Pressan - 18.07.1991, Blaðsíða 22

22
FIMMTUDAGUR PRESSAN 18.JÚLÍ1991
Hvers á
Jón Pálí
að gjalda?
Jón Páll Sigmarsson, sem
hingad til hefur veriö álitinn
sterkasti maður heims, má
bíta í þaö súra epli aö vera í
þridja sœti á afrekalista ís-
lenskra kraftlyftingamanna.
Fyrir ofan Jón Pál eru bœdi
Hjalti Úrsus Árnason og
Magnás Ver Magnússon.
A kraftlyftingamóti á Akur-
eyri á dögunum náði Hjalti
þeim áfanga að verða sterk-
asti kraftlyftingamaður Evr-
ópu um þessar mundir.
Hjalti hefur lyft 1.017,5
kílóum í samanlögðu í 125
plús-flokki. Magnús Ver hefur
lyft 1.015 kílóum og Jón Páll
970 kílóum. Næstur á eftir
Jóni Páli kemur Torfi Ólafs-
son, en hann hefur lyft 912,5
kílóum.
A sama tíma og íslenskir
kraftlyftingamenn eru í hópi
fimm bestu þjóða í heimi bíð-
ur Kraftlyftingasambandið
nú örlaga sinna í skiptarétti
Kópavogs, en félagið er gjald-
þrota.
ITENGSLl
Eiríkur Jónsson útvarps-
maður er frændi Ólínu Por-
varðardóttur borgarfulltrúa
eins og
Herdís Þorgeirsdóttir rit-
stjóri sem er barn lögreglu-
sjjóra eins og
Arni Sigurjónsson bók-
menntafræðingur sem ver-
ið hefur ritstjóri tímarits Máls
og menningar eins og
Guðmundur Andri Thors-
son rithöfundur sem er son-
ur fyrrverandi fréttastjóra hjá
RÚV eins og
Guðmundur Emilsson
hljómsveitarstjóri sem á
ættir að rekja í Breiðdalinn
eins og
Helgi Hóseasson smiður
sem er utan þjóðkirkjunnar
eins og
Jón Baldvin Hannibalsson
utanríkisráðherra sem var
í skóla í Edinborg eins og
Páll Hannesson skóla-
stjóri Bankamannaskól-
ans sem starfað hefur sem
blaðamaður eins og
Árni Johnsen alþingis-
maður sem samið hefur lög
fyrir gítar og söngraddir eins
og
Jónas Tómasson tónskáld
sem er læknissonur eins og
Eiríkur Jónsson útvarps-
maður
TÍMPLARAR
BYGGJA 21
NÝTT KLÓSETT
í GALTALÆK
Þad œtti enginn að þurfa
að vœta svœðið á Bindindis-
mótinu í Galtalœkjarskógi
nú, frekar en endranœr. Móts-
haldarar hafa ár hvert keppst
við að halda svœðinu þurru
og hafa að þessu sinni brugð-
ist myndarlega við aukinni
aðsókn með því byggja 21
nýtt vatnssalerni.
„Allur undirbúningur
mótshaldara fyrir mótið í ár
miðast við að hægt verði að
taka við fleiri gestum en á síð-
asta móti. Þótt gæslan á
svæðinu sé hert á hverju ári,
og ítrekuð tilmælin um að
skilja áfengið eftir heima þeg-
Trúi ekki öðru en
hann rigni hressilega
— segir eigandi Regnfatabúdarinnar, sem glímir viö „ískyggilegar" afleiöingar
blíöviörisins
,,Það mætti alveg rigna,
þótt ekki vœri nema rétt til að
minna á okkur. Annars er
þetta ekki alveg dautt, því
fólk á íslandi hreyfir sig lítið
án þess að taka með sér ein-
hvern regnfatnaö. Það á eftir
að rigna hressilega, ég bara
trúi ekki öðru,“ sagði Linda
Harðardóttir í Regnfatabúð
inni, en ískyggilegar afleið-
ingar blíðviðrisins að undan-
förnu eru smám saman að
koma betur í Ijós.
