 1913. Hún lést á
Heilbrigðisstofnun
Þingeyinga 17. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Sigur-
geir Pétursson, Víða-
seli í Reykjadal, og
Björg Jónsdóttir frá
Höskuldsstöðum í
Reykjadal. Systkini
Ragnheiðar sem var
þriðja í röð tíu systk-
ina í þessari aldursröð: Drengur
sem lést óskírður, Regína, Pétur
Óskar, Hera, Egill Aðalgeir, Sig-
rún, Olgeir, Valdimar Tryggvi og
Sigríður. Öll systkinin nema Olgeir
eru nú látin.
Eiginmaður Ragnheiðar var
Þórir Ingjaldsson frá Öxará í Bárð-
ardal, f. 10. janúar 1905, d. 13. apríl
1995. Foreldrar hans
voru Ingjaldur Jóns-
son frá Arndísarstöð-
um í Bárðardal og El-
ín Kristjánsdóttir frá
Úlfsbæ í Bárðardal.
Börn Ragnheiðar og
Þóris eru: 1)Ragna, f.
23 apríl1939, d. 11.
janúar 1946. 2)Elín
Inga, f. 19. júlí 1941,
giftist Agnari Þor-
steinssyni frá Akur-
eyri, f. 18. mars 1935.
Börn þeirra: A)Þröst-
ur Agnarsson,
kvæntur Jónínu D.
Sigurbergsdóttur. Þeirra börn eru
Agnar Berg og Inga Lóa. B) Þórir
Kristinn í sambúð með Dagnýju
Pétursdóttur. Barn þeirra er Pétur
Rósberg.
Útför Ragnheiðar Guðnýjar fer
fram frá Ljósavatnskirkju á morg-
un, mánudaginn 29. apríl, og hefst
athöfnin klukkan 14.
Við sem fædd erum um miðja síð-
ustu öld og bjuggum í þéttbýli var
gjarnan komið í sveit á sumrin á með-
an við vorum börn. Þetta var gert til
að við héngjum ekki aðgerðarlaus í
bæjunum og einnig til að kenna okk-
ur vinnubrögð fyrir lífið sem fram-
undan var.
Það var mín stóra gæfa að fá að
dveljast hjá Heiðu og Þóri á Öxará í
nokkur sumur. Ég var ekki nema sjö
ára þegar ég kom fyrst í sveit til
þeirra. Ég var sendur með Húsavík-
urrútunni frá Akureyri í Fosshól,
þaðan fékk ég far að afleggjaranum
að Öxará. Síðan gékk ég, dragandi á
eftir mér leikfangavörubíl, þennan
kílómetra sem var heim að bænum.
Frá þeirri stundu að ég kom í hlaðið
var mér tekið sem þeirra eigin syni,
allavega finnst mér að engum hefðu
þau gert betur en þau gerðu mér.
Þvílík umhyggja og væntumþykja.
En það stórkostlega er að ég var ekki
einn um að njóta umyggju og vænt-
umþykju þeirra beggja. Öll börn sem
dvöldu á Öxará um lengri eða
skemmri tíma nutu þessara gjafa í
ríkum mæli. Það er ekkert skrýtið þó
að í brjósti mínu bærist mikill sökn-
uður og að minningar um liðna daga á
Öxará sæki á þegar ég nú kveð hana
Heiðu mína. Já, og skrýtið, í minning-
unni var alltaf þurrkur og blíða á
sumrin. Á veturna var alltaf nægur
snjór og fallegt veður með sól. Það
var alltaf sól, ég minnist þess ekki að
myrkur eða skuggi hafi færst yfir.
Heimsmyndin hjá litlum dreng í
sveitinni sinni var býsna merkileg.
Þar var þessi gríðarlega tónleikahöll
sem hét fjós, söngsviðið var fjóströð-
in þar sem Heiða og ég sungum lögin
þeirra félaga í MA-kvartettinum, því
í honum var góðvinur hennar Jakob
Hafstein frá Húsavík. Svo var það
bæjargilið með fossinum í, þar sem
fossinn var ekki sýnilegur frá bænum
fannst mér að hann væri eiginlega ut-
an við heimskringluna.
Svo voru það sögurnar hennar af
lífinu í Bjarnahúsi á Húsavík, þangað
réð hún sig sem unglingsstúlka í vist
hjá afa mínum og ömmu. Áður hafði
hún verið á heimilinu tíma og tíma því
hún var skólasystir mömmu og dvaldi
hún þá oft heima hjá afa og ömmu, en
faðir hennar var þá ráðsmaður í
Hvammi á búi afa míns. Hún Heiða
talaði af svo mikilli virðingu um þau
afa og ömmu að mér fannst ég hljóta
að vera svolítið sérstakur að eiga
slíka að. Sögustundirnar voru oft við
kvöldverkin. Þegar verið var að skilja
mjólkina eða strokka smjör, já eða
brenna kaffið, þá sat ég gjarnan á
gólfinu með kaffikvörnina á milli fóta
mér og hlustaði á Heiðu segja sögur
af mannlífinu á Húsavík og fannst
mér ég þekkja flesta Húsvíkinga þeg-
ar ég var barn. Svo oft hafði ég heyrt
margra þeirra getið. Á Húsavík
bjuggu bara snillingar og dugnaðar-
fólk, samkvæmt lýsingum Heiðu.
Gestagangur var afar mikill á Öx-
ará og enginn fór þar um garð nema
