Pressan - 07.01.1993, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR PRESSAN 7. JANÚAR 1993
7
Deilur um ráðningu dósents í sálfræði við Háskólann
Domnefnd söknö um aö
misnwna umsækjendum
í félagsvísindadeild Háskólans er hart deilt um ráðningu
dósents í sálfræði. Dómnefnd var fimmtán mánuði að komast
að niðurstöðu og hefur verið sökuð um hlutdrægni.
Uppi hafa verið harðar deilur
vegna veitingar stöðu dósents í
sálarfræði við félagsvísindadeild
Háskólans. Dómnefnd hefiir verið
gagnrýnd fyrir óvönduð vinnu-
brögð, mismunun umsækjenda
og óréttmætt mat á þeim. Undir-
tónninn í gagnrýninni er að
dósentsstaðan hafi verið „búin til“
handa ákveðnum manni og aðrir
hafi aldrei átt möguleika á að
hreppa hana. Rektor hefur þetta
mál nú til meðferðar og mun
senda menntamálaráðherra
greinargerð á næstu dögum með
tillögum um aðgerðir.
FIMMTÁN MÁNAÐA AF-
GREIÐSLA
Staða dósents í sálfræði var
auglýst fyrir tæpum tveimur árum
og umsóknarfrestur rann út 1.
maí 1991. Umsækjendur voru sex:
Sigurður Grétarsson og Friðrik
Jónsson, báðir kennarar við Há-
skólann, Loftur Reimar Gissurar-
son, Jakob Smári, Guðmundur
Amkelsson og Halldór K. Júlíus-
son. Það tók dómnefnd fimmtán
mánuði að komast að niðurstöðu,
sem var á þá leið að fjórir um-
sækjendur væru hæfir, en að tveir,
Loftur og Friðrik, uppfylltu ekki
kröfur. Nefndin setti Sigurð Grét-
arsson efstan í hæfniröð og í at-
kvæðagreiðslu félagsvísindadeild-
ar 23. október síðastliðinn hlaut
hann afgerandi meirihluta at-
kvæða.
Fljódega eftir afgreiðsluna tóku
rektor að berast athugasemdir við
vinnubrögð dómnefndar, meðal
annars frá Lofti og Jakobi Smára
og síðar frá einum umsækjanda til
viðbótar. Athugasemdir þeirra
lutu að töfum á afgreiðslu, meintri
mismunun umsækjenda og röngu
mati á þeim. Rektor sendi fyrir-
spurn til dómefndar vegna þess-
ara athugasemda.
í dómnefndinni sátu Sigurjón
Björnsson deildarforseti, sem var
formaður, Gylfi Ásmundsson
dósent og Tryggvi Sigurðsson sál-
fræðingur. Nefndin var skipuð í
júní 1991 og lauk störfum í októ-
ber 1992. Hún tók sér því um
fimmtán mánuði til að afgreiða
umsóknir, leggja mat á umsækj-
endur og raða þeim eftir hæfni.
Það er þessi töf sem gerð er at-
hugasemd við og þó ekki síður
hitt, að þeir tveir umsækjenda
sem starfa í Háskólanum fengu að
Ieggja inn til dómnefndar ritsmíð-
ar sínar allt að einu ári eftir að
umsóknarfresturinn rann út. Með
þessu virðist sem umsóknarfrest-
ur hafi í reynd verið ffamlengdur,
án þess að það væri tilkynnt og án
þess að aðrir umsækjendur vissu
af.
Þá voru gerðar athugasemdir
við mat sem lagt var á einstaka
umsækjendur svo og setu Tryggva
Sigurðssonar í nefndinni. Það
spratt af því að Friðrik Jónsson
var ekki talinn hæfur vegna skorts
á doktorsprófi, en Tryggvi hefur
sjálfur ekki doktorsgráðu. Það
mun almenn venja erlendis að
dómarar um hæfni í stöðu upp-
fylli sjálfir skilyrði til að gegna
henni.
REKTOR LEITAR SVARA
Formaður dómnefndar, Sigur-
jón Björnsson, vildi ekki tjá sig
um málið við blaðið, en í svörum
við fýrirspurn rektors kvað nefnd-
in skýringuna á tímatöf einkum
vera þá hversu erfitt hefði verið að
kalla nefhdina saman. Engin skýr-
ing var gefm á því hvers vegna
tekið var við ritsmíðum sem urðu
til eftir útrunninn umsóknarffest,
en sagt að engum umsækjanda
hafl verið tilkynnt að það væri
leyfilegt og því hefði enginn haft
ástæðu til að ætla það. Varðandi
setu Tryggva í nefhdinni var bent
á að hann væri nú að vinna að
doktorsritgerð við Sorbonne-há-
skóla í Frakklandi.
