Pressan - 07.01.1993, Blaðsíða 26

26
FIMMTUDAGUR PRESSAN 7.JANÚAR 1993
P O P P
POPP
FIMMTUDAGUR
• Haraldur Reynis-
son trúbador þykir
einn sá besti sinnar
tegundar í bænum. Hann byrjar
og endar helgina á Fógetanum.
• Rokkabillíband Reykjavík-
ur leikur rokkabillí frá fimmtu-
degi til sunnudagsmorguns á
Gauknum.
• Alonzo og kær vinkona hans,
Etta Valeska, taka á móti fjölda
gesta á Tunglinu í kvöld í tilefni
þess að Alonzo heldur sfna ár-
legu tískusýningu á Islandi
þriðja árið í röð. Hann hefur
meðal annars komið nálægt
Madonnu-bókinni og hinu
þekkta tískutímariti Vogue.
LAUGARDAGUR
• Bara tveir aftur bara tveir á
gítará Fógetanum.
• Andrea Gylfadóttir og
Kjartan Valdimarsson eru
tveir mjög færir einstaklingar;
Andrea í söngnum og Kjartan á
píanóið, en hann þykir eitt besta
efni sem komið hefur fram
lengi. Þau eru góð saman í
blúsnum og spila saman á Blús-
barnum.
• Vincent Laurents er píanisti
sem slegið hefur í gegn á hin-
um kunna píanóbar Maxim's í
Amsterdam. Hann er nú kominn
til íslands og ætlar að dvelja hér
næstu tvo mánuði við spila-
mennsku á Café Óperu og Café
Romance.
FOSTUDAGUR
• Bara tveir eru tveir gitaristar
úr Keflavík að stæla Simon og
Garfunkel á Fógetanum en tekst
þó ágætlega upp. Þeir heita
Björgvin og Sigtryggur, ekki þó
Sykurmoli þótt hann komi víða
við.
• Rokkabillíband Reykjavík-
ur reynir að lífga upp á skemmt-
anaþreyttan landslýð á Gaukn-
um.
• James blúsband er band f
stöðugri þróun og síbreytilegt
að innihaldi. Að þessu sinni spila
saman höfuðpaurinn James 01-
sen, hinn færeyski söngvari sem
ílengst hefur hér á landi, Dan
Cassidy fiðluleikari, Arnar bassa-
leikari og Björn Thoroddsen á
gítar.
• Styrmir er einn af þekktari
diskótekurum bæjarins og starf-
aði meðal annars sem slíkur á
gósentímum Casablanca og
Tunglsins. Hann er einn af þeim
sem standa að baki endurvakn-
ingu gamallar Hressóstemmn-
ingar, um það bil fjögur til fimm
ár aftur i tímann, en að auki
verður mikið um óvæntar uppá-
komur á Hressó næstu daga.
• Þórarinn Gíslason kráar-
píanisti þykir hafa ótrúlega gott
lagaminni og spilar nánast hvað
sem hann er beðinn um. Hann
mun halda sig á Djass í Ármúl-
anum í það minnsta fram í lok
janúar.
• Vincent Laurents spilar og
syngur á píanóbarnum Café Ro-
mance og fyrir matargesti Café
Óperu. Það er ósjaldan sem aðr-
ir bætast í hópinn og taka lagið.
• Nýdönsk verður á einni hlið-
argötu Laugavegar, á Tveimur
vinum, og heldur áfram að llma
og Horfa til himins, himins, með
höfuðið hátt, horfa til himins úr
höfuðátt. Himnasending þeirra
stráka seldist upp fyrir siðustu
jól. Verða nýdanskir alveg svart-
ir?
• Rokkabillíband Reykjavfk-
ur, þeir Björn Valdimarsson
kontrabassi, Tómas Tómasson
gítaristi úr Þúsund andlitum og
Sigús Óttarsson, spila á við tíu
manns. Þeir verða á Gauknum.
• James blúsband aftur á
Blúsbarnum.
• Endurvakning gamallar en
þó ungrar Hressóstemmningar
heldur áfram með diskótekar-
ann Styrmi í broddi fylkingar.
• Hljómsveit Björgvins Hall-
dórssonar leikur fyrir dansi á
Hótel Sögu.
• Vincent Laurent spilar og
syngur á Romance og Óperu.
• Sérstakir gestir lita inn á
Tunglið í kvöld. Að öllum líkind-
um verða það meðlimir hljóm-
sveitarinnar Síðan skein sól sem
ku enn vera að kynna nýút-
komna tveggja laga smáskífu
sína og snepilinn sem fylgir í
kaupbæti.
SUNNUDAGUR
• Haraldur Reynisson viðrar
röddina í helgarlok á Fógetan-
um.
• Dan Cassidy & George
Grossmann leika saman hressi-
lega blústónlist á Blúsbarnum.
• Þórarinn Gíslason, kráar-
píanistinn lagvissi, skemmtir
gestum Djass.
• Vincent Laurent skemmtir
þeim gestum sem vilja láta
skemmta sér á Café Romance
og Óperu.