Auk þess að hrella eigend-
ur Regnfatabúðarinnar hefur
sólin tekið sinn toll af reið-
hjólaeigendum, sem þurfa að
glíma við bíræfna reiðhjóla-
þjófa sem spretta upp um leið
og sólin glennir sig. Þessu til
staðfestingar er haft eftir tals-
manni lögreglunnar í Morg-
unblaðinu, ,,að fólk sem ekki
hefur efni eða nennu til að
kaupa sér reiðhjól þegar það
langar til að þeysa um- göt-
urnar í sólskininu, taki þá
hjólhesta nágrannans
ófrjálsri hendi".
Þá hafa andstæðingar
áfengisbölsins fengið enn
eina blauta tuskuna framan í
sig, því fram hefur'komið að
sala á bjór og léttvíni hefur
stóraukist í sólinni. Og ekki
nóg það; menn kaupa ekki
bara eina og eina flösku,
heldur láta þeir sér ekki
nægja minna en þriggja lítra
fernur.
ar farið er á bindindismót,
eru það gestirnir sjálfir sem
ráða mestu um það hvernig
til tekst, fólkið sem heldur
tryggð við staðinn og fjöl-
skyldurnar sem vilja
skemmta sér í áfengislausu
umhverfi," segja mótshaldar-
ar um viðbúnaðinn að þessu
sinni.
FENGU
ÍSLANDSHEIM-
SÓKN AÐ
LAUNUM FYRIR
TILTEKT HEIMA
HJÁ SÉR
Fótboltaliðið í Kúlusúk
kom hingað til lands í vikunni
í boði flugfélagsins Odin Air.
Liðið hefur síðustu ár tekið
að sér að þrífa bœinn áður en
aðalferðamannatraffíkin
hefst. Að launum hefur flug-
félagið Odin Air boðið leik-
mönnunum íslandsferð.
Grænlensku knattspyrnu-
hetjurnar hugðust leika hér
nokkra vináttuleiki, meðal
annars við lið Bílddælinga,
en Bíldudalur er vinabær
Kúlusúk.
Það er rétt að taka fram að
farmiðarnir, sem féiagar í
Kúlusúkliðinu fengu, gilda
fram og til baka.
KYNLÍF
Hverjir eiga ad ráöa barneignum?
Ég telst til þess hóps af
fólki sem vill ekki að núver-
andi fóstureyðingalöggjöf
verði þrengd. Ég tel að kon-
ur eigi sjálfar að fá að ráða
barneignum sínum en ekki
ríkið. Fóstureyðing er alltaf
örþrifaráð og ég á erfitt
með að trúa því að þær
konur sem leita eftir fóstur-
eyðingu noti hana sem
einskonar „getnaðarvörn"
og leiki sér að því að leggj-
ast inn á sjúkrahús til að
láta eyða fóstri. Slíkar kon-
ur eru örugglega afar fáar.
Meirihluti kvenna lítur á
fóstureyðingu sem örþrifa-
ráð.
En lítum á helstu ástæður
þess að fóstureyðingar eru
heimilaðar með lögum.
Þegar fóstureyðingalöggjöf
hefur verið rýmkuð, líkt og
gerðist meðal okkar árið
1975, bætir það andlega
og líkamlega heilsu
kvenna. Til dæmis er hægt
að sjá í skýrslum að inn-
lögnum á sjúkrahús vegna
ófullkominna fóstureyð-
inga sem gerðar eru af
skottulæknum hefur fækk-
að. Sömuleiðis dauðsföllum
sem rekja má til óiöglegra
fóstureyðinga. Konur sem
vilja eyða fóstri hætta ekki
JONA
INGIBJÓRG
JÓNSDÓTTIR
allar við það þótt fóstureyð-
ingar séu bannaðar. Þær
leita allra ráða til þess og
sumar aðferðirnar geta
beinlínis verið lífshættuleg-
ar. Enda hefur það sýnt sig
að það er algengara að
konur séu fegnar þegar
fóstureyðingin er afstaðin
en að þær finni til sorgar
eða þunglyndis vegna
ákvörðunar sinnar. Ef fóst-
ureyðingar væru bannaðar
hefðu konur með feita
pyngju aðeins efni á því að
fara til útlanda og verða sér
úti um tiltölulega hættu-
lausa fóstureyðingu. Lög
gegn fóstureyðingum
myndu síst stuðla að jafn-
rétti milli efnameiri og
efnaminni kvenna.