Háskólarektor, Sveinbjörn
Björnsson, sagði að athugasemdir
um langa afgreiðslu væru rétt-
mætar, enda yfirleitt til þess mælst
að dómnefndir skiluðu af sér inn-
an þriggja mánaða. Hitt væri líka
rétt að annaðhvort ætti dómnefnd
ekki að taka við neinum gögnum
eftir að umsóknarffestur væri lið-
inn eða þá að allir ættu að vita af
þeim möguleika svo þeir ættu
kost á leggja fram ritsmíðar. Hann
sagðist þó ekki hafa neina ástæðu
til að ætla að dómnefndin hefði
verið að mismuna umsækjend-
um, en athugasemdin ætti rétt á
sér. Þess væri líka að gæta að ef
vitað væri að afgreiðslutími yrði
svo langur og tekið væri á móti
ritsmíðum eftir útrunninn um-
sóknarfrest, þá gæti hugsast að
fleiri hefðu sótt um stöðuna en
ella.
Þegar svör nefridarinnar höfðu
borist rektor sendi hann deiidar-
fundi erindi og spurði hvort þessir
málavextir breyttu einhverju um
meðmæli deildarinnar. Hún svar-
aði neitandi, en að minnsta kosti
einn kennari, Erlendur Haralds-
son prófessor, var mjög ósáttur
við afgreiðsluna og ritaði rektor
bréf þess efnis. Erlendur vildi ekk-
ert segja um málið í samtali við
blaðið, en annar kennari innan
deildarinnar sagði að gagnrýni
hans væri þess eðlis að ekki væri
Sigurjón Björnsson deildarfor-
seti og formaður dómnefndar.
Nefndin var á annað ár að af-
greiða umsóknir og situr undir
harðri gagnrýni.
hægt að sitja undir henni þegjandi
og aðgerðalaust.
Rektor undirbýr nú greinar-
gerð um málið til menntamála-
ráðherra, sem ræður í stöðuna.
Ráðherra á tveggja kosta völ, að
ráða Sigurð eða auglýsa stöðuna
aftur, en lögum um ráðningar í
Háskólanum var breytt fyrir
tveimur árum eftir deilur um
ráðningu Hannesar Hólmsteins
Gissurarsonar í dósentsstöðu.
Viðmælendur PRESSUNNAR,
beggja vegna borðs í málinu, voru
sammála um tvennt. Annars veg-
ar að þetta væri innanbúðarmál í
Háskólanum og ætti ekki að vera
Sveinbjörn Björnsson háskóla-
rektor. Leitaði skýringa hjá
dómnefnd og undirbýr greinar-
gerð um málið til menntamála-
ráðherra.
umfjöllunarefni í fjölmiðlum. Þeir
vildu því ekki tjá sig um málið op-
inberlega. Hins vegar var sam-
dóma álit að Sigurður Grétarsson
væri fyllilega hæfur til að gegna
þessari stöðu og gagnrýnin snerist
því ekki um ráðningu hans út af
fyrir sig, heldur um vinnubrögð
dómnefndarinnar. Undirtónninn
í þeirri gagnrýni, klæddur í bún-
ing akademískrar kurteisi, er að
staðan hafi ffá upphafi verið snið-
in handa tilteknum einstaklingi og
aðrir hafi aldrei átt möguleika á
ráðningu. Einn gagnrýnenda segir
æskilegt að tilkynnt sé „að halda
[eigi] stöðunum „innan fjölskyld-
unnar“ þannig að aðrir spari sér
tíma og fyrirhöfh", eins og segir í
bréfi til skólans. f besta falli telja
gagnrýnendur að dómnefndin
hafi með klaufskum vinnubrögð-
um kastað nógu mikilli rýrð á
hlutlægni sína til að auglýsa þurfi
stöðuna á nýjan leik og skipa nýja
dómnefhd._____________________
Karl Th. Birgisson
Þorgrímur og KK söluhæstir um jólin
Hér að neðan birtist niður-
stöður metsölulista PRESSUNN-
AR um bóka- og plötusölu fyrir
jólin. Ætla má að heildarsölutölur
hverrar bókar séu eilitlu lægri en
efni standa til og stafar það af því
að listinn mælir ekki sölu forlags-
verslana til einstaklinga og fyrir-
tækja né heldur sölu í gegnum
bókaldúbba. Þrátt fyrir það sýna
tölurnar glögglega að útgefendum
hættir til að gefa upp mun hærri
sölutölur um bækur sínar en raun
ber vitni og fjölmiðlar hafa svo
haft eftir þeim.
Það er athyglisvert að sjá hve
hátt hlutfall jólabóksölunnar fer
fram síðustu dagana fyrir jól.
Samkvæmt bóksölulista PRESS-
UNNAR fara 77% sölunnar ffam
síðustu 11 dagana, og hvorki
meira né minna en 46% hennar
fjóra síðustu dagana. Ætla má að
Sóksalan hafi dregist saman um
15 prósent frá í fyrra.
