Morgunblaðið - 03.12.2002, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 3. DESEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Kári Þórir Kára-son fæddist í
Reykjavík 8. október
1971. Hann lést á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi
Fossvogi 24. nóvem-
ber. Foreldrar hans
eru Þórunn Kára-
dóttir Hvasshovd, f.
6. desember 1951, og
Stein Hvasshovd, f.
20. júlí 1946. Foreldr-
ar Þórunnar eru
Anna Jakobína Ei-
ríksdóttir frá Dröng-
um á Ströndum, f. 19.
júlí 1924, og Kári Þórir Kárason
frá Vestmannaeyjum, f. 9. maí
1924. Foreldrar Stein eru Evelyn
Hvasshovd, f. 16 apríl 1923, og
Arvid Hvasshovd, f. 18. febrúar
1920, búsett í Kóngsbergi í Nor-
egi.
Börn Kára með sambýliskonu
sinni Ráðhildi Guðrúnu Auðuns-
dóttur, f. 20. febrúar 1972, eru Al-
exander Máni, f. 27. desember
1990, og Sigursteinn Snær, f. 18.
febrúar 1996. Þau
slitu samvistir. Barn
hans með sambýlis-
konu sinni Snædísi
Róbertsdóttur f. 14.
apríl 1971, er Aþena
Sól, f. 30. ágúst 2002.
Barn Snædísar og
fóstursonur Kára er
Alexander, f. 22. júní
1994.
Kári fluttist til
Noregs árið 1976 og
bjó í Kóngsbergi
með foreldrum sín-
um og lauk þar
grunnskólanámi. Ár-
ið 1987 flutti fjölskyldan heim til
Íslands og settist að í Reykjavík.
Eftir heimkomuna stundaði Kári
ýmis störf og lauk einnig námi í
múrsmíði við Iðnskólann í Reykja-
vík og vann við þá iðn sína þar til
hann hóf störf hjá Steinsmiðjunni
Rein og starfaði hjá því fyrirtæki
við steinsmíði til dauðadags.
Útför Kára verður gerð frá
Garðakirkju á Garðaholti í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
Elsku Kári minn.
Mér þykir svo hræðilegt að þú
sért farinn frá okkur svona hræði-
lega óvænt, bara 31 árs gamall, og
missir af að sjá börnin þín vaxa úr
grasi. Litlan okkar bara tæplega
þriggja mánaða.
Það er svo margt sem þú missir
af í lífinu en ég veit þú situr á ein-
hverju skýinu og kíkir á okkur þótt
þú getir ekki verið við hliðina á okk-
ur. Ég er svo þakklát fyrir þann
tíma sem við áttum saman, og barn-
ið okkar, við hlógum svo oft og leið
svo oft svo mikið vel saman. Ég ósk-
aði þess svo heitt að þú myndir losa
þig við Bakkus svo við gætum átt
saman þessar góðu stundir þangað
til við yrðum bæði gömul og grá, og
þú varst að vinna í því þótt það væri
ekki auðvelt. Ég veit þér líður betur
núna, þarft ekki að hafa áhyggjur af
neinu. Ég lofa að hugsa vel um
barnið okkar og gefa því eins gott
líf og ég get. Við þökkum allt sem
þú gerðir fyrir okkur. Teppið sem
þú prjónaðir heldur yl á okkur þótt
líkami þinn sé kaldur og muni ekki
halda utan um okkur aftur.
Ég á svo margar fallegar minn-
ingar og myndir frá þeim tíma sem
við áttum saman og þeim skal ég
deila með barninu okkar þegar hún
stækkar. Okkur þykir endalaust
vænt um þig og gleymum þér aldr-
ei.
Bið að heilsa Guði. Þín vinkona
Snædís.
Það er alltaf ljúft að hugsa til
þeirra gömlu daga sem Kári Þór
frændi kom í heimsókn til Íslands
frá Noregi, því það var alltaf eins og
nýtt ævintýri að fá hann heim til
landsins. Sérstaklega þar sem Kári
var mjög uppátekta- og uppfinn-
ingasamur og sjaldnast nein logn-
molla í kringum hann. Man ég eftir
því hvað mér þótti gaman að fylgja
honum eftir, í hverju sem hann tók
sér fyrir hendur, hvort sem um var
að ræða kajakróðra, útilegu í Þórs-
mörk eða að fara út að skemmta sér
með honum.
Í minningunni hugsa ég til Kára
sem ljúfs og þægilegs drengs sem
gott var að umgangast, og er ég
þakklátur fyrir að hafa kynnst hon-
um og átt hann að sem frænda.
Þess vegna var það mikil harma-
frétt að vita af því að Kári skuli hafa
verið numinn á brott úr þessum
heimi, ekki nema 31 árs gamall. Því
bið ég því algóðan Guð að blessa
sálu hans með friði í ríkulegum
mæli, og vil ég votta Þórunni, Stein,
Snædísi, börnum Kára, ásamt öllum
nánustu aðstandendum mínar
dýpstu samúðarkveðjur.
Víðir Sigurðsson.
Við höfum þekkt Kára frá því
hann var barn, 6–7 ára gamall.