Þá geta læknisfræðilegar
ástæður legið að baki því
að fóstureyðing er fram-
kvæmd. Áður en fóstureyð-
ingar af læknisfræðileg-
um ástæðum urðu lögleg-
ar áttu mikið veikar konur
engra annarra kosta völ en
að ganga í gegnum hættu-
lega meðgöngu og fæðingu
eða fara í hættulega ólög-
lega fóstureyðingu.
Ef sett yrðu lög sem gera
fóstrið í móðurkviði
jafnrétthátt og konuna sem
er barnshafandi er hætt við
að þau yrðu erfið í fram-
kvæmd. Slík lög stríða
gegn persónulegu frelsi
sem okkur er öllum annt
um. Það hljómar eins og í
þriðja klassa vísindaskáld-
sögu ef einhverjum yrði
falið það verk að standa
vörð um fóstur hjá ófrískri
konu. Konur færu bara að
leyna þungun sinni svo
stóri bróðir kæmist ekki að
þunguninni. Hver er réttur
hvers í þessu sambandi? er
afar flókin siðferðisleg
spurning, en við getum
sagt að konan sjálf hljóti
alltaf að vera annað og
meira en fóstrið sem vex í
líkama hennar.
Lífið í dag snýst æ meir
um valkosti og konur vilja
fá að ráða hvenær börnin
koma. Þær eru hreint ótrú-
legar sögurnar af lang-
ömmum okkar sem reyndu
allra handa aðferðir til að
komast hjá þungun — með
misjöfnum árangri. Ég hef
heyrt um eina sem geymdi
grænsápu í leggöngunum í
mörg ár en sú aðferð reynd-
ist árangurslaus getnaðar-
vörn.
Slys eða nauðgun á til
dæmis ekki að þurfa að
koma í veg fyrir að stúlka
geti lokið pámi af því hún
varð ófrísk gegn vilja sín-
um. Þá ætti ekki aö refsa
konu eða unglingsstúlku
fyrir augnablikskæruleysi
eða vanþekkingu og láta
hana eignast barn þvert of-
an í vilja sinn. Mér er kunn-
ugt um að ákveðin samtök
hér á landi, sem berjast fyr-
ir afnámi fóstureyðinga af
félagslegum orsökum, vilji
bæta hag mæðra svo fleiri
konur sjái sér fært að eign-
ast barnið í stað þess að
íhuga fóstureyðingu. Ég
veit ekki alveg hvað átt er
við með að „bæta hag"
konunnar, en það að eign-
ast barn krefst annars og
miklu meira en bara pen-
inga. Það er tuttugu ára
vinna að eignast og ala upp
barn. Vinnan krefst þolin-
mæði, tíma og ástar og
hana getur enginn gefið
nema ættingjar barnsins.
.. . ég hef heyrt
um eina sem
geymdi grænsápu
í leggöngunum í
mörg ár en sú
aöferd reyndist
árangurslaus
getnadarvörn
Ég er hrædd um að „bættur
hagur" kvenna myndi ekki
breyta miklu um það hvort
konur ákvæðu að fara í
fóstureyðingu eða ekki.
Auðvitað hafa fæðst
mörg börn sem „komu
undir" öllum á óvart. Hver
þekkir til dæmis ekki sögur
um „lykkjubörn", börn sem
urðu til þótt móðirin væri
með lykkjuna? Margar kon-
ur sætta sig við óvænta
þungun og bjóða börnin sín
velkomin í heiminn, en alls
ekki allar, og það er heldur
ekki hægt að ætlast til þess:
Ef konu yrði þröngvað til
að ganga með barn og
fæða það eru líkur á að hún
ætti erfitt með að bjóða það
velkomið. Og hver óskar
barni þess?
Spyrjiö Jónu um kynlífiö. Utanáskrift: Kynlíf c/o PRESSAN, Hverfisgötu 8-10, 101 Reykjavík