Pressan - 19.01.1989, Blaðsíða 21

Fimmtudagur 19. janúar 1989
21
AXEL EINARSSON upphafsmaðurinn að Söngvakeppni íslands ’89:
Islenska
höfunda
vantðf
fleifi
taekifeeri
Pressan, Hótel Saga og hljóðstúdíóið Stöðin
ætla að efna til söngvakeppni nú á næstunni.
Keppnin var kynnt lítillega í Pressunni í síðustu
viku og undirtektir hafa verið prýðilegar.
Þessa dagana er unniö af
kappi viö undirbúninginn, ver-
iö aö ganga endanlega frá
keppnisreglum, þátttöku Ijós-
vakamiöla, verðlaunum og
fleiru í þeim dúr. Markmiöió er
eitt: aö gera Söngvakeppni ís-
lands ’89 sem best úr garði til
aö hún geti orðið eftirminni-
legurog árviss atburöurí fram-
tíöinni.
Axel Einarsson, tónlistar-
maöur og eigandi hljóö-
stúdíósins Stöövarinnar, er
upphafsmaöurinn aö Söngva-
keppni íslands 1989. Hann
segist hafa fengiö hugmynd-
ina er hann var í Svíþjóð um
jólin.
„Ég sá þegar í staö aö eitt-
hvaö því líkt vantaði okkur hér
heima,“ segir hann, „burtséð
frá undankeppni Eurovision-
söngvakeppninnar. Ég vona
bara aö allt takist þaö vel núna
aö viö getum gert þessa
söngvakeppni aö árvissum at-
burði.“
Axel segist ekki kvíóa því að
dómnefndina skorti verkefni
þegar kemur að því aö velja úr-
slitalögin tíu né því aö þau
finnist. Hér á landi séu margir
sem geti samiö frambærilega
dægurtónlist þótt þeir séu
ekki í sviösljósinu alla jafna.
Sjálfur er Axel Einarsson
reyndar liötækur lagasmiöur.
Hann samdi til dæmis lagið
Hjálþum þeim og átti lag í úr-
slitum Söngvakeþþni evróþskra
sjónvarþsstööva 1987. Lagið
Aldrei ég gleymi.
„íslenskir dægurlagahöf-
undar fá alltof fá tækifæri til
aö koma sér á framfæri," segir
Axel. „Og ekki má gleyma því
aö við fáum engan stuðning til
aö láta ( okkur heyra erlendis.
Þaö vantar alveg eina deild í
utanríkisverslunina hjá okkur,
dægurlagadeildina. Aörar
þjóðir hafa komið auga á aö
þær geta hagnast á aö flytja út
tónlist. Þetta er í raun og veru
stórmál. Ég hef mikinn áhuga
á slíkri útflutningsmiöstöð
dægurtónlistar og hef einmitt
könnun í gangi um þessar
mundir um þaö mál.“
Og Axel bætir við:
„Keppni eins og Söngva-
keppni íslands gerir ekki bara
lagahöfundum gott. Þaö koma
oft miklu fleiri ný andlit upp;
söngvarar sem ekki hefur
heyrst í áöur, óþekktirútsetjar-
ar... Ég ætla einmitt aö ráða
ungan og bráöefnilegan út-
setjara til aö sjá um lögin í
keþpninni, Birgi Jóhann Birg-
isson. Hann hefur ööruvísi til-
finningu fyrir tónlistinni en
margir þessir gamalreyndu."
Axel Einarsson hefur starf-
rækt hljóöver sitt, Stöðina,
síöan 1984.
„Ég byrjaöi fremur smár í
sniöunum, meö átta rása upp-
tökuborð. Núna er ég kominn
meö fullkomin fjölrásatæki til
að taka upp plötur.“
Og Axel hefur ekki ein-
göngu sinnt hljóöritun. Hann
hefur jafnframt gefið út plötur.
Frá honum komu út þrjár stór-
ar plötur fyrir síöustu jól. Tvær
meö Sverri Stormskeri og
harmónikkuplatdn Kveöja.
Einnig fékkst hann dálítið vió
plötuútgáfu á árunum 1976—
78. Gaf þá meðal annars út
tvær plötur Deildarbungu-
bræöra.
Hann fékkst jafnframt viö
hljóðfæraleik hér á árum áöur.
Lék til dæmis meö hljómsveit-
inni Persona á efri hæðinni í
Glaumbæ meöan sá staöur
var og hét. Hann var meðal
stofnenda Tilveru skömmu
eftir aö Hljómar og Flowers
sundruöust sællar minningar
og ekki stóð steinn yfir steini i
íslensku hljómlistarlífi. Síöar
komu viö sögu hljómsveitirnar
lcecross, Deildarbungubræó-
urogfleiri. ■
LENNON
I NYJII LJÓSI
Þær eru ófáar bækurnar
sem skrifadar hafa verið um
stórstirni eins og Elvis
Presley og John Lennon.
Drjúgur meirihluli þeirra
hefur verið endalaus lof-
gjörð um viðkomandi aðila
og ekki er síður fariö fögrum
orðum um þeirra nánustu.
Það er svo sem engin furða
því flestar hafa þær verið
skrifaðar með því hugarfari
að selja sem flest eintök.
Ekki alls fyrir löngu kom út
bók um Jolin Lennon sem
ber heitið „The Lives of
Jolin Lennon“ og ekki verð-
ur sagt að þar sé farið fögr-
um orðum um goðið.
