Morgunblaðið - 26.11.2002, Qupperneq 32
MINNINGAR
32 ÞRIÐJUDAGUR 26. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sæmundur E.Andersen var
fæddur á Siglufirði
8. desember 1936.
Hann andaðist á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi við
Hringbraut í Reykja-
vík að morgni 9. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Magna Sæ-
mundsdóttir, f. 19.
september 1911, d.
13. nóvember 2000,
og Emil Helgi And-
ersen, f. 5. mars
1919, d. 18. október 1971. Þau áttu
auk Sæmundar dótturina Mar-
gréti, f. 9. júlí 1941, d. 25. maí
2000. Sæmundur átti átti þrjú hálf-
systkin, samfeðra. Þau eru: Anna
1963, gift Ottó Harðarsyni og eiga
þau tvær dætur; og Dúi Kristján, f.
11. júlí 1964, kvæntur Elísabetu
Kristínu Guðmundsdóttur og eiga
þau tvo syni og eina dóttur.
Þegar Sæmundur Andersen
fluttist til Dalvíkur, hafði hann áð-
ur búið í Skagafirði. Hann starfaði
sem bakari á Akureyri og var um
tíma prófdómari í þeirri grein.
Einnig lærði hann við landbúnað-
arháskóla í Noregi. Eftir að Sæ-
mundur fluttist til Dalvíkur stund-
aði hann kennslustörf. Einnig
vann hann sem frjótæknir og fleiri
störf. Síðustu árin vann hann við
bókhald margra fyrirtækja á Dal-
vík. Sæmundur tók virkan þátt í
félagsstörfum á Dalvík, meðal
annars Kvenfélagsins Vöku, en
hann var eini karlkyns meðlimur-
inn í því félagi. Reyndar má geta
þess að hann var fyrsti íslenski
karlmaðurinn til að ganga í kven-
félag. Hann var einnig félagi í
Lionsklúbbi Dalvíkur og um tíma
félagi í Kiwanisklúbbnum Hrólfi.
Útför Sæmundar Emilssonar And-
ersen var gerð frá Dalvíkurkirkju
16. nóvember og var hann jarð-
settur í Upsakirkjugarði.
Halla, f. 5. apríl 1960,
Björk, f. 6. júlí 1962,
og Þröstur, f. 5. sept-
ember 1963.
Á sextánda aldurs-
ári fluttist Sæmundur
frá Siglufirði og bjó
eftir það víða hér á
landi, og einnig um
tíma erlendis.
Á tvítugsafmæli
sínu gekk Sæmundur
að eiga Þórdísi Lindu
Andersen, f. 18. ágúst
1937 á Helgeland í
Noregi. Börn þeirra
eru: Emil Magni, f. 27.
maí 1957, maki Kolbjörg Margrét
Jóhannsdóttir og eiga þau sex
drengi; Sæmundur Hrafn, f. 8. des-
ember 1959, ókvæntur, á eina dótt-
ur; Birgitta Hrönn, f. 21. febrúar
Þú hrópar í neyð
ef til vill.
Vonleysis rómi
neyðarkall
Við heyrum það.
Heimur fegurðar
ef til vill.
Bíður sköpunar
manndómsins.
Ef þú vilt það.
(Sæmundur E. Andersen)
Kæri bróðir, þetta brot úr ljóði
þínu Lífshlaupið, skýrir svo vel
hugrenningar þínar um sjúkdóm-
inn sem þú barðist svo lengi við.
Þú hrópaðir í neyð, við heyrðum
en þú vildir. Og það sem þú vildir
fékk enginn breytt. Síðasta orr-
ustan er töpuð en ég veit að nú
hefurðu öðlast hvíldina og friðinn.
Á sárri kveðjustund hrannast
upp ógrynnin öll af minningum,
góðum minningum um kæran vin,
sérstakan mann sem fór sínar eig-
in leiðir. Hverjum öðrum en þér
hefði til dæmis dottið í hug að taka
þann slag að berjast inn í kven-
félag? Og þar réð ekkert annað en
þrjóskan, þörfin fyrir að brjóta
enn einn múrinn, verða fyrstur ís-
lenskra karlmanna.
Þú hafðir líka sérstakt viðhorf
til nær allra hluta. En það varst
bara þú og ætíð varstu trúr sann-
færingu þinni. Allt varstu í senn,
sérstakur, samviskusamur, snill-
ingur en umfram allt hreinskipt-
inn. Því fékk ég að kynnast eftir
því sem árin liðu, samtölum okkar
fjölgaði.
Þú hafðir vissulega klárar skoð-
anir á öllum málum, trúmálum sem
öðrum. Og ekki vorum við alltaf
sammála. Stundum fannst mér
skoðanir þínar skrýtnar en
kannski voru mínar bara enn
skrýtnari. Það má hins vegar einu
gilda núna, ég er miklu ríkari eftir
snerrurnar. Bara að samveru-
stundirnar gætu orðið örlítið fleiri.