• Síðan skein sól og margir
margir fleiri koma fram á nýárs-
kvöldi Bylgjunnar sem verður
haldið á Hótel (slandi. Allir vel-
komnir.
• Björgvin Halldórsson
skemmtir enn á Hótel Sögu
með gömlu kempunum þeim
Kristni Svavarssyni, Einari Sche-
ving, Þórði Árnasyni, Þóri Bald-
urssyni og Haraldi Þorsteinssyni.
SVEITABÖLL
FOSTUDAGUR
• Sjallinn, Akur-
eyri. Þar ætlar Stjórn-
in að spila um helgina (ef það
verður fært).
• Sjallinn, ísafirði. Sálin hans
Jóns míns heldur dansæfingu
fyrir sextán ára og eldri.
• Edinborg, Keflavík. Kráar-
kvöld, bjór og uppákomur.
LAUGARDAGUR
• Sjallinn,
A ku reyr i
S t j ó r n i n
skemmtir.
• Sjallinn,
ísafirði. Sálin
leikur enn og
aftur en nú
fyrir stóru
börnin — átján ára og eldri.
• Edinborg, Keflavík verður
með sérstakt kráarkvöld og jafn-
vel einnig á morgun.
Sálin á aðsóknarmetið
*
w m
a arinu
inni. Þriðja
vinsælasta
hljómsveitin á
Akureyri er
svo Sálin hans
Jóns míns.
Todmobile
virðist * hins
vegar vinsæl-
ust á Selfossi
og meðal Kefl-
víkinga, þótt
mjótt sé á
mununámilli .
Todmobiie og Salinni hefur tekist að setja
'KeTiTwk! aðsóknarmet íReykjavík og
Næstvinsæl- í SkagofírðÍ
asta hjóm-
sveitin á Sel-
fossi á síðasta ári var hin norð-
lenska hljómsveit Ingimars Eydal
og írska hljómsveitin Diarmuid
O’Leary and the Bards á þriðju
hæstu aðsóknartölu þar í bæ.
Stjórnin er þriðja vinsælasta
hljómsveitin í Keflavík, en þess
má geta að Nýdönsk spilaði nán-
ast ekkert í Keflavík á síðasta ári.
Á eftir Sálinni á Gauk á Stöng
kom Sniglabandið og Stjórnin var
í þriðja sæti. Stjórnin og Nýdönsk
fengu flesta gestina á eftir Sálinni
hans Jóns míns á Hót-
ellslandi. Todmobileervin-
sælust í Keflavík
og á Selfossi.
Hljómsveitin Sálin hans Jóns
míns er vinsælasta danshljómsveit
síðastliðins árs á Reykjavíkur-
svæðinu ef marka má óformlega
skoðanakönnun sem PRESSAN
gerði nteðal stjórnenda vertshúsa
borgarinnar. Sálinni hefur oftast
að tekist að kjaftfylla dansstaðina
og ósjaldan hafa margir þurft frá
að hverfa þar sem Sálin hefur ver-
ið annars vegar. Hljómsveitin hef-
ur einnig verið mjög vinsæl meðal
Skagfirðinga ef marka má aðsókn-
ina í Miðgarð þegar þá hefur borið
að garði; Síðan skein sól er þar í
öðru sæti; í þriðja sætinu er
Stjórnin en næst á eftir þessum
stórhljómsveitum kemur Geir-
mundur Valtýsson. Hann virðist
enn vera vinsæll hjá norðan-
mönnum og er næsteftirsóttastur
meðal Akureyringa á eftir Stjórn-
Geirmundur
Valtýsson fyllir
ennþá Mið-
garð í Skaga-
firði og dans-
staði þeirra á
Akureyri.
Grunge
NIRVANA
INCESTICIDE
★★
HELMET
MEANTIME
★★
Síðustu árin hafa síð-
hærðir Kanar í skógar-
höggsmannaskyrtum
verið að í bílskúrunum að spila
hráa blöndu af þungarokki og
pönki. Tónlistin er kölluð
„grunge" og enn er lýst eftir ís-
lensku orði. Lengst af var grunge-
rokkið einangrað neðanjarðarfyr-
irbæri en þegar Nirvana gaf út
„Nevermind“ og seldi í skips-
förmum fóru dollaramerkin að
glampa í glirnum útgáfuforstjór-
anna. Grunge-rokk varð mark-
aðshæft og Nirvana vinsælasta
grunge-hljómsveit í heimi.
Incesticide er ekki ný plata; að-
eins safnplata sjaldgæfra laga. Það
hefur eflaust þótt við hæfi að
koma einhveiju á markaðinn fýrir
jólin og kreista kýlið á meðan það
var fullt. Þetta er ójöfn plata. Efnið
spannar ferilinn frá 1988 og sum
lögin eru einkennandi fyrir það
grípandi, þétta og melódíska rokk
sem er fjöregg Nirvana.
