Vísir - 25.11.1980, Qupperneq 27

Þriöjudagur 25. nóvember 1980
SamkeDPnisnefnd ræðir kæru Hagkaups
á hendur bðksðlum:
ER SðLUSYNJUN-
IN ÚLÖGMÆT?
Fyrstu niðurstaðna samkeppnisnefndar varðandi
kæru Hagkaups á samtök bóksala fyrir synjun á
bóksöluleyfi til fyrirtækisins, er að vænta i þessari
viku.
„Lögfræðingur okkar er að
ganga frá álitsgerð til sam-
keppnisnefndar, sem verður til-
búin nú næstu daga. Þá mun
nefndin koma saman og taka
ákvörðun í þessu flókna máli”,
sagði Georg Ólafsson verðlags-
stjóri í samtali við Visi í gær.
Visir hafði samband við Björg-
vin Guðmundsson formann sam-
keppnisnefndar og spurði hann
hvenær væri að vænta ákvörðun-
ar frá samkeppnisnefnd.
„Fyrstu ákvarðanir verða
teknar mjög fljótlega eftir að
gögn eru komin i okkar hendur
sem verður annað hvort i dag eða
á morgun. Málið er hins vegar
margslungið. Lögfræðingur okk-
ar hefur undanfarið verið að at-
huga hvort þarna sé um ólög-
mæta sölusynjun að ræða, þegar
Hagkaupi er neitað um leyfi til
þess að selja bækur. Einnig er
verið að f jalla um það hvort sam-
tök bóksala og bókaútgefenda séu
samtök sem hafi i för með sér
skaðlegar samkeppnishömlur.
Siðan er verið að athuga hvort h já
þessum samtökum séu höfð i
frammi ólögleg verðsamráð, þar
sem verð bóka er ekki háð verð-
lagsákvæðum, og gildir þvi fr jálst
verðlag á bókum og samkvæmt
verðlagslögum má i slikum til-
vikum ekki hafa verðsamráð”,
sagði Björgvin.
„Ég geri ráð fyrir þvi' að á
fyrsta fundi nefndarinnar verði
hægt aðtaka einhverja ákvörðun,
þótt það verði ekki um öll þessi
atriði. Ég geri ráð fyrir að það
verði varðandl spurninguna um
ólögmæta sölusynjun”, sagði
Björgvin Guðmundsson.
Eins og áður er sagt, þá er mál
þetta margslungið og til dæmis
má nefna það að komist sam-
keppnisnefnd að þeirri niðurstöðu
að um ólögmæta sölusynjun sé að
ræða vaknar spurningin hvort
skylda skuli aðila til að afhenda
vörur til sölu.
—AS
Lokaður landsfundur Aipýðubandalagsins
Hverju barf
að leyna?
Eitthvað það, sem ekki þolir al-
menningssjónir virðist hafa farið
fram á landsfundi Alþýðubanda-
lagsins nú um helgina, þvi blaða-
mönnum var meinað að sækja
fundinn bæði laugardag og sunnu-
dag.
Blaðamenn fengu að vera
viðstaddir upphaf fundarins á
föstudaginn en siðan samþykktu
landsfundarfulltrúar að tillögu
Lúðviks Jósepssonar að fundur-
inn skyldi vera lokaður bæði
laugardag og sunnudag.
Ekki hafa fengist neinar
skyringar á þessú pukri og tii
samanburðar má nefna að flokks-
þing krata á dögunum var opið
fréttamönnum frá upphafi til
enda.
—P.M.
VÍSIR
Hodja á flótta með töfrateppið.
Hodja flygur
á tðfrateppi
Hodja og töfrateppið.
Höfundur: Ole Lund Kirke-
gaard
Þýðandi: Þorvaldur Kristins-
son.
Útgefandi: Iöunn.
Sagan „Hodja og töfrateppið”
er eftir danska rithöfundinn Ole
Lund Kirkegaard og hann hefur
einnig gert myndirnar i bókina.