Hann átti heimili hjá foreldrum sín-
um í Noregi en var á Íslandi á
sumrin hjá ömmu sinni og afa,
tengdaforeldrum elstu dóttur okk-
ar, en Kári litli, þessi fallegi ljós-
hærði ljúflingur, var þá eina barna-
barnið og eftirlæti þeirra. Á þessum
tíma kom það stöku sinnum fyrir að
unga parið tók drenginn með sér til
okkar um helgar og ennþá lifa
skemmtilegar minningar um at-
burði þessara heimsókna.
Kári litli hændist fljótt að Jóni og
vildi helst vera með honum á smíða-
verkstæðinu. Einhvern daginn datt
honum í hug að gaman væri að
smíða bát sem hann gæti róið sjálf-
ur og lagði engan trúnað á það að
slík smíði væri nú ansi mikið verk.
Næsta morgun þegar við vöknuðum
sat sá litli stilltur og hljóður á gólf-
inu fyrir framan rúmstokkinn hjá
Jóni og beið þess að hann vaknaði.
Um leið og færi gafst sagði hann í
barnslegri einlægni: „Getum við
ekki núna komið að smíða róurnar
Jón?“ og átti þá við árarnar sem
hann ætlaði að róa bátnum sínum
með.
En þessi bátur var nú aldrei
smíðaður.
Árin liðu og Kári varð fullorðinn
maður. Því miður vildi gæfan ekki
alltaf vera samstiga honum. Stund-
um urðu bárurnar brattar og vind-
arnir kaldir svo róður hans gegnum
lífið gekk ekki alltaf sem skyldi.
Alltaf mættum við sama ljúfa við-
mótinu og opnum örmum hvort sem
var á förnum vegi eða við önnur
tækifæri. Þannig minnumst við
þessa góða drengs.
Elsku Snædís og börnin ykkar
öll, Þórunn og Stein, Anna, Kári og
fjölskyldurnar ykkar. Við og okkar
fjölskyldur sendum ykkur öllum
innilegustu samúðarkveðjur.
Megi góður Guð styrkja ykkur í
sorg ykkar.
Jón og Hólmfríður.
Ég fékk slæma hringingu, mér
var sagt að Kári væri dáinn.
Mig langar til þess að kveðja vin
minn hann Kára í hinsta sinn.
Samskipti okkar Kára voru á þá
leið að við fórum í nokkur ferðalög
saman ásamt vinafólki okkar. Á
þessum ferðalögum okkar var mikið
brallað og alltaf var Kári með húm-
orinn í góðu lagi og stutt í brosið.
Mér er minnisstætt þegar við fórum
saman á Kántríhátíðina árið 2000.
Þá sagði Kári við mig að ég gæti
alltaf leitað til sín ef eitthvað væri
að. Ég var alltaf á leiðinni, en nú er
það orðið of seint. Ég mun sakna
þín sárt Kári minn, þó að það hafi
verið dálítið síðan ég sá þig síðast
þá varstu alltaf vinur minn í hjarta
mínu.
Minning um frábæran strák mun
skína skært.
Endurminningar er gott að eiga og gleðja
sig við
er hann genginn inn á hærra svið,
þetta líf er aðeins líðandi stund
við lifum í trú á endurfund.
(Höf. ók.)
Elsku Alexander Máni, Sigur-
steinn Snær, Alexander S. og
Aþena Sól, við Heiðar Ingi og Mik-
ael Máni biðjum Guð að vera með
ykkur í þessari miklu sorg.
Þín vinkona
Tina.
Það var mikið áfall þegar við
vinnufélagar þínir hjá Rein fréttum
af andláti þínu 23. nóvember sl. Við
höfðum einmitt verið að taka kaffi-
stofuna okkar í gegn tveim dögum
áður og höfðum þá að orði að það
yrði munur að snæða hádegismat-
inn á granítplötum og fínheitum.
Þegar þú hófst störf hjá Rein fyr-
ir um 8 mánuðum fórstu fljótlega að
slípa og fullvinna borðplötur og til-
einkaðir þér vinnubrögð sem okkur
hinum fannst frekar óhefluð og
gróf. Þær gagnrýnisraddir þögnuðu
fljótlega því við sáum að þú skilaðir
verkunum frá þér hratt, vel og
örugglega. Einnig komst þú með
ýmsar hugmyndir sem virtust von-
lausar en virkuðu vel þegar á hólm-
inn var komið.
Þú virtist hafa mikinn áhuga á
steinsmíði og smíðaðir m.a. taflborð
og taflmenn úr steini í Iðnskólanum
og sýndi það vel hversu handleikinn
þú varst. Þú varst góður drengur og
ætíð mikið að gerast í kringum þig.
Fráfall þitt hefur skilið eftir sig
stórt skarð hjá okkur og við hörm-
um hversu fljótt þú kvaddir okkur
úr þessum heimi. Við vottum fjöl-
skyldu og vinum samúð okkar og
biðjum guð að geyma ykkur.
Sá er eftir lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifir
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnarnir
honum yfir.
(Hannes Pétursson.)