Sú síðasta í bili var kveðjustund-
in í kirkjunni á Dalvík, útförin sem
auðvitað var með þínu nefi. Enda
þú og Þjóðkirkjan ekki á einu máli
um lífið og tilveruna, taldir að hún
gæti ekki sinnt trúarþörf þinni,
eins og presturinn orðaði það.
Hvað um það. Athöfnin var með
þínu nefi, það var fyrir öllu.
Kæri bróðir. Takk fyrir allt sem
þú gafst mér. Ég mun geyma dýr-
mætar minningar um þig í mínu
hjarta. Hvíl í friði.
Þröstur Emilsson.
SÆMUNDUR
EMILSSON
ANDERSEN
✝ Jón MatthíasHauksson var
fæddur á Akureyri 4.
ágúst 1923 og bjó
þar alla sína ævi.
Hann lést 6. nóvem-
ber síðastliðinn.
Hann var elstur í
hópi fimm barna
þeirra Hauks Sig-
urðarsonar frá Ak-
ureyri og Jóhönnu
Jónsdóttur frá
Læknesstöðum á
Langanesi. Systkini
Jóns eru: Sigrún, býr
á Akureyri; Ásta, bú-
sett í Reykjavík; Jóhann, býr á Ak-
ureyri; og Guðmundur, bjó í Kefla-
vík, en er látinn. Haukur, faðir
Jóns, starfaði við skip og sjó-
mennsku alla tíð, hann vann í skip-
um sem vindumaður og reri síðan
til fiskjar þegar engin skip voru að
12. september sl. Eftir að Jón og
Halldóra höfðu stofnað heimili hóf
hann störf hjá Prentverki Odds
Björnssonar á Akureyri og vann
þar alla sína starfsævi. Þau hjónin
eignuðust tvo syni; Sigurð, f. 13.
desember 1946, og Kristján, f. 3.
júlí 1950. Áður hafði Halldóra
eignast soninn Árna Hauk Gunn-
arsson sem er búsettur í Banda-
ríkjunum. Sigurður, eldri sonur
Jóns og Halldóru, er búsettur á
Akureyri. Hann er kvæntur Júlíu
Sjöfn Sigurjónsdóttur og eiga þau
dótturina Sigrúnu Ásdísi, sem er
við söngnám í Reykjavík og búsett
þar ásamt eiginmanni og tveimur
sonum. Sigurður eignaðist áður í
fyrra hjónabandi dótturina Guð-
rúnu Dóru, sem býr í Danmörku
ásamt eiginmanni sínum og tveim-
ur sonum. Yngri sonurinn, Krist-
ján, býr í Stóradal í Húnavatns-
sýslu, kvæntur Margréti Rósu
Jónsdóttur og eiga þau synina
Bjarka, Jón og Jakob Víði. Dóttirin
Rósa er yngst í systkinahópnum.
Útför Jóns Matthíasar var gerð
frá Akureyrarkirkju 14. nóvem-
ber.
vinna í og vandist Jón
því ungur að fara á
sjóinn með föður sín-
um. Þó gerði hann sjó-
mennskuna ekki ævi-
starfi, en hún var
mikilvæg aukabú-
grein hjá Jóni og í
hana fóru flestar hans
frístundir.
Eftir að hann hafði
lokið hefðbundinni í
barnaskóla og síðan í
Gagnfræðaskóla Ak-
ureyrar, vann hann
ýmis störf í landi og á
sjó, réð sig m.a. á síld-
arskip.
Æviförunaut sinn og besta vin
fann hann á Akureyri þegar hann
kynntist Halldóru Ingibjörgu
Kristjánsdóttur frá Klængshóli í
Skíðadal. Þau gengu í hjónaband
14. júní 1947. Halldóra lést hinn
Ég býst við að mörgum hafi þótt
skjóta skökku við þar sem ég var
ekki viðstaddur útför þína hinn 12.
nóvember sl., eftir þrjátíu ára fé-
lagsskap og samstarf hjá sama fyr-
irtækinu. – Allir hlutir hafa sínar for-
sendur og einnig fjarvera mín. En
það, að ég var ekki viðstaddur útför
þína, vakti mig einmitt til hugleið-
inga um það að þú hafðir oftar en
einu sinni sagt við mig í tvíbentu
gamni: Þú stingur niður penna, vin-
ur, þegar ég hrekk – og þá dregur þú
fram gullpennann. Enginn veit hver
annan grefur en nú er stundin samt
komin.
Við fyrstu kynningu varð mér
strax ljóst að þú varst ekki almúga-
maður af allra algengustu gerð.
Fyrst var það húmorinn sem þú
komst alls staðar að, háþróaður og
menntaður. Þar voru ekki stóru orð-
in og hávaðinn, bara spriklandi kóm-
ík á milli línanna. Oft komstu mér til
að skella upp úr með kitlandi lævísri
gamansemi þinni.