Þetta er fjórða bók þessa höf-
undar sem Iðunn gefur út. Aður
hafa komið út bækurnar,,Fúsi
froskagleypir”,
„Gúmmi-Tarzan” og „Albert”.
Ole Lund Kirkegaard hafði
skrifað 7 vinsælar barnabækur
er hann lést i fyrra, tæplega fer-
tugur að aldri. Hann hlaut
barnabókaverðlaun danska
menntamálaráðuneytisins fyrir
bókina „Albert” og hann hlaut
einnig fleiri viðurkenningar
fyrir bækur sinar. Bækur Ole
Kirkegaards hafa verið þýddar
á 19 tungumál og tvær sögur
hans hafa veriö kvikmyndaðar,
en þaðeru „Fúsi froskagleypir”
og „Virgill litli.”
Sagan um Hodja gerist i land-
inu Búlgóslaviu. Hodja var niu
ára gamall drengur, sem átti
heima i smábæ, sem hét Pjort.
Hodja var skraddarasonur og
skraddari átti hann að verða
eins og pabbi hans. En Hodja
langaði til að sjá sig um i
heiminum. Hann reyndi til þess
ýmsar leiðir og loks var hann
svo heppinn að fá lánað rautt
töfrateppi og þá voru honum all-
ir vegir færir eða svo hélt hann
að minnsta kosti. Skraddarinn
faðir hans vildi þó ekki leyfa
honum að fara, en móðir hans
tók af skarið og gaf honum leyfi
til fararinnar. Hún þvoði hon-
um, svo að hann væri nú hreinn
og snyrtilegur i ferðinni, og gaf
honum gott nesti með sér.
Svo hélt Hodja af stað út i
«=£>
heiminn en þar rak hann sig
fljótt á vonsku mannanna.
Hodja sigraðist samt á öllum
erfiðleikum með snarræði sinu
og hann hitti lika góða vini sem
hjálpuðu honum.
Það er ævintýrablær yfir
þessari sögu. Hún er ekki sér-
lega efnismikil en myndræn og
skemmtileg, og krakkarnir
leggja hana trauðla frá sér fyrr
en ævintýrinu er iokið og Hodja
hefur bjargað sér á töfrateppinu
burt frá borginni Pettó.
Ole Lund Kirkegaard hefur
haft góð tök á að ná til ungra
lesenda með sögum sinum. Þær
höfða til barna á sinn sérstaka
hátt. Myndirnar i bókinni eru
skemmtilegar og hæfa sögunni
vel. Letrið i bókinni er gott og ég
tel að bókin sé aðallega fyrir
börn á aldrinum 7-12 ára og þó
kannske aðallega fyrir yngstu
lesendurna þar sem löngum
samsettum orðum er yfirleitt
skipt með bandstriki. Einnig er
rúmt bil á milli linanna.
Þorvaldur Kristinsson hefur
þýtt bókina og er þýðingin lipur
og hnökralaus.
Anna K.
Brynjúlfsdóttir
skrifar um
bækur.
Ráðherrar Framsóknar fá tilsðgn
Það er alveg ljóst að um ára-
mótin verður komið svo I deilu-
málum innan rikisstjórnarinn-
ar, að varla verður ætlað að hún
eigi meira en svona tveggja
mánaöa llf fyrir höndum nema
helstu andstæðingunum innan
hennar, Framsókn og Alþýðu-
bandalaginu, takist aðsetja nið-
ur deilur út af lausn efnahags-
mála og flutningi á oliustöð til
Helguvikur. A nýloknum lands-
fundi Alþýöubandalagsins, sem
um margt var merkileg sam-
kunda, kom glöggt i ljós að
kommúnistar halda að þeir séu i
rikisstjórnum til aö segja fyrir
verkum I öðrum ráðuneytum en
þeim, sem þeir gegna. Kom
þetta glöggiega I ljós I ræðu eins
fulltrúans, sem kvað upp úr með
að sérstaklega þyrfti að gæta
sin á Ólafi Jóhannessyni, utan-
rlkisráöherra, sem kemur til
með að framkvæma óskir
landsmanna um sæmilega ollu-
höfn I Helguvik, en nú er ollu-
móttöku þannig háttað, að tæp-
iega fara að fást nógu lftil oliu-
flutningaskip til að annast flutn-
inga hingað.
