Morgunblaðið - 04.09.2002, Blaðsíða 31

sjónarmið forseta Alþingis hér að
framan. Þessu er til að svara, að vilji
stjórnmálaflokkarnir sækja kjör-
fylgi vítt og breitt um landið, þá
leggja þeir vitaskuld upp framboðs-
lista sína þannig, að þar verði góð
breidd fulltrúa sem hafa búsetu vítt
og breitt um landið, auk þess sem
önnur sjónarmið varðandi aldur,
kyn, stétt frambjóðenda verða vafa-
laust áfram í heiðri höfð. En umfram
allt verða þeir þá frambjóðendur og
síðan þingmenn landsins alls.. Þá
hafa sumir gagnrýnt að aukið flokks-
ræði myndi festast í sessi, þegar
stjórnmálaflokkarnir legðu fram að-
eins einn landslista og hjá mörgum
þeirra stærri yrði þannig um nokk-
urs konar sjálfkjör að ræða. Í því
sambandi kemur til álita, að festa í
kosningalög ákvæði sem ynnu gegn
slíku. Má þar nefna hugsanlegt stór-
aukið frelsi kjósenda til að endur-
raða á lista flokkanna og vægi slíkra
breytinga yrði aukið umtalsvert,
mögulegan rétt kjósenda til að velja
einstaklinga á fleiri en einum fram-
boðslista og önnur skyld atriði í þá
veruna.
Ég er fyrsti flutningsmaður frum-
varps til stjórnarskipunarlaga, sem
Samfylkingin hefur lagt fram á Al-
þingi og mun endurflytja á komandi
vetri, þar sem meginmarkmiðið er
að landið verði allt gert að einu kjör-
dæmi. Með slíkri skipan myndi Al-
þingi sannanlega breytast. Ekki í
borgarstjórn Reykjavíkur, eins og
Halldór Blöndal heldur fram. Það er
fjarri lagi. Nei, þvert á móti yrði Al-
þingi, eftir að kosið yrði til þess úr
einu landskjördæmi, það fullkomna
þjóðþing, sem því ber að vera.
Höfundur er alþingismaður.
UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 4. SEPTEMBER 2002 31
UNDIR forystu
Björns Bjarnasonar
fékk Sjálfstæðisflokk-
urinn verstu útkomu,
sem flokkurinn hefur
fengið í borgarstjórn-
arkosningum sem sög-
ur fara af.
Þrátt fyrir þennan
sögulega skell var aldr-
ei gerð nein úttekt á
kosningaúrslitunum í
fjölmiðlum. Það má því
segja, að tekið hafi ver-
ið á Birni með silki-
hönskum, ekki síst
vegna þess að hann
hafði lamað fyrrver-
andi borgarstjórnar-
flokk sjálfstæðismanna í heilt ár með
hálfkveðnum vísum um áhuga sinn á
framboði.
Nú er þessi sami Björn Bjarnason
orðinn oddviti minnihlutans í borg-
arstjórn og fróðlegt fyrir borgarbúa
að bera saman störf hans sem
menntamálaráðherra og málflutning
hans nú.
Tvö dæmi skulu nefnd: Annars
vegar gagnrýni hans á byggingar-
kostnaði höfuðstöðva Orkuveitu
Reykjavíkur og hins vegar líkams-
ræktarstöð í sömu húsakynnum.
Sem menntamálaráðherra hafði
Björn Bjarnason yfirumsjón með
endurbyggingu Þjóðminjasafnsins í
Reykjavík. Upphaflega var gert ráð
fyrir, að endurbyggingin myndi
kosta 6–700 milljónir króna og verk-
ið að taka 2 ár. Hver er staðan í dag?
Núna 5 árum síðar er Þjóðminja-
safnið hálfkarað og kostnaðaráætlun
komin yfir 1.400 milljónir króna –
eða rúmlega 100% fram úr áætlun.
Til að ná þessu afreki Björns
Bjarnasonar ætti Orkuveituhúsið að
kosta 5 milljarða króna, en sam-
kvæmt síðustu áætlun er kostnaður
2,485 milljónir króna, sem er 8%
fram úr áætlun.
Síðara atriðið er heilsuræktarstöð,
sem starfrækt verður í húsakynnum
Orkuveitunnar. Björn Bjarnason
hneykslaðist á þessari
framkvæmd og gerði
hana að kosningamáli.
Nú er komið í ljós að
í kjallara menntamála-
ráðuneytisins er að-
staða fyrir starfsfólk til
að stunda líkamsrækt
ásamt gufubaði. Þessi
líkamsræktaraðstaða
er að sjálfsögðu tölu-
vert minni en 200 fer-
metra salur í Orku-
veituhúsinu, enda í
gömlum húsakynnum.
En hugsunin að baki
er nákvæmlega sú
sama, þ.e. að gefa ráðu-
neytisfólkinu eins og starfsmönnum
Orkuveitunnar tækifæri til líkams-
ræktar.
Fólk verður síðan að dæma um
trúverðuleika stjórnmálamanns eins
og Björns Bjarnasonar í ljósi stað-
reynda um fyrri athafnir hans. Sjálf-
ur er ég reiðubúinn að mæta Birni
Bjarnasyni í umræðuþáttum hvar og
hvenær sem er og tjáði Rás 2, að ég
væri tilbúinn að hitta hann eða vara-
oddvita sjálfstæðismanna Vilhjálm
Þ. Vilhjálmsson, eins og ég var upp-
haflega beðinn um, en hvorugur
þeirra reyndist á lausu.
