Morgunblaðið - 05.06.2002, Blaðsíða 43

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 5. JÚNÍ 2002 43
Traust menntun í framsæknum skóla
Á rafiðnasviði Iðnskólans í Reykjavík er hægt að velja úr fjórum námsleiðum
eftir grunndeild; rafvirkjun, rafvélavirkjun, rafeindavirkjun
og símsmíði.
Á öllum þessum námsleiðum er bæði bóklegt nám og verklegt og fást
nemendur við raunhæf verkefni, svo sem viðgerðir á hljómtækjum, heimilis-
tækjum og hönnun ýmiss konar stýringa.
Það sem einkennir störf rafiðnaðarmanna eru stöðugar breytingar og nýjungar.
Fáar greinar þurfa jafnmikla endur- og símenntun og gera jafnmiklar
kröfur til starfsmannaþróunar.IÐNSKÓLINN Í REYKJAVÍK
Skólavörðuholti • 101 Reykjavík • Sími 522 6500
www.ir.is • ir@ir.is
Rafiðnasvið
Rafmögnuð
framtíðarsýn
Verð kr. 69.950
Verð m.v. 2 í herbergi, Hotel dei
Massimi, flug, gisting, skattar, íslensk
fararstjórn. Ekki innifalið:
Forfallagjald, kr. 1.800 valkvætt.
Ferðir til og frá flugvelli, kr. 1.800.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000.
www.heimsferdir.is
Heimsferðir bjóða nú einstakt tækifæri til borgar-
innar eilífu, í beinu flugi þann 26. september frá Íslandi til Rómar. Nú getur þú
kynnst þessari einstöku borg sem á engan sinn líka í fylgd fararstjóra Heimsferða
og upplifað árþúsundamenningu og andrúmsloft sem er einstakt í heiminum. Pét-
urstorgið og Péturskirkjan, Vatíkanið, Spænsku þrepin, katakomburnar, Kólos-
eum, Circus Maximus, eða ferð til Tívolí, þar sem frægustu rómversku höllina er
að finna, Villa Adriana. Eða einfaldlega að rölta um þessa stórkostlegu borg,
drekka í sig mannlífið, njóta frægra veit-
inga- og skemmtistaða og upplifa hvers
vegna allar leiðir liggja til Rómar.
Beint dagflug
Róm
26. september
frá 69.950
Glæsilegt úrval hótel
í hjarta Rómar

Hotel Ripa * * * *

Hótel Gialcolo ****

Park hotel dei Massimi * * * *
Ferðatilhögun
Brottför frá Íslandi 26. september
kl. 11.30. Beint flug til Rómar.
Dvöl í Róm í 5 nætur.
Brottför frá Róm til Íslands,
1. október, kl. 9.00.
Kynnisferðir með
fararstjórum Heimsferða

