Morgunblaðið - 11.08.2002, Síða 2

FRÉTTIR
2 SUNNUDAGUR 11. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Morgunblaðinu í dag fylgir
auglýsingablaðið „Vetrarsól“
frá Úrvali-Útsýn. Blaðinu verð-
ur dreift um allt land.
LÍTILL bátur sigldi á sker rétt utan
við Sandgerði á föstudagskvöld.
Samkvæmt upplýsingum lögreglu í
Sandgerði fóru liðsmenn björgunar-
sveitarinnar Sigurvonar í Sandgerði
á staðinn og drógu bátinn að landi í
Sandgerðishöfn.
Ekki kom fram í bókun lögregl-
unnar að báturinn hefði orðið fyrir
miklum skemmdum.
Sigldi
á sker við
Sandgerði
JÓN G. Tómasson, formaður
stjórnar Sparisjóðs Reykjavíkur
og nágrennis, segir að niðurlags-
orð greinargerðar Sigurðar Lín-
dals prófessors, sem unnin var að
beiðni stjórnar SPRON, þess efnis
að stjórninni sé óheimilt að
samþykkja framsöl á stofnfjár-
bréfum, gildi eingöngu um þann
eina samning sem hafi verið til
umfjöllunar hjá Fjármálaeftirlit-
inu, þ.e.a.s. samning Búnaðar-
bankans og fimmmenninganna.
Í niðurlagsorðum greinargerðar
Sigurðar segir orðrétt: „Það verð-
ur því ekki séð að stjórninni sé
heimilt að samþykkja framsöl á
stofnfjárbréfum samkvæmt tilboði
umsækjenda, enda ber henni að
gæta þess í hvívetna að lögum sé
fylgt og þá jafnframt hagsmuna
sparisjóðsins.“
Aðspurður hvort ástæða sé til að
ætla að annað gildi um tilboð
starfsmannasjóðsins en tilboð
fimmmenninganna sagðist hann
ekki hafa hugmynd þar um. Um
það yrði Fjármálaeftirlitið að
segja.
Formaður stjórnar SPRON
um álitsgerð Sigurðar Líndal
Gildir eingöngu
um samninginn við
Búnaðarbankann
„ALLTAF þegar ég kem til
Íslands líður mér vel. Mér
finnst gott að heimsækja Ís-
land,“ sagði Boris Spassky,
fyrrverandi heimsmeistari í
skák, á blaðamannafundi í
Þjóðmenningarhúsinu í
gær, laugardag. Spassky er
hingað kominn til að taka
þátt í málþingi Skák-
sambands Íslands, sem
haldið er í tilefni þess að
30 ár eru liðin síðan „skák-
einvígi aldarinnar“ milli
Boris Spasskys og Bobbys
Fischers var haldið á sviði
Laugardalshallarinnar í
Reykjavík.
Spassky var afslappaður
og glaður á blaðamanna-
fundinum í gær og svaraði
spurningum blaðamanna
fúslega. Á fundinum voru
einnig eiginkona hans,
Marina Spassky, Lothar
Schmid, sem var yfirdóm-
ari í einvíginu í Reykjavík, Hrannar B.
Arnarsson, forseti Skáksambands Íslands,
og Guðmundur G. Þórarinsson, sem var
forseti Skáksambandsins þegar einvígið
fór fram.
Spassky byrjar á því að segja nokkur
orð um Ísland og dregur síðan upp ljósrit
af skopmynd, sem Sigmund teiknaði með-
an á einvíginu stóð og birt var í Morgun-
blaðinu á sínum tíma. „Þetta var besta
skopmyndin,“ segir Spassky, „og textinn
er bestur. Þar biður Bobby mig að koma
að leika með leikföngunum en ég segist
ekki geta leikið mér því ég sé með kvef.“
Spassky hlær og sýnir blaðamönnum
myndina.
