Pressan - 29.10.1992, Blaðsíða 26
26
FIMMTUDAGUR PRESSAN 29. OKTÓBER 1992
Við mælum okkur mót á lík-
amsræktarstöðinni að lokinni
boxæfingu. Þar hitti ég hann löð-
ursveittan, þennan orgínal sem
syngur um þorpin og fólkið í
landinu og íslenska þjóðin þykist
eiga í hvert bein. „Mikið rosalega
líður mér annars vel,“ segir hann
að loknu steypibaði, og rigsar af
stað í leit að heppilegum viðræðu-
stað. Hann velur kaffihús í mið-
bænum, ekkert af öllum þessum
nýju sem eru „inni“, heldur eitt
gamalt og notalegt í kjallara. Segir
að þar sé fínt að vera, rólegt og
ekkert fólk sem krefjist athygli og
steli frá okkur tímanum.
Bubbi Morthens hefur verið í
sviðsljósinu í áratug, selt fleiri
hljómplötur en nokkur annar fs-
lenskur tónlistarmaður og ekkert
bendir til þess að vinsældir hans
séu að dvína. f sumar vann hann
við hljóðritun á nýrri plötu sem
kemur út um næstu mánaðamót.
Platan, sem nefnist Von, var tekin
upp í Havana á Kúbu og segir
Bubbi hana mjög ólíka öllu því
sem hann hefur áður sent frá sér.
Hvað er nýtt?
„Tónlistin er blanda af afh'skri,
spænskri og kúbverskri tónlist en
þessi tegund af músík nefnist Son
og er sérkúbverskt fyrirbæri. Plat-
an hefur kostað gífurlega mikla
vinnu og margar milljónir, en mig
langaði til að koma með eitthvað
alveg nýtt. Platan er hugsuð sem
sælgæti handa þeim sem hafa
keypt mig öll þessi ár. Ég hefði að
sjálfsögðu getað tekið hana upp í
New York en valdi Kúbu, enda
neistinn þar. Ég fékk fræga tíu
manna kúbverska rótarhljómsveit
til liðs við mig, Sierra Maestra, og
auk hennar snillingana Eyþór
Gunnarsson og Gunnlaug Briem,
en þeir hafa báðir daðrað við
þessa tegund tónlistar. Sierra
Maestra kemur hingað í heim-
sókn þegar platan kemur út um
mánaðamótin, og ætlar að leika
fyrir Islendinga. Mér er sagt að
þessi plata sé mjög Bubbaleg, en
þó ekki lfk neinu sem ég hef gert
áður.“
Hvað erþað sem þú ert að vona?
„Ég læt mig fyrst og fremst
dreyma um að ástandið hér batni,
þorpin lifni við og hagur fólks
vænkist. Auðvitað getur maður
ekki annað en vonað að úr rætist.
Annars fjalla lögin á plötunni ekki
bara um von. Ég syng líka um ást-
ina og töluvert um dauðann, en
margir af kunningjum mínum
hafa verið að deyja. Þótt tónlistin
sé allt önnur en áður eru textarnir
á plötunni mjög íslenskir og ég
syng um fólkið og þorpin í land-
inu.“
Það er ekki komin kreppa íþig,
eins og svo marga?
„Auðvitað hefur ástandið hér
áhrif á mig, en ég lét það samt
ekki hindra mig í að gera þessa
fokdýru plötu. Ég hélt tónleika um
allt land síðasta sumar með hjálp
Visa fslands og það var dapurlegt
að fara þorp úr þorpi þar sem allt
virtist vera að deyja, búið að loka
frystihúsum og flestir bátar tómir.
Fólk er bláfátækt. Mín heimatil-
búna speki er sú að menn verði að
halda í jákvæðnina, hreinlega æfa
sig í því að vera jákvæðir. Þannig
er hægt að taka áföllunum miklu
betur.“
Hann segir að sér blöskri að
Bubbi á Kúbu
BUBBI MORTHENS
VON
STEINAR
★★★
I íslenskri poppsögu er Bubbi
Morthens saga út af fyrir sig. Sú
saga var meira að segja gefin út á
bók þegar Bubbi var bara 34 ára.
Bubbi er 36 ára í dag.