Borgarferð – hálfur dagur

Keisaraborgin – hálfur dagur

Tívolí – hálfur dagur
Aðalfararstjóri: Ólafur Gíslason
BÓKIN kemur út 1989 og í formála er
þess getið, að æviþættirnir séu unnir
af Mörtu Valgerði Jónsdóttur og hafi
birst í tímaritinu Faxa á árunum
1945–1969. Þegar ég fór að líta í bók-
ina í leit að upplýsingum um ætt móð-
ur minnar í Keflavík, í tilefni af því að
við niðjar afa hennar og ömmu, Pét-
urs Jakobs Jóhannssonar Petersen
og konu hans Katrínar Illugadóttur
Petersen, ætlum að halda ættarmót
um miðjan júlí og minnast þeirra, þá
minnist ég þess að móðir mín hafði
sagt mér frá tímaritinu og því sem
þar var ritað um foreldra hennar og
afa og ömmu í Petersenshúsi í Kefla-
vík. Ég rek strax augun í kaflann um
taurulluna, kannski af því að í dag á
ég þessa rullu þó að ég noti hana ekki.
Mig langar til að segja hér smábrot af
því sem sagt er um rulluna hennar
langömmu í æviþættinum um hana.
Þar er þess getið að nærri daglega
hafi reynt á fyrirgreiðslu langömmu,
því að hún hafi átt fágætan grip, sem
flestar húsmæður í Keflavík þóttust
ekki mega án vera, ef þvotturinn átti
að vera fullkominn, en það var tau-
rullan. Þegar húsmæður í Keflavík
höfðu þurrkað þvottinn og brotið
saman fóru þær með hann í Peter-
senshús og báðu um að fá að rulla
tauið. Katrín langamma var svo hár-
prúð, að er hún hafði nælt flétturnar
undir skotthúfuna varð hún að taka
þær til hliðar, þegar hún settist, til
þess að sitja ekki á þeim.
Júlíus Snæbjörn Petersen, sonur
þeirra Katrínar og Péturs Jakobs, var
afi minn. Kona hans var Guðfinna
Andrésdóttir, þau tóku við búinu í
Petersenshúsi og bjuggu þar alla tíð.
Amma Guðfinna annaðist um
tengdaforeldra sína sjúka í ellinni og
einnig komu foreldrar hennar öldruð
og bjuggu í Petersenshúsi. Móðir
Guðfinnu, Kristín Jónsdóttir, kom til
dvalar á heimilið, blind og örvasa, og
andaðist þar eftir margra ára dvöl.
Kristín var dóttir hjónanna á Vigdís-
arvöllum í Krísuvíkurhverfi, en Andr-
és var sonur hjónanna í Buðlungu í
Grindavík. Um tíma bjuggu þau á
Hvaleyri við Hafnarfjörð og þar
fæddist amma Guðfinna.
Pétur Jakob kom 17 ára gamall til
Keflavíkur og gerðist verslunarþjónn
við Siemens-verslun, síðar var hann
bókhaldari við Duus-verslun. Hann
var sonur hjónanna Jóhanns Peter-
sen, gullsmiðs í Reykjavík, og Jó-
hönnu Jakobsdóttur frá Kaupangi í
Eyjafirði. Jóhann Petersen, langa-
langafi minn, var fæddur í Keldudal í
Skagafirði árið 1808 og dó í Reykjavík
39 ára gamall. Hann var Skagfirðing-
ur, sonur Péturs Bjarnasonar, bónda í
Keldudal og síðar á Vatnsleysu, en
hann var fæddur 1779 í Hofdölum.
Móðir Jóhanns var fyrri kona Péturs,
Helga Jónsdóttir. Katrín langamma
var dóttir Illuga Einarssonar, sjó-
manns í Reykjavík, sem fæddur var
1819 og drukknaði í sjóróðri 24 ára.
Móðir Katrínar var Ingveldur Ein-
arsdóttir, bóndadóttir frá Selfossi í
Árnessýslu.
Æviþættirnir í þessari góðu bók
eru bæði fróðlegir og skemmtilegir
aflestrar. Margt af því sem ég hef les-
ið í bókinni, sem er þrjú bindi, hafði ég
áður heyrt frá mömmu, Guðrúnu
Ágústu Júlíusdóttur, sem fædd var í
Petersenshúsi 14. maí 1914 og bjó í
Keflavík til 1949. Hún var yngsta
barn foreldra sinna. Hún dó í Reykja-
vík 20. september 1982 og hvílir bein-
