Pressan - 17.12.1992, Blaðsíða 30

30
FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. DESEMBER 1992
LÍFIÐ EFTIR VINNU
POPP
FIMMTUDAGUR
Tregasveitin heldur
Iútgáfutónleika á Púlsinum
( kvöld í beinni útsend-
lingu á Bylgjunni í boði O.
Johnson og Kaaber. Feðgarnir Pétur
Tyrfingsson og Guðmundur Péturs-
son eru aðalnúmer hljómsveitarinn-
ar, en auk þeirra skipa sveitina á plöt-
unni þeir Sigurður Sigurðsson
söngvari, Björn Þórarinsson bassa-
leikari og Guðvin Flosason trommu-
leikari. Tveir þeir síðastnefndu eru
hættir og í kvöld spila með þeir Jó-
hann Hjörleifsson trommari og Stef-
án Ingólfsson bassaleikari.
• Rokkabillíband Reykjavíkur,
með þeim Tómasi Tómassyni, Birni
Vilhjálmssyni og Sigfúsi Öskarssyni,
sþilar á Gauknum. Þess má geta að
þetta er ein örfárra hljómsveita sem
ekki hafa skiþt út af í lengri tima.
• KK-band þarf ekki að fara mörg-
um orðum um. Það skemmtir gest-
um Tveggja vina í kvöld.
• Haraldur Reynis verður fyrstur til
að taka lagið á stórri trúbadorhelgi
sem er framundan á Fógetanum.
HFIlHll
• Papar halda upþi jólagleði á Púls-
inum með piparkökum og tilheyr-
andijólaglöggi.
• Camemberts er ný samsuða,
þótt gömul sé, meðal annars úr
gömlu Rikshaw og fleiri hundgöml-
um hljómsveitum. Á Gauki á Stöng.
• Bjarni Ara og félagar hafa nú
fengið inni á J^z í Ármúla.
• Stjórnin faer nú aftur að spila
saman óáreitt, því Mezzofortefélag-
arnir úr Stjórninni fá að vera í friði fyr-
ir gömlu félögunum, um stund að
minnsta kosti, á Tveimur vinum.
• Nýdönsk er að verða fastur liður
á Hótel fslandi og þar sþilar sveitin
bæði í kvöld og annað kvöld og
kannski næstu og þarnæstu helgi
eða jafnvel langt fram á næsta ár.
Ætli þeir séu að taka við af Stjórninni?
• Hermann Ingi er annar trúbador-
inn sem kemur til byggða. Hann gef-
ur gestum Fógetans eitthvað gott í
skóinn í kvöld.
LAUGARDAGUR
• Papar frá Vestmannaeyjum hafa
risið úr rekkju eftir skemmtun föstu-
dagskvöldsins og ætla að skemmta
annað kvöldið í röð á Púlsinum. Jóla-
glóð og piparkökur á hverju borði.
• Bjarni Ara og félagar hafa komið
sér vel fyrir á Ármúladjassinum.
• Deep Jimi and the Zep Creams
leika í eitt af örfáum skiptum hér á
landi á Tveimur vinum. Strax eftir ára-
mót bregða þeir sér aftur til Banda-
ríkjanna.
• Camembert er ein besta ostteg-
undin sem Osta- og smjörsalan hefur
upp á að bjóða, enda vantar margar
tegundir enn á Frónið svo við getum
talist til heimsborgara. En hvað um
það. Þetta ostlíki er hljómsveit nokk-
ur sem spilar á Gauknum í kvöld.
• Scobie & X-rated eru nú veður-
tepptir á Vestfjörðum þar sem ekki
hefur verið flugveður á milli ísafjarðar
og Reykjavíkur síðan um helgi. En nú
hefur jólasveinninn gerst svo rausn-
arlegur að bjóða sveitinni pláss á
sleðanum svo meðlimir hennar nái
til Reykjavíkur fyrir laugardagskvöldið
til að spila á Hressó.
• Sálin hans Jóns míns og ...