Þegar Spassky er spurður hvernig hann
hugsi um einvígið við Fischer segir hann:
„Ég reyni að hugsa ekki um það.“ Hann
bætir því við að hann sé þó ekki eins til-
finningasamur nú og hann var fyrir þrjá-
tíu árum. „Þá var ég mjög tilfinn-
ingaríkur,“ segir hann. „Nú er ég hins
vegar ágætis vinur Bobbys. Ég ber ekki
neinar neikvæðar tilfinningar í hans
garð.“
Þegar einvígi þeirra Spasskys og Fisch-
ers fór fram var kalda stríðið í algleym-
ingi. Spassky er spurður hvort hann hafi
litið á einvígið sem keppni á milli Sovét-
ríkjanna og Bandaríkjanna. „Nei,“ segir
hann, „ég leit á sjálfan mig sem heims-
meistara og hugsaði eingöngu um mín per-
sónulegu hagsmunamál. Ég leit á sjálfan
mig sem konung skákarinnar. Þeir eru
alltaf einir, enginn hjálpar þeim.“
Spassky segir mikilvægt að hafa í huga
að verstu árin í lífi hans hafi verið þau ár
sem hann var heimsmeistari. „Ég bar
mikla ábyrgð sem heimsmeistari en enginn
hjálpaði mér.“ Hann tekur fram að hann
hafi ekki verið í neinum tengslum við hið
pólitíska valdakerfi í Sovétríkjunum. „Ég
var ekki kommúnisti,“ segir hann og legg-
ur áherslu á að honum hafi ekki samið vel
við yfirvöld í landinu. „En að sjálfsögðu
hafði ég mikinn áhuga á því að heyja ein-
vígi við Bobby. Þar skipti líka máli að
verðlaunaféð var mjög hátt.“
Spassky segir að árið 1971 hafi tauga-
kerfi hans farið að veikjast: „Það byrjaði
ekki á að hrynja,“ útskýrir hann, „heldur
þjást.“ Síðan segir hann: „Ef maður hefur
ekki sterkt taugakerfi í íþróttum tapar
maður.“ Spassky segir að hann hafi und-
irbúið einvígið við Fischer í marga mán-
uði. Hann hafi því, þegar á hólminn var
komið, verið í góðu líkamlegu ásigkomu-
lagi. „Svo það var engin ástæða til að
kvarta. Ég var bjartsýnn.“ Hann segir þó
að samskiptin við Fischer hafi haft mikil
áhrif á sig dagana fyrir einvígið. Sér-
staklega hefði það haft áhrif á sig að
Fischer skyldi ekki mæta á opnunarhátíð
sem haldin var fyrir einvígið, en þar hefðu
margir mætt, m.a. þáverandi forseti Ís-
lands. „Það var vel staðið að öllu, en
Bobby … hann var sofandi einhvers stað-
ar.“
Hefur samband við Fischer
Spassky tapaði einvíginu við Fischer og
varð sá síðarnefndi þar með fyrsti heims-
meistarinn í skák utan Sovétríkjanna frá
stríðslokum. Þegar Spassky er spurður
hvaða áhrif einvígið hafi haft á hann per-
sónulega segist hann hafa orðið mjög
ánægður. Skyndilega hafi hann orðið laus
við allan þann „farangur“, eins og hann
orðar það, sem fylgdi heimsmeistaratitl-
inum. „Ég var gjörsamlega tómur innan í
mér,“ segir hann og bætir því við að auð-
vitað hafi úrslitin haft sínar jákvæðu og
neikvæðu hliðar. Hann lýsir því m.a. að
seinna hafi hann orðið þunglyndur. „Eftir
einvígið bönnuðu yfirvöld í Moskvu mér að
taka þátt í alþjóðlegri keppni í níu mán-
uði,“ segir hann. „Þessir níu mánuðir voru
erfiður tími.“ Hann segist þrátt fyrir allt
hafa fengið mikla orku í einvíginu á Ís-
landi; hann hafi viljað keppa í skák á al-
þjóðlegum vettvangi en það hafi hann ekki
fengið að gera um tíma, eins og áður
sagði. En hefur hann enn samband við
Fischer? „Já, ég er í netsambandi við
hann,“ segir Spassky að lokum.
Boris Spassky, fyrrverandi heimsmeistari í skák, rifjar upp einvígi aldarinnar
Enginn hjálpar
konungi
skákarinnar
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
Boris Spassky við skákborðið sem var sérhannað og smíð-
að fyrir einvígið af Gunnari Magnússyni.
Skopmynd eftir Sigmund sem Spassky
kom með og heldur mikið uppá.
ÁHUGI Íslendinga á gönguferðum
um landið hefur aukist gífurlega á síð-
ustu árum. Framkvæmdastjórar
stærstu ferðafélaganna eru sammála
um það og segja jafnframt að fram-
boð á ferðum sé fjölbreyttara nú en
var fyrir nokkrum árum.
„Við höfum greinilega fundið fyrir
aukningu síðustu árin. Þetta sveiflast
alltaf á milli ára en á síðustu 5–8 árum
hefur áhuginn stigmagnast,“ segir
Inga Rósa Þórðardóttir, fram-
kvæmdastjóri Ferðafélags Íslands.
Hún segir að hópur gönguáhuga-
manna hafi stækkað, auk þess sem
samsetning hans sé orðin fjölbreytt-
ari, aldursbil breiðara og fólk sækist
eftir meiri þjónustu en fyrr.
„Þannig að við flytjum gjarnan far-
angur með bíl og höfum jafnvel fullt
fæði innifalið í ferðunum. Þetta er vel
séð og hefur fengið góðar undirtekt-
ir,“ segir Inga Rósa.
Að sögn hennar er boðið upp á allt
frá kvöldferðum til lengri ferða. Hún
segir að ferðirnar séu léttar göngu-
ferðir jafnt sem krefjandi. Hún legg-
ur áherslu á að kvöldferðirnar séu
þriggja tíma ferðir í nágrenni Reykja-
víkur og nefnir Helgafell, Hellisheiði
og Reykjanes sem dæmi. „Í svona
ferðum eru um 30–50 manns en í
flestum öðrum ferðum er miðað við
20–25 manns,“ bætir Inga Rósa við.
Aðspurð um útbúnað fólks segir
hún hann allt annan en áður var og
fólki þyki sjálfsagt að eiga allt sem til
þarf. Hún segir að Landmannalaugar
séu alltaf vinsælasti áfangastaðurinn
en einnig sé Laugavegurinn mjög vin-
sæll. Þá njóti óvenjulegri staðir á borð
við Lónsöræfi og Víknaslóðir við
Borgarfjörð eystra sífellt meiri vin-
sælda.
Hallgrímur Kristinsson, fram-
kvæmdastjóri Ferðafélagsins Útivist-
ar, segir að það hafi orðið samfelld
aukning í ferðum þeirra síðustu ár.
Hann segir skýringarnar eflaust
margþættar og nefnir sem dæmi al-
mennan áhuga fólks á hollri hreyf-
ingu.
„Önnur ástæða er sú að uppstilling
ferða hefur þróast. Við erum til dæm-
is farin að bjóða upp á ferðir fyrir
jeppafólk, þar sem jafnframt er geng-
ið. En umfram allt held ég að 3–5
daga gönguferðir með trússi, þar sem
gist er í skálum, hafi skilað mestu.
Slíkar ferðir eru langvinsælastar hjá
okkur,“ segir hann.
Ekki æskilegt að
ung börn séu með í för
Þegar hann er inntur eftir hvaða
ferðir séu vinsælastar nefnir hann
Sveinstind – Skælinga. Þá er gengið
frá Sveinstindi yfir Langasjó til vest-
urs og endað í Hólaskjóli. „Þetta er
ferð sem við byrjuðum á fyrir nokkr-
um árum og í dag hefur hún vaxið svo
mikið að hún er orðin vinsælli en
Laugavegur, sem var alltaf vinsæl-
asta ferðin. Við vorum með 15 slíkar
ferðir í sumar og í hverri ferð eru 20
manns hámark,“ bætir hann við.
Aðspurður um samsetningu ferða-
hópanna segir hann fólk vera á öllum
aldri. Mikið beri á fyrirtækjum,
saumaklúbbum og vinahópum, jafnt
sem einstaklingum.
Hann segir að það hafi færst í vöxt
að fólk taki börnin með í ferðirnar en
bendir jafnframt á að það séu tak-
mörk fyrir því hvaða ferðir börn geti
farið og ekki sé mælt með að börn
yngri en 12 ára séu höfð með í för.
Bylting í útbúnaði eftir að
flís varð almenningseign
Hallgrímur er sammála Ingu Rósu
og segir að útbúnaður fólks sé mun
betri nú en fyrir nokkrum árum.
Hann segir að bylting hafi sérstak-
lega orðið eftir að flís varð almenn-
ingseign.
„Trússferðirnar auðvelda fólki sem
ekki á allan útbúnað að ferðast. Þegar
allt þarf að vera í bakpokanum þarf
maður að hafa minnsta prímusinn á
markaðnum og svefnpokinn má ekki
taka neitt pláss. Í trússferðunum
skiptir ekki máli þótt svefnpokinn sé
stór og fötin þurfa ekki að vera það
fínasta, því ef fólk blotnar er alltaf
hægt að hafa aukaflík með. Fólk þarf
því ekki að eiga nýjustu græjur,“ seg-
ir hann.
Sjö tinda ganga
Til marks um aukinn gönguáhuga
landsmanna hafa starfsmannafélög
tekið sig til og skipulagt gönguferðir
fyrir vinnustaðina og dæmi um það er
að starfsmenn Tilraunastöðvar Há-
skóla Íslands í meinafræði á Keldum
hófu sjö tinda göngu í sumar. Að sögn
Snorra Páls Davíðssonar, formanns
starfsmannafélagsins, hófst göngu-
átakið í fyrra og þar sem mikið sé af
göngufólki á vinnustaðnum sé hann
sannfærður um að framhald verði á
gönguferðum hjá þeim.
Gönguáhugi landsmanna fer sívaxandi
Fólk sækist eftir meiri
þjónustu nú en áður
♦ ♦ ♦