in hjá foreldrum sínum í gamla
kirkjugarðinum í Keflavík.
En það sem helst einkennir bókina
eru góðar myndir og ítarlegar upplýs-
ingar um þá sem getið er um. Það er
gott að lesa þessa bók, hún er skrifuð
af umhyggju fyrir verkefninu, fyrst
og fremst hjá Mörtu Valgerði, en
einnig hafa allir þeir sem tóku við
hennar skrifum, bættu við og full-
komnuðu verkið, unnið gott starf.
Kærar þakkir.
STEINUNN ÓLAFSDÓTTIR,
Mælifelli, Skagafirði.
Keflavík
í byrjun aldar
Frá Steinunni Ólafsdóttur:
Nú er úti skrugguskúr
og skratta gengur hrafna
sumir hanga úti á túr,
og aðrir við að kafna.
Það liggja fyrir svart á hvítu nið-
urstöður sveitarstjórnarkosninga um
landið 25. maí sl. Hér í Reykjavík hef-
ur trúlega verið hvað harðast barist.
Það er dálítið skondið að hlusta á þá
talsmenn D-listans hér í Reykjavík,
sem komið hafa fram á sjónarsvið,
hvað þeir dáðst að hve Björn Bjarna-
son hafi verið málefnalegur í öllum
sínum málflutningi, það sannast hér,
sem annars staðar, að hverjum finnst
sinn fugl fagur. Mín skoðun er hins
vegar sú að Björn Bjarnason og hans
félagar hafi yfirkeyrt trúverðugleik-
ann í sínum málflutningi, með öfgum,
útúrsnúningi og beinum rang-
færslum, fólk er beinlínis ekki mót-
tækilegt fyrir þess háttar. Ég minnist
þess þegar Björn hóf sína kosninga-
baráttu, þá reiddi hann hátt til höggs
og sagði m.a. að R-ið stæði ekki fyrir
Reykjavíkurlista heldur „Reiðu-
leysi“. Meginhluti í hans málflutningi
alla kosningahríðina var í þessum
dúr, samanber auglýsinguna um
Geldinganesið, þar sem raunverulega
á að taka 4–5 ha, en í hinni margend-
urteknu auglýsingu D-listans eru
þeir með sneið upp á 40–50 ha. Og
hneykslast mjög á þessari ósvífni, en
geri aðrir betur en að tífalda öfgarn-
ar. Þá má benda á málflutning þeirra
varðandi skuldir borgarinnar, það
gilti þá einu hvort skuldir jukust sem
eyðluskuldir eða vegna arðbærra
fjárfestinga. D-listamenn hrópuðu
bara: Skuldir, skuldir, skuldir. Það er
undarlegt hvað menn hafa mikla til-
hneigingu til að afsaka sjálfa sig og
kenna öðrum um ófarir sínar, sam-
anber D-listamenn að það var ekki
þeim að kenna að þeir voru rass-
skelltir. Nei, nei, það var Ólafi F.
Magnússyni að kenna, með sín rúm
6%, þrátt fyrir að það sé upplýst að F-
listinn hafi fengið fylgi sitt nokkurn
veginn að jöfnu frá D- og R-listum, en
foringi flokksins, Davíð Oddsson,
hamrar á sama ruglinu að fylgi Ólafs
sé allt frá Sjálfstæðisflokknum. Það
er gott ef D-listamenn geta huggað
sig við eitthvað annað en sjálfa sig,
þeim veitir ekki af, en blessaðir haldið
áfram öfgum ykkar og blekkingum,
þá uppskerið þið eins og til er sáð.
Eins og flestum er kunnugt var
einn af þeim fremstu úr stórskotaliði
Sjálfstæðisflokksins tekinn úr ríkis-
stjórn og teflt fram á oddinn fyrir D-
listann í Reykjavík, að sjálfsögðu í
þeirri góðu trú að hann ynni hið
gamla höfuðvígi flokksins sem þeir
höfðu ráðið um áratugaskeið. Öllum
er kunnugt um niðurstöðu kosning-
anna og þann rassskell sem D-listinn
fékk og sérstaklega foringi þeirra þar
sem svo miklar vonir voru við hann
bundnar. Það er næsta víst að Björn
hefur goldið þess að koma beint úr
ríkisstjórninni inn í borgarmálaslag-
inn svo og hitt að félagar hans, þ.e.
forsætisráðherra og fjármálaráð-