• Nýdönsk og Sálin hans Jóns
míns leiða saman hesta sína á Hótel
íslandi í kvöld á HSÍ-hátíð.
• Hermann Ingi er þrjóskur jóla-
sveinn sem skemmtir annað kvöldið
í röð á Fógetanum.
1 S U N l\ 1 U D A G U R 1

| t '# f ,í? | Wm
• Lipstick Lovers notuðu haustið
til spilamennsku í skólum og félags-
miðstöðvum auk þess sem þeir gáfu
sér tíma til að semja nvtt efni. Nú eru
þeir aftur komnir á fulla ferð með
nýjan bassaleikara í farteskinu og
heitir sá Sævar Þór. Hinir varaþykku
meðlimirnir eru Bjafki Kaikumo sem
syngur og leikur á gítar, Anton Már
sér einnig um gítarplokk og Ragnar
Ingi trommar. Þeirverða á Púlsinum.
• Bogomil Font og hinir kvensömu
Milljónamæringar elska beibs. Þeir
halda uppi hátíðardagskrá á Gauki á
Stöng í kvöld.
• Meistari Megas hefur upp raust
sína í fjórða sinn með stuttu millibili
á Hressó. Á það má benda að í síð-
ustu skipti sem Megas hefur rekið
inn nefið hefur húsfyllir verið á
Hressó og færri komist að en vildu.
• Guömundur Rúnar, öðru nafni
Stúfur, er þriðji jólasveinninn sem
skemmtir á Fógetanum.
SVEITABÖLL
i Edinborg, Keflavík fær
ÍDeep Jimi and the Zep
Creams á heimaslóðir í kvöld.
• Edinborg, Keflavík með Rúnar
Júlíusson og Larry Otis.
• Sjallinn, Akureyri Loðin rotta
verður á efri hæðinni en Vinir Dóra á
þeirri neðri.
DXBEEE013
• Edinborg, Keflavik Rúni Júi og
LarryOtis.
• Sjallinn, Akureyri Loðin rotta
með gógóþíunum.
• Hótel Selfoss Guðmundur Hauk-
ur spilar einn gömul og ný lög.
BARIR
)• Þessa dagana er
vart hægt að kveikja
á útvarpinu án þess
að þar gjalli í ein-
hverri þjóðarsálinni kerl-
ingakvein um mikilvægi
þess að halda jólin án áfeng-
is. Og þá er átt við jólin í víð-
asta skilningi: Þorláksmessu,
aðfangadag, 1., 2. og 3. í jól-
um, næstu daga þar á eftir,
gamlárskvöld, nýársdag og
gott ef menn eiga bara ekki
að hanga þurrir fram yfir
þrettánda. Af hverju í ósköp-
unum kemur þetta fólk bara
ekki út úr skápnum fyrir fullt
og fast og játar að það vilji
bara skýlaust áfengisbann
árið um kring? Nú er það svo
að drykkjumaður PRESS-
UNNAR hefur frá blautu
barnsbeini vanist á að
drekka blöndu af maltöli og
appelsíni á aðfangadags-
kvöldi, svo að Bakkus kon-
ungur kallar ekkert sérstak-
lega hárri raustu til hans það
kvöld, en hvað um það þó
svo væri? Á það má minna
að áfengið hefur aldrei gert
neinum manni neitt, svona
að fyrra bragði. Alkarnir
munu vafalaust ekki ansa
áskorunum bindindispostula
um jólaþurrk, en hvers
vegna skyldu þeir, sem með
áfengi kunna að fara, ekki
mega lyfta rauðvínsglasi yfir
jólamatnum? Ég man ekki
betur en afmælisbarnið hafi
lyft glasi í síðustu kvöldmál-
tíðinni og skorað á alla læri-
sveina sína upp frá því að
halda þeim sið til að minnast
sín. Hér með er því skorað á
fólk að fá sér endilega í glas
yfir jólin ef því svo sýnist.