„Sliver“ og „Been a Son“ eru
góð dæmi um einfalda snilld
sveitarinnar. Þeir geta þó gert á sig
eins og aðrir; „Mexican Seafood"
og „Aero Zeppelin" eru nauða-
ómerkileg lög og önnur lög eru
leiðigjörn í eintóna grófleika sín-
um.
Kurt Cobain semur að venju
flest lögin, en hér eru auk þess tvö
ágæt lög effir skosku sveitina The
Vaselins, sem Kurt heldur mikið
upp á, og gamalt Devo-lag sem
fær Nirvana-meðhöndlunina með
fínni útkomu.
Þegar viðskiptafræðingarnir
komust á grunge-bragðið með
Agœt lognmolla
TRÚBROT
UNDIRÁHRIFUM
STEINAR
★★
Undir áhrifum var
önnur plata súper-
grúppunnar ástsælu.
Hún stendur nokkuð
að baki fýrstu plötunni og Lifun,
en er samt skömminni skárri en
síðasta plata sveitarinnar, Man-
dala.
Árið er 1970 og platan nýtur
þess vafasama heiðurs að vera
fyrsta íslenska platan sem er nær
eingöngu sungin á ensku. Platan
markar líka þau tímamót að vera
algjörlega samin af íslenskum
höfundum; hljómsveitarmeðlim-
unum sjálfum. Liðskipanin er
ekki þessi klassíska; Shady, Karl
Sighvats og Gunnar Jökull eru
fjarri góðu gamni og Ólafur
Garðarsson og Maggi Kjartans
eru heldur lök skipti.
Það eru ekki nema átta lög á
plötunni. „Going“ er fínt lag og
góður inngangur en það er eins
og meginkaflinn hefjist aldrei.
Hér eru miklir hippar á ferð, allir
með vitin full af reykelsismekki
og friðardúfur fljúga um. Ut-
koman er mjög værðarleg, eins
og allir hafi verið á róandi. Píanó-
poppið hans Magga er líka of
áberandi; hann kom miklu betur
út þegar Karl Sighvats kokkaði
með honum á Lifun.
„Everything’s alright" og
„Tracks“ eru ágæt lög, svo sem
engin meistaraverk, en „In the
Country“ er kostulegt; hippa-
popp í hágæðaflokki. Textinn er
snilld:
Now I wanna live in the co-
untry
where thegrass isgreen
and the air is clean
ogsólin skín, all day long.
Platan lognast heldur betur út
af í lokin eftir ágæta lognmollu
framan af. Tvö síðustu lögin
hreyfa ekki við manni á nokkum
hátt þótt þau séu samanlagt átján
mínútur — eða kannski þess
vegna. „Feel Me“ og „Stjörnu-
ryk“ eru vankaðar tilraunir til
svefnsýrutónlistar sem bæta
engu við svipaða hluti sem voru
stundaðir samtímis í útlöndum.
Steinar fá enn eitt prikið fyrir
þessa endurútgáfu; þótt hér sé
ekki það besta sem hipparnir
iðkuðu I denn er samt sjálfsagt
að þessi plata skuli vera til í að-
gengilegu formi.
Gunnar Hjálmarsson
„Hér eru miklir
hippar áferð, allir
með vitinfull af
reykelsismekki og
friðardúfur fljúga
um.‘(
„Þegar viðskipta-
fræðingarnir kom-
ust á grunge-bragð-
ið með Nirvana
hófst œgileg leit í
undirheimunum.
Leitað var logandi
Ijósi að nýrri Nir-
vana, annarri
hljómsveit sem
vœri hægt að
grœða á. “
Nirvana hófst ægileg leit í undir-
heimunum. Leitað var logandi
Ijósi að nýrri Nirvana, annarri
hljómsveit sem væri hægt að
græða á. Á tímabili var talið að
Helmet ffá Minneapolis yrði hinn
nýi grunge-kóngur. Hún gerði
sögulegan stórsamning og hljóm-
sveitarmenn fengu allt í einu fúlg-
ur fyrir að vera ungir, reiðir og
spila hrátt rokk. Fjárfestingin skil-
aði þó engum stórhagnaði; Hel-
mets em enn síli í rokktjörninni.
Grunge-böndin eru summa
þungarokks og pönks. Sum bönd,
eins og
t.d. Alice in Chains og Pearl
Jam, eru meira í þungarokkinu,
en önnur halla sér ffekar að pönk-
inu — þ.á m. Nirvana og Helmet.
Meantime með Helmet er að
mörgu leyti ágæt plata þótt hún sé
langt í frá einhver Nevermind.
Helmet rokkar stíff og grimmilega
en vandamál sveitarinnar er hve
lík lögin eru. Þeir hafa ekki mikið
hugmyndaflug eða víðsýni; eru
fastir í þunnu hormónarokki sem
hefur tekið litlum breytingum síð-
an Killing Joke var upp á sitt besta.
Helmet hittir þó stundunr á
magnaða bletti; „Unsung" er t.d.
æðislegt Iag — mann langar bara
að steyta hnefana og kýla hús-
gögnin — Helmet spilar þannig
rokk.
Gunnar Hjálmarsson