Vísir - 11.12.1980, Blaðsíða 20

vísnt
Fimmtudagur 11. desember 1980
- hugieiðíng um
dægurlagatexla
G.S. skrifar:
„Maður er alltaf að rekast á
skammir út i textana hans
Bubba. 1 fljótu bragði verður þó
ekki annað séð en að textar hans
standi upp úr þegar þeir eru born-
ir saman við aðra islenska texta.
A nýlegri plötu með Öðrum vin-
sælum söngvará er boðið udp á
Endurflytjið
Dátt um
kjðtvlnnslu
Margrét hringdi:
„Ég frétti af mjög gagnlegum :
þætti um kjötvinnslu sem sýnd- j
ur var i sjónvarpinu fyrir j
nokkru siðan og mér datt I hug •
hvo'rt ekki væri hægt að koma:
þvi á framfæri að þetta kom til j
umræðu I stórum kunningjahópi j
um daginn og þar höfðu þvi mið- •
ur fáir séð þáttinn, en mikill;
vilji var fyrir þvi að læra af hon- •
um, hvernig eigi að vinna kjöt. j
Ég vil þvi sérstaklega fara fram j
á að þátturinn verði endursýnd-:
ur, og ég er viss um að fleiri*
hafa áhuga á að sjá þáttinn. Mér j
datt i hug hvort þeir gætu ekki j
einnig látið I sér heyra, svoj
sjóvarpsmenn sjái hver áhuginn j
er”. •
Breytlð
notkunarllma
umferðarljósanna:
Burt með
bau ella!
íbúi í Safamýri skrifar:
Ekki skil ég hvers vegna verið j
var að planta þessum um-j
ferðarljósum niður á gatnamót-:
um Háaleitisbraut-Safamýri. j
Ég get ekki séð, að þau komi að:
nokkru gagni nema siður sé. j
Umrædd ljós eru lá’tin veraj
virk frá þvi snemma á morgn-j
ana til kl. 5 á daginn (á a.m.k. j
flestum dögumXÁ þessum tima j
þjóna þau engum öðrum til-j
gangi en að tefja umferðina,;
sem er svo sem nógu silaleg-
fyrir.
Milli kl. 5 og 6 eru ljósin hins j
vegar látin vera blikkandi.j
þannig að venjulegur umferðar- j
réttur ræður. Það er einmitt áj
þessum klukkutima sem þörf er •
fyrir ljós á þessum gatnamót-j
um, ef hún er þá einhvern tima j
til staðar. Þá er talsverð umferð j
og börn gjarnan send I búðirj
fyrir foreldra sina.
Þvi segi ég: Látið ljósin:
stjórna umferðinnimilli kl. 5 og j
6, en ekki i annan tima. Burtj
með þau ella. j
G.S. segir að textar Bubba standi upp úr i samanburði við aðra.
bull eins og þetta: „Ef þiljurgætu | aðmeinaaðtilséuúlfar,semgeti
talað”, „Sveitin mill anda var opnað ásér skoltinn á einhverjum
mitt ævintýr/lék ég löngum dátt öðrum?
við minar ær og kýr / ofurlitill Nóg af þessu að sinni. Blaða-
snáði ég var ljós og hýr”, ,,en ætið mönnum á Mogganum, Visi og
upp i huga mér skaut minning- j röflurum Þjóðviljans, sem vilja
unni um þig / og hún ekki í friði fyrir alla muni hengja Bubba i
lætur mig”,,,Er úti næðadimmar nafni islenskrar tungu, vil ég
nætur”-. benda á, að góður tannlæknir
Annar leirhnoðari syngur inn á ræðst fyrst á skemmdu tönnina,
nýlega plötu um úlf sem „opnar á en ekki á þær tennur sem eru i
sér skoltinn sinn”. Er maðurinn , hættu”
Vlðurelgn Hag-
kaupa og bóksaia
Bankamenn léru I verkfall:
Með Drettándu
mánaðartaunin
R.K. skrifar.
Það hefur verið fróðlegt að
fylgjast með viðureign Hag-
kaupa við bóksalafélagið að
undanförnu, en Hagkaup er að
berjast fyrir þvi að mega selja
bækur á lægra verði en aðrir
gera.
Þvi telja bóksalar vegið að
sér, þegar það er afhjúpað að
sniða má af verði bóka út úr
verslun án þess að það saki
seljandann verulega. Það eru
eðlileg viðbrögð þeirra að vilja
vernda eigin hag.
Það var engu likara en að
bókaútgefendur hefðu talið sig
vera búnir að leysa morðgátu er
þeir fundu út hver hefði selt
Hagkaup bækur, og sá er það
gerði hefur gefið út yfirlýsingu
um að það muni ekki gerast aft-
ur. Samtrygging þessara
manna ætlar þvi að hafa sitt
fram.
Það þarf auðvitað ekki að fara
mörgum orðum um vilja al-
mennings i þessu máli, það vilja
auðvitað allir kaupa bækur á
lægsta fáanlega verði. Það hef-
ur Hagkaup boðið upp á og vill
gera áfram en verður sennilega
stöðvað i að gera. Fallegt eða
hitt þó heldur.