Slíkt er þó ekki unnt nema í
heimahúsum yfir hátíðarnar
vegna þeirrar fráleitu lög-
gjafar, sem fyrirbýður allt
skemmtanahald á þessum
helgu dögum, og þá er
einskis spurt um trú eða trú-
leysi neytenda. Þetta er
sama vitleysan og tíðkast á
föstudaginn langa og hefur
gert þann dag að brjálæðis-
legasta partídegi ársins. Nú
dregur senn að því að ísland
gerist aðili að EES, aldamótin
færast sífelit nær og almennt
er nokkur von þess að á fs-
landi verði unnt að lifa á
svipuðum forsendum og á
Vesturlöndum. Er ekki kom-
inn tími til að menn megi
fara á barinn þá daga sem
þeim sýnist en ekki sam-
kvæmt boði bindindisfasist-
anna, sem virðast stýra því
sem þeir vilja stýra í áfengis-
málum landans? Það væri þá
jafnvel hægt að slá tvær bar-
flugur í einu höggi og gefa
mönnum frelsi til þess að
fara á barinn á þeim tímum
sólarhrings, sem þeim það
hentar, en ekki samkvæmt
lögboðinni sérvisku fyrr-
nefndra fasista.
Hvað eru popparar og leikarar
annað en sviðsfíklar sem elska að
baða sig í frægðinni, helst fyrir
framan sem flesta áhorfendur?
Sagt er að draumur sérhvers
poppara sé að leika í kvikmynd og
draumur sérhvers leikara að
syngja brjálað popp fyrir framan
æsta aðdáendur sem dýrka þá og
dá. Tilgátuna má styðja með því
að fjölmargir hérlendir popparar
og leikarar hafa látið þennan
draum sinn rætast, líkt og kollegar
þeirra Mick Jagger og David Bo-
wie hafa þegar gert í útlöndum.
Ásókn leikara í popparabrans-
ann má ef til vill skýra með því að
poppurum leyfist ýmislegt sem
leikurum er meinað að gera; þeir
fá óheft að sýna sinn innri mann
og tilburðir á sviði geta, ef því er
að skipta, farið yfir öll velsæmis-
mörk án athugasemda. Leikarar
hafa lært að temja sér agaðri
framkomu út á við og halda eg-
óinu niðri... þeir fá einfaldlega
útrás fyrir sýniþörfina sem popp-
arar. Og hljóðfærin eiga víst að
vera framlenging á einhverju
dónalegu. Á tímum jafnréttis á sú
kenning jafnt við um bæði kynin.
o r .
Egill Olafsson er ókrýndur kon-
ungur popparaleikarastéttar-
innar. Hann náði fyrst tökum á
poppinu en síðan hann hóf feril
sinn sem leikari á hvíta tjaldinu
hefur honum brugðið fyrir í
nánast hverri einustu íslenskri
mynd. Hann fær sjálfsagt í bráð
titilinn „afi íslenkra kvikmynda-
leikara" llkt og Gunnar Þórðar-
son fékk sem dægurlagasmið-
ur.
JólalQsjngThönd-
um Rsfveilunnar
Jólaljósin í miðbænum eru
til að skapa stemmningu í
skammdeginu og létta mönn-
um sporin í kappfilaupinu um
jólagjafirnar. Það sýnist sitt
hveijum um gæði og útlitsfeg-
urð ljósanna, en rauðu þver-
böndin á Skólavörðustígnum
geta hvorki talist falleg né eftir-
tektarverð svo dæmi sé tekið.
Lafandi hvítar perur á snúru í
Austurstræti eru svo sem held-
ur ekki til að hrópa húrra fyrir,
þótt vissulega líti þær betur út
að kvöldi til en um hábjartan
dag. Það er hins vegar vel að
verki staðið á Laugaveginum,
en þar hefur verið komið fyrir
ljósum á trjánum sem gera
götuna alla aðlaðandi og gimi-
lega til búðaráps.
Umsjón með jólalýsingu
miðbæjarins er í höndum Raf-
magnsveitu Reykjavíkur en
hönnunarlínur voru lagðar í
borgarstjórnartíð Davíðs
Oddssonar í samráði við Guð-
mund Kr. Kristinsson arkitekt.