Höfundur bókarinnar er
maður að nafni Albert Gold-
man. Goldman þessi er sá
sami og svipti hulunni af
Elvis Presley á sínum tíma
með bókinni „Elvis“. Svo
vikið sé aðeins að þeirri bók
Goldmans er um hana að
segja að í henni brýtur hann
til grunna þær hugmyndir
sem almenningur hafði um
Presley (sjá mynd). Hið
sama er upp á teningnum
með þessa nýju 719 blað-
síðna bók um John Lennon.
Þar er allt krufið til mergjar
og er svolítið fróðlegt að sjá
hvernig hin ýmsu atriði
stangast á við það sem mað-
ur hafði áður heyrt. Yoko
Ono (ekkja Lennons) hefur
mótmælt bókinni í alla staði
og sakað höfund hennar um
lygi og rógburð. Það er ekki
að ástæðulausu sem Yoko
likar illa við þessa bók því
hún fær kannski einna versta
útreið í henni. Félagar Lenn-
ons úr Bítlunum hafa einnig
verið ötulir við að bera ýmis
atriði úr henni til baka og því
er ekki laust við að maður
spyrji sjálfan sig hvort það sé
yfirleitt eitthvert mark á
bókinni takandi. Hér á eftir
fer úttekt á tveimur atriðum
sem hefur verið farið rangt
með í fjöldann allan af árum
(þ.e.a.s. ef marka má Gold-
man).
ALFREÐ LENNON
Um æsku Lennons hafa
menn mikið rætt og reynt
jafnframt að skoða hin
flóknari verk hans með hlið-
sjón af henni. Þær frásagnir
af æsku Lennons sem fjöl-
miðlar hafa birt eru flestar á
þann veg að faðir hans (Al-
freð) hafi verið vandræða-
gepill sem stakk af frá konu
og barni (sjá mynd) en að
móðir Lennons (Júlía) hafi
verið til fyrirmyndar í alla
staði. Þetta hljómar vel, en
af hverju bjó Lennon þá hjá
Mimi frænku sinni þegar
hann var lítill? í bók Gold-
mans segir Alfreð Lennon
frá því þegar hann ákveður
að flytja til Nýja-Sjálands og
býður John að koma með
sér. Þeir feðgarnir höfðu þá
verið í Blackpool í sex vikur
og það hafði verið ætlun
hans að skila John ekki aftur
til Júlíu. John leist vel á að
fara með Alfreð en svo birt-
ist móðir hans og segist vilja
hafa hann hjá sér og er þá
ákveðið að hann skuli fá að
velja sjálfur. Alfreð segir hér
frá því þegar John velur á
milli föður og móður:
„Hann hljóp unt og stökk
upp á hnén á mér, spyrjandi
hvort móðir hans kæmi
aftur. Það var greinilega það
sem hann vildi. Ég sagði nei,
að hann yrði að ákveða hvort
hann yrði eftir með mér eða
færi með henni. Hann valdi
mig. Júlía spurði hann aftur
en John sagðist vilja vera
með mér. Júlía fór út um
dyrnar og var á leiðinni upp
götuna þegar John hljóp á
eftir henni. Þetta var það
síðasta sem ég sá og heyrði
frá honum þar til ég frétti að
hann væri orðinn Bítill. “
John valdi móður sína en
fékk móðursystur sína því
Júlía var ekki lengi að konta
honunt fyrir hjá Mimi á
nýjan leik. Einu skiptin sem
John hitti móður sina voru
þegar hún konr til að láta
Mimi gera að sárunr eftir þá-
verandi sambýlismann sinn.
MAY PANG
Slúðurdálkar komust í
feitt þegar John tilkynnti að
hann væri farinn frá Yoko og
byrjaður að búa með einka-
ritara sínunt sem héti May
Pang. í bók Goldntans er
sagt frá þessum atburði allt
öðruvísi en áður. Þar kemur
fram að Pang, sem verið
hafði einkaritari Lennon-
hjónanna í þrjú ár, fékk
verkefni sem hún hafði ekki
gert ráð fyrir þegar hún hóf
störf hjá þeini. Yoko hafði
hitt Pang að máli einu sinni
og sagði frá því að henni og
John kæmi ekki vel saman
þá dagana, og er skemmst
frá því að segja að Yoko bað
Pang að annast viðhald á
John fyrir hennar hönd.
Hugmyndina að þessu er
Yoko sögð hafa fengið frá
föður sínurn en hann hafði
sína eigin „geishu“ og líkaði
vel. Pang vissi fyrst ekki
hvaðan á sig stóð veðrið en
ákvað síðan að grípa tæki-
færið og það verður ekki
annað sagt en John hafi
tekið henni opnum örntum
því samband þeirra entist
mun lengur en gert hafði
verið ráð fyrir.
GRÓUSAGN-
FRÆDINGUR
Ef litið er á starfsaðferðir
Goldmans sést að hann fæst
við öflun efnis í bækur sínar
á mjög vísindalegan hátt. í
bók hans um Lennon niá
heita að hann vitni i fólk í
annarri hverri setningu og
heimildamenn skipta
hundruðum. Það má því
reikna með að þetta sé ekki
einhver þvæla sem Goldman
hefur skáldað í blankheit-
um. Spurningin snýst meira
um það hve marktækar
heintildirnar eru. í raun og
veru verður hver og einn að
gera það upp við sig hverju
hann trúir og hverju ekki. Og
ef einhver hefur mikið á móti
svona bókum er einfalt mál
fyrir viðkomandi að láta
þær alveg eiga sig. ■