Bubbi hefur gert næstum allt
sem einn poppari getur gert á
þessum útkjálka alheimsins.
Hann hefur fengist við flestar
músíkstefnur, slegið flest hugsan-
leg met, unnið með velflestum
músíköntum þjóðarinnar og ver-
ið stældur og skrumskældur
trekk í trekk. Kannski hefur
Bubba fundist hann vera kominn
í bobba; einn daginn hefur hann
kannski vaknað upp, sett Bowie á
fóninn, litið í spegilinn og hugsað
mér sér; „Helvítis vesen, ég er bú-
inn að gera allt, hvað get ég gert
til að víkka sjóndeildarhringinn?“
Næst hefur Bubbi kannski tekið
hnattlíkanið, snúið og bent blind-
andi eins og Jóakim önd í ævin-
týraleit. Puttinn lenti á Kúbu og
næsta dag var Bubbi kominn í
bátinn og lagður af stað á vit æv-
intýranna og til að gera nýja plötu
sem nú er komin út.
Bubbi var ekki einn í bátnum;
Eyþór Gunnarsson, upptöku-
stjóri plötunnar, mikill mús-
íkpælari sem gjörþekkir tónlistar-
stefnur innfæddra, og Gulli Bri-
em trymbill fylgdu með. Sierra
Maestra, Þekktasta þjóðlagaband
Kúbu, sá svo um allt undirspil af
rótgróinni þekkingu og með-
fæddu taktnæmi. Þegar heim var
komið bættust nokkrir í súpuna,
þ.á m. Tryggvi Hubner gítarleik-
ari.
Það er í sjálfu sér ekki ný hug-
mynd að stunda svipaða tónlist-
arbræðslu. David Byrne hefur t.d.
unnið mikið með hina heitu takta
S-Ameríku og Paul Simon dvalið
langdvölum í Affíku. Þótt nokk-
uð hafi borið á því í seinni tíð að
íslenskir popparar leiti að inn-
blæstri út fyrir hinn vestræna
músíkheim er Bubbi þó fyrstur til
að stíga skrefið til fulls og fá inn-
blásturinn og undirspilið beint í
æð í suðrænni sól. „Von“ verður
fýrir vikið mun meira sannfær-
andi en aðrar suðrænar tilraunir.
Þrátt fýrir allt er það þó Bubbi
sjálfur sem skín bjartast í gegnum
plötuna. Hinn næpuhvíti íslenski
Bubbi. Bubbi syngur hvorki um
ananas, banana né apana í trján-
um, heldur eru yrkisefni hans
jaíníslensk og áður. Þetta samsull
ólíkra menningarheima — heitra
takta og tóna Kúbu og tregafullra
skammdegissöngva ffá Islandi —
virkar ótrúlega vel. Þótt kúb-
versku taktarnir séu „hressir“ á
yfirborðinu er þó viss dýpt og
dapurleiki í þeim sem Bubbi
dregur fram í sviðsljósið. Platan
verður þó aldrei þunglamaleg.
Það eru tólf lög á „Von“. Bubbi
þarf ekki að skammast sín fyrir
neitt þeirra og þótt hann hafi
samið óteljandi góð lög um dag-
ana getur hann samt verið reglu-
lega stoltur af nokkrum frábær-
um lögum hér. „Kossar án vara“
er í tælandi bóleró- sveiflu og er
mjög góð ballaða. Það sama má
segja um lagið „Of hrædd" sem er
í Chachalokefu-takti og hefur að
geyma sterkan texta um lífið og
dauðann. „Þingmannasveifla“ er
í skemmtilegum barna-cha-cha-
cha-takti og minnir á „Bróðir
minn“ með Ómari Ragnarssyni.
Þetta lag verður líklega smellur
plötunnar ásamt öðru góðu
stuðlagi, „Jakkalakkar“, sem hef-
ur þennan heimilislega Bubba-
blæ sem gerir Bubba að aufusu-
gesti á flestum heimilum.
Það er bara einn Bubbi og á
meðan hann gerir jafn skemmti-
legar, kraftmiklar og heilsteyptar
plötur og „Von“ þarf hann ekki
að óttast um konungsríkið.
Gunnar Hjálmarsson