Kaupmenn vilja fá lýsingu á
fleiri götur, en shk þensla
stendur í þeim borgarmönn-
um, því kostnaður mun vera
töluverður og viðhald óheyri-
legt. Það er mat manna að lýs-
ingin sé viðunandi og þeir sem
á annað borð gefa sér tíma til
að líta upp verða því að vera
sælir með núverandi fyrir-
komulag, því vart er að vænta
breytinga í nánustu framtíð.
Þeim Daníel Ágústi
Haraldssyni og Páli
Óskari Hjálmtýs-
syni brá fyrir (
mynd Kristínar Jó-
hann-
esdótt-
ur, Svoájörðu sem
á himni. Það er
dómurflestra að
þeim sé margt ann-
að beturtil lista
lagt en kvikmynda-
leikur.
Popparanunm
Birni Jörundi
Friðbjörnssyni
tókst vel upp í
Sódómu
Reykjavík, en
hann hefurá
sér sterka
popparaímynd enda segist
hann fyrst og fremst vera popp-
ari. Hver veit nema hann feti í
fótspor Egils Ólafssonar?
Steinn Ármann Magnússon sló í
gegn í Veggfóðri. Þar sannaðist
fyrir landi og þjóð að hann á
betur heima á leiklistarbraut-
inni en sem Kátur piltur. Ingi-
björg Stefánsdóttir, mótleik-
kona hans í Veggfóðri, er ekki
leikmenntuð en fékk þokkalega
dóma í Veggfórðri. Hún er einn-
ig ágæt í Pís of keik.
Sviðsframkoma
Helga Björnssonar
sem poppara hefur
vakið athygli og
þykir ein sú besta
hérá landi. Hverju
er þaðaðþakka
öðru en leiklistarmenntuninni?
Hann hefur fyrst og fremst sýnt
sviðsleiklistartilburði.
Ragnhildur Gísladóttir sýndi
fyrst tilburði í Stuðmannakvik-
myndunum en
sióígegn ísöng-
leiknum Kysstu
mig Kata sem
sýndur var hjá
Leikfélagi Akur-
eyrar. Nú hefur
menningarfull-
trúafrúin látið
drauminn rætast og náð sér í
leiklistargráðu frá London.
Björk Guð-
mundsdóttir hef-
ur einnig fengið
tækifæri á leik-
listarbrautinni. mxym&p <
Það var þegar
hún lék aðalhlutverkið í sjón-
varpsmynd Kristínar Jóhannes-
dóttur, Glerbrotum.
Ólafía Hrönn Jóns-
dóttir leikkona
hefur sýnt feiki-
góða takta sem
slík. Hún hefur
einnig sýnt það og sannað með
kvennahljómsveitinni Jarþrúði
að hún hefur
tónlistarhæfi-
leika.
Felix Bergsson
varð Greifi
löngu áðuren
hann lagði leik-
listina fyrir sig.
MAKALAUSAR
jVS/JíIJ)IR
Menn eru ýmislegt að snudda í
lífinu og kemur því vart á óvart að
félagsfræðingur nokkur í Banda-
ríkjunum skuli hafa fundið sér
það til dundurs að komast að því
hvemig stendur á því að gallabux-
ur em jafn makalaust vinsælar og
raun ber vitni. Hann hefur sett
fram þá tilgátu að vinsældirnar
felist helst í því að í gallabuxum
felur fólk raunverulegt andlit sitt;
það verður stéttlaust, kynlaust,
aldurslaust. í gallabuxum geti
flestir, ef ekki allir, gengið vegna
þess að táknrænt hafa þær litla
merkingu þótt þær gefi á stund-
um eitt og annað til kynna.