Hitt málið er veröbólgan, sem
Tómas Arnason, viðskiptaráð-
herra, hefur margsinnis bent á
aö muni æða áfram núna fyrsta
desember, verði ekki gerðar
sérstakar ráðstafanir.
Kommúnistar halda því fram,
og jafnvel samráðherrar
Tómasar, að sé eitthvað I ólagi
þá sé það á sviði verslunar, sem
heyri undir ráðuneyti hans, og
það skuli hann laga áður en
hann byrji að taia um verð-
bólguvanda 1. desember. Það er
þvl ekki einasta, að kommúnist-
ar vilji segja utanrlkisráðherra
fyrir verkum, heldur vilja þeir
einnig ráða þvl hvað Tómas
Arnason tekur sér fyrir hendur i
viðskiptaráöuneytinu. Þeir hafa
ekki beint tekið upp þann sið að
segja Steingrlmi Hermannssyni
fyrir verkum enn, én telja samt
aö hann tali of mikiö.
Ráðherrar Framsóknar-
flokksins eiga við ákveðinn
vanda að etja, og menn skulu
ekki halda að frekja og dóna-
skapur kommaráðherra I þeirra
garðmiði aö þvi aö ætla I raun
aö segja þeim fyrir verkum.
Kommaráðherrarnir eru hins
vegar að tala til almennra
framsóknarmanna, sem þeir
telja orðið svo veiklaða að mikl-
um hluta, að hægt verði með
ósvlfni að kippa þeim inn I kjós-
endaraðir Alþýðubandalagsins.
Það er raunar staðreynd, að al-
mennir framsóknarmenn halda
margir hverjir að sáralítill
munur eigi að vera á stefnumiö-
um Alþýðubandalagsins og
Framsóknar, og veröa ævinlega
öskuvondir út I eigin ráðherra ef
kommar hafa eitthvaö illt um
þá að segja. Af þvl leiöir aö þeir
telja sig einkum geta stundað
atkvæðaveiðar innan Fram-
sóknar, svo huggulegt sem þaö
nú er fyrir Framsóknarflokk-
inn.
Þaðliggur svo ljóst fyrir eftir
landsfund Alþýðubandalagsins,
aö ráðherrar þess eiga auðvelt
með aö leysa þau vandamál,
sem ráðherrar Framsóknar eru
aö brýna fyrir fólki að veröi aö
lcysa. Helguvlkurmálið vilja
þeir einfaldlega leysa með þvl
aðtryggja um næstu framtiö að
Keflvikingar fái að drekka ollu-
mengað vatn, jafnframt að svo
kunni að fara, að ekki verði
hægt aö flytja ollu til landsins
vegna ónógrar hafnaraðstöðu.
Úm verðbólguna hafa þeir þau
orð, að hún verði ekki minnkuð
með hinum „gömlu Oialdsúr-
ræðum”, væntanlega þeim
sömu og Tómas vill nota. Nú á
sem sagt aö taka af hinum
„rlku” og færa til hinna ,,fá-
tæku”. Þetta er stefna Lúðvlks
Jósepssonar, sem reiknar sinar
prósentur sjálfur.
Til viðbótar má svo geta þess,
að þegar forsætisráðherra og
forseti landsins ræddu saman
efnahagsmál á dögunum, kom
upp úr dúrnum að mikil krlsa á
Rangárvöllum var leyst með
heitu vatni. Nú er eftir að sjá
hvort meira heitt vatn er á elda-
vélinni, oghvort hægt veröur að
þ/öa heilasellur kommúnista
með þvI.Takiíst það ekki verða
þeir I náinni framtið lltið annað
en dautt geimtungl á hinum
pólitlska himni.
Svarthöfði