Kveðja,
vinnufélagarnir í
Steinsmiðjunni Rein.
Okkur barst sú harmafregn 25.
nóv. sl. að vinur okkar Kári væri dá-
inn. Við kynntumst Kára haustið
1996 þegar Guðmundur og hann
hófu nám í múrverki í Iðnskólanum
í Reykjavík. Þeir fóru síðan að
vinna saman árið 1998 eftir útskrift.
Við fórum saman í útilegur og gerð-
um margt skemmtilegt. Kári var
hress og skemmtilegur og aldrei var
langt í brosið hjá honum. Ekki hefði
okkur getað grunað að hann færi
frá okkur svona fljótt.
Okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur sendum við fjölskyldunni allri,
megi guð vera með ykkur. Elsku
Kári, takk fyrir tíman sem við átt-
um með þér, minningin um góðan
dreng lifir í hjarta okkar. Þínir vinir
að eilífu.
Guðmundur og Guðbjörg.
Aldrei datt mér í hug að ég ætti
eftir að skrifa minningargrein um
Kára. Ég hitti hann árið 2000 á ferð
til Íslands. Þau voru rétt nýbyrjuð í
sambúð hún Snædís mín og Kári og
fékk ég strax góða tilfinningu fyrir
honum. Snædís sagði mér að hann
hefði lagt flísarnar í baðinu hjá
henni og var það byrjunin á sam-
bandi þeirra. Ég upplifði hann sem
mjög næma og viðkvæma veru með
listamannshæfileika sem ættu eftir
að koma enn betur í ljós. Flísalögn-
in og aðrir hlutir sem hann hafði
skapað töluðu sínu máli um það.
En því miður var eitthvað í gangi
hið innra hjá honum sem hindraði
hann í að njóta lífsins sem var í boði
fyrir hann til fulls. Þegar vandinn
hið innra verður stærri en einstak-
lingurinn veit hvernig á að höndla
hann verður vínnotkun oft eina úr-
ræðið til að losa sig við vanlíðan,
sem þó er engin lausn. Ástæður fyr-
ir því eru margar og sumar þeirra
koma úr umhverfinu frá viðhorfum
til þess hvernig sé best að deila við
tilfinningar og önnur öfl sem birtast
innra með einstaklingum sem vita
ekki alltaf hvernig á að sortera út.
Stundum eru það einnig líkamleg
einkenni og verkir sem ekki finnast
við læknisskoðun sem geta sent fólk
á þessa braut.
Sambúð Snædísar og Kára stóð
yfir í rúm tvö ár og var það mjög
erfitt fyrir hana að sjá Kára sinn í
því ástandi sem tók meira og meira
frá þeim.
Hinn 30.8. 2002 fæddist Snædísi
og Kára dóttirin Aþena Sól sem
bættist í hóp þriggja hálfbræðra,
tveggja sona Kára, Alexanders
Mána og Sigursteins, svo og Alex-
anders sonar Snædísar. Það er mik-
ill missir fyrir öll þessi börn að fá
ekki að njóta atlætis föður síns og
ástar á komandi þroskatímum.
Líf Kára hefur verið stutt en tím-
inn er ekki alltaf mælanlegur í ár-
um, það er svo margt annað sem
ræður því hvernig við pökkum hlut-
um í lífsreynslupakkann og eru
sumir lífsreynslupakkar fullir á
ýmsum aldri af ýmsum ástæðum og
við fáum ekki skilið hvernig þessu
er ráðstafað. Sögnin að þeir sem
guðirnir elska deyi ungir á við um
Kára. Það var hrikalega sorglegt að
heyra um slysið sem leiddi til frá-
falls hans. Það gerir að verkum að
við fáum ekki að upplifa meira af
hans listrænu tjáningu og öðrum
fallegum eiginleikum hans æðra
sjálfs, sem hann átti svo mikið af, en
fékk ekki notið. Sé hann í guðs friði,
Matthildur Björnsdóttir,
Adelaide, Ástralíu.
KÁRI ÞÓRIR
KÁRASON
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Eiginmaður minn og vinur, faðir, tengdafaðir
og afi,
SIGURLINNI SIGURLINNASON,
verður jarðsunginn frá Garðakirkju föstudaginn
6. desember kl. 13.30.
Jarðsett verður að Görðum.
Ingibjörg Einarsdóttir,
Sigurlinni Sigurlinnason, Jóhanna Kondrup,
Þórhildur Ólafs, Gunnþór Ingason,
Finnur Þ. Gunnþórsson,
Þórður Þ. Gunnþórsson,
Bergur Þ. Gunnþórsson
og aðrir vandamenn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, bróðir og
frændi,
BRAGI ÁSGEIRSSON AUSTFJÖRÐ
bifvélavirkjameistari,
Aðalstræti 21,
Akureyri,
lést á Landspítalanum föstudaginn
29. nóvember.
Ólöf Halblaub,
Ásgeir Vilhelm Bragason,
Sólveig Bragadóttir,
Kristín Ásgeirsdóttir, Kolbeinn Pétursson,
tengdabörn, barnabörn og frændsystkini.