Þú varst einn af þessum mönnum
sem allt geta: jafnvígur á smíðar,
vélar og rafmagn. Útsjónarsemi,
íhyggni og góð greind voru einnig
þín aðalsmerki. – En þú varst ekki
allra og enginn sótti gull í greipar
þér án þess að eiga tilkall til þess, en
þú varst tryggur og örlátur vinur
vina þinna og ég minnist þín með
gleði í huga og þakklæti.
Sjórinn var líf þitt og yndi. Þú áttir
litla verbúð og góðan bát, margir
voru morgnarnir sem þú varst á
stíminu út Eyjafjörð mót rísandi
morgunsól og geislandi fegurð, hvert
sem litið varð. Þeir voru einnig
margir morgnarnir sem Kaldbakur
einn tók á móti þér, þungbúinn og
éljagrár, síðan komið heim í bullandi
ágjöf. En þú varst ekki banginn,
þarna sem þú lentir trillunni hálf-
fullri af fiski, allur sjóbarinn, eld-
rauður í framan af sjávarseltu og
sjómannsglott á vör. Margan góð-
fiskinn gafst þú minni stóru fjöl-
skyldu og ekki var það eina fjöl-
skyldan sem þú færðir spriklandi
nýjan fisk.
Já, Jón minn, við áttum margt
glensið saman og vel man ég þegar
þú tókst mig með um blíða vornótt að
veiða bleikju, þar sem við undum
fram undir morgun. Það var yndis-
leg andvökunótt!
Leiðir okkar skildi fyrir rúmum
tuttugu árum og höfum við aðeins
sést örsjaldan þann tíma, en minn-
ingin um góðu gömlu dagana í POB
og kunningjana þar lifir. – Ég kveð
þig, vinur sæll, þess fullviss, að þú
svífir yfir hið mikla djúp, seglum
þöndum, mót rísandi morgunsól.
Vigfús Björnsson.
JÓN MATTHÍAS
HAUKSSON
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGURÐUR KRISTINN HALLGRÍMSSON
fyrrv. bóndi á Háreksstöðum
í Norðurárdal,
sem andaðist miðvikudaginn 20. nóvember,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 29. nóvember kl. 15.00.
Þuríður Sigurðardóttir,
Ninna Sigurðardóttir, Steinar Ólafsson,
Elsa Sigurðardóttir, Paul B. Hansen,
Ágústa Kristín Steinarsdóttir, Þórarinn Ásgeirsson,
Þuríður Elín Steinarsdóttir, Ragnar Björnsson,
Jóhanna Björg Hansen, Páll Höskuldsson,
Sigurður Böðvar Hansen, Inga María Ásgeirsdóttir
og langafabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar
og bróðir,
ÞORSTEINN ÞORSTEINSSON,
lést á heimili sonar síns í Reykjavík laugardag-
inn 23. nóvember.
Fyrir hönd aðstandenda,
Natalia Saenko,
Atli Þorsteinsson,
Oddrún Þorsteinsdóttir,
Gunnbjörn Þorsteinsson,
Elísa Björg Þorsteinsdóttir,
Klara Þorsteinsdóttir,
Árni Þorsteinsson,
Daníel Þorsteinsson.
Ástkær eiginmaður, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
KARL GUNNARSSON
fv. eftirlitsmaður SVR,
áður til heimilis á Kleppsvegi 140,
Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili sínu á Patreksfirði
föstudaginn 22. nóvember.
Dyljá G. Stefánsdóttir,
Eyjólfur Karlsson, Steinunn Sveinsdóttir,
Sigríður Karlsdóttir, Erlendur Kristjánsson,
Stefán Karlsson,
Karl Ó. Karlsson, Ólöf G. Geirsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, dóttir og
systir,
CAROL SPEEDIE,
Sólheimum 2,
Breiðdalsvík,
lést fimmtudaginn 21. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Sigurður Haukur Garðarsson,
Tómas Patrik Sigurðarson,
Helena Sigurðardóttir,
Lisa Sigurðardóttir,
Phoebe Speedie,
Paul Speedie,
Sheena Speedie
og aðrir aðstandendur.
Mín ástkæra eiginkona, móðir, tengdamóðir
og amma,
SIGRÍÐUR ERLA SIGURBJÖRNSDÓTTIR,
lést á krabbameinsdeild Landspítala Hring-
braut aðfaranótt sunnudagsins 24. nóvember.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Vilhjálmur Auðun Þórðarson,
Margrét Vilhjálmsdóttir, Egill Heiðar Anton Pálsson,
Ólafur Þór Vilhjálmsson, Hrefna Bachmann,
Auðný Vilhjálmsdóttir, Guðjón Þór Mathiesen
og barnabörn.