G. Jóhannsson skrifar.
„Þá er enn eitt verkfallið
skollið yfir, verkfall nýrrar
stéttar á þeim vettvangi, þ.e.
bankamanna sem fengu samn-
ings- og verkfallsrétt fyrir
skömmu.
Það er i sjálfu sér ekkert við
það að athuga að bankamenn
skuli notfæra sér þessi réttindi
sin, sem þeir hafa loksins öðl-
ast, en það er ekki úr vegi að
vekja athygli á þvi að fleira
blandast inn i þetta mál.
Eitt er það að bankamenn fá
greidd 13 mánaðarlaun á hverju
ári, þótt þeir vinni ekki „nema”
12 mánuði eins og aðrar stéttir
sem þiggja mánaðarlaun fyrir
hvern mánuð ársins en ekki eitt-
hvað þar ofan á. Þetta er að
sjálfsögðu væn fúlga sem
bankamenn fá þannig i hendur
og ekki óliklegt að meta megi
þessa greiðslu sem 7-9 prósent
tekjuaukningu.
Og i verkfallið héldu þeir rétt
eftir að vera búnir að veita
þessari aukagreiðslu viðtöku,
þeir þurftu þvi ekki að hafa
áhyggjur af jólunum og öllum
þeim útgjöldum sem þeim
fylgja á hverju heimili. Það ger-
ir hinsvegar megin þorri alls
vinnandi fólks sem veltir hverj-
um seðli handa á milli áður en
hann er af hendi látinn. En
verkfall bankamanna sem hafa
fengið 13. mánuðinn greiddan
getur hæglega orðið til þess að
ekki þurfi að velta neinum seðl-
um handa á milli, þeir verði
hreinlega ekki á boðstólum.”
Sjónvarps-
dagskráin
frábær
Glápari hringdi:
Ég get ekki orða bundist leng-
ur. Eru það tómir hálfvitar sem
Visir hringir i á morgnana til að
spyrja um álit þeirra á dagskrá
rikisfjölmiðlanna?
Dagskrá sjónvarpsins hefur
sjaldan eða aldrei verið jafn góð
og nú. Ég nefni til dæmis
„Landnemana” á sunnudögum,
myndina um Jimmy Greaves og
sænsku myndina „Vesalings
Valdimar” á manudaginn, „Lif-
ið á jörðinni” og „Övænt enda-
lok” á þriðjudaginn. Allt eru
þetta úrvalsþættir. Þá er „Löð-
ur” á laugardögum „Prúðuleik-
ararnir” eöa „skonrok(k)” á
föstudögum og svona mætti
lengi telja.
En hvað segja svo þessir
idjótar sem svara spurningunni
i Visi: „ömurleg dagskrá”,
„alltaf að versna”, og það
versta, sem ennþá hefur komið:
„Blindskák hundleiðinleg”.
Þetta lýsir fyrst og fremst
lágkúrulegum smekk viðkom-
andi.
Ég verð að segja fyrir mig, að
væri dagskrá sjónvarpsins öllu
betri, kæmi maður hreint engu i
verk á kvöldin.
GÖMUL BÓK KLÆDD I NÝJAN BÚNING
Haraldur
Gunnarsson hringdi:
Nú fyrir stuttu kom á markað-
inn bók um Liverpool og hefur
hún verið aúglýst sem ný bók um
Liverpool-liðið, sem hefur náð
frábærum árangri undanfarin ár.
Þegaréglas bókina, varð ég fyrir
vonbrigðum, þvi að nær hálf bók-
in er um sögu félagsins fyrir
seinni heimsstyrjöldina. Þá kom
það mér á óvart, að þarna er um
gamla bók að ræða, þvi að hún er
gefin út i Englandi 1978 og vantar
þvi illilega greinargóða lýsingu á
velgengni Liverpool undanfarin
tvö ár, en félagið setti glæsileg
stigamet i Englandi 1979. Um
þessi tvö sl, keppnistimabil er að-
eins skrifað i eftirmála.
Þá kemur það nokkuð á óvart,
að leikir Liverpool og KR i
Evrópukeppninni 1964 — fá aðeins
þrjár linur i bókinni, sem er nú
verið að gefa út á Islandi. Hefur
ekki verið rétt að bæta sérstökum
kafla með myndum og viðtölum
við KR-inga um þessa leiki, sem
voru fyrstu Evrópuleikir Liver-
pool og KR.
Það er sama með þessa bók um
Liverpool og bókina um Kevin
Keegan, sem var gefin út fyrir
jólin 1979, að þær eru tveggja ára
gamlar, þegar þeim er snarað yf-
ir á islensku. 1 bókinni um Kevin
Keegan vantaði alveg kaflann um
dvöl hans hjá Hamburger.
SV
Eru það ekki svik við kaupendur
bókarinnar, að hún sé auglýst upp
i sjónvarpi og blöðum sem saga
Liverpool-liðsins, eins og það er i
dag. Fólk heldur að þetta sé ný
bók, ekki gömul bók, sem er
klædd i nýja peysu.