Fræðingurinn hefur líka komist
að þeirri niðurstöðu að í gallabux-
um finnist einstaklingnum sem
fjöldinn gleypi hann. Um leið
verði hann ósýnilegur án þess þó
að tapa sjálfstæði sínu. Þvert á
móti finnur hann jafnvel til ögr-
unar; unglingur sendir kerfinu,
foreldrunum og öllu hinu pakkinu
langt nef og miðaldra forstjóri
lösnar undan hefðbundnu hlut-
verki sínu. Félagsfræðingur þessi
hefur skrifað um þetta heillangt
mál, sem ekki skal rakið hér, en
þetta er dæmi um hverju menn
velta fyrir sér í Bandarflcjunum,
óskalandi gallatískunnar.
Magnús Jónsson og
ValdimarÖrn Flygenr-
ing hafa báðir látið
drauminn rætast og
víkkað starfssvið sitt;
Magnús með Silfur-
tónum og Valdimar
mestmegnis sem
trúbador.
Leikarinn Skúli
Gauta er í Snigla-
bandinu.
Sigurjóni og Ótt-
ari Proppe úr Ham
brá fyrir í Sódómu
Reykjavík. Þar
sýndi Sigurjón
ýmislegt nýtt og
gott.
Fjölíþróttir borga sig ekki
Kristín Ómarsdóttir gaf út fyrstu skáld-
sögu sína nú fýrir jól, Svarta brúðarkjóla, en
Lóuhráður
— kaffihúsið sem
gleymdist
í síðustu PRESSU var greint ffá
kaffihúsunum á leiðinni frá
Rauðarárstíg niður í Aðal-
stræti. í upptalningu þessari
gleymdist að nefha Lóuhreið-
ur, sem er til húsa í Kjörgarði
og rekið af Hirti nokkrum Iík-
legum, sem kenndur hefur ver-
ið við Bifhjólasamtök lýðveld-
isins, Sniglana. Hann og starfs-
fólk hans bjóða upp á nýbakað
rúgbrauð, vöfflur, kökur og
kaffi allan guðslangan daginn. f
Shiglafféttum birtist nýverið
rýni um staðinn undiryfir-
skriftinni Spáð í kaffibolla. Þar
fer rýnirinn heldur ófögrum
orðum um staðinn. Hér birtist
klausa úr greininni: „Þetta
byrjar ekki vel. Fljótvirk þjón-
usta, vel útilátið, þægilegir stól-
ar og snyrtileg húsakynni. Við
skulum sjá hvort við getum
ekki úthýst matnurn," hugsaði
rýnirinn. Hann gretti sig, tók
vænan bita af tertusneiðinni og
hellti hálfum bolla af kaffi á eft-
ir henni. Augnabliki síðar kom
tertubitinn ásamt kaffinu fljúg-
andi út úr manninum og lenti á
veggnum fyrir affan Hjört (lík-
legan).
„Fjandinn sjálfur, þetta er
gott!“ hóstaði hann upp úr sér.
áður hefur hún gefið út nokkrar ljóðabækur, skrifað leikrit og smásögur. Hún
hefur jafhff amt sett tengivagninn sinn í Ljósvfldnga ffam að jólum. „Ég hef ver-
ið „fjölíþrótta" og ekið um á þessum þremur bílum; ljóðum, leilcritum og smá-
sögum, en nú hef ég sameinað viðfangsefnin í eitt og komist að því að það er
bölvuð vitleysa að halda þessu aðskildu.“ Kristín segist hafa snúið baki við
formfastri, ungri og íhaldssamri manneskju og það hafi gefið sér ffelsi til að
skrifa söguna.
Rithöfundar þurfa að hala inn aurinn sinn, lflct og aðrir, en Kristín segist ekki
hafa fylgst mjög náið með sölu bóka sinna hingað til. Nú sé þetta hins vegar
spurning um afkomu. „Til að vera sæmilegur í þessu formi sem bókamennskan
er þarf maður lflca að vera góður bissnissmaður. I framtíðinni hyggst ég koma
mér upp kráku á öxlinni sem segir mér hvemig ég eigi að haga hlutunum/
Kristín Ómarsdóttir hefur sameinað í eitt þrjú ritform; Ijóðlist, leikritun og
smásögur. Afkvæmið er skáldsaga.
■.fi