Morgunblaðið - 04.04.2003, Blaðsíða 46

46 FÖSTUDAGUR 4. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ




    
  
2  3 . 
/ 
,/ .  BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík
Sími 569 1100

Símbréf 569 1329
Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
HVERNIG stendur á því að það er
ekki byrjað að skipuleggja Geirs-
svæðið við Reykjavíkurhöfn og aðra
undirbúningsvinnu fyrir tónleika- og
ráðstefnumiðstöð? Höfum við tónlist-
armenn og unnendur góðrar tónlist-
ar ekki sýnt nógu oft og vel fram á
brýna þörf fyrir að reisa hús fyrir
tónlistina?
Í apríl í fyrra þegar Ashkenazy
kom hingað var skrifað undir samn-
ing á milli ríkis og borgar, en var það
bara rós í hnappagatið fyrir borgar-
stjórnarkosningar?
Hvað hefur verið gert síðan og
hvert er verið að stefna? Ein nefnd
stofnuð á einu ári.
Þetta er grátlegt og margir tón-
listamenn búnir að bíða síðan 1983
þegar Samtök um byggingu tónlist-
arhúss voru stofnuð. Það eru 20 ár
síðan.
Í Reykjavík eru tvö stór leikhús og
fullt af listasöfnum, en enginn staður
fyrir tónlistina nema bíósalir, íþrótta-
salir, kirkjur, kammersalir og sam-
komuhús, ekki að nefna Háskólabíó
þar sem vinnuaðstaða sinfóníunnar
er afar bágborin og hljómgæðin lé-
leg.
Reykjavík er höfuðborg Íslands og
þarf að eiga eitt tónlistarhús fyrir all-
ar tegundir tónlistar og hljómlistar-
manna. Við vitum það öll að það er
hluti af menningalífi að hlúa einnig að
tónlistinni, að leyfa henni að dafna og
þroskast og hvetja listamenn til dáða.
Hvað segja ríkisstjórnin og borg-
arfulltrúar Reykjavíkur um þetta
mál? Er enginn metnaður hjá stjórn-
völdum að hrinda þessu í fram-
kvæmd? Nú á að vera rétti tíminn.
Ég efast um að það sé ráðlegt að bíða
þar til Kárahnjúkavirkjun fer af stað
fyrir alvöru.
Ég vonast til þess að staðið verði
við að verkframkvæmdir hefjist í árs-
byrjun 2004 og ljúki árið 2006.
Stjórnmálamenn, látið verkin tala,
við viljum ekki fleiri fölnaðar rósir í
hnappagöt ykkar.
Virðingarfyllst,
ÓLÖF ÞORVARÐSDÓTTIR,
fiðluleikari í
Sinfóníuhljómsveit Íslands.
Rétti tíminn til að
byggja tónlistarhús
Frá Ólöfu Þorvarðsdóttur:
MIG langaði að koma á framfæri
skoðun minni á því ástandi sem nú
er, og hefur allt of lengi verið, í sam-
skiptum Ísraela og Palestínumanna.
Diplómatískar umræður hafa siglt
í strand æ ofan í æ og ég held að allir
sem á annað borð hafa áhuga á
heimsmálum og heimsfriði hljóti að
sjá að friður mun ekki verða á milli
þessara þjóða.
Við megum sitja undir fréttum af
árásum ísraelskra hersins á palest-
ínska borgara sem ekki er heimilt að
verja sig með öðru en grjóti. Fréttir
segja okkur frá árásum ísraelskra
hermanna á þorp í Palestínu og svo á
hinn bóginn sjálfsmorðsárásum pal-
estínskra vígamanna á saklausa
borgara í Ísrael sem margir for-
dæma – ég þar á meðal.
Auðvitað eru óbreyttir borgarar
alltaf saklaus fórnarlömb, hverrar
þjóðar sem þeir eru.
En við gætum spurt okkur hvað
við myndum gera ef við hefðum alist
upp við svipaðar aðstæður og stór
hluti Palestínumanna og ísraelskir
hermenn væru að sprengja okkar
hús og okkar vini og ættingja í loft
upp án þess að við gætum gert annað
en að fylgjast þegjandi með …
Það er með öllu óþolandi að ís-
lensk stjórnvöld skuli ekki rísa á fæt-
ur og heimta aðgerðir að hálfu Sam-
einuðu þjóðanna til að stöðva ófrið-
inn, með góðu eða illu, án tafar. Eina
færa leiðin til að friður verði tryggð-
ur er að mínu mati að sjálfstæðar
þjóðir knýi Bandaríkjamenn til
stuðnings við að dregin verði ný
landamæri fyrir Ísrael og að í beinu
framhaldi verði sent herlið á vegum
Sameinuðu þjóðanna inn í Palestínu
sem hafi það hlutverk að loka landa-
mærum að Ísrael til frambúðar.
Í framhaldinu þyrfti að koma til
fjárhagsstuðningur við uppbyggingu
Palestínu sem sjálfstæðs ríkis.
Það voru jú Sameinuðu þjóðirnar
sem úthlutuðu gyðingum Ísrael fyrir
rúmum fimmtíu árum og því hlýtur
að standa upp á þær og engan annan
að endurskoða og framfylgja álykt-
uninni.
Ísraelsmenn eru enn þann dag í
dag þyrnir í augum arabaþjóðanna á
alla vegu og lokunin myndi hvort
tveggja í senn tryggja öryggi Ísr-
aelskra borgara, sem og fyrirbyggja
útþenslu Ísraels til frambúðar.
Í kaupbæti myndu Ísraelsmenn
hugsanlega vinna til baka eitthvað af
samúðinni vegna afdrifa forfeðra
þeirra, sem þeir hafa smátt og smátt
verið að glata alþjóðlega með út-
þenslustefnu sinni gagnvart Palest-
ínu.
Sameinuðu þjóðirnar og Banda-
ríkjamenn þar af leiðandi myndu
sömuleiðis vinna sér inn stig hjá
Arababandalaginu og myndu þar af
leiðandi eiga auðveldara með að ná
samstöðu um samhæfðar aðferðir í
alþjóðlegri baráttu gegn hryðju-
verkum.
Að mínum dómi er tímaspursmál
hvenær ein eða fleiri arabaþjóðanna
– hugsanlega arabaþjóðirnar allar
með samþykki Arababandalagsins –
ákveður að skakka leikinn á eigin
spýtur.
Ímyndum okkur óhjákvæmilegar
afleiðingar þess.
Með þökk fyrir athyglina.
INGI KARLSSON,
prentsmiður,
Garðarsbraut 73, Húsavík.
Ísrael og Palestína
– nóg komið
Frá Inga Karlssyni: