Morgunblaðið - 08.11.2003, Blaðsíða 11

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. NÓVEMBER 2003 11
HAGNAÐUR Kaupþings-Búnaðar-
banka eftir skatta á fyrstu níu mán-
uðum ársins nam 5.079 milljónum
króna samanborið við 3.852 milljónir
samanlagðan hagnað Búnaðarbanka
og Kaupþings á sama tímabili árið
2002. Aukning hagnaðar eftir skatta
milli ára nemur því 32%. Arðsemi
eigin fjár bankans var 21,2% á tíma-
bilinu en meðalarðsemi Kaupþings
banka og Búnaðarbankans á sama
tíma í fyrra var 25%.
Hagnaður Kaupþings-Búnaðar-
banka eftir skatta á þriðja ársfjórð-
ungi 2003 nam 2.014 m.kr. og var
hann 7% meiri en á sama tímabili
árið 2002.
Tekjur bankans hafa aukist um
9,5% milli annars og þriðja ársfjórð-
ungs þessa árs, en á sama tíma hef-
ur kostnaður lækkað um 7,6%, eða
um 500 milljónir króna. Hreiðar
Már Sigurðsson, forstjóri bankans,
sagði á kynningarfundi í gærmorg-
un að kostnaðarlækkunin væri til
marks um að samlegðaráhrif við
samruna Kaupþings banka og Bún-
aðarbankans væru þegar farin að
skila sér en bankarnir tveir voru
formlega sameinaðir þann 27. maí
síðastliðinn.
Eiginfjárhlutfall bankans er
11,6% og mun að sögn Hreiðars Más
verða um 14% í lok ársins þegar
finnski fjárfestingarbankinn Nor-
vestia verður kominn inn í sam-
stæðuuppgjör bankans, en við það
mun eigin fé Kaupþings-Búnaðar-
banka aukast um 30% að sögn
Hreiðars.
Hann sagði á kynningarfundinum
að aukning væri á öllum sviðum
starfseminnar. „Rekstur bankans
gekk vel á þriðja ársfjórðungi.
Rekja má nokkurn hluta afkomunn-
ar til sérlega góðs árangurs í fjár-
festingabankastarfsemi,“ sagði
Hreiðar í tilkynningu frá bankanum.
Miklar afskriftir vegna
kjötfyrirtækja
Hreiðar sagði á fundinum að það
sem ylli mestum vonbrigðum væri
óviðunandi afkoma fyrirtækjasviðs
og aukið framlag í afskriftarreikn-
ing, einkum vegna kjötfyrirtækja.
1.623 milljónir hafa verið lagðar til
hliðar á árinu á þessu afkomusviði
bankans í afskriftarreikning, þar af
939 milljónir á þriðja fjórðungi.
Framlag í afskriftareikning útlána
nam alls 2.722 milljónum króna
fyrstu níu mánuði ársins og hækkar
um 44% frá sama tímabili ársins á
undan.
Hreiðar sagði að fyrirtækjaráð-
gjöf bankans væri að skila mjög
góðri afkomu, og aldrei hefði jafn
mikið verið af verkefnum í vinnslu
og einmitt nú um stundir. Um við-
skiptabankasviðið sagði Hreiðar að
tekjur hefðu aukist þar, en jafn-
framt hefði fé lagt á afskriftarreikn-
ing aukist og næmi nú 980 millj-
ónum króna.
Hreiðar sagði að sóknarfæri væru
fyrir bankann í viðskiptum við stór
fyrirtæki á Íslandi en hann sagði að
bankinn væri að verða helsti við-
skiptabanki velflestra af 100
stærstu fyrirtækjum landsins.
Hreiðar sagði að fram undan væri
vinna við að straumlínulaga rekstur
bankans og koma honum fyrir í nýj-
um höfuðstöðvum að Borgartúni 19.
Við það myndi starfsstöðvum bank-
ans fækka úr sex í tvær.
Áfram yrði unnið að vexti utan
landsteinanna og nýlega hefði bank-
inn keypt lítið eignastýringarfyrir-
tæki í Noregi, Tyren Holding As,
sem þýddi að bankinn væri nú með
starfsemi á öllum Norðurlöndunum.
Markmið um 15% ávöxtun
Hann sagði spurður um afkomuna
í einstökum löndum að víðast hvar
myndu afkomumarkmið um 15%
ávöxtun eiginfjár nást. Í Svíþjóð
myndi það markmið ekki nást vegna
mikils kostnaðar vegna uppsagna
starfsfólks en 24 mánaða uppsagn-
arfrestur er þar í landi að sögn
Hreiðars. Starfsemin þar er hins
vegar farin að skila hagnaði, að hans
sögn.
Um nýleg kaup Kaupþings-Bún-
aðarbanka á 9,5% hlut í breska
bankanum Singer & Friedlander
segir Hreiðar að fjárfestingin hefði
verið gerð í hagnaðarskyni. Bankinn
hefði verið lágt metinn en í góðum
rekstri.
Hann sagði að Kaupþing-Búnað-
arbanki væri búinn að fjárfesta fyrir
fimm milljarða í bankanum.
Fimm milljarða
hagnaður Kaup-
þings-Búnaðarbanka
Tekjur aukast
og kostnaður
minnkar
ALDRAÐIR Reykvíkingar ætla að
rifja upp minningar og segja sögur
tengdar gamla Reykjavíkurrúnt-
inum svokallaða kl 15. á Hótel Borg
á morgun og eru allir velkomnir.
„Rúnturinn var fyrirbæri sem var
til áður en bílarnir gerðu fólk að ör-
yrkjum. Menn og konur voru þarna í
makaleit og gengu hring eftir
hring,“ segir Pétur Pétursson þulur.
„Það var til bæði litli og stóri rúnt-
urinn, eftir því hversu langt var
gengið. Þetta var alveg reglubundið
þótt fjölmennið hafi verið mest um
helgar.“
Pétur segir menn vilja halda í
heiðri minningum frá þessum tíma.
„Hafliði Þ. Jónsson píanóleikari mun
rifja upp æskuminningar sínar en
hann hefur kynnst ákaflega mörg-
um hliðum mannlífsins hér í Reykja-
vík í starfi sínu sem hljóðfæraleik-
ari. Guðrún J. Straumfjörð, sem
kominn er talsvert á tíræðisaldur og
bjó í Pósthúsinu, ætlar að segja frá
fyrsta kvöldinu á Hótel Borg þegar
Gyllti salurinn var opnaður í janúar
1930 en hún var þá á meðal fyrstu
gesta. Jónína Vigdís Schram, ekkja
Ragnars Árnasonar þular, ætlar að
segja frá minningum sínum frá
æsku- og unglingsárum. Ég held að
menn fái þarna beint í æð minningar
gamalla Reykvíkinga þegar menn
höfðu enn döngun í sér að fara fót-
gangandi,“ segir Pétur.
Ljósmynd/Ólafur K. Magnússon
Þessar dömur gengu um miðbæ Reykjavíkur eftir miðja síðustu öld, en á
morgun verður fjallað um gönguferð á rúntinum á fyrrihluta aldarinnar.
Minningar frá
gamla rúntinum
„ÞAÐ eru ýmsir þættir sem enn eru óljósir,
m.a. vegna þess að sýningin er tæknilega mjög
flókin og enn þá er óvíst hvernig til tekst með
tæknihliðina. Þannig að þetta á bara allt eftir að
koma í ljós,“ segir Ólafur Elíasson sem staddur
er hér á landi þessa dagana í tengslum við und-
irbúning einkasýningar hans í Listasafni
Reykjavíkur - Hafnarhúsinu sem opnuð verður
17. janúar nk.
Samkvæmt upplýsingum frá safninu er þetta
óumdeilanlega viðamesta og kostnaðarsamasta
sýningarverkefni sem Listasafn Reykjavíkur
hefur ráðist í. Sýningin, sem verið hefur í und-
irbúningi í rúmt ár, tekur yfir allt safnið og
verður sýnd í fjórum sölum á tveimur hæðum.
Hún mun standa í tvo mánuði og lýkur um líkt
leyti og sýningu Ólafs í Tate Modern í Lund-
únum.
Verkið á að lifa
sjálfstæðu lífi
Ólafur segir að sýningarrýmið sjálft hafi mik-
il áhrif á verkin. „Þau eru algjörlega unnin inn í
rýmið hér í Hafnarhúsinu eða sérstaklega valin
með það í huga. Þannig verður eitt stórt verk í
salnum á neðri hæðinni og annað stórt verk í
stóra salnum uppi, auk líklega þriggja minna
verka,“ sagði Ólafur þegar hann skoðaði að-
stæður í Hafnarhúsinu í gær.
Verður eitthvert eitt þema gegnumgangandi
í verkunum?
„Nei, ekki beinlínis. Ég hef náttúrlega verið
að vinna ýmiss konar verkefni að undanförnu
og mig langar því til að láta sýninguna hér end-
urspegla það, fyrst mér gefst á annað borð
tækifæri til að sýna hérna.“
Ólafur segist verða næst á ferðinni strax upp
úr áramótum, þá í fylgd með aðstoðarfólki frá
Þýskalandi sem setja muni sýninguna upp á
tveimur vikum. „Það verður gaman að koma og
vinna hérna í svartasta skammdeginu,“ segir
Ólafur og brosir.
Hvaða gildi hefur það að sýna hérna heima,
eða kallar þú kannski ekki Ísland heima?
„Jú, ég kalla Ísland alltaf heima, alveg eins
og ég vísa líka til bæði Þýskalands og Dan-
merkur sem heima. Það er auðvitað mjög gam-
an og spennandi að geta komið hingað heim til
að sýna. Það er alltaf eitthvað einstakt við það
að geta sýnt fyrir fólk sem maður þekkir í stað
þess að vera sífellt á slóðum þar sem maður
þekkir engan.“
En það er ekki hægt að sleppa þér, Ólafur, án
þess að heyra hvernig viðbrögð við Verkefni um
veðrið í Tate Modern leggjast í þig.
„Auðvitað er ég afar ánægður með hve góðar
viðtökurnar hafa verið, en það er nú einu sinni
þannig að þegar búið er að opna sýningu með
verkum eftir mig þá er ég yfirleitt kominn á kaf
í næsta verkefni. Það fylgir því alltaf gríðarlegt
álag að undirbúa sýningu, hvort sem það er í
Tate Modern eða í Hafnarhúsinu og um leið og
búið er að opna sýningu þá verður alltaf ákveðið
rof; ég er aðskilinn frá verkinu sem fer í fram-
haldinu að lifa sjálfstæðu lífi. Um leið og verkið
er fætt þá er ég farinn, því ef ég þyrfti líka að
takast á við viðbrögðin eftir opnun þá fengi ég
hreinlega taugaáfall. Daginn eftir opnun fer ég
því alltaf með fyrstu flugvél burt frá sýning-
arstaðnum, því þá á verkið að lifa sjálfstæðu lífi.
Og ég reyni eftir fremsta megni að hafa eins lít-
ið með þetta líf að gera, því ég get hvort sem er
engu breytt. En auðvitað var stórkostlegt að
vinna verkefnið í Tate Modern og fá að kynnast
þeim faglegu vinnubrögðum sem tíðkast þar.“
En áttir þú von á svona gríðarlega góðum
viðtökum?
„Nei, alls ekki. En ég hugsa kannski ekki svo
mikið um þetta, því maður er ekki að hugsa um
viðtökurnar meðan maður vinnur verkið. Til-
hugsunin um móttökur hafa ekki áhrif á
ákvarðanir manns í sköpunarferlinu sjálfu.
Þannig er list annars eðlis en önnur vinna, því
þegar fólk er til dæmis að búa til bíl þá ræðst
m.a. litavalið á bílnum af því hvað er vænlegt til
sölu. En í listsköpun er ekki unnið út frá því
hvernig viðtökurnar verða. Aðalatriðið er hvort
maður sjálfur er sáttur við verkið og vinnuna.
Og finnst mér ég hafa unnið verkið eins vel
og hægt var? Var ég búinn að þróa hlutina al-
veg 120%? Í tilfelli Verkefnisins um veðrið var
ég búinn að því og þótt móttökurnar hefðu verið
slæmar þá hefði ég samt verið sáttur við verkið
því ég veit að ég gerði mitt besta.“
„Aðalatriðið
hvort maður
sjálfur er sáttur“
Ólafur Elíasson myndlistarmaður undirbýr
einkasýningu í Hafnarhúsinu í Reykjavík
Morgunblaðið/Kristinn Ingvarsson
„Mig langar að láta sýninguna hér endurspegla það sem ég hef verið að gera að undanförnu,“
segir Ólafur Elíasson, en hann hefur vakið gífurlega athygli fyrir list sína í Tate-safninu.