Morgunblaðið - 08.09.2003, Síða 26

26 MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
SÍÐUSTU dagana í ágúst og
fyrstu dagana í september komu
góðir gestir hingað til Finnlands. Í
fyrri heimsókn-
inni voru það
Karl Gústav
Svíakonungur,
Silvía drottning
og Viktoría
prinsessa. En í
seinni heimsókn-
inni var það
Gradualekór
Langholtskirkju
undir farsælli
stjórn Jóns Stefánssonar. Gesta-
hóparnir áttu það sameiginlegt að
ferðast á milli borga í landinu, og
báðir hóparnir tóku m.a. stefnuna
til borgarinnar Hamina á suðaust-
urströndinni. En áður en vikið er
nánar að hinum íslensku gestum
skal fyrst getið stuttlega um hina
hákonunglegu gesti: Karl Gústav
Svíakonungur var hér ásamt fríðu
föruneyti í 4. skiptið í Finnlandi.
Og það mátti öllum vera ljóst sem
fylgdust með heimsókninni í fjöl-
miðlum, að mótttökurnar voru
geysihlýlegar á meðal Finna, hvar
sem kóngafólkið steig niður fæti.
Kannski undirstrikar það hin góðu
samskipti Finnlands og Svíþjóðar,
sem minna á hin góðu samskipti
Íslendinga og Dana. Finnland var
lengi undir stjórn Svíþjóðar, tíma-
bilið 1150 – 1809. En það spillir
ekki jákvæðum samskiptum land-
anna nú á dögum, heldur þvert á
móti styrkir samskiptin. Það er
gamall sögulegur og sameiginlegur
bakgrunnur. Í vetrarstríðinu 1939
– 1940 er Finnland barðist á móti
Sovétríkjunum, komu 8000 sjálf-
boðaliðar frá Svíþjóð til Lapp-
lands, til að rétta þar Finnum
hjálparhönd á móti risaveldinu,
sem segir sína sögu um velvild
Svía. Þjóðirnar hafa oft fylgt hvor
annarri í mikilvægum málum, og
t.d. vilja mjög margir Svíar fylgja
fordæmi Finna og taka upp evr-
una. Í Finnlandi búa um 5 millj-
ónir manna, og þar af eru 10%
Finnlands-Svíar, sem tala sænsku
sem aðalmál. Enda eru tvö opinber
tungumál í Finnlandi, finnska og
finnsk-sænska. Í skólunum hér í
landi læra nemendur sænsku, en
ekki dönsku eins og á Íslandi.
Á næstunni hefst heilmikið
frjálsíþróttamót, sem er landsmót
landanna, og árviss viðburður
haldinn til skiptis í löndunum. Það
er með Svía og Finna alveg eins og
Íslendinga, að þegar kemur að
íþróttasviðinu, þá er ekkert mik-
ilvægara en að vinna vinaþjóðina,
og fögnuðurinn var mikill þegar
Finnland vann Svíþjóð í úrslita-
leiknum í heimsmeistarakeppninni
í íshokkí 1995 í Stokkhólmi. Og
víst þykist ég vita að Íslendingar
fagna einnig mikið er Danir eru
lagðir að velli á íþróttasviðinu.
Í heimsókn konungsfjölskyld-
unnar hér í Finnlandi vakti athygli
mína velvildin í þeirra garð. Og
mér var minnistætt er ég sá sjón-
varpsmynd af Karli Gústav í
Porvoo (Borgå), að heilsa gamalli
konu í hjólastól, að sú gamla sagði
þá hátt og skýrt: „Er þetta sjálfur
konungurinn?“
Það hefur stundum verið sagt að
allir séu konungar á Íslandi. Í það
minnsta mjög margir komast langt
í hinu fámenna íslenska samfélagi
með þrautseigjuna að vopni. Grad-
ualekór Langholtskirkju sem var
stofnaður fyrir 12 árum síðan hef-
ur náð langt í söngstarfinu, og
sungið í mörgum löndum við mjög
góðar undirtektir. Líklega þekkja
flestir Íslendingar glæsilegan feril
kórsins, en þess skal þó getið að
fyrir tveimur árum tók kórinn þátt
í hinni virðulegu kórasamkeppni í
borginni Tampere hér í Finnlandi
og hlaut þar önnur verðlaun. Og
koma kórsins nú til Finnlands er í
tengslum við alþjóðlega barna- og
unglingakóramótið Samúð, sem er
skipulagt í fimmta skiptið, og nú
með 20 finnskum kórum og 6 er-
lendum kórum. Hinn íslenski kór
samanstendur af 39 meðlimum á
aldrinum 12 – 18 ára, og sumir
þeirra eru einnig langt komnir í
tónlistarnámi, jafnhliða kórstarf-
inu. Undirritaður hlustaði á tón-
leika Gradualekórs Langholts-
kirkju í Miðkirkjunni
(Keskuskirkko) hér í Kouvola í
Suður-Finnlandi. Kórinn söng við
frábærar undirtektir finnskra
áheyrenda, íslensk þjóðlög, kirkju-
tónlist sem og finnska tónlist. Að
mínu mati var þetta mjög góður
söngur hjá kórnum, og reyndar al-
veg einstakur hjá svo ungum
krökkum, og tel ég mig eitthvað
hafa vit á söngmálum. Ég stofnaði
sjálfur söng- og skemmtifélagið
Samstillingu í Reykjavík 1982, sem
starfaði í 10 ár, en það er nú önnur
saga. Á leiðinni út úr kirkjunni í
Kouvola spjallaði ég við Jón Stef-
ánsson, hinn eldhressa stjórnanda
kórsins, og í ljós kom m.a., að í
Langholtskirkju starfa hvorki
meira né minna en 7 kórar. Að
loknum tónleikunum í Kouvola
fengu íslensku krakkarnir að
kynnast hinum sjálfsagða finnska
sið að fara í sauna, og skella sér til
sunds í tengslum við saunabaðið,
sem þau svo sannarlega gerðu á
eldhressan hátt við strönd nær-
liggjandi vatns í bæjarfélaginu
Valkela.
BJÖRGVIN BJÖRGVINSSON,
myndlistarkennari,
Suður-Finnlandi.
Kóngurinn
og Langholts-
kirkjukórinn
Frá Björgvini Björgvinssyni í
Suður-Finnlandi:
Björgvin
Björgvinsson