Björn og gufu-
baðið í kjallara
ráðuneytisins
Alfreð
Þorsteinsson
Höfundur er borgarfulltrúi og
stjórnarformaður Orkuveitu
Reykjavíkur.
Stjórnmál
Í kjallara mennta-
málaráðuneytisins, seg-
ir Alfreð Þorsteinsson,
er aðstaða fyrir starfs-
fólk til að stunda
líkamsrækt ásamt
gufubaði.
HEYRST hefur að
verið sé að kanna
möguleika á því að
sameina RARIK,
Norðurorku og
Orkubú Vestfjarða og
hafa höfuðstöðvar
sameinaðs fyrirtækis
á Akureyri. Þetta er
að ýmsu leyti breyt-
ing til batnaðar. Gott
væri að fá öflugt
orkufyrirtæki utan
suðvesturhornsins þar
sem fyrir eru nokkur
rótgróin fyrirtæki.
Einnig hlýtur það að
teljast eðlilegt að höf-
uðstöðvar RARIK séu
þar sem einhverjir viðskiptavinir
eru. Okkur þætti það a.m.k. furðu-
legt ef Orkuveita Reykjavíkur
byggði höfuðstövar sínar í Kefla-
vík svo dæmi sé tekið.
Vestfirðingar eru hins vegar
ekki alls kostar sáttir við þessa til-
lögu. Ef höfuðstöðvar Orkubús
Vestfjarða á Ísafirði verða lagðar
niður, flytjast frá Ísafirði mörg
störf og ekki nóg með það heldur
eru þetta vel launuð störf fyrir
menntað fólk. Það eru einmitt slík
störf sem mestur skortur er á á
landsbyggðinni. Nóg hafa Vestfirð-
ingar þurft að ganga í gegnum síð-
ustu áratugi og er varla á það bæt-
andi.
Akureyringar eru
ekki heldur fyllilega
sáttir þótt undarlegt
megi virðast. Þeir eru
auðvitað ánægðir að
fá til sín höfuðstöðvar
slíks fyrirtækis og
með því mörg vellaun-
uð störf inn í bæinn.
Vandamálið er hins
vegar að Norðurorka
vegur það lítið í slík-
um samruna að Ak-
ureyringar munu
missa forræði sitt í
eigin orkumálum í
slíku fyrirtæki og ein-
ungis vera í minni-
hluta á móti ríkinu. Auk þessa er
verð á raforku lægst hjá Norður-
orku af þessum þrem fyrirtækjum
eftir því sem ég best veit. Það er
því ljóst að orkuverð á Akureyri
mun hækka ef samræmd verðskrá
verður tekin upp.
Vegna ofangreindra atriða er
eftirfarandi hugmynd sett fram:
Úr þessum þrem fyrritækjum
yrðu mynduð tvö fyrirtæki. Annað
næði yfir Vesturland, Vestfirði og
Suðurland og hefði höfuðstöðvar á
Ísafirði. Eigandi þess yrði ríkið
eingöngu. Hitt næði yfir Norður-
land og Austurland með höfuð-
stöðvar á Akureyri. Akureyrarbær
og ríkið ættu þetta fyrirtæki sam-
an og er líklegt að Akureyrarbær
væri þar í meirihluta eða mjög ná-
lægt því. Önnur sveitarfélög á
Austur- og Norðurlandi gætu
væntanlega keypt sig inn í fyr-
irtækið ef ríkið vildi selja af hlut
sínum.
Þetta fyrirkomulag er að mörgu
leyti rökrétt. Höfuðstöðvar eru á
báðum þessum stöðum nú þegar
og ekki kostnaðarsamt að auka við
starfsemina. Aukin starfsemi á
Ísafirði og Akureyri mun styrkja
báða staðina. Það er í samræmi við
þá stefnu að styðja uppbyggingu á
fáum öflugum stöðum utan höf-
uðborgarsvæðisins sem gætu orðið
virkileg kjölfesta í sínum lands-
hluta. Enn fremur má nefna, að ef
litið er á það svæði í heild sem
þessi þrjú fyrirtæki þjóna nú, þá
kemur í ljós að stærstu tveir bæ-
irnir þar eru einmitt Akureyri og
Ísafjörður. Sá þriðji stærsti er
Sauðárkrókur.
Með þessu móti yrðu til tvö
sæmilega öflug orkufyrirtæki á
landsbyggðinni. Vissulega væri
eitt fyrirtæki enn öflugra en hugs-
anlega verður samt meiri sátt um
tvö.
RARIK, Norðurorka
og Orkubú Vestfjarða
Jón Þorvaldur
Heiðarsson
Eignarhald
Úr þessum þrem
fyrirtækjum, segir
Jón Þorvaldur
Heiðarsson, verði
mynduð tvö fyrirtæki.
Höfundur er eðlisfræðingur. Síðumúla 24 • Sími 568 0606
Sjónvarpsskápur
139.000 Kr
?GæðiáNettov
e
rð
i.
..
ASKALIND 3, KÓP., SÍMI: 562 1500
AÐ GLÆSILEGU DÖNSKU
VISSIR ÞÚ
fást aðeins hjá okkur og kosta
minna en þig grunar!
I N N R É T T I N G A R N A R
OG FULLKOMNU ÍTÖLSKU
E L D U N A R T Æ K I N
Síðumúla 34 - sími 568 6076
Antik er fjárfesting
Antik er lífsstíll