að þiggja veitingar. Stundum minnti
bærinn meira á fjölmennt veitinga-
hús en einkaheimili. Börn sem einu
sinni höfðu komið í Öxará gleymdu
ekki þeirri heimsókn. Það virtist allt-
af vera pláss og tími fyrir kaupstað-
arbörn til lengri eða skemmri dvalar
og það fleiri en eitt í einu ef því var að
skipta. Minnast börn mín dvalar
sinnar á Öxará með mikilli þökk og
gleði.
Heiða var trúuð og það fór ekki
fram hjá mér þegar voru helgidagar.
Ævinlega voru helgidagar kirkjunn-
ar virtir. Þá var farið í betri fatnað og
viðurgjörningur allur í samræmi við
tilefnið. Þegar ég lagðist til svefns á
kvöldin var það Heiða sem bað bæn-
irnar með mér og kenndi mér margar
nýjar bænir og sálma sem reyndist
gott að kunna þegar að fermingar-
undirbúningi kom.
Heiða söng í kirkjukór Ljósavatns-
kirkju í fjölda mörg ár. Það var ein-
mitt þar sem ég held að ég hafi gert
henni mestan grikkinn, þegar ég
bræddi strigaskóna mína á miðstöðv-
arrörinu undir kirkjubekknum svo
upp gaus ægilegur fnykur og vart var
verandi í kirkjunni. Eða var það þeg-
ar kirkjubekkurinn brotnaði undan
okkur ærslabelgjunum á kirkjuloft-
inu í messunni? Ég veit það ekki en
hún skammaði mig ekki. Hún benti
mér bara á að ég gæti eyðilagt skóna
mína á rörinu.
Eftir að ég varð fullorðinn varð
mér það ljóst að dagar Heiðu höfðu
ekki alltaf verið dans á rósum. Það
duldist engum að dauði Rögnu, eldri
dóttur þeirra hjóna, tók mjög á hana.
Ragna var ekki nema tæpra sjö ára
þegar hún lést. Yngri dóttir Heiðu og
Þóris er Elín Inga, eða Ellý eins og
hún er alltaf kölluð. Var samband
þeirra mæðgna alla tíð svo náið og
fagurt að aðdáun vakti öllum þeim
sem til þekktu.
Fyrstu búskapar ár Ellýjar bjó
hún og fjölskylda hennar á heimili
Þóris og Heiðu. Síðar byggðu þau
myndarlegt hús í túninu. Eftir að
Þórir lést og aldur færðist yfir Heiðu
og lífskraftur hennar þvarr flutti hún
inn á heimili Ellýjar og tengdason-
arins, Agnars. Þar naut hún þeirrar
bestu umhyggju allrar fjölskyldunn-
ar með slíkum hætti að ekki verður
betur gert. Dóttursonunum tveimur
mun verða það mikils virði í lífinu að
hafa fengið að alast upp í slíkri sam-
vist við afa og ömmu sem þarna varð.
Síðustu árin átti Heiða öruggt
hvíldarpláss á Sjúkrahúsinu á Húsa-
vík. Þar dvaldi hún nokkrum sinnum
á ári. Ekki er unnt að minnast Heiðu
að ekki sé minnst á þá frábæru
umönnun sem starfsfólk sjúkrahúss-
ins veitti henni í heimsóknum sínum
þangað.
Elsku Ellý og fjölskylda við vott-
um ykkur okkar dýpstu samúð og
þökkum fyrir vináttu liðinna ára.
Bjarni Ben. Arthursson.
RAGNHEIÐUR
GUÐNÝ
SIGURGEIRSDÓTTIR
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Stapahrauni 5, Hafnarfirði, sími 565 5892
www.utfararstofa.is
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður, í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Gestabók
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Kransar - krossar
Kistuskeytingar • Samúðarvendir
Heimsendingarþjónusta
Eldriborgara afsláttur
Opið sun.-mið. til kl. 21
fim.-lau. til kl. 22
Inger Steinsson,
útfararstjóri,
s. 691 0919
Ólafur Ö. Pétursson,
útfararstjóri,
s. 896 6544
Bárugötu 4, 101 Reykjavík.
S. 551 7080
Vönduð og persónuleg þjónusta.

 
 
  
 
 
      
    

 
    
   

  


  

 
    !
  " 
 !#   $"


  " $"
% & !
 '" 

" ()!
  " $"
% & !* ()

$
  " $"
! " +"

 

  
      

 
 

   

 


 


   
 
   !!" 
 #  $$

%&    $$ '   #( $ !!" 
 !# !" 
' ) ! $$
$%   !"
"'#*%% +* 


  

  

 
      

       
 

 

   
 
 !  "   #  $ %&'' 
 !  "  ()* +
$ () &'' 
 !  "&'' 

$&) !  "&''  , &&)
$  

 &-!  "&''   &.'
.)$& 

  !  " 
% " $ #-*&'' 
/ / / / / 


 
     
                       

 






 !  "  # $%! &'
!  ' ()   ! *+"
,  -++ !  "
! ./0 ! '
+   !  '
- + 1! !  "
/0 () "
0.0 "!+ !0.0

 


     

 
     


 
  
  

   
 

 

   
  
  

    
 
 




 !  
"
 
 !! 
  !" !! 
#$
 !!     %
&'(
 !!   )
 

$* $
%  '($&(  !! 

 !! $
%  &$+ !! 
%$(,