herra, hafa ekki greitt götu hans með
upphlaupi því er þeir ollu er heil-
brigðisráðherra skrifaði undir samn-
ing við Reykjavíkurborg. Upp úr því
gáfu skoðanakannanir ótvíræða vís-
bendingu um að breyting hefði á orð-
ið. Já svo er margt sinnið sem skinn-
ið. Ekki verður það skilið öðruvísi en
hreint háð er formaður flokksins,
Davíð Oddsson, segir í Mbl. 28. maí
sl.: „Mér finnst hann hafa vaxið mjög
af þessum verkum sínum,“ og á þar
við Björn Bjarnason. Nógu sárt var
tapið, þó ekki kæmi snoppungur frá
formanninum í ofanálag.
GUÐMUNDUR JÓHANNSSON,
eftirlaunaþegi,
Þrastahólum 10.
Hugsað eftir kosningar
Frá Guðmundi Jóhannssyni:
LILJA Ólafsdóttir
fæddist 5. júní 1912 í
Vík í Mýrdal og er því
90 ára í dag. Hún er
yngst af sjö systkin-
um og er nú ein eft-
irlifandi. Elstur var
Óskar Jónsson alþing-
ismaður, sammæðra,
síðan kom Gunnar
sjómaður, Ingibjörg
húsmóðir, Ragnheið-
ur, sem lést ung að
árum, Ásta, sem lést
einnig ung, og svo
Rósa. Foreldar Lilju
voru Ragnhildur
Gunnarsdóttir frá Reynishverfi í
Mýrdal og Ólafur Ólafsson frá
Lækjarbakka í Mýrdal. Hún ólst
upp í Vík hjá foreldrum sínum og
fór ung að vinna enda tíðkaðist
ekki á þeim árum að stúlkur
gengju í framhaldsskóla.
Lilja flutti til Reykjavíkur þar
sem leiðir hennar og manns henn-
ar, Kjartans Tómassonar, lágu
saman, en Kjartan var frá Árbæj-
arhjáleigu í Rangár-
vallasýslu. Ung gekk
hún í hjónaband með
Kjartani og átti með
honum fjórar dætur.
Elst var Ragnheiður,
sem lést á öðru ári,
Katrín, lést einnig
ung, Kristín, lést árið
1998, maður hennar
var Gunnar Högna-
son, börn þeirra eru
Lilja, Rósa og Högni
en Kristín átti Guð-
mund Inga Ingason
fyrir, og loks Ragn-
hildur, maður hennar
er Hilmir Þorvarðarson, börn
þeirra eru Kjartan og Jón Bergur.
Kjartan vann í langan tíma hjá
Rafmagnsveitu Reykjavíkur en
hann lést árið 1986.
Lilja og Kjartan bjuggu fyrstu
ár sín á Laugaveginum, en árið
1944 fluttu þau á Skjólbraut 11 í
Kópavogi. Þar hafði staðið lítið hús
sem þau byggðu við. Lóðin var stór
og fljótlega varð þar einn fallegasti
garður með blómum, brekkum og
trjám sem þau gróðursettu sjálf og
komu til. Þau settu af stað blóma-
sölu og voru margir af höfuðborg-
arsvæðinu sem þangað komu og
keyptu blóm og fengu í leiðinni ráð-
leggingar hvernig best væri að
standa að gróðursetningu og garða-
málum til að allt lifði nú og dafnaði.
Lilja átti góða vinkonu sem bjó í
næsta húsi við hana á Skjólbraut-
inni, Guðnýju, og var hún einnig
mikið í blómum. Þeir voru ófáir
morgnarnir sem þær hittust og
sátu yfir blómabókum og ráðfærðu
sig vegna blómaræktunarinnar.
Lilja flutti árið 1987 í Vogatung-
una þar sem hún fékk raðhús ætlað
eldra fólki. Þar hefur henni liðið
mjög vel og hefur búið sér fyr-
irmyndar heimili með fallegum
garði við húsið sem hún hugsar um
enn í dag. Nú vorar og ,,Liljurnar“
eru að taka við sér og blómstra
sínu fegursta. Hún er nú búin að
planta út hjá sér m.a. stjúpum,
flauelsfíflum, petóníum, pelógón-
íum, dalíum og ágræddum rósum.
Það má því segja að amma mín og
uppeldismóðir sé enn í blóma lífs-
ins.
Afmæliskveðja til þín, elsku
amma mín.
Guðmundur Ingi Ingason.
LILJA
ÓLAFSDÓTTIR
AFMÆLI
Golfkúlur 3 stk.
í pakka
aðeins 850 kr.
NETVERSLUN Á mbl.is