Morgunblaðið - 13.01.2003, Blaðsíða 26

26 MÁNUDAGUR 13. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÞÓTT ég sé aðeins 13 ára gömul
stúlka í Laugalækjaskóla höfum ég
og tvö bekkjarsystkini mín, Ingi-
björg og Ægir, verið í hörkuviðræð-
um um Kárahnjúkavirkjun. Okkur
þykir afar leitt að sumir vilja eyða
svona fallegu landslagi sem allir
ættu vera stoltir af og ánægðir með,
ég held að peningar séu þeim sem
framkvæma efst í huga.
Fyrir nokkrum vikum fór ég á
mótmælafund gegn Kárahnjúka-
virkjun sem haldinn var í Austur-
bæjarbíóinu sáluga og var salurinn
pakkfullur af fólki sem vildi greini-
lega halda þessu landslagi óspilltu,
eða þar voru kannski einhverjir sem
vildu bara kynna sér tvær hliðar á
málinu.
Mér finnst algjör óþarfi að byggja
nýtt álver á Austurlandi af því við
höfum nú þegar eitt sem ég held nú
að hafi aldrei brugðist okkur. Svona
álver eru svo rosalega orkufrek.
Það er líka hægt að spara orku.
Ef fólk heldur að atvinnulausir
geti fengið vinnu í þessu álveri, þá
finnst mér fólk ekki hugsa hlutina
til hlítar. Eru það ekki aðallega
karlmenn sem sækjast eftir þessum
störfum? Hlýtur ekki atvinnuleysi
kvenna að verða meira en meðal
karla á Austurlandi?
Annars er ég nokkuð viss um að
þetta mál eigi eftir að enda með því
að Alcoa geti ekki styrkt virkjunina
eins og búist er við. Íslenskri nátt-
úrufegurð hefur þá verið sökkt til
einskis og við sitjum uppi með
skattana. Skemmtileg tilhugsun,
finnst ykkur það ekki?
Þess vegna mundi ég segja að
ódýrasta og fegursta aðferðin í
þessu máli væri að nýta þessa frá-
bæru orku sem við höfum og dást að
þessari ótrúlegu náttúru sem býr
örugglega yfir dularfullum og
spennandi leyndardómum.
Kæru, yndisfögru landsmenn:
verið stolt af Íslandi og leyndar-
dómum þess, þeir munu alltaf verða
hluti af okkur, ekki láta sökkva
hluta af okkur! Við skulum nýta það
sem við eigum! Hugsið málið til
enda.
Ég óska börnum náttúrunnar
gleðilegrar hátíðar.
GUÐRÚN HEIÐUR
ÍSAKSDÓTTIR,
Kleppsvegi 36, 105 Reykjavík.
Athugasemd við
Kárahnjúkavirkjun
Frá Guðrúnu Heiði Ísaksdóttur
HINN 7.1.03 sendi Linda Samsonar
Gísladóttir bréf til blaðsins og sagði
okkur frá Aminu Lawal 31 árs konu
sem dæmd var til þess að verða
grýtt til dauða af héraðsdóminum
Katsina í Nigeríu fyrir það eitt að
eignast barn utan hjónabands. Við
eigum flest að vera farin að þekkja
þetta mál. Linda benti okkur á leið
til þess að leggja lóð okkar á
vogarskálina með því að fara inn á
oprah.com og senda bréf sem þar
er tilbúið til undirritunar (fljótleg-
ast er að fara beint í leitarvélina á
þessari síðu og skrifa Amina Law-
al). Ég vil sérstaklega hvetja ykkur
strákar til þess að skella ykkur á
oprah.com og styðja við bakið á
Aminu, við eigum jú flestir eigin-
konu, dætur og systur. Það er ótrú-
legt hvað maðurinn getur sýnt
mikla grimmd og hugmyndaflug
þegar kemur að því að aflífa aðra
manneskju. Mér finnst það alveg
með ólíkindum að á sjálfri 21. öld-
inni sé enn verið að grýta konur til
dauða. Fyrir stuttu var mér sýnt
skelfilegt myndbrot á netinu. Þetta
var brot úr fréttaþætti þar sem
sýnd var aftaka fjögurra músl-
imskra kvenna. Fréttaþulurinn var-
aði við óhugnanlegum myndum og
svo byrjaði sýningin. Fjöldi manna
var samankomin á stórum malar-
velli og í miðri þvögunni lágu tvær
konur. Báðar höfðu þær verið vafð-
ar inn í hvít lök sem huldu þær frá
toppi til táa. Því næst voru þær
bundnar, hendur niður með síðum
og svo fæturnir saman. Búið var að
moka holur og var þeim stillt í þær
miðjar og mokað ofaní. Þarna stóðu
þær álútar og hálfar upp úr jörð á
meðan múgurinn (aðeins skipaður
körlum) tíndi saman grjót í hrúgur
og hóf að mynda hálfhring um kon-
urnar. Síðan gall við rödd í hátal-
arakerfinu og þá varð fjandinn laus.
Það sem gerðist næst er næstum
því ólýsanlegt, manni datt helst í
hug bein útsending frá helvíti því
lýðurinn gjörsamlega trylltist.
Mennirnir görguðu og næstum
froðufelldu, féllu hver um annan og
kepptu um hvern stein sem þeir
létu síðan dynja á vesalings kon-
unum sem vögguðu sér í allar áttir
frávita af ótta og sársauka. Smátt
og smátt urðu hvít lökin rauðari og
rauðari uns þau tóku að rifna undan
oddhvössu grjótinu og afmynduð
andlit þeirra komu í ljós og tóku að
síga hægt til móts við rykuga jörð-
ina.Við gátum ekki meira og slökkt-
um á þessum viðbjóði, þó var tals-
vert eftir af myndinni enda tvær
konur eftir og ekki beint skjótur
dauðdagi. Þvílíka mannvonsku og
viðbjóð hef ég aldrei áður séð og
þvílík blessun að búa á Íslandi en
Amina Lawal er ekki svo heppin.
Ég vona að þessi lýsing mín hafi
sjokkerað þig aðeins, kæri lesandi,
og hún verði til þess að þú skellir
þér á oprah.com því þú eins og ég
ert partur af þessum heimi. Linda
sagði í grein sinni orðrétt: Takist
okkur í sameiningu að bjarga Am-
inu frá grýtingu gæti það orðið for-
dæmi. Fordæmi sem yrði öðrum
konum til bjargar.
GUÐJÓN INGI VIÐARSSON,
Hjallahlíð 25, 220 Mosfellsbæ.
Um Aminu Lawal
Frá Guðjóni Inga Viðarssyni