Sala hljómplatna fyrir jólin
byrjaði fyrr en sala bóka og var
jafnari. Hlutfall síðustu fjögurra
daganna í heildarsölunni var 42%
og fyrir síðustu ellefu dagana var
það 67%. Heildarsala tíu sölu-
hæstu platnanna var tæp 66 þús-
und, en til samanburðar seldust
tíu mest seldu bækurnar í tæplega
20 þúsund færri eintökum.
HEILDARBÓKSALA 1992 HEILDARPLÖTUSALA 1992
Sæti Höfundur Titill Útgáfa Seld eint. Sæti Hljómsveit Titlll Útgáfa Seld eint.
1 Þorqr.Þr. Bak við bláu auqun Fróði 8,740 1 KK Bein leið KK/Japis 12,677
2 Þorqr.Þr. Lalli Ijósastaur Fróði 6,419 2 Bubbi Von Steinar 11,834
3 ÞorstJónss. , _ Dansað íháloftunum Setberg 5,457 3 Nýdönsk Himnasending Skifan 9,264
4 Viqdfs Gr. Stúlkan f skóqinum Iðunn 4,916 4 Jet BlackJoe JetBlackJoe Steinar 7,279
5 Einar Káras. Heimskra manna ráð M&M 4,493 5 Sálin hansJónsmíns Þessi þunqu höqq Steinar 7,182
6 Jónas oq Pálmi íslenskirauðmenn AB 4,034 6 Diddú Sópran Skífan 5,234
7 Helqa G.Joh. Lífsganga Lydfu Vaka 3,958 7 EricClapton Unplugged Steinar 4,788
8 inq. Marq. Hjá Báru Örn & Ö. 3,823 8 Ýmsir Minningar Skífan 4,164
9 Friðrik Erl. Alltaf til í slaginn Vaka 3,530 9 Stóru börnin Hókus pókus Steinar 4,090
10 Þórarinn Eld. Ófyrirframan Forlagið 2,894 10 Sigrún og Selma Ljúflinglög Steinar 3,304
Finnbogadóttir forseti hefur
lagt grunn að hinni íslensku
kremlólógíu með áramótaræð-
um sínum. Innan Kremlar
Sovétríkjanna réð það nefni-
lega úrslitum fyrir menn að
skilja merkingu þess í hvaða
röð ráðamenn sátu á fyrsta
maí og skilja hvað var eiginlega
og nákvæmlega meint með vé-
fréttarlegum, iangorðum yfir-
lýsingum. Þessari aðferð þarf
lfka að beita á ræður Vigdísar.
Um hvern var hún að tala um
áramótin þegar hún skamm-
aði íslendinga, sérstaklega
stjórnmálamenn, fyrir frekju
og tillitsleysi? Jón BaldvitF.
Dflvíð? Eða Pál Péturssont All-
ir þessir og fleiri liggja undir
grun, en svarið verður aldrei
nema getgátur. Vegna þess að
forsetinn má hafa skoðanir, en
má því aðeins segja hverjar
þær eru að það sé illskiljanlegt
venjulegu fólki. Ölíkt ræðu
herra
ÓLAFS
Skúlasonar biskups. Hann
hefur þá skoðun að það eigi að
tala vel um kirkjuna (og þá
væntanlega biskupinn líka), en
ekki um hitt sem vont er. Og
hvað var það sem biskup Is-
lands var að kvarta yfir? „Nei-
kvætt tal, illgirni, rógur og —
já — skítur,“ sagði hann
skorinort í sjálfri Dómkirkj-
unni. Þetta sagði herra Sigur-
björn aldrei, svo vitað sé, og
var hann þó skammaður öðr-
um biskupum fremur hér áður
og fyrr. En þá var heldur eng-
inn Davíð Ösvaldsson útfarar-
stjóri, sem biskupinn sagði í
tímaritsviðtali að hefði verið að
dreifa um sig skít. Og þá virtist
kirkjan heldur ekki hvort
tveggja í senn, áhugalaus og
óáhugaverð. Eins og ræður
séra
HEIMIS
Steinssonar útvarpsstjóra.
Hann er hættur að þykjast og
byrjar nú ræður sínar á að við-
urkenna að hann viti að eng-
inn ætli að hlusta. Sem er heið-
arlegt og kjarkað, þótt það lýsi
ekki miklum metnaði. Og
Mogginn tók undir og birti
ekki ræðu Heimis eins og
venjulega, heldur endursagði
páfann í staðinn. Sem er líka
óvenjudjarft af Mogganum,
sem aldrei segir beint það sem
hann meinar. Og í stað þess að
fá leiðindin í ræðu Heimis
fengu lesendur Moggans
spennuna sem fylgir því að
velta fyrir sér kremlólógískt af
hverju blaðið tekur páfadóm
ffam fyrir útvarpsstjórann á
þennan hátt. Kannski Vigdís
búi yfir lyklinum að þeim
leyndardómi.